< ମାର୍‌କ 8 >

1 ସେବେଲେ ଆରି ତରେକ୍‌ ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମିସ୍‌ଲାଇ, ଆରି ସେମନର୍‌ ଲଗେ କାଇବା ପିଇବାକେ କାଇଟା ନ ରଇଲାଜେ ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଲଗେଡାକି କଇଲା,
ଏଚିବେ଼ଲା ହା଼ରେକା ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ତିନାୟି ଉନାୟି ଏ଼ନାୟି ହିଲାଆତାକି ଜୀସୁ ସୀସୁୟାଁଣି ଡାଗେ ହା଼ଟାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି,
2 “ଏ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେକି ମକେ ଦୁକ୍‌ ଲାଗ୍‌ଲାନି, କାଇକେବଇଲେ ଏମନ୍‌ ତିନ୍‌ଦିନ୍‌ ଅଇଲାନି ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଆଚତ୍‌ ଆରି ଏମନର୍‌ ଲଗେ କାଇବାକେ କାଇଟା ମିସା ନାଇ ।
“ଲ଼କୁତାକି ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ହ଼ଚିମାଞ୍ଜାନେ, ଇଚିହିଁ ଈୱାରି ତୀନିଦିନା ଆ଼ତେରିଏ ନା଼ ତଲେ ମାଞ୍ଜାମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଈୱାରି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ତିନାୟି ହିଲେଏ ।
3 ତେବେ ମୁଇ ସେମନ୍‌କେ ନ କୁଆଇତେ ଗରେ ପାଟାଇଲେ, ବାଟେ ସେମନର୍‌ ଚେତା ଆଜିଜାଇସି, ସେମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଦୁରେଅନି ଆସି ଆଚତ୍‌ ।”
ଏ଼ୱାରାଇଁ ତୀହ୍‌ଆନାଁ ପାଣ୍ତିସାରେ, ୱେଣ୍ଡାହାନାଟି ଏ଼ୱାରି ହା଼ହା ଜିକେଏ ହା଼ନେରି । ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ହେକଟି ୱା଼ହାମାନେରି ।”
4 ସିସ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ କଇଲାଇ, “ଇତି ଏ ଚିମ୍‌ରା ଜାଗାଇ ଲକ୍‌ ନ ରଇବାଟାନେ କନ୍ତିଅନି ରୁଟି ଆନି ଏମନ୍‌କେ ପେଟ୍‌ ପୁରାଇବାର୍‌?”
ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଇମ୍ବାଆଁ ଈ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ଆମ୍ବାଆସି ଆମ୍ବିଟି ରୂଟି ତାଚାନା ଈୱାରାଇଁ ପାଞ୍ଜି କିନେସି?”
5 ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ତମର୍‌ଲଗେ କେତେଟା ରୁଟିଆଚେ?” ସେମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ସାତ୍‌ଟା ।”
ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ମୀ ତା଼ଣା ଏଚରଗଟା ରୂଟି ମାନୁ?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ସା଼ତାଗଟା ।”
6 ତେଇ ଜିସୁ ସେ ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବୁଏଁ ବସ୍‌ବାକେ କଇଲା, ଆରି ସେ ସାତ୍‌ଟା ରୁଟି ଦାରିକରି ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦନିଅବାଦ୍‌ ଦେଇ ସେଟା ସବୁ ବାଙ୍ଗାଇକରି ବାଟାକରିଦେବାକେ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେଲା । ଆରି ସେମନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସେଟା ବାଟାକଲାଇ ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଲ଼କୁଣି ବୂମିତା କୁଗାଲି ହୁକୁମି ହୀତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ସା଼ତାଗାଟା ରୂଟି ଅ଼ହାନା ଜହରା କିହାନା ଏ଼ ବାରେ ଡ଼ିକ୍‌ହାନା ବା଼ଟି କିହାଲି ତାନି ସୀସୁୟାଁକି ହୀତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁତାକି ବା଼ଟି କିହା ହୀତେରି ।
