< ମାତିଉ 2 >

1 ଏରଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ସାସନ୍‌ ବେଲେ, ଜିଉଦା ରାଇଜର୍‌ ବେତ୍‌ଲିଇମେ ଜିସୁ ଜନମ୍‌ ଅଇଲା । ଜନମ୍‌ ଅଇ ଚନେକ୍‌ ଜିବାକେ ପୁରୁବ୍‌ ଦେସର୍‌ କେତେଟା ତାରାର୍‍ ବିସଇ ପଡ୍‌ତେ ରଇବା ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମେ ଆସି ପାଚାର୍‌ଲାଇ,
ହେରୋଦ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ନେ ସାସନ୍‍ ବେଲା ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍‌ନେ ବେଥ୍‌ଲେହିମ ଇନିନ୍ନିଆ ଜିସୁ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । କ୍ମେନେ ଇକୁଡ଼ା ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପୁର୍ବ ଦେସ୍‌ନେ ଉଡ଼ିରୁଆ ପଣ୍ତିତ୍‌ ଯିରୂଶାଲମନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍‌କେ
2 “ଜନ୍‌ ପିଲା ଜିଉଦିମନର୍‌ ରାଜା ଅଇବାକେ ଜନମ୍‌ ଅଇଲାଆଚେ, ସେ କନ୍ତି ଆଚେ? କାଇକେବଇଲେ ଆମେ ପୁରୁବ୍‌ ଦେସେ ତାର୍‌ ତାରା ଦେକି ତାକେ ପୁଜା କର୍‌ବାର୍‌ ଆସିଆଚୁ ।”
“ଆଣ୍ତିନେ ଗଡ଼େଅ ଜିଉଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍‌ସା ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେକେ ମେଁ ଆଣ୍ତିକା? ପୁର୍ବ କିତଂନ୍ନିଆ ମେଁନେ ଚାଙ୍କୁଆ କେଚେ ଆମେକେ ସାର୍ଲ ନ୍‌ସା ପାଙ୍ଗ୍‍ନେଲେଃକେ ।”
3 ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନର୍‌ କାତା ସୁନି ଏରଦ୍‌ ରାଜା ଆରି ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ରଇବା ଜିରୁସାଲାମର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସବୁ କିଲ୍‌ବିଲ୍‌ ଅଇଗାଲାଇ ।
ମେଁଇଂନେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ହେରୋଦ ଆରି ଯିରୂଶାଲମନ୍ନିଆ ବାସା ଲେଃଗ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ତେରେପେତେ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍କେ ।
4 ଆରି ଏରଦ୍‌ ସବୁ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌କେ ଆରି ସାସ୍‌ତର୍‌ ସିକାଉମନ୍‌କେ ଡାକାଇ କରି, “ମସିଅ ଜେ କି କିରିସ୍‌ଟ କନ୍‌ ଜାଗାଇ ଜନମ୍‌ ଅଇଆଚେ?” ସେଟା ସେମନର୍‌ତେଇ ଅନି ବୁଜ୍‌ବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କଲା ।
ହେରୋଦ ସାପା ମ୍ନା ଜାଜକ ଆରି ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂକେ ୱାଚେ ଆମେଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ମସିହ ବା କିସ୍‌ଟ ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ଆତେନ୍‌ ମେଇଂନେବାନ୍‌ ବିଜେନ୍‌ସା ଚେସ୍‌ଟା ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?”
