ଜଅନ୍ 1
1 ୧ କାଇଟା ତିଆର୍ ନ ଅଇରଇଲା ପୁର୍ବେ ବାକିଅ ରଇଲା । ସେ ବାକିଅ ପର୍ମେସରର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇଲା । ସେ ଆରି ପର୍ମେସର୍ ଗଟେକ୍ ରଇଲାଇ ।
ହିଗ୍ଦ ବଚନ୍ ମାଚାନ୍, ବଚନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ ଏକ୍ ମାଚାନ୍ ।
ହେୱାନ୍ ହିଗ୍ଦ ଇସ୍ୱର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାନ୍ ।
3 ୩ ପର୍ମେସର୍ ସେ ବାକିଅ ଦେଇ ସବୁ ବିସଇ ତିଆର୍ କଲାଆଚେ । ଏ ଦୁନିଆଇ ତିଆର୍ ଅଇଲା ଗଟେକ୍ ବିସଇ ମିସା ତାର୍ଟାନେଅନି ତିଆର୍ ନ ଅଇଲାଟା ନ ରଇଲା ।
ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିତାନ୍; ଆରେ ଜେ ୱିଜ଼ୁ ଉବ୍ଜା ଆତାତ୍ନ୍ନା, ହେବେତାଂ ପା ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ପା ହେୱାନିଂ ପିସ୍ତି ଉବ୍ଜା ଆୱାତାତ୍ନା ।
ହେୱାନ୍ ତାକେ ଜିବୁନ୍ ମାଚାତ୍ ଆରି ହେ ଜିବୁନ୍ ମାନାୟାର୍ତି ଅଜଡ଼୍ ।
ହେ ଅଜଡ଼୍ ମାଜ୍ଗାତ ଅଜଡ଼୍ ଆଜ଼ି ୱାନାତା, ଆରେ ମାଜ୍ଗା ହେଦାଂ ମାନ୍ କିୱାତାତ୍ ।
ଇସ୍ୱର୍ କଚଣ୍ତ କାବୁର୍ ୱେଚ୍ନି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଏକାତାନ୍; ହେୱାନ୍ ତର୍ ଜହନ୍ ।
7 ୭ ସେ ଲକ୍ମନ୍କେ ଉଜଲ୍ ବିସଇ କଇବାର୍ ଆସିରଇଲା । ଜେନ୍ତାରିକି ଗୁଲାଇ ଜଗତର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାର୍ତେଇଅନି ସେ ଉଜଲର୍ ବିସଇ ସୁନ୍ବାଇ ଆରି ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବାଇ ।
ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଅଜଡ଼୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିନାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ୱିଜ଼ାର୍ ପାର୍ତି କିତାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ହିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ୱାତାନ୍ ।
ହେୱାନ୍ ନିଜେ ହେ ଅଜଡ଼୍ ହିଲ୍ୱାତାନ୍, ମାତର୍ ଅଜଡ଼୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ୱାତାନ୍ ।
ଇମ୍ଣି ହାତ୍ପା ଅଜଡ଼୍ ପୁର୍ତି ୱାଜ଼ି ୱିଜ଼ୁ ରାଜିନି ମାନାୟାରିଂ ଅଜଡ଼୍ କିନାତ୍, ହେଦାଂ ନେ ହାତ୍ପା ଅଜଡ଼୍ ।
10 ୧୦ ବାକିଅ ଏ ଦୁନିଆଇ ରଇଲା । ତାର୍ଟାନେଅନି ପର୍ମେସର୍ ଏ ଦୁନିଆ ତିଆର୍ କରିରଇଲେ ମିସା ଏ ଦୁନିଆର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ ଚିନତ୍ ନାଇ ।
ହେୱାନ୍ ପୁର୍ତିତ ମାଚାନ୍ ଆରି ପୁର୍ତି ହେୱାନ୍ ହୁକେ ଉବ୍ଜାଣ୍ ଆତାତ୍, ଆତିସ୍ପା ପୁର୍ତି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍କିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାତ୍ ।
11 ୧୧ ସେ ତାର୍ ନିଜର୍ ଲକ୍ମନର୍ ଟାନେ ଆଇଲା, ମାତର୍ ତାର୍ ନିଜର୍ ଲକ୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ପିଲାଜିଲା ତାକେ ନାମତ୍ନାଇ ।
ହେୱାନ୍ ଜାର୍ ରାଜିତ ୱାତାନ୍, ଆତିସ୍ପା ହେୱାନ୍ତି ଜାର୍ ଲକୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିୱାତାର୍ ।
12 ୧୨ ମାତର୍ ଜେ ଜେ ତାକେ ନାମ୍ଲାଇ, ଆରି ତାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲାଇ, ସେ ଲକ୍ମନ୍କେ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲାଜିଲା ଅଇଜିବାକେ ସେ ଅଦିକାର୍ ଦେଲା ।
