ମାର୍କ 3
1 ୧ ପଚେ ଜିସୁ ଆରି ଗଟେକ୍ ତର୍ ଜିଉଦିମନର୍ ପାର୍ତନା ଗରେ ଗାଲା । ତେଇ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ରଇଲା । ତାର୍ ଗଟେକ୍ ଆତ୍ ସୁକିଜାଇରଇଲା ।
ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତର୍ ଜିସୁ ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍ନେ ପାର୍ତନା ଡୁଆ ୱେଲେଃକେ । ଆତ୍ଅରିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକ୍କୁଆଃତି ରେମଆଁ ଲେଃଗେ ।
2 ୨ ଜିସୁ କେଜାନେ ବିସ୍ରାମ୍ ବାରେ ନିମାନ୍ କର୍ସି ବଲି, ସେମନ୍ ଆଁକି ନ ମରାଇତେ ଦେକ୍ତେରଇଲାଇ, କାଇକେବଇଲେ ଜେନ୍ତିକି ତାର୍ ବିରୁଦେ ଦସ୍ ଦାରିପାର୍ବାଇ ।
ଆତ୍ ଅରିଆ ଉଡ଼ି ରେମଆଁ ଉର୍ ଲେଃଆର୍କେ ଜେ ମାତର୍ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ ବିଏ ତେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଦସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ନିମାନ୍ ବାଆର୍ଏ ।
ଜିସୁ ଆତ୍ ଲେଃକ୍ନେ ଚାକ୍କୁଆଃତି ରେମୁଆଁକେ ବେବିଃକେ “ଆକ୍ଅରିଆ ତୁଆଁ ଲାଃଲା ଡିରକମ୍ ଆନାକେ ସାପାରେ କେଆର୍ଏ ।”
4 ୪ ଆରି ଜିସୁ ଲକ୍ମନ୍କେ ପାଚାର୍ଲା, “ବିସ୍ରାମ୍ବାରେ କାଇଟା କର୍ବା ନିଅମ୍? ନିକ କର୍ବାର୍ କି ଆସାର୍ କର୍ବାର୍? ଜିବନ୍ ବଁଚାଇବାର୍ କି ମରାଇଦେବାର୍?” ମାତର୍ ସେମନ୍ କାଇଟା ନ କଇ ଚିମ୍ରାଅଇ ରଇଲାଇ ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନା ଆଣ୍ତିନେ ସାସ୍ତର୍ନେ ନିଅମ୍? ନିମାଣ୍ଡା ଣ୍ଡ୍ରାଃଡିଂଏ ଲେଃ ଦଦିଆ ଣ୍ଡ୍ରାଃଡିଂଏ? ମୁଇଙ୍ଗ୍ଜାନେ ପାରାନ୍ ଆମ୍ବ୍ରନେ ଟିକ୍ ଲେଃ ପାରାନ୍ ଦଦ୍ୟା ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଟିକ୍?” ମାତର୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ ବୁଙ୍ଗ୍ ଲେଃଆର୍ଗେ ।
5 ୫ ସେବେଲେ ତାକର୍ ମନ୍ ଡାଟ୍ ରଇବାଟା ଦେକିକରି ଜିସୁ ଦୁକ୍ଅଇ ରିସାସଙ୍ଗ୍, ଚାରିବେଡ୍ତି ଦେକ୍ଲା । ଆରି ସେ ଲକ୍କେ କଇଲା, “ଆତ୍ ଲାମା ।” ସେ ଲକ୍ ଆତ୍ ଲାମାଇଲା, ଆରି ତାର୍ ଆତ୍ ନିମାନ୍ ଅଇଗାଲା ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂ ପାକା ରିସା ଡିଂଚେ କେକେ; ମାତର୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଡାଟ୍ ଲେଃକେ ରକମ୍ କେଚେ ଜାବର୍ ଲିବିସ ଆର୍କେ । ଜିସୁ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେନେ ନ୍ତି ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆଃସୁଏ ।” ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ପାକା ନ୍ତି ଆଃଚ୍ଲେବିଃକେ ଆରି ମେଁନେ ନ୍ତି ନିମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଗେ ।
6 ୬ ତେଇଅନି ପାରୁସିମନ୍ ସେ ଜାଗାଇଅନି ଦାପ୍ରେ ବାରଇ ଜାଇ ଜିସୁକେ ମରାଉ ବଲି ତାର୍ ବିରୁଦେ ଏରଦ୍ ରାଜାର୍ ଲକ୍ମନର୍ସଙ୍ଗ୍ ଉପାଇ ପାଁଚ୍ବାର୍ ଦାର୍ଲାଇ ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପାରୁସିଇଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ବାନ୍ ୱିଗ୍ ଆର୍ଗେ ଆରି ହେରୋଦିୟଇଂ ଏତେ କୁଡ଼େଚେ ଜିସୁକେ ବାଗୁଏ ନ୍ସା କୁଟ୍ ଡିଂଆର୍କେ ।