7 ସେମନର୍‌ ଲଗେ ଜଡେକ୍‌ ପାରା କେତେଟା ସାନ୍‌ ମାଚ୍‌ ରଇଲା, ସେଟା ମିସା ସେ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦନିଅବାଦ୍‌ ଦେଇ ବାଟାକର୍‌ବାକେ କଇଲା ।
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ଏଚରଗଟା ଊଣା ମୀଣ୍‌କା ମାଚୁ; ଏ଼ ବାରେତି ଜିକେଏ ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ଜହରା କିହାନା ବା଼ଟି କିହା ହୀହାଲି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି ।
8 ତେଇ ସେମନ୍‌ ସବୁ ଲକ୍‌ ପେଟ୍‍ପୁର୍‌ତେ କାଇଲାଇ ଆରି ଅଗଲ୍‌ଲାଟା ସାତ୍‌ଡାଲା ବେଟ୍‌ଲାଇ ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତିଞ୍ଜାନା ପାଞ୍ଜିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରିତାଣି ସା଼ତା ଡାଲି କୂଡ଼ି କିତେରି ।
9 ତେଇ ଚାରିଅଜାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ରଇଲାଇ ।
ଏ଼ୱାରି ବାରେ ସା଼ରି ମା଼ଣା ଲ଼କୁ ମାଚେରି । ଏଚେଟିଏ ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହେଲ ହୀତେସି,
10 ୧୦ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପାଟାଇ ଦେଲା ଆରି ନିଜର୍‌ ସିସ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଡଙ୍ଗାଇ ଚଗି ଦଲ୍‌ମନୁତା ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଜାଗାଇ ଆଇଲା ।
୧୦ଇଞ୍ଜାଁ ଦେବୁଣିଏ ତାନି ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଡଂଗତା ହ଼ଚାନା ଦଲ୍‌ମନୁ ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଚେରି ।
11 ୧୧ ପଚେ ପାରୁସିମନ୍‌ ବାରଇ ଆସି ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଦଦାପେଲା ଅଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ । ତାକେ ପରିକା କର୍‌ବାକେ ପାନ୍ଦେ ପାକାଉଁ ବଲି ମନ୍‍କରି, ସେ ଜେ ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେଅନି ଆସିଆଚେ, ଏଟା ଦେକାଇବାକେ ଆକାସେଅନି ଗଟେକ୍‌ କାବାଅଇଜିବା ଚିନ୍‌ ଦେକାଆ ବଲି କଇଲାଇ ।
୧୧ଡା଼ୟୁ ପାରୁସିୟାଁ ୱା଼ହାନା ଜୀସୁତଲେ ବା଼ଦିବା଼ଦା କିହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାୟିପାରି କିହାଲିତାକି ହା଼ଗୁ ଲାକଟି ର଼ ସିନା ରୀସ୍ତେରି ।
12 ୧୨ ଜିସୁ ଗଟେକ୍‌ ଡେଙ୍ଗ୍‌ପୁଣ୍ଡା ପୁଣ୍ଡିକରି କଇଲା, “ଏବର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କାଇକେ କାବା ଅଇବା ଚିନ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ଲାଇନି? ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ଆଜିକାଲିର୍‌ ଏ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କାବା ଅଇବା କାଇ ଚିନ୍‌ ମିସା ଦେକାଇ ନଏଁ ।”
