< ମାର୍‌କ 15 >

1 ସାକାଲ୍‌ ସାକାଲ୍‌ ପାର୍‌ତନା ଗରର୍‌ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌, ମୁକିଅ ନେତାମନ୍‌, ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌, ନିୟମ୍‌ ସିକାଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରି ଜିଉଦି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ବା ସବୁ ରକାମର୍‌ ନେତାମନ୍‌ ଜିସୁକେ କାଇଟା କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ? ବଲି ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ପଁଚାଦି କଲାଇ । ସେମନ୍‌ ତାକେ ବାନ୍ଦିକରି ସାସନ୍‌ କର୍‌ବା ପିଲାତ୍‍କେ ସର୍‌ପିଦେଲାଇ ।
अथ प्रभाते सति प्रधानयाजकाः प्राञ्च उपाध्यायाः सर्व्वे मन्त्रिणश्च सभां कृत्वा यीशुृं बन्धयित्व पीलाताख्यस्य देशाधिपतेः सविधं नीत्वा समर्पयामासुः।
2 ପିଲାତ୍‌ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ତୁଇ କାଇ ଜିଉଦି ମନର୍‌ ରାଜା?” ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜନ୍‌ଟା ପାଚାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି, ସେଟା ସତ୍‌ସେ ।”
तदा पीलातस्तं पृष्टवान् त्वं किं यिहूदीयलोकानां राजा? ततः स प्रत्युक्तवान् सत्यं वदसि।
3 ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଦସ୍‍ ଦେଇ କଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।
अपरं प्रधानयाजकास्तस्य बहुषु वाक्येषु दोषमारोपयाञ्चक्रुः किन्तु स किमपि न प्रत्युवाच।
4 ସେବେଲା ପିଲାତ୍‌ ତାକେ ଆରିତରେକ୍‌ ପାଚାର୍‌ଲା, “ତୁଇ କାଇକେ ଚିମ୍‌ରା ଅଇଦେଲୁସ୍‌? କାଇଟା ମିସା କଉସ୍‌ ନାଇ । ଦେକା ସେମନ୍‌ ତର୍‌ ବିରଦେ କେତେକ୍‌ ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲାଇନି ।”
तदानीं पीलातस्तं पुनः पप्रच्छ त्वं किं नोत्तरयसि? पश्यैते त्वद्विरुद्धं कतिषु साध्येषु साक्षं ददति।
5 ମାତର୍‌ ଜିସୁ କାତା ଅଏ ନାଇ । ସେଟା ଦେକିକରି ପିଲାତ୍‌ ବେସି କାବା ଅଇଗାଲା ।
कन्तु यीशुस्तदापि नोत्तरं ददौ ततः पीलात आश्चर्य्यं जगाम।
6 ରକିଆ ପାଇବାର୍‌ ପରବ୍‌ କଲାବେଲେ ସବୁ ବରସର୍‌ ରିତିନିତି ଇସାବେ ପିଲାତ୍‌, ଜନ୍‍ ଆଲେ ବନ୍ଦି ଲକ୍‌କେ, ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବାର୍‌କରାଇ ଦେବାକେ ମନ୍‍ କରତେରଇଲାଇ, ତାକେ ବାର୍‌କରାଇ ଦେଇତେରଇଲା ।
अपरञ्च काराबद्धे कस्तिंश्चित् जने तन्महोत्सवकाले लोकै र्याचिते देशाधिपतिस्तं मोचयति।
7 ସେବେଲେ ସର୍‌କାରର୍‌ ବିରୁଦେ ଦାବିକରି ବାର୍‌ବା ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ବନ୍ଦି ଅଇରଇଲା । ଏ ଲକ୍‌ ଆରି କେତେଟା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌, ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମରାଇ ବନ୍ଦି ଅଇରଇଲା ।
ये च पूर्व्वमुपप्लवमकार्षुरुपप्लवे वधमपि कृतवन्तस्तेषां मध्ये तदानों बरब्बानामक एको बद्ध आसीत्।
8 ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପିଲାତର୍‌ଟାନେ ଆସି, କଇଲାଇ, “ସବୁ ବରସର୍‌ ରିତିନିତି ଇସାବେ ଏ ତରେକ୍‌ ମିସା ଗଟେକ୍‌ ବନ୍ଦି ଲକ୍‌କେ ମୁକ୍‌ଲାଇ କରି ବାର୍‌କରାଇଦେସ୍‌ ।”
अतो हेतोः पूर्व्वापरीयां रीतिकथां कथयित्वा लोका उच्चैरुवन्तः पीलातस्य समक्षं निवेदयामासुः।
9 ପିଲାତ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ତମେ କାକେ ମନ୍‍ କଲାସ୍‌ନି? ମୁଇ ତମର୍‌ ଲାଗି ଜିଉଦିମନର୍‌ ରାଜାକେ ଚାଡିଦେବି କି?”
