< ମାର୍‌କ 11 >

1 ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଲଗାଲଗି ଅଇକରି ଜିତ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଡଙ୍ଗର୍‌ଲଗେ ରଇଲା ବେତ୍‌ପାଗି ଆରି ବେତ୍‌ନିଆ ନାଉଁର୍‌ ଗାଏଁ କେଟ୍‌ଲାଇ । ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଦୁଇଲକ୍‌କେ ଡାକିକରି ସେମନ୍‌କେ କଇଲା,
anantaraM tESu yirUzAlamaH samIpasthayO rbaitphagIbaithanIyapurayOrantikasthaM jaitunanAmAdrimAgatESu yIzuH prESaNakAlE dvau ziSyAvidaM vAkyaM jagAda,
2 ତମେ ଆମର୍‌ ମୁଆଟେ ରଇଲା ଗାଏଁ ଜା । ତମେ ଗାଉଁ ବିତ୍‌ରେ ଜିବାବେଲେ, ଗଟେକ୍‌ ଗଦ ପିଲା ବାନ୍ଦିରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ସା । ସେ ଗଦ ପିଲାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଏବେଜାକ କେ ମିସା ଚଗତ୍‌ ନାଇ । ତାକେ ମେଲିକରି ମର୍‌ଲଗେ ଦାରିଆସା ।
yuvAmamuM sammukhasthaM grAmaM yAtaM, tatra pravizya yO naraM nAvahat taM garddabhazAvakaM drakSyathastaM mOcayitvAnayataM|
3 ଜଦି କେ ତମ୍‌କେ କାଇକେ ମେଲିକରି ନେଲାସ୍‌ନି? ବଲି ପାଚାର୍‌ଲେ, ମାପ୍‌ରୁକେ ଦର୍‌କାର୍‌ ଆଚେ ଆରି ସେ ତମ୍‌କେ ଦାପ୍‌ରେସେ ବାଉଡାଇଦେଇସି । ବଲି ସେମନ୍‌ ଜିବା ଆଗ୍‌ତୁ ସେମନ୍‌କେ ପାଟାଇଦେଲା ।
kintu yuvAM karmmEdaM kutaH kuruthaH? kathAmimAM yadi kOpi pRcchati tarhi prabhOratra prayOjanamastIti kathitE sa zIghraM tamatra prESayiSyati|
4 ସେ ଗାଏଁ ଗାଲାଇ ଜେ ଗଟେକ୍‌ ଗରର୍‌ ଡାଣ୍ଡର୍‌ ଡିଆଗଡିଲଗେ ଗଦ ପିଲା ବାନ୍ଦିଅଇ ରଇଲାଟା ଦେକିକରି ତାକେ ଜାଇ ମେଲ୍‌ଲାଇ ।
tatastau gatvA dvimArgamElanE kasyacid dvArasya pArzvE taM garddabhazAvakaM prApya mOcayataH,
5 ତେଇ ଟିଆଅଇରଇଲା କେତେଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ତମେ କାଇଟା କଲାସ୍‌ନି? ଆରି କାଇକେ ଏ ଗଦ ପିଲାକେ ମେଲ୍‌ଲାସ୍‌ନି?”
Etarhi tatrOpasthitalOkAnAM kazcid apRcchat, garddabhazizuM kutO mOcayathaH?