୧୨ଜୀସୁ ଜୀୱୁତା କିଲିବିଲି ଆ଼ହାନା ଗାଡି ନେ଼ଞ୍ଜାନା ୱେସ୍ତେସି, “ଈ ଜୁଗୁତି ଲ଼କୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ସିନା ପାରିମାନେରି? ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନୀଏଁତି ମାଣ୍‌ସିକି ଏ଼ନି ସିନା ହୀପ୍‌କି ଆ଼ଏ ।”
13 ୧୩ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ତେଇ ଚାଡି ଡଙ୍ଗାଇ ଚଗି ଆରି ତରେକ୍‌ ଗାଡ୍‌ ସେପାଟେ ଗାଲା ।
୧୩ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ପିସାନା ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଡଂଗତା ହ଼ଚାନା ଆତାଲାୱାକି ହାଚେସି ।
14 ୧୪ ଜିସୁର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଡଙ୍ଗାଇ ଗାଲାବେଲେ କାଇବାକେ ରୁଟି ନେବାକେ ପାସ୍‌ରିଜାଇରଇଲାଇ । ସେମନର୍‌ଟାନେ ଏକାଇ ଗଟେକ୍‌ ସେ ରୁଟି ରଇଲା ।
୧୪ଏଚିବେ଼ଲାତା ସୀସୁୟାଁ ରୂଟି ଅ଼ହାଲି ବା଼ଣାଆ଼ତେରି; ଡଂଗତା ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ରଣ୍ତିଏ ରୂଟି ମାଚେ ।
15 ୧୫ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ କରାଇ କଇଲା, “ପାରୁସିମନର୍‌ ଆରି ଏରଦର୍‌କମିର୍‌ ଅନି ତରିକ୍‌ନା ଅଇ ରୁଆ ।”
୧୫ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜାଣ୍ତେ ହୁକୁମି ହୀତେସି, “ଜାଗ୍ରାତା ଆ଼ଦୁ, ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ହେରଦତି ପୂଲାଗୁଣ୍ଡାଟି ଜାଗ୍ରାତା ଆ଼ହାନା ମାଞ୍ଜୁ ।”
16 ୧୬ ଏଟା ସୁନି ସିସ୍‌ମନ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କାତାବାର୍‌ତା ଅଇକରି କଇଲାଇ, “ଆମର୍‌ଲଗେ କାଇବାକେ ରୁଟିନାଇ ବଲି ସେ ଏନ୍ତାରି କଇଲାଇନି ।”
୧୬ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ୱେସ୍‌ପିଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି, “ମା଼ ତା଼ଣା ରୂଟି ହିଲେଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାସି ମାଙ୍ଗେ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜାନେସି ।”
17 ୧୭ ସେମନ୍‌ କାଇ ବିସଇନେଇ କାତାବାର୍‌ତା ଅଇଲାଇନି ବଲି ଜିସୁ ଜାନିକରି ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ତମର୍‌ ଲଗେ ଜେତ୍‌କି ଦର୍‌କାର୍‌ ଆଚେ, ସେତ୍‌କି ରୁଟିନାଇ ବଲିକରି ତମେ କାଇକେ କାତାବାର୍‌ତା ଅଇଲାସ୍‌ନି? ଏବେଜାକ ତମେ କାଇ ଦେକାସ୍‌ ନାଇ କି ବୁଜାସ୍‌ନାଇ? ତମର୍‌ ମନ୍‌ କାଇ ଆଁଟ୍‌ ଅଇଗାଲା ଆଚେ କି?
୧୭ଜୀସୁ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀ ତା଼ଣା ରୂଟି ହିଲେଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ମୀରୁ ମୀରୁ ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ହିମାଞ୍ଜେରି? ମୀରୁ ନୀଏଁ ପାତେକା ପୁଞ୍ଜି ହିଲଅତେରି କି ତେଲ୍‌ହି ହିଲଅତେରି?
18 ୧୮ ଆଁକି ରଉ ରଉ ଦେକାସ୍‌ ନାଇ? ଆରି, କାନ୍‌ ରଉ ରଉ ସୁନାସ୍‌ ନାଇ? ଆମର୍‌ଟାନେ ଜେଡେବେଲେ କାଇବାକେ ଉନା ରଇଲା, ସେ ବେଲେ ମୁଇ କାଇଟା କରିରଇଲି? ସେ ବିସଇ ତମେ ଏତାଆସ୍‌ ନାଇକି?
୧୮କାଣ୍‌କା ମାଞ୍ଜାନା ମେସି ହିଲଅତେରି? ଅ଼ଡ଼େ, କୀର୍କା ମାଞ୍ଜାନା ୱେଞ୍ଜି ହିଲଅତେରି? ମୀରୁ ଈଦାଣି ଅଣ୍‌ପି ହିଲ୍‌ଅତେରି?