7 ୭ ସେଡ୍କିବେଲେ ଜିସୁ ସିସ୍ମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଲକ୍ମନର୍ଟାନେଅନି ବେଗ୍ଲି କରି, ସମ୍ଦୁର୍ କଣ୍ଡିବାଟେ ବାରଇ ଗାଲା । ଆରି ଗାଲିଲି ଅନି ବେସି ଲକ୍ ତାର୍ ପଚେ ପଚେ ଆଇଲାଇ, ଆରି ଜିଉଦା,
ଜିସୁ ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଏଃତେ ଗାଲିଲୀ କେଣ୍ତିଆ ଆଃଡ଼ା ୱେଆର୍ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ଗାଲିଲୀନେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂ ଡିଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ ଆରି ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍,
8 ୮ ଜିରୁସାଲାମ୍, ଇଦମ୍, ଜର୍ଦନ୍ର୍ ଉପର୍ ବାଟେ ରଇବା ସର ଆରି ସିଦନର୍ ଚାରିବେଡ୍ତିର୍ ଲକ୍ ସେ କରିରଇବା ସବୁ କାମର୍ କାତା ସୁନି ତାର୍ ଲଗେ ଆଇଲାଇ ।
ଯିରୂଶାଲାମ୍, ଏଦୋମ, ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ କେଣ୍ତିଆ ଇନୁମେତା ସୋର ଆରି ସୀଦୋନନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ସହର ଡାଗ୍ରାବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃଆର୍ଗେ । ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଡାଗ୍ରା ଡିଂଡିଂକେ ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ଆତେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଅଁ ଆଃଡା ଆର୍ଗେ ।
9 ୯ ସେଡ୍କିବେଲେ ଚିପାଟେଲା ରଇଲାକେ, ଲକ୍ମନ୍ ଜେନ୍ତିକି ଉପ୍ରେ ଡାବି ନ ଅଅତ୍, ତେବର୍ ପାଇ ଜିସୁ ସିସ୍ମନ୍କେ ତାର୍ପାଇ ଗଟେକ୍ ସାନ୍ଟା ଡଙ୍ଗା ଆନି ଜାଗାଇବାକେ ତିଆର୍ଲା ।
ଜିସୁ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂକେ କେକେ ଗହଲି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃଲା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଡିରକମ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପାକା ଟେଚା ଆପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଲେ ଆତେନ୍ସା ମେଁ ନିଜେ ସିସ୍ଇଂକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡାଆଁନେ ତରା ମେଁନ୍ସା ତିଆର୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
10 ୧୦ କାଇକେବଇଲେ ସେ ବେସି ଲକ୍ମନ୍କେ ନିମାନ୍ କଲାଜେ ଜର୍ଦୁକା ଅଇରଇବା ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ ଚିଉଁ ବଲି ଉପ୍ରେ ଡାବିଅଇ ଜାଇତେରଇଲାଇ ।
ଜିସୁ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍କେ । ତେଲା ସାପା ରଗ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ଲିଗ୍ନେ ସା ମେଁ ପାକା ଟେଚା ଟେଣ୍ତୁର୍ ରାଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
11 ୧୧ ଆରି ଜେଡେବେଲେ ଜିସୁକେ କରାପ୍ ଆତ୍ମାମନ୍ ଦେକ୍ତେ ରଇଲାଇ, ସେ ଆତ୍ମାମନ୍ ତାର୍ ମୁଆଟେ ଅଦ୍ରି ଆଉଲିଅଇ କଇତେରଇଲାଇ, “ତୁଇ ଆକା ପର୍ମେସରର୍ ପଅ ।”
