< ମାତିଉ 4 >

1 ତାର୍‌ପଚେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଜିସୁକେ ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଡାକିନେଲା । ତେଇ ସଇତାନ୍‍ ତାକେ ପରିକା କଲା ।
ثُمَّ صَعِدَ الرُّوحُ بِيَسُوعَ إِلَى الْبَرِّيَّةِ، لِيُجَرَّبَ مِنْ قِبَلِ إِبْلِيسَ.١
2 ଜିସୁ ଚାଲିସ୍‌ ଦିନ୍‌ ଚାଲିସ୍‌ ରାତି ଉପାସ୍‌ ରଇକରି ବିତାଇଲା ପଚେ, ତାକେ ବେସି ବୁକ୍‌ କଲା ।
وَبَعْدَمَا صَامَ أَرْبَعِينَ نَهَاراً وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، جَاعَ أَخِيراً،٢
3 ସେଡ୍‌କିବେଲେ ସଇତାନ୍‌ ତାର୍‌ ଲଗେ ଆସି କଇଲା “ତୁଇ ଜଦି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ, ତେବେ ଏ ପାକ୍‌ନାମନ୍‌ ‘ରୁଟି ଅଇଜା’ ବଲି ଆଦେସ୍‌ ଦେସ୍‌ ।”
فَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ الْمُجَرِّبُ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَقُلْ لِهَذِهِ الْحِجَارَةِ أَنْ تَتَحَوَّلَ إِلَى خُبْزٍ!»٣
4 ମାତର୍‌ ଜିସୁ କଇଲା, “ସାସ୍‌ତରେ ଲେକାଆଚେ ମୁନୁସ୍‌ ଅବ୍‌କା ରୁଟି କାଇକରି ନ ବଁଚେ, ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ଅନି ବାରଇବା ସବୁ ବାକିଅ ଟାନେ ବଁଚ୍‌ସି ।”
فَأَجَابَهُ قَائِلاً: «مَكْتُوبٌ: لَيْسَ بِالْخُبْزِ وَحْدَهُ يَحْيَا الإِنْسَانُ، بَلْ بِكُلِّ كَلِمَةٍ تَخْرُجُ مِنْ فَمِ اللهِ!»٤
5 ତେଇଅନି ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ସୁକଲ୍‌ ଗଡ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଡାକିନେଲା । ତେଇ ତାକେ ମନ୍ଦିର୍‌ ଟିପେ ଟିଆ କରାଇ କଇଲା,
ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ إِلَى الْمَدِينَةِ الْمُقَدَّسَةِ، وَأَوْقَفَهُ عَلَى حَافَةِ سَطْحِ الْهَيْكَلِ،٥
6 “ତୁଇ ଜଦି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ, ତେବେ ଇତିଅନି ତଲେ ଡେଗଇ ଦେସ୍‌, ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଆଚେ, “ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌କେ ତର୍‌ ବିସଇନେଇ ଆଦେସ୍‌ ଦେଇସି, ଆରି ସେମନ୍‌ ତକେ ଆତେ ଦାରି ଟେକ୍‌ବାଇ । ତେବେ ତର୍‌ ଗଡେ ପାକ୍‌ନା ନ ପାଏ ।”
وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَاطْرَحْ نَفْسَكَ إِلَى أَسْفَلُ، لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: يُوصِي مَلائِكَتَهُ بِكَ، فَيَحْمِلُونَكَ عَلَى أَيْدِيهِمْ لِكَيْ لَا تَصْدِمَ قَدَمَكَ بِحَجَرٍ!»٦
7 ଜିସୁ ସଇତାନ୍‌କେ କଇଲା, “ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ଏନ୍ତି ଲେକାଆଚେ, ତୁଇ ତର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ପରିକା କର୍‌ନାଇ ।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «وَمَكْتُوبٌ أَيْضاً: لَا تُجَرِّبِ الرَّبَّ إِلهَكَ!»٧