19 ୧୯ ମୁଇ ଜେଡେବେଲେ ପାଁଚ୍‌ ଅଜାର୍‌ ଲକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପାଁଚ୍‌ଟା ରୁଟିବାଙ୍ଗାଇ ରଇଲି, ସେଡ୍‌କି ବେଲେ ତମେମନ୍‌ ସବୁ କେତେକ୍‌ ଡାଲା ବାଙ୍ଗ୍‌ଲା କଣ୍ଡ୍‌ ବେଟି ନେଇ ରଇଲାସ୍‌, ସେଟାକାଇ ତମର୍‌ ମନେ ନାଇ?” ସେମନ୍‌ ତାକେ କଇଲାଇ, “ବାର ଡାଲା ।”
୧୯ଏ଼ ପା଼ସାମା଼ଣା ଲ଼କୁ ବିତ୍ରା ନା଼ନୁ ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ସାଗଟା ରୂଟି ଡ଼ିକ୍‌ହା ମାଚେଏଁ, ଏଚିବେ଼ଲା ମୀରୁ ଏଚର ଡାଲି ହା଼ରିତାଣି କୂଡ଼ି କିତେରି, ଏ଼ଦି ମୀ ଅଣ୍‌ପୁତା ହିଲେଏ କି?” ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ବା଼ର ଡାଲି ।”
20 ୨୦ “ଆରି, ସେ ଚାରି ଅଜାର୍‌ ଲକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ମୁଇଁ ଜେଡେବେଲ୍‌ ସାତଟା ରୁଟି ବାଙ୍ଗାଇ ରଇଲି, ସେଡ୍‌କିବେଲେ ତମେମନ୍‌ ସବୁ କେତେକ୍‌ ଡାଲା ବାଙ୍ଗ୍‌ଲା କଣ୍ଡ୍‌ ଟୁଲିଆଇ ରଇଲାସ୍‌?” ସେମନ୍‌ କଇଲାଇ “ସାତ୍‌ ଡାଲା ।”
୨୦“ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ସା଼ରି ମା଼ଣା ଲ଼କୁ ବିତ୍ରା ନା଼ନୁ ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ତାଗଟା ରୂଟି ଡ଼ିକ୍‌ହା ମାଚେଏଁ, ଏଚିବେ଼ଲା ମୀରୁ ଏଚର ଡାଲି କୂଡ଼ି କିହାମାଚେରି?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ସା଼ତା ଡାଲି ।”
21 ୨୧ ଆରି ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ମୁଇ କାଇଟା କଇଲିନି, ତମେ କେନ୍ତି ବୁଜାସ୍‌ ନାଇ?”
୨୧ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ନୀଏଁ ପାତେକା ତେଲ୍‌ହାଲି ଆ଼ଡିହିଲଅତେରି?”
22 ୨୨ ପଚେ ସେମନ୍‌ ବେତସାଇଦାଇ ଉଟି ଆଇଲାଇ, ଆରି ତେଇ କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ କାଣାଲକ୍‌କେ ଜିସୁର୍‌ ଲଗେ ଆନିକରି ତାକେ ଚିଇକରି ନିକ କର୍‌ବାକେ କଇଲାଇ ।
୨୨ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ବେତ୍‌ସାୟିଦାତା ୱା଼ତେରି, ଅ଼ଡ଼େ, ଲ଼କୁ ର଼ କା଼ଣାଇଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ତାଚାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଡୀଗାଲି ତାକି ଜୀସୁଇଁ ବାତିମା଼ଲିତେରି ।
23 ୨୩ ଜିସୁ ତାକେ ଆତେଦାରି ଗାଉଁ ବାଇରେ ଡାକିନେଲା, ଆରି ତୁକିକରି ତାର୍‌ ଲାଲ୍‌ ସେ କାଣାର୍‌ ଆଁକିତେଇ ଲାଗାଇଲା । ତାର୍‌ମୁଣ୍ଡେ ଆତ୍‌ ସଙ୍ଗଇକରି “ତୁଇ ଅଲପ୍‌ ମିସା ଦେକି ପାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି କି?” ବଲି ପାଚାର୍‌ଲା ।
୨୩ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଜୀସୁ କା଼ଣାତି କେୟୁ ଆସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନା଼ୟୁଁ ପାଙ୍ଗାତା ଅ଼ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି କାଣ୍‌କାଣାଁ ହୂପ୍‌କା ରୁବାନା ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣିଲାକ କେୟୁ ଇଟାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାଞ୍ଜି କି?”