6 ସେମନ୍‌କେ ଜିସୁ ଜେନ୍ତି କଇବାକେ କଇରଇଲା, ସେନ୍ତାରିସେ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ “ଗଦ ପିଲାକେ ନିଆ ।” ବଲି କଇଲାଇ ।
tadA yIzOrAjnjAnusArENa tEbhyaH pratyuditE tatkSaNaM tamAdAtuM tE'nujajnjuH|
7 ସେମନ୍‌ ଗଦ ପିଲାକେ ଜିସୁର୍‌ ଲଗେ ଆନ୍‌ଲାଇ ଆରି ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଚିଆମନ୍‌ ଗଦ ପିଲାର୍‌ ପିଟି ଉପ୍‌ରେ ପାକାଇଲାଇ । ଆରି ଜିସୁ ଗଦ ଉପ୍‌ରେ ବସ୍‌ଲା ।
atha tau yIzOH sannidhiM garddabhazizum AnIya tadupari svavastrANi pAtayAmAsatuH; tataH sa tadupari samupaviSTaH|
8 ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁକେ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ଦେବାକେ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଚିଆମନ୍‌ ବାଟେ ଅଚାଇଦେଲାଇ ଆରି ବିନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଗଚର୍‌ ଡାଲ୍‌ପତର୍‌ ଆରି କେନ୍ଦାମନ୍‌ କାଟିଆନିକରି ବାଟେ ଅଚାଇଦେଲାଇ ।
tadAnEkE pathi svavAsAMsi pAtayAmAsuH, paraizca taruzAkhAzchitavA mArgE vikIrNAH|
9 ଜିସୁର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁବାଟେ ଆରି ପଚ୍‌ବାଟେ ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବେସି ଆଉଲିଅଇ ଏନ୍ତି କଇତେରଇଲାଇ, “ଅସାନା, ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରା । ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କଲାଆଚେ ।
aparanjca pazcAdgAminO'gragAminazca sarvvE janA ucaiHsvarENa vaktumArEbhirE, jaya jaya yaH paramEzvarasya nAmnAgacchati sa dhanya iti|
10 ୧୦ ଆମର୍‌ ଆନିଦାଦି ଦାଉଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଆଇଲାନି, ତାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କର । ସର୍‌ଗେ ରଇବା ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ପାଇଲାପାରା କାତା କୁଆ” ବଲି କଇଲାଇ ।
tathAsmAkamaM pUrvvapuruSasya dAyUdO yadrAjyaM paramEzvaranAmnAyAti tadapi dhanyaM, sarvvasmAducchrAyE svargE Izvarasya jayO bhavEt|
11 ୧୧ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଆସିକରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଗର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପୁର୍‌ଲା । ଆରି ଚାରିବେଡ୍‌ତି ରଇଲା ସବୁ ଜିନିସ୍‌ମନ୍‌ ନିମାନ୍‌ କରି ଦେକ୍‌ଲା । ସେ ବେଲା ବେସି ଅଲ୍‌ସମ୍‌ ଅଇଗାଲାଜେ, ସେ ବାର୍‌ଟା ସିସ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ବେତ୍‌ନିଆ ନାଉଁର୍‌ ଗାଏଁ ଉଟିଜାଇକରି ତେଇ ରଇଲା ।
itthaM yIzu ryirUzAlami mandiraM pravizya caturdiksthAni sarvvANi vastUni dRSTavAn; atha sAyaMkAla upasthitE dvAdazaziSyasahitO baithaniyaM jagAma|
12 ୧୨ ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ବେତ୍‌ନିଆଇଅନି ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଆଇବାବେଲେ ଜିସୁକେ ବେସି ବୁକ୍‌ କଲା ।
aparEhani baithaniyAd AgamanasamayE kSudhArttO babhUva|
13 ୧୩ ଜିସୁ ଦୁରିକେ ଅନି ବେସି ପତର୍‌ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଡୁମ୍‌ରିଗଚ୍‌ ଦେକ୍‌ଲା । ଆରି ସେ ଗଚେ କେତେଟା ପଲ୍‌ ଦାରିରଇସି ବଲି ବାବିକରି ଗଚ୍‌ବୁନ୍ଦେ ଗାଲା । ମାତର୍‌ ଗଚ୍‌ଲଗେ ଜାଇକରି ଦେକ୍‌ଲାଜେ, ଗଟେକ୍‌ ମିସା ପଲ୍‌ ମିଲେ ନାଇ । କାଇକେବଇଲେ, ସେଟା ଡୁମ୍‌ରିପଲ୍‌ ଦାର୍‌ବା ଦିନ୍‌ ନ ରଇଲା ।