8 ତାର୍‌ ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ବେସି ଉଁଚ୍‌ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଟିପେ ଡାକି ଦାରିଗାଲା । ଆରି ଦୁନିଆର୍‌ ସବୁ ରାଇଜର୍‌ ଦନ୍‌ ସଁପତି ଦେକାଇ କଇଲା,
ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ أَيْضاً إِلَى قِمَّةِ جَبَلٍ عَالٍ جِدّاً، وَأَرَاهُ جَمِيعَ مَمَالِكِ الْعَالَمِ وَعَظَمَتَهَا،٨
9 “ତୁଇ ଜଦି ମକେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍‌ କର୍‌ସୁ ବଇଲେ ମୁଇ ଏ ସବୁ ତକେ ଦେଇପାକାଇବି ।”
وَقَالَ لَهُ: «أُعْطِيكَ هَذِهِ كُلَّهَا إِنْ جَثَوْتَ وَسَجَدْتَ لِي!»٩
10 ୧୦ ତେଇ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା “ମର୍‌ଟାନେଅନି ଦୁର୍‌ ଅ ସଇତାନ୍‌, ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ତୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଜୁଆର୍‌ କର୍‌ସୁ, ଆରି ତାକେସେ ସେବା କର୍‌ସୁ ।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «اذْهَبْ يَا شَيْطَانُ! لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: لِلرَّبِّ إِلهِكَ تَسْجُدُ، وَإِيَّاهُ وَحْدَهُ تَعْبُدُ!»١٠
11 ୧୧ ତାର୍‌ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ଚାଡି ବାରିଗାଲା, ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ଆସି ଜିସୁକେ ସେବା କର୍‌ବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।
فَتَرَكَهُ إِبْلِيسُ، وَإذَا بَعْضُ الْمَلائِكَةِ جَاءُوا إِلَيْهِ وَأَخَذُوا يَخْدِمُونَهُ.١١
12 ୧୨ ତାର୍‌ପଚେ ଡୁବନ୍‌ ଦେଉ ଜଅନ୍‌ ବନ୍ଦି ଅଇଲାଆଚେ ବଲି ଜିସୁ ସୁନିକରି ଗାଲିିଲି ଉଟି ଗାଲା ।
وَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ أَنَّهُ قَدْ أُلْقِيَ الْقَبْضُ عَلَى يُوحَنَّا، عَادَ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ.١٢
13 ୧୩ ତାର୍‌ ପଚେ, ସେ ନାଜରିତ୍‌ ଚାଡି କରି ସବ୍‌ଲୁନର୍‌ ଆରି ନପ୍‌ତାଲିନ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଜାଗା ଲଗେ ରଇବା ଗାଡ୍‌ କଣ୍ଡି ରଇଲା, କପରନାଉମେ ଜାଇ ବାସା କଲା ।
وَإِذْ تَرَكَ النَّاصِرَةَ، تَوَجَّهَ إِلَى كَفْرَنَاحُومَ الْوَاقِعَةِ عَلَى شَاطِئِ الْبُحَيْرَةِ ضِمْنَ حُدُودِ زَبُولُونَ وَنَفْتَالِيمَ، وَسَكَنَ فِيهَا،١٣
14 ୧୪ ଜେନ୍ତାର୍‌ କି ଜିସାୟ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତାର୍‌ ଏ କାତା ପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । ସେ କଇରଇଲା,
لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ الْقَائِلِ:١٤
15 ୧୫ “ଜର୍‌ଦନ୍‌ ଗାଡ୍‌ ସେପାଟେ ସମ୍‌ଦୁରେ ଜିବା ବାଟେ ରଇଲା ସବ୍‌ଲୁନ୍‌ ଆରି ନାପ୍‌ତାଲି ନାଉଁର୍‌ ଦୁଇଟା ଦେସ୍‌, ଅବିସ୍‌ବାସି ମନର୍‌ ଗାଲିଲି!