24 ୨୪ ସେ ଚାରିବେଡ୍‌ତି ଦେକିକରି କଇଲା, “ମୁଇ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଇଣ୍ଡ୍‌ବାଟା ଦେକିପାର୍‌ଲିନି, ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ଗଚ୍‌ପାରା ଡିସ୍‌ଲାଇନି” ବଲିକରି କଇଲା ।
୨୪ଏ଼ୱାସି ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମାଣ୍‌ସିୟାଁଇଁ ମେସିମାଇଁ, ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମା଼ର୍‌କା ଲେହେଁ ଏ଼ନାଇ ତା଼କି ମାନାଣି ମେସିମାଇଁ ।”
25 ୨୫ ଜିସୁ ଆରିତରେକ୍‌ ସେ କାଣାଲକର୍‌ ଆଁକିତେଇ ଆତ୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ଚିଇଲା । ସେଦାପ୍‌ରେ ଅନି ତାର୍‌ ଆଁକି ନିମାନ୍‌ ଅଇଗାଲା ଆରି ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ନିମାନ୍‌ ଦେକିପାର୍‌ଲା ।
୨୫ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାଣି କାଣ୍‌କାଣାଁ କେୟୁ ଇଟିତେସି; ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ନେହିଁକିଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିତେସି, ନେହିଁ ଆ଼ହାନା ବାରେ ତୀରିତଲେ ସିନିକିହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି ।
26 ୨୬ ଆରି ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ଏବେ ତୁଇ ଗାଏଁ ନ ଜାଆ, ମାତର୍‌ ତର୍‌ ନିଜର୍‌ ଗରେ ଉଟିଜା” ବଲିକରି ପାଟାଇଦେଲା ।
୨୬ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାନି ଇଜ ପାଣ୍ତାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ନା଼ୟୁଁ ବିତ୍ରା ଜିକେଏ ୱେଣ୍ତେ ହାଲାଆନି ।”
27 ୨୭ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ କାଇସେରିଆ ପିଲିପ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଡ୍‌ଲଗେ ରଇବା ଚାରିବେଡ୍‌ତିର୍‌ ଗାଉଁ ମନ୍‌କେ ଗାଲାଇ । ବାଟେ ଜିସୁ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମକେ କେ ବଲିକରି ବାବ୍‌ଲାଇନି?”
୨୭ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ସୀସୁୟାଁ କାୟିସରିୟା ପିଲିପି ରା଼ଜିତି ନା଼ସ୍‌କାୱାକି ହାଚେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଜିରୁତା ଏ଼ୱାସି ତାନି ସୀସୁୟାଁଇଁ ୱେଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଲ଼କୁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜାନେରି?”
28 ୨୮ ସେମନ୍‌ ତାକେ କଇଲାଇ, “କେତେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ଡୁବନ୍‌ ଦେଉ ଜଅନ୍‌ ବଲିକରି କଇଲାଇନି, ଆରି ଅଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ଆଗର୍‌ ଏଲିୟ ବଲି କଇଲାଇନି ଆରି କେତେଲକ୍‌ ତମ୍‌କେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେଅନି ଆଦେସ୍‌ ପାଇ ଆସି, କାତାଅଇବା ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ମନର୍‌ଟାନେଅନି ଗଟେକ୍‌ଲକ୍‌ ବଲି କଇଲାଇନି ।”
୨୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏଲିୟ, ସାମା ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜାନେରି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ।”
29 ୨୯ ଆରି ତମେ ମକେ କେ ବଲିକରି ବାବ୍‌ଲାସ୍‌ନି? ବଲି ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା । ପିତର୍‌ କଇଲା, “ତୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ପାଟାଇରଇବା ଉଦାର୍‌କାରିଆ କିରିସ୍‌ଟ” ବଲି କଇଲା ।
୨୯ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ସାମା ନା଼ନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ମୀରୁ ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜାଦେରି?” ପିତର ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତତି ।”