5 ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ଏରଦ୍‌ ରାଜାକେ କଇଲାଇ, ଜିଉଦା ରାଇଜର୍‌ ବେତ୍‌ଲିଇମ୍‌ ଗଡେ, ଜନ୍‌ଟାକି ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ଏନ୍ତାରି ଲେକିଆଚେ ।
ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ “ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍‌ନେ ବେଥ୍‌ଲେହିମ ଡାଗ୍ରା । ଏନ୍‌ ବିସୟ୍‌ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବାବବାଦି ଗୁଆର୍ ବକେ
6 ଏ ଜିଉଦା ଦେସର୍‌ ବେତ୍‌ଲିଇମ୍‌, ତୁଇ ଜିଉଦା ରାଇଜର୍‌ ମୁକିଅ ଗଡ୍‍ମନର୍‌ତେଇ ଅନି ସାନ୍‌ ନଉଁସ୍‌, କାଇକେବଇଲେ ମର୍‌ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବାଟ୍‌ ଦେକାଇସି, ଏନ୍ତାରି ଗଟେକ୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ତର୍‌ତେଇଅନି ଉବଜ୍‌ସି ।
ଅ ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍‌ନେ ବେଥ୍‌ଲେହିମ ନାନେ ଜିଉଦାନେ ମ୍ନା ଇନି‍ଇଂନେ ବିତ୍ରେ ଡିରକମ୍ ଡିଗ୍ ଡାଆଁ ଣ୍ତୁ ଡାଗ୍ଲା ଜା ନେନେ ଇଶ୍ରାୟେଲୀୟ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଲାଲନ୍‍ ପାଲନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ଦେକ୍‌ରକମ୍ ମୁଇଂଜା ସାସନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଣ୍ଡ୍ରେ ନେତା ନାନେ ବାନ୍ ପୁଏତାର୍‌ଏ ।”
7 ଏଟା ସୁନି କରି ଏରଦ୍‌ ରାଜା ସେ ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌କେ ଲୁଚ୍‌ତେ ଡାକାଇ, ତାରା କନ୍‌ ବେଲାଇ ଉଦିରଇଲା, ସେମନର୍‌ତେଇ ଅନି ଟିକ୍ ସଙ୍ଗ୍‌ ବୁଜିନେଲା ।
ଏନ୍‌ ଅଁଚେ ହେରୋଦ ମାମ୍ୟାଚେ ପୁରୁବ୍‌ ଦେସ୍‌ନେ ଆତେନ୍‌ ପଣ୍ତିତ୍‌ଇଂକେ ରେମୁଆଁ ଗଣ୍ଡ୍ ଣ୍ଡୁନ୍ନିଆ ୱାଚେ ଆତେନ୍‌ ଚାଙ୍କୁଆ ଉଡ଼ି ବେଲା ତ୍ନାକେ ଏନ୍‌ ମେଁଇଂନେ ବାନ୍ ବୁଜେ ଡୁଂଡ ଆର୍‌କେ ।
8 ତାର୍‌ପଚେ ସେମନ୍‌କେ କଇ ପାଟାଇଲା, “ତମେ ଜାଆ ଆରି ବେତ୍‌ଲିଇମେ ସେ ପିଲାକେ ନିମାନ୍‌ କରି କଜିଦେକା, ଆରି ପିଲା ମିଲ୍‌ଲେସରି ମକେ ଜାନାଆ ମୁଇ ମିସା ଜାଇ ତାକେ ଦର୍‌ସନ୍‌ କର୍‌ବି ।”
ଏନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆମେଇଂକେ ବେଥ୍‌ଲେହିମ ଇନିନ୍ନିଆ ବେବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ୱେଲାପା ଆତେନ୍‌ ଗଡ଼େଅକେ ନିମାଣ୍ତା ବାବ୍‌ରେ ତୁର୍‌ପା ବାରି ଆମେକେ ଅବାଲା ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ଆମ୍ୟାପା ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ଆମେକେ ନ୍‌ସାର୍‌ଲଏ ।”
9 ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ରାଜାର୍‌ କାତା ସୁନି ସେ ଜାଗାଇଅନି ବାରିଗାଲାଇ । ଗାଲାବେଲେ ଏଦେ ଦେକା! ସେମନ୍‌ ପୁରୁବ୍ ଦେସେ ଜନ୍‌ ତାରା ଦେକି ରଇଲାଇ, ସେ ତାରା ଆରି ତରେକ୍‌ ଡିସ୍‌ଲା ।
ଆତ୍‌ବାନ୍ ମେଇଂ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ତାର୍‌ୱେଆର୍ଗେ; ବାରି ମେଇଂ ପୁର୍ବ ଦେସ୍‍ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡିନେ ଚାଙ୍କୁଆ କେଲେଃଆର୍କେ ଆତେନ୍‌ ମେଁଇଂନେ ସେନୁଗ୍‌ ସେନୁଗ୍‌ ୱେକେ ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ଗଡ଼େଅ ଲେଃକେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅଟ୍‌କେ ୱେକେ ।