«أَرْضُ زَبُولُونَ وَأَرْضُ نَفْتَالِيمَ، عَلَى طَرِيقِ الْبُحَيْرَةِ مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، بِلادُ الْجَلِيلِ الَّتِي يَسْكُنُهَا الأَجَانِبُ،١٥
16 ୧୬ ଆନ୍ଦାରେ ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବଡ୍‌ ଉଜଲର୍‌ ଦର୍‌ସନ୍‌ ଦେକ୍‌ବାଇ ଆରି ମରନର୍‌ ଆନ୍ଦାରେ ରଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ସେ ଉଜଲ୍‌ ଉଦ୍‌ସି ।”
الشَّعْبُ الْجَالِسُ فِي الظُّلْمَةِ، أَبْصَرَ نُوراً عَظِيماً، وَالْجَالِسُونَ فِي أَرْضِ الْمَوْتِ وَظِلالِهِ، أَشْرَقَ عَلَيْهِمْ نُورٌ!»١٦
17 ୧୭ ସେ ବେଲାଇ ଅନି ଜିସୁ କଇବାର୍‌ ଆରାମ୍‌ କରି ଜାନାଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା । ପାପ୍‌ କର୍‌ବାତେଇଅନି ମନ୍‌ ବଦ୍‌ଲାଆ, ସରଗ୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଲଗେ କେଟ୍‌ଲା ।
مِنْ ذلِكَ الْحِينِ بَدَأَ يَسُوعُ يُبَشِّرُ قَائِلاً: «تُوبُوا، فَقَدِ اقْتَرَبَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ!»١٧
18 ୧୮ ଜିସୁ ଗାଲିଲି ସମ୍‌ଦୁର୍‌ ପାଲି ରଇବା ଜାଗାମନ୍‌କେ ବୁଲ୍‌ବାବେଲେ ସିମନ୍‌ ଜାକେ କି ପିତର୍‌ ବଲି କଇବାଇ, ଆରି ତାର୍‌ ବାଇ ଆନ୍ଦ୍‌ରିୟ, ଏ ଦୁଇ ଲକ୍‌କେ ବେଟ୍‌ ଅଇଲା । ଏ ଦୁଇ ବାଇ ଗାଡେ ବଇଜାଲ୍‌ ମାରି ମାଚ୍‌ ଦାର୍‌ତେରଇଲାଇ ।
وَبَيْنَمَا كَانَ يَسُوعُ يَمْشِي عَلَى شَاطِئِ بُحَيْرَةِ الْجَلِيلِ، رَأَى أَخَوَيْنِ، هُمَا سِمْعَانُ الَّذِي يُدْعَى بُطْرُسَ وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ، يُلْقِيَانِ الشَّبَكَةَ فِي الْبُحَيْرَةِ، إِذْ كَانَا صَيَّادَيْنِ.١٨
19 ୧୯ ଜିସୁ ସେ ଦୁଇ ବାଇକେ ଡାକି କଇଲା, “ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଆସା, ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ବାଟେ ଆନ୍‌ବାଟା ସିକାଇବି ।”
فَقَالَ لَهُمَا: «هَيَّا اتْبَعَانِي، فَأَجْعَلَكُمَا صَيَّادَيْنِ لِلنَّاسِ!»١٩
20 ୨୦ ସେଦାପ୍‌ରେ ସେମନ୍‌ ଜାଲ୍‌ ଚାଡି, ଜିସୁର୍‌ ପଚେ ପଚେ ଗାଲାଇ ।
فَتَرَكَا الشِّبَاكَ وَتَبِعَاهُ حَالاً.٢٠
21 ୨୧ ଜିସୁ ଆରି ତେଇଅନି କଣ୍ଡେକ୍‌ ଦୁର୍‌ ଆଗେ ଜାଇ ଜେବଦିର୍‌ ପଅ ଜାକୁବ୍ ଆରି ତାର୍‌ ବାଇ ଜଅନ୍‌କେ ବେଟ୍‌ ଅଇଲା । ସେଡ୍‌କିବେଲେ ଏ ଦୁଇବାଇ ତାକର୍‌ ବାବା ସଙ୍ଗ୍‌ ଡଙ୍ଗାଇ ଜାଲ୍‌ ସାଜାଡ୍‌ତେ ରଇଲାଇ ।
وَسَارَ مِنْ هُنَاكَ فَرَأَى أَخَوَيْنِ آخَرَيْنِ، هُمَا يَعْقُوبُ بْنُ زَبَدِي وَيُوحَنَّا أَخُوهُ، فِي الْقَارِبِ مَعَ أَبِيهِمَا يُصْلِحَانِ شِبَاكَهُمَا، فَدَعَاهُمَا لِيَتْبَعَاهُ.٢١