तदा पीलातस्तानाचख्यौ तर्हि किं यिहूदीयानां राजानं मोचयिष्यामि? युष्माभिः किमिष्यते?
10 ୧୦ ପିଲାତ୍‌ ରାଜା କାଇକେ ଏନ୍ତି କଇଲା ବଇଲେ, ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ କୁଟ୍‌ ପାଁଚି ଜିସୁକେ ତାର୍‌ ଆତେ ସର୍‌ପିଦେଇ ଆଚତ୍‌ ବଲିକରି ସେ ଜାନିରଇଲା ।
यतः प्रधानयाजका ईर्ष्यात एव यीशुं समार्पयन्निति स विवेद।
11 ୧୧ ମାତର୍‌ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଉସ୍‌କାଇ କରି, “ଜିସୁର୍‌ ବାଦୁଲେ ବାର୍‌ବାକେ ଆମର୍‌ପାଇ ବନ୍ଦି ଗରେଅନି ମୁକ୍‌ଲାଇବାକେ କୁଆ ।” ବଲି କଇଲାଇ ।
किन्तु यथा बरब्बां मोचयति तथा प्रार्थयितुं प्रधानयाजका लोकान् प्रवर्त्तयामासुः।
12 ୧୨ ମାତର୍‌ ପିଲାତ୍‌ ଆରିତରେକ୍‌ ପାଚାର୍‌ଲା, “ସେନ୍ତିଆଲେ ତମେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଜିଉଦିମନର୍‌ ରାଜା ବଲି କଇଲାସ୍‌ନି, ତାକେ ମୁଇ କାଇଟା କର୍‌ବି ବଲି ତମେ ମନ୍‍ କଲାସ୍‌ନି?”
अथ पीलातः पुनः पृष्टवान् तर्हि यं यिहूदीयानां राजेति वदथ तस्य किं करिष्यामि युष्माभिः किमिष्यते?