10 ୧୦ ସେମନ୍‌ ତାରା ଦେକି ବେସି ସାର୍‌ଦା ଅଇଗାଲାଇ । ତାରା ସେମନର୍‌ ଆଗେ ଜାଇକରି ଜିସୁ ରଇଲା ଜାଗାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଅଟ୍‌କିଗାଲା ।
ପଣ୍ଡିତ୍ଇଂ ଚାଙ୍କୁଆକେ କେଚେ ଜବର୍ ସାର୍ଦା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍କେ । ମେଇଂ ସାର୍ଦାରେ ବର୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍କେ ।
11 ୧୧ ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ସେ ଗର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପୁରି ପିଲାକେ ତାର୍‌ ମା ମରିୟମ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲାଟା ଦେକି, ତାକେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍‌ କଲାଇ, ଆରି ଆନିରଇବା ସୁନା, କୁନ୍ଦୁୁରୁ ଆରି ଗନ୍ଦ୍‌ରସ୍‌ ବେଟି, ପିଲାକେ ଦେଲାଇ ।
ବାରି ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ୱେଚେ ଗଡ଼େଅକେ ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେ ମରିୟମ୍ ଏତେ ଲେଃକ୍ନେ କେଆର୍‌କେ ଆରି ଆମେକେ ସାର୍ଲ ଆର୍‌କେ ବାରି ନିଜର୍ ନିଜର୍ ପିଡ଼ି ତଚେ ସୁନା ଜାବର୍‌ ଦାମ୍‍ନେ ଦୁପ୍‌ ଆରି ବାସ୍ନାଚୁ ଆଃତାର୍‌ଚେ ଆମେକେ ପୁରୁସ୍କାର୍‌ ବିଃଆର୍‌କେ ।
12 ୧୨ ପଚେ ସେମନ୍‌ ଏରଦର୍‌ ଲଗେ ଆରିତରେକ୍‌ ନ ଜାଇକରି ବିନ୍‌ ବାଟେ ନିଜର୍‌ ଦେସେ ବାଉଡି ଗାଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ଏରଦର୍‌ ଟାନେ ଆରିତରେକ୍‌ ବାଉଡି ନ ଜିବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ସପ୍‍ନେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଇରଇଲା ।
ଏନ୍‌ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ବିନ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗାଲି ବିଚେ ନିଜର୍ ଦେସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ତେ ୱିଗ୍‌ଆର୍‌କେ । ଡାଗ୍ଲା ହେରୋଦନେ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ତେ ଆୱିଗ୍ ନ୍‌ସା ଇସ୍‌ପର୍ ଆମେଇଂକେ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ନ୍ନିଆ ବାଲିର୍ ବିକେ ।
13 ୧୩ ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ଗାଲାପଚେ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଜସେପ୍‌କେ ସପ୍‌ନେ ଦର୍‌ସନ୍‌ ଦେଇ କଇଲା, “ଉଟ୍‌, ପିଲାକେ ଆରି ତାକର୍‌ ଆୟାକେ ଦାରି ମିସର୍‌ ଦେସେ ଦାପ୍‌ରେ ଉଟିଜା । ଏରଦ୍‌ ପିଲାକେ ମରାଇବାକେ କଜିବୁଲ୍‌ସି । ମୁଇ ସେ ଜାଗା ଚାଡା ବଲି ନ କଇବା ଜାକ ତେଇସେ ରୁଆ ।”
ମେଇଂ ୱିଗ୍‌କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ଦୁତ୍ ଯୋସେଫ୍‌କେ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ନ୍ନିଆ ଦର୍‌ସନ୍‌ ବିଃଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ହେରୋଦ ଗଡ଼େଅକେ ବାଗୁଏ ନ୍‌ସା ତୁର୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ । ତେସା ତଡ଼୍ୟା ଗଡ଼େଅକେ ଆରି ମେଁ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେକେ ସାଚେ ମିସର୍ ଦେସ୍‌ନ୍ନିଆ ଲାଗ୍‍ଡଲାପା । ବାରି ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଆନ୍ତାର୍ ନ୍‍ସା ମାବାଲିର୍ ଜାକ ଆତ୍‌ତେ ଲାଲାପା ।”