30 ୩୦ ତେଇ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ଡାଟ୍‌ସଙ୍ଗ୍ ଜାଗ୍‌ରତା କରାଇ କଇଲା, “ମୁଇ କେ ବଲି କାକେ ନ କୁଆ ।”
୩୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାନି କାତାତି ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେହ୍‌ଆଦୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଜାଣ୍ତେ କିହିଁ ହୁକୁମି ହୀତେସି ।
31 ୩୧ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ, ପର୍‌ମେସର୍‌ ଅନି ଆଇଲା ନର୍‌ପିଲାକେ କାଇ କାଇଟା ଅଇସି ବଲି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ସିକାଇଦେବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା । ସେ କଇଲା, “ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେଅନି ଆଇଲା ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ବେସି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାଇବାର୍‌ ଆଚେ । ମୁକିଅ ନେତାମନ୍‌, ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌, ଆରି ନିୟମ୍‌ ସିକାଇଦେବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମକେ ନ ନାମତ୍‌ । ସେମନ୍‌ ମକେ ମରାଇବାଇ ଆରି ତିନ୍‌ଦିନ୍‌ ଗାଲାପଚେ ମୁଇ ଆରି ତରେକ୍‌ ମଲାତେଇଅନି ଜିବନ୍‌ ଅଇ ଉଟ୍‌ବି ।”
୩୧ଅ଼ଡ଼େ, ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜା଼ପ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି, “ଇଚିହିଁ ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏସି ହା଼ରେକା ଦୁକୁ କସ୍ତ ବେଟାଆ଼ନାୟି ମାନେ ଇଞ୍ଜାଁ ପ୍ରାଚିନାଙ୍ଗା, କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା, ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ରାପୁନାରି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ପାଆଗାଟାସି ଆ଼ହାନା ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ନାୟି ମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ତୀନିଦିନା ଜେ଼ଚ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାୟି ମାନେ ।”
32 ୩୨ ଏ ସବୁ ବିସଇର୍‌ କାତା ଜିସୁ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ କାଇଟାମିସା ନ ଲୁଚାଇକରି କୁଲାକୁଲି ବାବେ କଇଦେଲା । ସେ ବେଲା ପିତର୍‌ ଜିସୁକେ ଅଁତ୍‌ରେ ଡାକିନେଇକରି କଇଲା, “ତମେ କଇବା କାତା ସବୁ ସେନ୍ତି ନ ଅ ।”
୩୨ଈ କାତା ଏ଼ୱାସି ତୀର୍‌ପୁତଲେ ୱେସ୍ତେସି । ଏମ୍ବାଟିଏ ପିତର ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ରୱାକି ଅ଼ହାନା ଦାକା ହୀହାନା ଲା଼ଗାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି ।
33 ୩୩ ଜିସୁ ପିଟିବାଟେ ପାସ୍‌ଲି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲା ଆରି ପିତର୍‌କେ କଇଲାଇ, “ତୁଇ ଏ କାତା ସଇତାନେଅନି କଇଲୁସ୍‌ନି, ତୁଇ ମର୍‌ଟାନେଅନି ଉଟି ଜା । ତୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ପାରା ଚିନ୍ତା ନ କରି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାରା ଚିନ୍ତା କଲୁସ୍‌ନି ।” ବଲି କଇଲାଇ ।
୩୩ସାମା ଏ଼ୱାସି ଡା଼ୟୁୱାକି ତିର୍‌ୱାହାଁ ତାନି ସୀସୁୟାଁଣି ସିନିକିହାନା ପିତରଇଁ ଦାକା ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସୟତାନ, ନା଼ ନ଼କିଟି ହେକ ହାଲାମୁ, ଇଚିହିଁ ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ କାତା ଅଣ୍‌ପାଆନା ମାଣ୍‌ସିୟାଁ କାତା ଅଣ୍‌ପିମାଞ୍ଜି ।”