13 ୧୩ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବେସି ରାଟୁକରି କଇଲାଇ, “ତାକେ କୁର୍‌ସେ ମରାଆ ।”
तदा ते पुनरपि प्रोच्चैः प्रोचुस्तं क्रुशे वेधय।
14 ୧୪ ତେଇଅନି ପିଲାତ୍‌ ଆରିତରେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ଲା, “କାଇକେ, ସେ କାଇ ଦସ୍‌ କଲାଆଚେ ଜେ?” ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ରାଟୁଅଇକରି କଇଲାଇ, “ତାକେ କୁରୁସ୍‍ କାଟେ ମରାଆ ।”
तस्मात् पीलातः कथितवान् कुतः? स किं कुकर्म्म कृतवान्? किन्तु ते पुनश्च रुवन्तो व्याजह्रुस्तं क्रुशे वेधय।
15 ୧୫ ସେଟାର୍‌ପାଇ ପିଲାତ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସାର୍‌ଦା କରାଇବାକେ ମନ୍‍କରି ବାର୍‌ବାକେ ବନ୍ଦି ଗରେଅନି ମୁକ୍‌ଲାଇଦେଇ ଜିସୁକେ କର୍‌ଡା ସଙ୍ଗ୍‌ ମାରି, କୁରୁସ୍‍କାଟେ କୁଟିମାରି ମରାଇଦେବାକେ ସନିଅମନ୍‌କେ ସର୍‌ପିଦେଲା ।
तदा पीलातः सर्व्वाल्लोकान् तोषयितुमिच्छन् बरब्बां मोचयित्वा यीशुं कशाभिः प्रहृत्य क्रुशे वेद्धुं तं समर्पयाम्बभूव।
16 ୧୬ ସନିଅମନ୍‌ ଜିସୁକେ ରମିୟ ସର୍‌କାରର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ପିଲାତର୍‌, ମୁକିଅ ଗରର୍‌ ଡାଣ୍ଡେ ଦାରିଗାଲାଇ ଆରି ସେମନ୍‌ ବିନ୍‌ ସନିଅମନ୍‌କେ ଗଟେକ୍‌ ଟାନେ ଡାକି ରୁଣ୍ଡାଇଲାଇ ।
अनन्तरं सैन्यगणोऽट्टालिकाम् अर्थाद् अधिपते र्गृहं यीशुं नीत्वा सेनानिवहं समाहुयत्।
17 ୧୭ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ କିଜାଇବାକେ ଜାମ୍‌କଲି ରଙ୍ଗର୍‌ ବସ୍‍ତର୍‍ ପିନ୍ଦାଇଲାଇ ଆରି ଗଟେକ୍‌ କାଟାର୍‌ ମୁକୁଟ୍‌ ତିଆର୍‌କରି ତାର୍‌ ମୁଣ୍ଡେ ପିନ୍ଦାଇଦେଲାଇ ।
पश्चात् ते तं धूमलवर्णवस्त्रं परिधाप्य कण्टकमुकुटं रचयित्वा शिरसि समारोप्य
18 ୧୮ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ କିଜାଇ କରି କଇଲାଇ, “ଏ ଜିଉଦିମନର୍‌ ରାଜା ତକେ ଜୁଆର୍‌, ତୁଇ ବେସି ଦିନ୍‌ ବଁଚ୍‌ ।”
हे यिहूदीयानां राजन् नमस्कार इत्युक्त्वा तं नमस्कर्त्तामारेभिरे।
19 ୧୯ ସେମନ୍‌ ତର୍‌କେତର୍‌ ବେତ୍‌ ଡାଙ୍ଗ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ତାର୍‌ ମୁଣ୍ଡେ ମାର୍‌ତେରଇଲାଇ ଆରି ତାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ତୁକି କିଜାଇକରି ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍‌ କଲାଇ ।
तस्योत्तमाङ्गे वेत्राघातं चक्रुस्तद्गात्रे निष्ठीवञ्च निचिक्षिपुः, तथा तस्य सम्मुखे जानुपातं प्रणोमुः
20 ୨୦ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ କିଜାଇ ସାରାଇଲାପଚେ, ଜାମ୍‌କଲି ରଙ୍ଗର୍‌ ବସ୍‍ତର୍‍ ତାର୍‌ ଗାଗ୍‌ଡେଅନି ବେଟିକରି, ନିଜର୍‌ ବସ୍‍ତର୍‍ ପିନ୍ଦାଇଦେଲାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ସେମନ୍‌ ତାକେ କୁର୍‌ସକାଟେ ମରାଇବାକେ ଗଡ୍‌ ବାଇରେ ଦାରିଗାଲାଇ ।