14 ୧୪ ଏ କାତା ସୁନି ଜସେପ୍‌ ସେ ରାତି, ପିଲାକେ ଆରି ତାର୍‌ ମାକେ ଦାରି ମିସର୍‌ ଦେସେ ଉଟିଗାଲା ।
ଯୋସେଫ୍‌ ତଡ଼୍ୟାଚେ ଗଡ଼େଅକେ ଆରି ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌କେ ସାଚେ ମିଡିଗ୍‌ବ ମିସର୍ ଦେସ୍ ଲାଗ୍‌ଡ‍ଆର୍‌କେ ।
15 ୧୫ ଏରଦ୍‌ ରାଜା ମର୍‌ବା ଜାକ ମିସର୍‌ ଦେସେସେ ରଇଲାଇ, ଜେନ୍ତାର୍‌ କି ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା କଇରଇଲା ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାକିଅ ସିଦ୍‌ ଅଇଲା, ମର୍‌ ପିଲାକେ ମୁଇ ମିସର୍‌ ଦେସେଅନି ଡାକି ଆନ୍‌ଲି ।
ହେରୋଦ ଗୁଏ ଜାକ ମେଇଂ ଆତ୍‌ଅରିଆ ଲେଃଆର୍‌କେ । ଏନ୍‌ ସାପା ଗଟେକ୍ନେ ବାନ୍ ବାବବାଦିଇଂନେ ବବିଷ୍ୟତ୍ ମାପ୍‌ରୁନେ ଏନ୍‌ ସାମୁଆଁ ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ “ନେଙ୍ଗ୍ ନେଉଂକେ ନେଙ୍ଗ୍ ମିସର୍ ଦେସ୍‌ବାନ୍ ୱା ଡୁଂମ୍ପାଂକେ ।”
16 ୧୬ ପୁରୁବ୍‌ ଦେସେଅନି ଆସିରଇଲା ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ନାଡାଇ କରି ଉଟିଗାଲାଇ ଆଚତ୍‌ ବଲି ଜାନି, ଏରଦ୍‌ ବେସି ରିସା ଅଇଗାଲା । ବେତ୍‌ଲିଇମ୍‌ ଆରି ସେ ଲଗେ ପାକେ ରଇବା ଦୁଇ ବରସ୍‌ ଅନି ତଲେ ରଇଲା ସବୁ ପିଲାମନ୍‌କେ ମରାଇବାକେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଲା । ପଣ୍ଡିତ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ତାରା ଡିସ୍‌ତେ ରଇବା ବେଲା ସେ ଜାନିରଇଲା । ସେ ଇସାବେ ପିଲାମନର୍‌ ବରସ୍‌ ଟିକ୍‌ କରିରଇଲା ।
ପୁର୍ବ ଦେସ୍‌ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେଃକ୍ନେ ପଣ୍ଡିତ୍ଇଂ ଆମେକେ ବକୁଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ମ୍ୟାଚେ ହେରୋଦ ଜାବର୍ ଗିସେ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ବାରି ଚାଙ୍କୁଆ ତାର୍‌କ୍ନେ ବେଲା ବିସୟ୍‌ରେ ପଣ୍ତିତ୍‌ଇଂନେ ବାନ୍ ମେଁ ମେଁନେ ଅଁଲେକେ ଦେତ୍ ରକମ୍ ମେଁ ଗଡ଼େଅଇଂନେ ବୟସ୍‌ ବେଲା ମ୍ୟାଲେକେ । ବେଥ୍‌ଲେହିମ ଆରି ମେଁନେ ପାକାପାକି ଅଞ୍ଚଲ୍‌ନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ମ୍ବାର୍‌ ମୁଆଁ ଆରି ଆତେନ୍‌‌ବାନ୍ କମ୍‌ ବୟସ୍‌ନେ ସାପା ଗଡ଼େଇଂକେ ବାଗୁଏଃଏ ନ୍‌ସା ବାଲିର୍ ବିକେ ।
17 ୧୭ ଏନ୍ତି ଅଇଲାଜେ ଜିରିମିୟ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା କଇଲା ଏ ବାକିଅ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । ସେ ଏନ୍ତି କଇରଇଲା,
ଦେକ୍ ରକମ୍ ବାବବାଦି ଯିରିମିୟନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବବିଷ୍ୟତ୍ ସାମୁଆଁ ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
18 ୧୮ ରାମା ନାଉଁର୍‌ ସଅରେ ମାର୍‌ଚପ୍‌ ଅଇ କାନ୍ଦ୍‌ବାଟା ସୁନି ଅଇଲାନି, ରାଏଲ୍‌ ତାର୍‌ ପିଲାମନର୍‌ ପାଇ କାନ୍ଦ୍‌ଲାନି । ତାକେ ଜେତେକ୍‌ ବୁଜାଇଲେ ମିସା ବୁଜେନାଇ । କାଇକେବଇଲେ ତାର୍‌ ପିଲାମନ୍‌ ସବୁ ମରିଜାଇରଇଲାଇ ।
“ରାମା ଇନିବାନ୍ କିରନେ ଅଁନେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଆତେନ୍‌ କାକର୍‌ତିରେ ଅଃନେ ସବ୍‌ଦ ରାହେଲ ମେଁନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେଇଂ ନ୍‌ସା ଅଃଡିଙ୍ଗ୍‌କେ; ଆମେକେ ଡିରକମ୍‍ଡିଗ୍ ଆବୁଜେଲା ବୁଜେ ଆଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଣ୍ତୁ ଡାଗ୍ଲା ମେଇଂ ସାପାରେ ଗ୍ୱେଲେଃଆର୍କେ ।”