ଉଡ଼ି ରେମୁଆଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଗଲିଆଇଂ ଗା ଲେଃଆର୍କେ । ଉଡ଼ିବେଲା ଆତେନ୍ ଗଲିଆଇଂ ଜିସୁକେ କେଆର୍କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ବୁନ୍ଦେ ଲଃଚେ ୱାସାର୍ଚେ ବାଲିର୍ଆର୍କେ, “ନାଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ।”
12 ୧୨ ମାତର୍ ଜିସୁ ଡୁମାମନ୍କେ ତାର୍ ବିସଇନେଇ ବିନ୍ ଲକ୍ମନ୍କେ କାଇ ବଲି ନ କୁଆ ବଲି ଡାଟ୍ସଙ୍ଗ୍ ଆଦେସ୍ ଦେଇତେରଇଲା ।
ମାତର୍ ଜିସୁ ଗଲିଆଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍ରେ ଆଦେସ୍ ବିକେ ଜେ ମେଁ ଜାଣ୍ଡେ ଆକେନ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡିରକମ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଲେ ।
13 ୧୩ ଜିସୁ ପର୍ବତ୍ ଉପ୍ରେ ଜାଇ, ଜନ୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ସେ ମନ୍ କଲା, ସେମନ୍କେ ଲଗେ ଡାକ୍ଲା, ଆରି ସେମନ୍ ତାର୍ ଲଗେ ଆଇଲାଇ ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ କଣ୍ତା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ । ମେଁ ଆଣ୍ଡିନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଚାଏଁକେ ଆମେଇଂକେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଲାପା ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେଆର୍କେ ।
14 ୧୪ ସେ ବାର ଲକ୍କେ ବାଚ୍ଲା ଆରି ସେମନ୍କେ ତାର୍ କବର୍ ନେଉ ବଲି ଡାକ୍ଲା । ଜେନ୍ତି ସେମନ୍ ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇପାରତ୍ ଆରି ସେମନ୍ ତାର୍ କବର୍ ଜାନାଇବାଇ,
ଜିସୁ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିତ୍ରେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍କେ ବାଚେଚେ ପ୍ରେରିତ୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିଃକେ । ଜିସୁ ଚାଏଁଲେଃଗେ ଜେ “ମେଇଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ଏଃତେ ଲେଃଏ ।” ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବିନ୍ ଜାଗାଅରିଆ ବେବିଃଆର୍ଗେ ।
ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବାନ୍ ଗଲିଆଇଂକେ ନୁଆଁନ୍ସା ଆମେଇଂକେ ଅଦିକାର୍ ପେବାଏ ।
ଜିସୁ ସ୍ରିବକ୍ନେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ନେ ମ୍ନି ଦେକ୍ରକମ୍; ଶିମୋନ୍ ଆଜାକେ ମେଁ ପିତର୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିଃକେ ।
17 ୧୭ ଜେବଦିର୍ ପ ଜାକୁବ୍ ଆରି ତାର୍ ବାଇ ଜଅନ୍କେ ସେ ବିନେରିଗସ୍ ବଲି ନାଉଁ ଦେଲା, ଆର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ମେଗ୍ନାଦର୍ ପଅମନ୍,
ଜେବଦୀ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଜାକୁବ୍ ଆରି ମେଁନେ ବୟାଁଣ୍ଡେ ଜହନ୍ ଜାଣ୍ତେକେ ମେଁ ବିନେରିଗୋଷ ଡାଗ୍ଲା “ମେଘନାଦନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ” ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ନି ବିକେ;