इत्थमुपहस्य धूम्रवर्णवस्त्रम् उत्तार्य्य तस्य वस्त्रं तं पर्य्यधापयन् क्रुशे वेद्धुं बहिर्निन्युश्च।
21 ୨୧ ସେବେଲା ଆଲେକ୍‌ଜାଣ୍ଡାର୍‌ ଆରି କୁର୍‌ନିୟ ଜାଗାର୍‌ ରୁପ୍‌ଅର୍‌ ବାବା ସିମନ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌, ପଲିଗାରାମ୍‌ ଅନି ଆସିକରି ସେ ବାଟେ ଜାଇତେରଇଲା । ସେ ସନିଅମନ୍‌ ତାକେ ଜିସୁର୍‌ କୁର୍‌ସ ବଇବାକେ ବାଦିଅ କଲାଇ ।
ततः परं सेकन्दरस्य रुफस्य च पिता शिमोन्नामा कुरीणीयलोक एकः कुतश्चिद् ग्रामादेत्य पथि याति तं ते यीशोः क्रुशं वोढुं बलाद् दध्नुः।
22 ୨୨ ତାର୍‌ପଚେ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଗଲ୍‌ଗତା ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଜାଗାଇ ଦାରିଗାଲାଇ । ଗଲ୍‌ଗତାର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି, କାପାଲ୍‌ ଜାଗା ।
अथ गुल्गल्ता अर्थात् शिरःकपालनामकं स्थानं यीशुमानीय
23 ୨୩ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଅସ ମିସାଇଲା ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରସ୍‌ କାଅ ବଲିକରି ଦେଲାଇ, ମାତର୍‌ ସେ ନିଚ୍‌ଲା ।
ते गन्धरसमिश्रितं द्राक्षारसं पातुं तस्मै ददुः किन्तु स न जग्राह।
24 ୨୪ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁକେ କୁର୍‌ସେ ଚଗାଇଲାଇ ଆରି ତାର୍‌ ବସ୍‍ତର୍‍ କାର୍‌ବାଗେ କାଇଟା ମିଲ୍‌ସି ବଲି ବାଟାକରି ନେବାକେ, କେଡ୍‌ ପୁଟାଇକରି ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ବାଟାକରି ନେଲାଇ ।
तस्मिन् क्रुशे विद्धे सति तेषामेकैकशः किं प्राप्स्यतीति निर्णयाय
25 ୨୫ ସେମନ୍‌ ସାକ୍‌ଲିଆ ନ ଗଁଟା ବେଲାଇ ଜିସୁକେ କୁର୍‌ସେ ଚଗାଇଲାଇ ।
तस्य परिधेयानां विभागार्थं गुटिकापातं चक्रुः।
26 ୨୬ ଆରି “ଏଟା ଜିଉଦିମନର୍‌ ରାଜା ।” ବଲି ନିନ୍ଦା କାତା ଲେକି କୁରୁସ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଡସାଇଲାଇ ।
अपरम् एष यिहूदीयानां राजेति लिखितं दोषपत्रं तस्य शिरऊर्द्व्वम् आरोपयाञ्चक्रुः।
27 ୨୭ କୁର୍‌ସେ ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ଦୁଇଟା ଚର୍‌ମନ୍‌କେ, ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ଗଟେକ୍‌କେ, ଡେବ୍‌ରି ବାଟେ ଆରିଗଟେକ୍‌କେ ଚଗାଇରଇଲାଇ ।
तस्य वामदक्षिणयो र्द्वौ चौरौ क्रुशयो र्विविधाते।
28 ୨୮ ସେ ବୁଲ୍‌ କଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ବଲି, ଇସାବ୍‌ ଅଇଲା ବଲିକରି ପର୍‍ମେସରର୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ଲେକାଅଇରଇବା ବିସଇ ସିଦ୍‌ ଅଇଲା ।