19 ୧୯ ଏରଦ୍‌ ମଲାପଚେ, ଏଦେ ଦେକା! ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ମିସର୍‌ ଦେସେ ଜସେପ୍‌କେ ଦର୍‌ସନ୍‌ ଦେଇ କଇଲା,
ହେରୋଦ ଗୁଏକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁନେ ଦୁତ୍ ମିସର୍‌ନ୍ନିଆ ଯୋସେଫ୍‌କେ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ନ୍ନିଆ ଆତ୍ନାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ
20 ୨୦ “ଉଟ୍‌ ଆରି ବାରଇକରି, ଦୁଇ ମାଆ ପିଲାକେ ଇସ୍‌ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ଦାରିଜା । କାଇକେବଇଲେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କି ପିଲାର୍‌ ଜିବନ୍‌ ନେବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କର୍‌ତେରଇଲାଇ, ସେମନ୍‌ ମରିଗାଲାଇ ଆଚତ୍‌ ।”
“ତଡ଼୍ୟା ଗଡ଼େଅକେ ଆରି ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌କେ ଡୁଂୱେଚେ ଇଶ୍ରାଏଲ୍ ଦେସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ତେଏଲାପା । ଡାଗ୍ଲା ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆମେକେ ବାଗୁଏ ନ୍‌ସା ଚେସ୍‌ଟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଆର୍‌କେ ମେଇଂ ଗୁଏଃଆର୍ଗେ ।”
21 ୨୧ ଜସେପ୍‌ ଏ କାତା ସୁନି ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ମାଆ ମରିୟମ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ବାରଇକରି ଇସ୍‌ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ବାଉଡି ଆଇଲାଇ ।
ତେସା ଯୋସେଫ୍‌ ତଡ଼ିଆଚେ ଗଡ଼େଅକେ ଆରି ମରିୟମ୍‌କେ ସାଚେ ଇଶ୍ରାଏଲ୍ ଦେସ୍‌ପାକା ଆଣ୍ତେ ୱିଗ୍‌ଆର୍‌କେ ।
22 ୨୨ ମାତର୍‌ ଜସେପ୍‌, ଏରଦର୍‌ ପଚେ ତାର୍‌ ପଅ ଆର୍‌କିଲାୟ ଜିଉଦା ରାଇଜର୍‌ ରାଜା ଅଇଆଚେ ବଲି ସୁନିକରି ତେଇ ଜିବାକେ ଡର୍‍ଲା ।
ମାତର୍ ଆର୍ଖିଲାୟ ନିଜର୍ ଆବା ହେରୋଦନେ ଟାନ୍‌ନ୍ନିଆ ଜିଉଦା ଦେସ୍‌ନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଡିଂଲେଃକେ ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ଆତ୍‌ତେ ୱେନ୍‌ସା ମେଁ ବୁଟମେଗ୍‌କେ; ମାତର୍ ମୁସୁଡ଼ିଂନ୍ନିଆ କେଚେ ଗାଲିଲୀ ପାକା ଲାଗ୍‌ଡକେ ।
23 ୨୩ ମାତର୍‌ ଆରିଗଟେକ୍‌ ବିନ୍‌ ସପନ୍‌ ଇସାବେ ଗାଲିଲି ଦେସେ ଜାଇକରି ନାଜରିତ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଡେ ବାସା ଅଇ ରଇଲା । ଜେନ୍ତାର୍‌ କି ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା କଇଲା ଏ ବାକିଅ ସିଦ୍‌ ଅଇଲା । ସେ ଏନ୍ତି ବଲି କଇରଇଲା, “ସେ ନାଜରିତିୟା ବଲି ଡାକ୍‌ପୁଟା ଅଇସି ।”
ମାତର୍‌ ଆରି ବିନ୍ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କେଚେ ବିନ୍ ଦେସ୍‍ନ୍‍ସା ମେଁ ଗାଲିଲୀ ପ୍ରଦେସ୍‌ନେ ନାଜରିତ ଇନିନ୍ନିଆ ଡୁଆ ଆଃରେଚେ ଲେଃଗେ । ଏନ୍‌ ବିତ୍ରେ ବାବବାଦି‍ଇଂନେ ଗୁଆର୍‌ବକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁ ପୁରନ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । “ମେଁ ନାଜରିତିୟ ଡାଗ୍‌ଚେ ସ୍ନାମୁଁଆଃ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।”

< ମାତିଉ 2 >