tatO dUrE sapatramuPumbarapAdapaM vilOkya tatra kinjcit phalaM prAptuM tasya sannikRSTaM yayau, tadAnIM phalapAtanasya samayO nAgacchati| tatastatrOpasthitaH patrANi vinA kimapyaparaM na prApya sa kathitavAn,
14 ୧୪ ଜିସୁ ଗଚ୍‌କେ କଇଲା, “ତୁଇ ଆରି କେବେ ମିସା ପଲ୍‌ ନ ଦାରୁସ୍‌ ।” ସେ କାତା ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ସୁନ୍‌ଲାଇ । (aiōn g165)
adyArabhya kOpi mAnavastvattaH phalaM na bhunjjIta; imAM kathAM tasya ziSyAH zuzruvuH| (aiōn g165)
15 ୧୫ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲାମର୍‌ ଗଡେ ଜାଇ, ମନ୍ଦିରେ ପୁରିକରି ତେଇ ଗେନାବିକା କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡାଣ୍ଡେ ବାର୍‌କରାଇଦେଲା । ବିନ୍‌ ଦେସର୍‌ ଡାବୁ ବାଦ୍‌ଲାଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟେବୁଲ୍‌ ଆରି ବିରୁ କର୍‌ବା ପରୁଆ ବିକ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବସ୍‌ବା ପିଡା ପାସ୍‌ଲାଇ ପାକାଇଲା ।
tadanantaraM tESu yirUzAlamamAyAtESu yIzu rmandiraM gatvA tatrasthAnAM baNijAM mudrAsanAni pArAvatavikrEtRNAm AsanAni ca nyubjayAnjcakAra sarvvAn krEtRn vikrEtRMzca bahizcakAra|
16 ୧୬ ମନ୍ଦିରର୍‌ ଡାଣ୍ଡେ ଗେନା ବିକା କର୍‌ବାକେ ସେ କାକେମିସା ଦେଏ ନାଇ ।
aparaM mandiramadhyEna kimapi pAtraM vOPhuM sarvvajanaM nivArayAmAsa|
17 ୧୭ ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସିକାଇଦେବାବେଲେ ଏନ୍ତି କଇଲା, “ମର୍‌ ମନ୍ଦିର୍‌ ସବୁ ଜାତିର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ ବଲି ନାମ୍‌ବାଇ ବଲି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବଇଟାନେ ଲେକା ଅଇଆଚେ, ମାତର୍‌ ତମେ ସେ ଗର୍‌ ଚର୍‌ମନର୍‌ ପାଆର୍‌ କରିଆଚାସ୍‌ ।”
lOkAnupadizan jagAda, mama gRhaM sarvvajAtIyAnAM prArthanAgRham iti nAmnA prathitaM bhaviSyati Etat kiM zAstrE likhitaM nAsti? kintu yUyaM tadEva cOrANAM gahvaraM kurutha|
18 ୧୮ ତେଇ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ନିୟମ୍‌ ସିକାଉମନ୍‌ ଏ କାତା ସୁନି, ଜିସୁକେ କେନ୍ତି ମରାଇବାର୍‌ ଅଇସି ବଲି ଚେସ୍‌ଟା କର୍‌ତେରଇଲାଇ । ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡର୍‌ତେରଇଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସେ ସିକାଇଦେବା ବିସଇ କାବା ଅଇକରି ବେସି ମନ୍‍ କରି ସୁନ୍‌ତେରଇଲାଇ ।
imAM vANIM zrutvAdhyApakAH pradhAnayAjakAzca taM yathA nAzayituM zaknuvanti tathOpAyaM mRgayAmAsuH, kintu tasyOpadEzAt sarvvE lOkA vismayaM gatA atastE tasmAd bibhyuH|
19 ୧୯ ଆରି ସେଦିନର୍‌ ସଞ୍ଜ୍‌ ଅଇଲାକେ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ନଅରେଅନି ବାରଇକରି ଉଟିଗାଲାଇ ।
atha sAyaMsamaya upasthitE yIzurnagarAd bahirvavrAja|
20 ୨୦ ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନର୍‌ ସାକାଲେ ବାଉଡି ଆଇବାବେଲେ, ଏଦେ ଦେକା! ସେ ଡୁମ୍‌ରିଗଚ୍‌ ବୁନ୍ଦେଅନି ଟିପେଜାକ ସୁକି ଜାଇରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲାଇ ।