तेनैव "अपराधिजनैः सार्द्धं स गणितो भविष्यति," इति शास्त्रोक्तं वचनं सिद्धमभूत।
29 ୨୯ ସେ ବାଟ୍‌ ଦେଇ ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନିଜେ ନିଜେ ମୁଣ୍ଡ୍‌ ଜୁଲାଇ ଜିସୁକେ ନିନ୍ଦାକରି କଇଲାଇ, “ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ ବାଙ୍ଗାଇ କରି ତିନ୍‌ଦିନ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ତିଆର୍‌ କର୍‌ବାଲକ୍‌ ଏ ସେ କି?” ବଲି କିଜାଇଲାଇ ।
अनन्तरं मार्गे ये ये लोका गमनागमने चक्रुस्ते सर्व्व एव शिरांस्यान्दोल्य निन्दन्तो जगदुः, रे मन्दिरनाशक रे दिनत्रयमध्ये तन्निर्म्मायक,
30 ୩୦ “ତୁଇ ଏବେ କୁର୍‌ସେ ଅନି ଉତ୍‌ରି ନିଜ୍‌କେ ରକିଆ କର୍‌ ।”
अधुनात्मानम् अवित्वा क्रुशादवरोह।
31 ୩୧ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ନିୟମ୍‌ ସିକାଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମିସା ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କାତାଅଇକରି କିଜାଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ କଇତେରଇଲାଇ, “ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ରକିଆ କର୍‌ତେରଇଲା, ମାତର୍‌ ସେ ନିଜେ ରକିଆ ଅଇ ନାପାର୍‌ଲା ।”
किञ्च प्रधानयाजका अध्यापकाश्च तद्वत् तिरस्कृत्य परस्परं चचक्षिरे एष परानावत् किन्तु स्वमवितुं न शक्नोति।
32 ୩୨ “ତମେ ସତଇସେ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ରାଜା କିରିସ୍‌ଟ ଅଇରଇଲେ, କୁର୍‌ସେ ଅନି ଉତ୍‌ରି ଆଉ । ସେନ୍ତି ଅଇଲେ ଆମେ ଦେକିକରି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବୁ ।” ବଲି କଇଲାଇ । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ କୁର୍‌ସେ ଚଗାଇରଇଲାଇ, ସେମନ୍‌ ମିସା ଜିସୁକେ ନିନ୍ଦା କଲାଇ ।
यदीस्रायेलो राजाभिषिक्तस्त्राता भवति तर्ह्यधुनैन क्रुशादवरोहतु वयं तद् दृष्ट्वा विश्वसिष्यामः; किञ्च यौ लोकौ तेन सार्द्धं क्रुशे ऽविध्येतां तावपि तं निर्भर्त्सयामासतुः।
33 ୩୩ ମୁଇଦାନିଆ ବାର୍‌ଟା ବେଲାଇଅନି ତିନ୍‌ଟା ଜାକ ଗୁଲାଇ ଦେସ୍‌ ଆନ୍ଦାର୍‌ ଅଇଗାଲା ।
अथ द्वितीययामात् तृतीययामं यावत् सर्व्वो देशः सान्धकारोभूत्।
34 ୩୪ ଦିନ୍‌ ତିନ୍‌ଟା ବେଲେ ଜିସୁ ଆଉଲିଅଇ କଇଲା, “ଏଲଇ ଏଲଇ ଲାମା ସବକ୍‌ତାନି ।” ଆର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି, “ଏ ମର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏ ମର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌, ତମେ ମକେ କାଇକେ ଚାଡିଦେଲାସ୍‌?”
ततस्तृतीयप्रहरे यीशुरुच्चैरवदत् एली एली लामा शिवक्तनी अर्थाद् "हे मदीश मदीश त्वं पर्य्यत्याक्षीः कुतो हि मां?"