18 ୧୮ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ପିଲିପ୍, ବାର୍ତଲମି, ମାତିଉ, ତମା, ଆଲ୍ପିର୍ ପଅ ଜାକୁବ୍, ତଦିୟ, କିଣାନିୟ ସିମନ୍, ଜେ କି ରମିୟ ସର୍କାରର୍ ବିରୁଦେ ଉଟିରଇଲା ।
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଫିଲିପ୍ପ ବାର୍ଥଲମି ମାତିଉ ଥୋମା ଆଲଫିନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଜାକୁବ୍ ଥଦ୍ଦୀୟ କିଣାନୀୟ ଶିମୋନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଇଶ୍ରାୟେଲକେ ଆନ୍ତାର୍ ନ୍ସା ଚାଏଁଡିଂକ୍ନେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଲେଃଗେ ।
ଆରି ଇଷ୍କରିୟଥ୍ ଜିଉଦା । ଆକେନ୍ ଜିଉଦା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ସତ୍ରୁନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଅପେଃ ବିଃକେ ।
20 ୨୦ ପଚେ ଜିସୁ ଗଟେକ୍ ଗରେ ପୁର୍ଲା । ସେଡ୍କି ବେଲେ ଲକ୍ମନ୍ ଆରି ତରେକ୍ ଏତେକ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାଇ ଜେ, ସେ ଆରି ତାର୍ ସିସ୍ମନ୍ କାଇବାର୍ ମିସା ନାପାର୍ଲାଇ ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଡୁଆ ୱିଗ୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ଡିଗ୍ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ଅଃକେନ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃଆର୍କେ ଜେ ଜିସୁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ଉଗ୍ ଆୟା ଆର୍କେ ଣ୍ତୁ ।
21 ୨୧ “ଜିସୁକେ କାଇବାକେ ମିସା ବେଲା ନାଇ ।” ବଲି କଇ ତାକର୍ ଗରର୍ ଲକ୍ ସୁନି, ତାକେ ଗରେ ଡାକିନେବାକେ ଆଇଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ସେମନ୍ କଇଲାଇ, “ତାର୍ ବୁଦି ବାନାଅଇଗାଲାନି ।”
ଜିସୁନେ ଡୁଆଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ଅଁଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ୱାଉଙ୍ଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଜେ “ଜିସୁକେ ବାଆଲ୍ଜିବୁଲ୍ ସାଃଲେଃକେ ।”
22 ୨୨ ଆରି, ଜିରୁସାଲାମ୍ ଅନି ଆସିରଇବା ସାସ୍ତର୍ ସିକାଉମନ୍ କଇଲାଇ, “ଆକେ ଡୁମାମନର୍ ନେତା ବାଲ୍ଜିବୁଲ୍ ଦାରିଆଚେ, ଆରି ଡୁମାମନର୍ ନେତାର୍ ବପୁସଙ୍ଗ୍ ଡୁମା ଚାଡାଇଲାନି ।”
ଯିରୂଶାଲମବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଦରମ୍ କରମ୍ ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜିସୁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବାଆଲ୍ଜିବୂଲ ଗାଲେଃକେ । ଆତେନ୍ସା ଜିସୁ ଗଲିଆଇଂକେ ବାଆଲ୍ଜିବୁଲ୍ ସାଇଜରେ ଗଲିଆକେ ଆଃଆନ୍ତାର୍ଡିଂକେ ।”
23 ୨୩ ସେଡ୍କିବେଲେ ଜିସୁ ସାସ୍ତର୍ ସିକାଉମନ୍କେ ଲଗେଡାକି ଉଦାଅରନ୍ ଦେଇ କଇଲା, “ସଇତାନ୍ କେନ୍ତି ସଇତାନ୍କେ ଚାଡାଇ ପାର୍ସି?
ତେସା ଜିସୁ ମେଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଆରି ଆଦେସ୍ ରକମ୍ ଆମେଇଂକେ ଆଃବୁଜେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଗଲିଆ ଡିରକମ୍ ଗଲିଆକେ ନୁଆଁ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ଏ?