anantaraM prAtaHkAlE tE tEna mArgENa gacchantastamuPumbaramahIruhaM samUlaM zuSkaM dadRzuH|
21 ୨୧ ସେବେଲା ଜିସୁ ଆଗ୍‌ତୁ କଇରଇଲା କାତା ପିତର୍‌ ଏତାଇକରି ତାକେ କଇଲା, “ଏ ଗୁରୁ ଜନ୍‌ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌କେ ତମେ ସାଇପ୍‌ ଦେଇରଇଲାସ୍‌, ସେ ଗଚ୍‌ ସୁକିଗାଲା ଆଚେ ।”
tataH pitaraH pUrvvavAkyaM smaran yIzuM babhASaM, hE gurO pazyatu ya uPumbaraviTapI bhavatA zaptaH sa zuSkO babhUva|
22 ୨୨ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ତମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ତେଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିରୁଆ ।
tatO yIzuH pratyavAdIt, yUyamIzvarE vizvasita|
23 ୨୩ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କାତା କଇଲିନି, ଜେ ନିଜର୍‌ ମନେ ଅଇସି କି ନଏ ବଲିକରି ଏନେ ତେନେ ନ ଅଇ, ସେ କଇବା କାତାଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି, ‘ଏ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଉଲ୍‌ଟିକରି ସମ୍‌ଦୁରେ ଜାଇ ଅଦର୍‌ ।’ ବଲି କଇଲେ ସେଟା ସେନ୍ତାରି ଅଇସି ।
yuSmAnahaM yathArthaM vadAmi kOpi yadyEtadgiriM vadati, tvamutthAya gatvA jaladhau pata, prOktamidaM vAkyamavazyaM ghaTiSyatE, manasA kimapi na sandihya cEdidaM vizvasEt tarhi tasya vAkyAnusArENa tad ghaTiSyatE|
24 ୨୪ ସେଟାର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, ତମେ ପାର୍‌ତନାଇ ଜନ୍‌ଟା ମିଲ୍‌ସି ବଲି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ମାଙ୍ଗ୍‌ଲେ, ସେଟା ତମ୍‌କେ ମିଲ୍‌ସି ।
atO hEtOrahaM yuSmAn vacmi, prArthanAkAlE yadyadAkAMkSiSyadhvE tattadavazyaM prApsyatha, itthaM vizvasita, tataH prApsyatha|
25 ୨୫ ମାତର୍‌ ତମେ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବା ବେଲେ ତମର୍‌ ମନେ କାର୍‌ ବିରଦେ ମିସା କାଇ କାତା ରଇଲେ, ତାକେ କେମା ଦିଆସ୍‌ । ଏନ୍ତି କଲେ ତମର୍‌ ସରଗର୍‌ ବାବା ମିସା ତମ୍‌କେ ତମର୍‌ ପାପେଅନି କେମା ଦେଇସି ।
aparanjca yuSmAsu prArthayituM samutthitESu yadi kOpi yuSmAkam aparAdhI tiSThati, tarhi taM kSamadhvaM, tathA kRtE yuSmAkaM svargasthaH pitApi yuSmAkamAgAMmi kSamiSyatE|
26 ୨୬ ମାତର୍‌ ତମେ କେମା ନ କଲେ, ତମର୍‌ ସରଗର୍‌ ବାବା ମିସା ତମ୍‌କେ କେମା ନ ଦେଏ ।”
kintu yadi na kSamadhvE tarhi vaH svargasthaH pitApi yuSmAkamAgAMsi na kSamiSyatE|
27 ୨୭ ସେମନ୍‌ ଆରିତରେକ୍‌ ଜିରୁସାଲାମେ ଆଇଲାଇ । ଜିସୁ ମନ୍ଦିରର୍‍ ଦୁଆରେ ବୁଲ୍‌ବାବେଲେ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌, ନିୟମ୍‌ ସିକାଉମନ୍‌ ଆରି ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ ତାର୍‌ ଲଗେ ଆସି ପାଚାର୍‌ଲାଇ,
anantaraM tE puna ryirUzAlamaM pravivizuH, yIzu ryadA madhyEmandiram itastatO gacchati, tadAnIM pradhAnayAjakA upAdhyAyAH prAnjcazca tadantikamEtya kathAmimAM papracchuH,
28 ୨୮ “ତୁଇ କାଇ ଅଦିକାରେ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ମନ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି? ଆରି ଏ ସବୁ କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ତକେ କେ ଅଦିକାର୍‌ ଦେଲାଆଚେ?”