22 ୨୨ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ମିସା ଡାକ୍‌ଲା ଆରି ସେମନ୍‌ ଦାପ୍‌ରେ ଡଙ୍ଗା ଆରି ତାକର୍‌ ବାବାକେ ଚାଡିକରି ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଗାଲାଇ ।
فَتَركَا الْقَارِبَ وَأَبَاهُمَا، وَتَبِعَاهُ حَالاً.٢٢
23 ୨୩ ଜିସୁ ଗାଲିଲିର୍‌ ଗୁଲାଇବାଟେ ବୁଲି ବୁଲି ଜିଉଦିମନର୍‌ ସବୁ ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ମନ୍‌କେ ସିକିଆ ଦେଇ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ରାଇଜର୍‌ ବିସଇ ଜାନାଇଲା । ଆରି ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ରଗେ ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସବୁ ରକାମର୍‌ ରଗ୍‌ ଆରି ସବୁ ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ, ନିମାନ୍‌ କଲା ।
وَكَانَ يَسُوعُ يَتَنَقَّلُ فِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ كُلِّهَا، يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِ الْيَهُودِ، وَيُنَادِي بِبِشَارَةِ الْمَلَكُوتِ، وَيَشْفِي كُلَّ مَرَضٍ وَعِلَّةٍ فِي الشَّعْبِ،٢٣
24 ୨୪ ସିରିଆ ଦେସର୍‌ ଗୁଲାଇବାଟେ ତାର୍‌ ନାଉଁ ଜାନ୍‌ଲାଇ ଆରି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଡୁମା ଦାରିରଇବା, ମୁର୍‌ଚା ଅଇରଇବା, ଚେରେଙ୍ଗ୍‌ ଦାରି ରଇବା ଆରି ବିଆଦି ଦାରିରଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ତାର୍‌ଲଗେ ଆନ୍‌ଲାଇ । ସେ ସବୁକେ ନିକ କଲା ।
فَذَاعَ صِيتُهُ فِي سُورِيَّةَ كُلِّهَا. فَحَمَلُوا إِلَيْهِ مَرْضَاهُمُ الْمُصَابِينَ بِأَمْرَاضٍ وَأَوْجَاعٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَالْمَسْكُونِينَ بِالشَّيَاطِينِ، وَالْمَصْرُوعِينَ، وَالْمَشْلُولِينَ، فَشَفَاهُمْ جَمِيعاً.٢٤
25 ୨୫ ଆନି ରଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜିସୁ ନିକ କଲା । ଗାଲିଲି ଅନି ଆରି ଦସ୍‌ଟା ସଅରେଅନି, ଆରି ଜିରୁସାଲାମ୍‌, ଜିଉଦା ଆରି ଜର୍‌ଦନ୍‌ ସେବାଟେ ରଇଲା ଜାଗାମନର୍‌ତେଇଅନି ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଗାଲାଇ ।
فَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَبِيرَةٌ مِنْ مَنَاطِقِ الْجَلِيلِ، وَالْمُدُنِ الْعَشْرِ، وَأُورُشَلِيمَ، وَالْيَهُودِيَّةِ، وَمَا وَرَاءَ الأُرْدُنِّ.٢٥

< ମାତିଉ 4 >