ଡାଗ୍ଲା ଆଣ୍ତିନେ ଦେସ୍ ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଜ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ଆତେନ୍ ଆରି ନିମାଣ୍ତା ଆଲେଃ ଣ୍ତୁ ।
ବାରି, ଜଦି ମୁଡ଼ି ଡୁଆ ବାଗ୍ ବାଗ୍ ଡିଂଚେ ମେଇଂନେ ବିରୁଦ୍ରେ ତଃଡ଼୍ୟାଏ, ତେଲା ଆତେନ୍ ଡୁଆ ବୁଂ ଆଲେଃ ଣ୍ଡୁ ।
26 ୨୬ ସେନ୍ତାର୍ସେ ସଇତାନ୍ ଜଦି ବାଗ୍ ଅଇ ନିଜର୍ ବିରୁଦେ ଉଟ୍ସି, ତେବେ ସେ ତବିର୍ ଅଇ ରଇ ନାପାରେ, ମାତର୍ ତାର୍ ବିନାସ୍ ଗଟ୍ସି ।
ଦେତ୍ରକମ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସୟ୍ତାନ୍ନେ ରାଜି ବିଗ୍ଡ଼େ ୱେଚେ ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ରିଙ୍ଗ୍ଆଃ ପାଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ମେଁ ଡିଗ୍ ନିମାଣ୍ତା ଆଲେଃ ଣ୍ତୁ । ଆରି ମେଁନେ ଦଂସ ଡିଂୱେଏ ।”
27 ୨୭ “ମାତର୍ କେ ମିସା ବପୁ ରଇବା ଲକ୍କେ ପର୍ତୁମ୍ ନ ବାନ୍ଦ୍ତେ, ତାର୍ ଗରେ ପୁରିକରି ସେଲକର୍ ନିଜର୍ ସବୁ ଚରାଇ ନେଇ ନାପାରେ, ମାତର୍ ସେ ବପୁ ରଇବା ଲକ୍କେ ଆଗେ ବାନ୍ଦ୍ଲେ ସିନା ସେ ତାର୍ ଗରେ ପୁରି ଚରିପାର୍ସି ।
“ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଡୁଆ ଗାଚେ ମେଁନେ ଦନ୍ସମ୍ପତି ଡଙ୍ଗା ଡୁଂୱିଗ୍ନେ ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ, ତେଲା ସେନୁଗ୍ ମେଁ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ଗାଗ୍ଏ; ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ବପୁ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ଡୁଆ ଡଙ୍ଗାଚେ ସାପା ମେଁ ମେଁନେ ଡୁଂୱିଗ୍ ୟାଏ ।”
28 ୨୮ “ମୁଇ ତମ୍କେ ସତ୍ କଇଲିନି, ଲକ୍ମନର୍ ସବୁ ପାପ୍, ଆରି ସେମନ୍ ଜେତେକ୍ ନିନ୍ଦା କାତା କଇ ପର୍ମେସରର୍ ନିନ୍ଦା କଲେ ମିସା, ସେ ସବୁଜାକ କେମା କରାଅଇସି ।
“ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ । ରେମୁଆଁ ଡିଡିରକମ୍ ପାପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଡିଂକେ, ଆତେନ୍ ସାପା ଲିବିସଃ ଡିଙ୍ଗ୍ ବିଃଆର୍ଏ । ରେମୁଆଁ ପର୍ମେସର୍ନେ ବିରଦ୍ରେ ଉଡ଼ି ସାପା ଦଦ୍ୟା ସାମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ବାସଂଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, ଆତେନ୍ ସାପା ଡିଗ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ବିଃଆର୍ଏ ।
ଦରମ୍ କରମ୍ ଡିଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ଗଲିଆ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ବଲା ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାପା ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ଆରି ବୟାଁଣ୍ତେଇଂ ଆତ୍ ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାଜାର୍ ତୁଆଁ ଆର୍କେ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁକେ ଜିସୁକେ ବାଜାର୍ ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ୱା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବେକେ ।
32 ୩୨ ତେଇ ତାର୍ ଚାରିବେଡ୍ତି ବସି ରଇବା ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ କଇଲାଇ, “ଦେକା, ତମର୍ ମାଆ ଆରି ବାଇ ବଇନି ବାଇରେ ରଇ ତମ୍କେ କଜ୍ଲାଇନି ।”
ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁନେ ପିତୁର୍ ପାକା ରେମୁଆଁଇଂ ଗେରେଚେଃ କ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, “କେଲା ପିୟାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବୟାଁଇଂ ଆରି ତନାଇଂ ଆନାକେ ବାଜାର୍ ଉର୍ ଲେଃଆର୍କେ ।”
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜାଣ୍ଡେ ନେଙ୍ଗ୍ ଇୟାଙ୍ଗ୍? ଜାଣ୍ଡେଃଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବୟାଁ?”
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମେଁନେ ପିତୁର୍ କ ଲେଃକ୍ନେ ରେମଆଁଇଂ ପାକା କେକେ । ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବୟାଁ ।
ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଇକ୍ଚାକେ ପୁରନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ, ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆଃ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବୟାଁ ତନା ଆରି ଇୟାଙ୍ଗ୍ ।”