34 ୩୪ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଆରି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ତାର୍‌ଲଗେ ଡାକିକରି କଇଲାଇ “କେ ମର୍‌ ସିସ୍‌ ଅଇବାକେ ମନ୍‍ କଲାନି ବଇଲେ, ସେ ତାର୍‌ ନିଜର୍‌ ମନ୍‍ କଲାଟା ଚାଡିଦେଇକରି କୁର୍‌ସତେଇ ମର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଇବା ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାରା ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାଇବାକେ, ତିଆର୍‌ ଅଇକରି ମର୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ଆଇବାର୍‌ ଆଚେ ।
୩୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ତାନି ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଲ଼କୁଣି ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ହାଲି ମ଼ନ କିନେସି, ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଜାହାରାଇଁ ପିସ୍‌ପେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ତାନି କ୍ରୁସ ଡେ଼କାନା ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ପେସି ।
35 ୩୫ ମାତର୍‌ କେ ନିଜର୍‌ ଜିବନ୍‌ ରକିଆ କର୍‌ବାକେ ମନ୍‍ କର୍‌ସି, ସେ ସେଟା ଆରାଇସି, ମାତର୍‌ ଜେ ମର୍‌ ଲାଗି ଆରି ସୁବ୍‍କବର୍‍ ଜାନାଇବାକେ ତାର୍‌ ଜିବନ ଆରାଇସି ବଇଲେ, ସେ ତାର୍‌ ଜିବନ୍‌ ରକିଆ କର୍‌ସି ।
୩୫ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ତାନି ଜୀୱୁ ଗେଲ୍‌ପାଲି ମ଼ନ କିନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ଦାଆଁ ହା଼ୱି କିନେସି; ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ତାକି ଇଞ୍ଜାଁ ନେହିଁ କାବ୍ରୁତାକି ତାନି ଜୀୱୁ ହୀନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ଦାଆଁ ନୀଟ୍‌ନେସି ।
36 ୩୬ ଜଦି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଦୁନିଆର୍‌ ସବୁ ଜିନିସ୍‌ ପାଇକରି, ନିଜର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଆରାଇସି, ସେଟା ତାର୍‌ପାଇ କାଇ ଲାବ୍‌ ନାଇ ।
୩୬ଅ଼ଡ଼େ, ମାଣ୍‌ସି ଈ ଦାର୍‌ତିତା ମାନାଣି ବାରେ ମେଡ଼ି କିହାନା ତାନି ଜୀୱୁତି ହା଼ୱି କିନେସି, ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାଣାକି ଏ଼ନି ଲା଼ବା?
37 ୩୭ ଆରି ତାର୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବାଦୁଲେ କାଇଟା ଦେଲେ ମିସା ସମାନ୍‌ ନ ଅଏ ।
୩୭ଅ଼ଡ଼େ, ମାଣ୍‌ସି ତାନି ଜୀୱୁତି ବାଦୁଲି ଏ଼ନାଆଁ ହୀହାଲି ଆ଼ଡିନେସି?
38 ୩୮ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଚାଡିକରି ରଇବା ଏ କାରାପ୍‍ ଦୁନିଆଇ, ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜଦି ମର୍‌ ଲାଗି ଆରି ମର୍‌ କାତାର୍‌ ଲାଗି ଲାଜ୍‌ ଅଇବାଇ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ଆଇଲା ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ମିସା ମର୍‌ ବାବାର୍‌ ବେସି ଉଜଲ୍‌ ଆରି ଡାକ୍‌ପୁଟା ସଙ୍ଗ୍‍ ଆରି ସରଗର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆଇଲାବେଲେ, ସେମନ୍‍କେ ମର୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବଲି କଇବାକେ ମୁଇ ମିସା ଲାଜ୍‌ ଅଇବି ।”
୩୮ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଆମ୍ବାଆସି ଈ କା଼ଲାତି ଦା଼ରି କିନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ପୁଗାଟି ଲ଼କୁ ବିତ୍ରା ନାଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ ବ଼ଲୁ ତାକି ଲାଜା ଆ଼ନେସି, ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏସି ଏଚିବେ଼ଲା ସୁଦୁ ଦୂତୁୟାଁ ତଲେ ତାନି ଆ଼ବାତି ଗାୱୁରମି ତଲେ ୱା଼ନେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି କାତାତାକି ଲାଜା ଆ଼ନେସି ।”

< ମାର୍‌କ 8 >