tvaM kEnAdEzEna karmmANyEtAni karOSi? tathaitAni karmmANi karttAM kEnAdiSTOsi?
29 ୨୯ ମାତର୍‌ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ମିସା ତମ୍‌କେ ଏକାଇ ଗଟେକ୍‌ ସେ ପର୍‌ସନ୍‌ ପାଚାର୍‌ବି, ସେ ପର୍‌ସନର୍‌ ଉତର୍‌ ତମେ କଇଲେ, ମୁଇ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ କନ୍‌ ଅଦିକାରେ କଲିନି, ସେଟା ତମ୍‌କେ କଇବି ।
tatO yIzuH pratigaditavAn ahamapi yuSmAn EkakathAM pRcchAmi, yadi yUyaM tasyA uttaraM kurutha, tarhi kayAjnjayAhaM karmmANyEtAni karOmi tad yuSmabhyaM kathayiSyAmi|
30 ୩୦ ଜଅନ୍‌ ଡୁବନ୍‌ ଦେବା ଅଦିକାର୍‌ ସରଗର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେଅନି ଆସିରଇଲା କି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ଆସିରଇଲା? ଏଟା ମକେ କୁଆ ।” ବଲି କଇଲା ।
yOhanO majjanam IzvarAt jAtaM kiM mAnavAt? tanmahyaM kathayata|
31 ୩୧ ତେଇ ସେମନ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ, “ଆମେ ଜଦି ସରଗର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ବଲି କଇବୁ ବଇଲେ, ସେନ୍ତାର୍‍ ଆଲେ ତମେ ଜଅନ୍‌ ଜନ୍‌ଟା କଇଲା ସେଟା କାଇକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ? ବଲିକରି ଜିସୁ ଆମ୍‌କେ କଇସି ।
tE parasparaM vivEktuM prArEbhirE, tad IzvarAd babhUvEti cEd vadAmastarhi kutastaM na pratyaita? kathamEtAM kathayiSyati|
32 ୩୨ ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେଅନି ବଲି କଇବାକେ ଆମ୍‌କେ ଡର୍‌ ଲାଗ୍‌ଲାନି । କାଇକେ ବଇଲେ ଜଅନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ବଲି ସେମନ୍‌ ସବୁଲକ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇନି ।”
mAnavAd abhavaditi cEd vadAmastarhi lOkEbhyO bhayamasti yatO hEtOH sarvvE yOhanaM satyaM bhaviSyadvAdinaM manyantE|
33 ୩୩ ସେଟାର୍‌ପାଇ ସେମନ୍‌ ଆମେ ନାଜାନୁ । ବଲି ଜିସୁକେ କଇଲାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ମୁଇ ମିସା କନ୍‌ ଅଦିକାରେ ଏସବୁ କାମ୍‌ କଲିନି, ସେଟା ତମ୍‌କେ ନ କଇ ।”
ataEva tE yIzuM pratyavAdiSu rvayaM tad vaktuM na zaknumaH| yIzuruvAca, tarhi yEnAdEzEna karmmANyEtAni karOmi, ahamapi yuSmabhyaM tanna kathayiSyAmi|

< ମାର୍‌କ 11 >