35 ୩୫ ଏ କାତା ସୁନି ସେଲଗେ ଟିଆ ଅଇରଇବା କେତେ ଲକ୍‌ କଇଲାଇ, “ସେ ଏଲିୟକେ ଡାକ୍‌ଲାନି ।”
तदा समीपस्थलोकानां केचित् तद्वाक्यं निशम्याचख्युः पश्यैष एलियम् आहूयति।
36 ୩୬ ତେଇଅନି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ପାଲାଇ ଜାଇ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରସେ, ତୁଲା ବୁଡାଇ ଡାଙ୍ଗେ ବାନ୍ଦି ଉପ୍‌ରେ ଲାମାଇଦେଲା । ସେ ଲକ୍‌ କଇଲା, “ଏବେ ଏଲିୟ ଆସିକରି ଆକେ କୁର୍‍ସେ ଅନି ଉତ୍‌ରାଇଦେଇସି କି ନାଇ ଦେକୁ ।”
तत एको जनो धावित्वागत्य स्पञ्जे ऽम्लरसं पूरयित्वा तं नडाग्रे निधाय पातुं तस्मै दत्त्वावदत् तिष्ठ एलिय एनमवरोहयितुम् एति न वेति पश्यामि।
37 ୩୭ ମାତର୍‌ ଜିସୁ ଆଉଲିଅଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ତାର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଚାଡିଗାଲା ।
अथ यीशुरुच्चैः समाहूय प्राणान् जहौ।
38 ୩୮ ସେବେଲା ମନ୍ଦିରର୍‍ ସୁକଲ୍‌ ଜାଗା ବିନେ କର୍‌ବା ପାର୍‌ଦା ଉପ୍‌ରେଅନି ତଲେ ଜାକ ଦୁଇ ତାଡ୍‌ ଅଇ ଚିରିଅଇଗାଲା ।
तदा मन्दिरस्य जवनिकोर्द्व्वादधःर्य्यन्ता विदीर्णा द्विखण्डाभूत्।
39 ୩୯ ତେଇ ଜିସୁର୍‌ କୁର୍‌ସ ମୁଆଟେ ଟିଆଅଇରଇଲା ସଏଟା ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ, ଜିସୁ ସାରାସାରି ଆଉଲି ଅଇଲାଟା ଆରି ସେ କେନ୍ତି ଅଇକରି ମଲା, ଦେକିକରି କଇଲା, “ସତଇସେ ଏ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲା ରଇଲା ।”
किञ्च इत्थमुच्चैराहूय प्राणान् त्यजन्तं तं दृष्द्वा तद्रक्षणाय नियुक्तो यः सेनापतिरासीत् सोवदत् नरोयम् ईश्वरपुत्र इति सत्यम्।
40 ୪୦ ତେଇ କେତେଟା ମାଇଜିମନ୍‌ ମିସା କୁର୍‌ସେ ଅନି ଦୁରିକେ ଟିଆଅଇ ଦେକ୍‌ତେରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ଅଇଲାଇନି, ମଗ୍‌ଦଲିନି ମରିୟମ୍‌, ସାନ୍‌ଟା ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଜସିର୍‌ ମା ମରିୟମ୍‌ ଆରି ସଲମି ।
तदानीं मग्दलीनी मरिसम् कनिष्ठयाकूबो योसेश्च मातान्यमरियम् शालोमी च याः स्त्रियो
41 ୪୧ ଜିସୁ ଗାଲିଲିତେଇ ରଇଲାବେଲେ ଏ ମାଇଜିମନ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଜାଇତେରଇଲାଇ । ଆରି ତାକେ ଦର୍‌କାର୍‌ ରଇଲା ବିସଇ ସାଇଜ କର୍‌ତେରଇଲାଇ । ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜିରୁସାଲାମେ ଆସିରଇଲା ବିନ୍‌ ମାଇଜିମନ୍‌ ମିସା ତେଇ ରଇଲାଇ ।
गालील्प्रदेशे यीशुं सेवित्वा तदनुगामिन्यो जाता इमास्तदन्याश्च या अनेका नार्यो यीशुना सार्द्धं यिरूशालममायातास्ताश्च दूरात् तानि ददृशुः।
42 ୪୨ ସେ ଦିନ୍‌ ବିସ୍‌ରାମ୍‌ ଦିନ୍‌ ପାଇ ତିଆର୍‌ ଅଇବା ଦିନ୍‌ ଅଇରଇଲା । ସେଦିନେ ସଞ୍ଜ୍‌ବେଲା,
अथासादनदिनस्यार्थाद् विश्रामवारात् पूर्व्वदिनस्य सायंकाल आगत
43 ୪୩ ଆରାମାତିଆ ଗାଉଁର୍‌ ବିଚାର୍‌କର୍‌ବା ମୁକିଅ ଲକ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ରଇଲା ଜସେପ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌, ପର୍‌ମେସର୍‌ ସାସନ୍‌ କର୍‌ବା ରାଇଜର୍‌ ବେଲା ଆସ ବଲି ଜାଗିରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ । ବେସି ସାଆସ୍‌ଅଇ ପିଲାତର୍‌ ଲଗେ ଜାଇକରି ଜିସୁର୍‌ ମଲାମଡ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ଲା ।
ईश्वरराज्यापेक्ष्यरिमथीययूषफनामा मान्यमन्त्री समेत्य पीलातसविधं निर्भयो गत्वा यीशोर्देहं ययाचे।
44 ୪୪ ଜିସୁ ଏତେକ୍‌ ଦାପ୍‌ରେ ମରିଗାଲା ବଲି ସୁନି ପିଲାତ୍‌ କାବା ଅଇଗାଲା । ତାର୍‌ ସନିଅମନର୍‌ ନେତାକେ ଡାକି “ଜିସୁ ମଲାବେ କି?” ବଲି ପାଚାର୍‌ଲା ।
किन्तु स इदानीं मृतः पीलात इत्यसम्भवं मत्वा शतसेनापतिमाहूय स कदा मृत इति पप्रच्छ।
45 ୪୫ ସେ ସନିଅମନର୍‌ ନେତା, ଜିସୁ ମରିଗାଲା ବିସଇ ପିଲାତ୍‌କେ କଇଲା । ତାର୍‌ପଚେ ଜସେପ୍‌କେ ପିଲାତ୍‌ କଇଲା, “ତୁଇ ମଡ୍‌ ନେଇ ପାରୁସ୍‌ ।”
शतसेमनापतिमुखात् तज्ज्ञात्वा यूषफे यीशोर्देहं ददौ।
46 ୪୬ ସେଟାର୍‌ପାଇ ଜସେପ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ କୁର୍‌ସ ଉପ୍‌ରେଅନି ଉତ୍‌ରାଇ ଆନ୍‌ଲା ଆରି ଗଟେକ୍‌ ନୁଆ ଲୁଗା ସଙ୍ଗ୍‌ ଗୁଡିଆଇକରି ରାଙ୍ଗ୍‌ନି କାଟି ତିଆର୍‌ କରି ରଇଲା ଗଟେକ୍‌ ପାଆରେ ନେଇକରି ସଙ୍ଗଇଲା । ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ଚାଚଡା ପାକ୍‌ନା ନେଇ ପାଆର୍‌ ମୁଆଟେ ଡାବିଦେଲା ।
पश्चात् स सूक्ष्मं वासः क्रीत्वा यीशोः कायमवरोह्य तेन वाससा वेष्टायित्वा गिरौ खातश्मशाने स्थापितवान् पाषाणं लोठयित्वा द्वारि निदधे।
47 ୪୭ ଜିସୁକେ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ନେଇ ସଙ୍ଗଇ ରଇଲାଇ, ସେ ଜାଗା ମଗ୍‌ଦଲିନି ମରିୟମ୍‌ ଆରି ଜସିର୍‌ ମା ମରିୟମ୍‌ ଦେକିରଇଲା ।
किन्तु यत्र सोस्थाप्यत तत मग्दलीनी मरियम् योसिमातृमरियम् च ददृशतृः।

< ମାର୍‌କ 15 >