ମତର୍ ଏଚେକ୍ ମାନାୟ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିତାର୍, ଇଚିସ୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ହେୱାନ୍ ତର୍ଦାଂ ପାର୍ତି କିତାର୍, ହେୱାନ୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି କାଡ଼୍ଦେ ଆଦେଂ ଇଞ୍ଜି ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍;
13 ୧୩ ସେମନ୍ ମୁନୁସ୍ମନ୍ ମନ୍କଲା ଇସାବେ ଜନମ୍ ଅଅତ୍ନାଇ, କି ଗାଗଡର୍ ବନି ଇସାବେ ଅଅତ୍ନାଇ । ନିଜେ ପର୍ମେସର୍ ସେମନର୍ ବାବା ।
ହେୱାର୍ ନେତେର୍ତାଂ, ଗାଗାଡ଼୍ନି ଇଚାତାଂ ନଲେ ମାନାୟ୍ ଇଚାତାଂ ଉବ୍ଜା ଆୱାତାର୍, ଇଚିସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତାଂ ଉବ୍ଜା ଆତାର୍ ।
14 ୧୪ ଆରି ସେ ବାକିଅ ନର୍ ଲକ୍ ଅଇକରି ଆମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଜିଇଲା । ତାର୍ ସତ୍ ଆରି ଜିବନ୍ ଦୁକାଇବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍ ରଇଲା । ତାର୍ ବାବାର୍ ଗଟେକ୍ସେ ପିଲା ବଲି ସେ ମଇମା ପାଇରଇଲା । ତାର୍ ମଇମା ଆମେ ଦେକିଆଚୁ ।
ଆରେ, ହେ ବଚନ୍ ମାନାୟ୍ ଆତାନ୍, ଆରେ ଦୟା ଆରି ହାତ୍ପାତ ବାର୍ତି ଆଜ଼ି ମା ବିତ୍ରେ ବାହାକିତାନ୍, ଆରେ ଆବାତାଂ ୱାତି ଦୁଆଁ ମାଜ଼ିଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ ଲାକେ ଆପେଂ ହେୱାନ୍ତି ପାଣ୍ ହୁଡ଼୍ତାପ୍ ।
15 ୧୫ ଡୁବନ୍ ଦେଉ ଜଅନ୍ ଜିସୁର୍ ବିସଇ ଲକ୍ମନ୍କେ ଆକ୍ମାରି କରି ଏନ୍ତାରି କଇଲା, “ଏ ଲକର୍ ବିସଇ ମୁଇ ଏନ୍ତି କଇରଇଲି, ଜେ ମର୍ପଚେ ଆଇଲାନି, ସେ ମର୍ତେଇଅନି ବେସି ମୁକିଅ, କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ ଜନମ୍ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁଅନି ସେ ଆଚେ ।”
ଜହନ୍ ହେୱାନ୍ ବିସ୍ରେ ସାକି ହିଜ଼ି ଗାଜାକାଟ୍ତାଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେନ୍ ନା ପାଚେ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ତାଂ ଗାଜାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ଆଗେ ମାଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ଆନ୍ ଇଦାଂ ୱେଚ୍ଚି ମାନ୍ଚାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଇୱାନ୍ ।”
16 ୧୬ “ତାର୍ ମନ୍ ବିତ୍ରେ ରଇଲା ପୁରାପୁରୁନ୍ ଜିବନ୍ ଦୁକାଇବା ତେଇଅନି ଆମେ ସବୁ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାଇଆଚୁ । ଉଁ, ଆସିର୍ବାଦର୍ ପଚେ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାଇଆଚୁ ।
ତା ଦୟାତାଂ ବାର୍ତି ହୁକେ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାୟା ଆତାସ୍ନା । ଆଁ, ଆସିର୍ବାଦ୍ ଜପି ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାୟା ଆତାସ୍ନା ।
17 ୧୭ କାଇକେ ବଇଲେ ପର୍ମେସର୍ ଆମ୍କେ ମସାର୍ଟାନେଅନି ନିୟମ୍ ଦେଲା ଆଚେ । ମାତର୍ ଜିସୁ କିରିସ୍ଟର୍ଟାନେଅନି ଆମ୍କେ ଜିବନ୍ ଦୁକାଇ ସତ୍ ବାଟ୍ ଆଇଲା ଆଚେ ।
ଇସ୍ୱର୍ ବିଦି ମସା ହୁକେ ଆତାତ୍ନ୍ନା, ମାତର୍ ଦୟା ଆରି ହାତ୍ପା ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ହୁକେ ୱାତାତ୍ ।
18 ୧୮ କେ ମିସା କେବେ ପର୍ମେସର୍କେ ଦେକତ୍ନାଇ । ମାତର୍ ତାର୍ ଗଟେକ୍ ବଲି ପିଲା ଜେ କି ପର୍ମେସରର୍ ସମାନ୍ ଆଚେ ଆରି ତାର୍ କଲେ ଆଚେ, ସେ ଆକା ଆମ୍କେ ତାର୍ ବିସଇ ଜାନାଇ ଦେଲା ଆଚେ ।”
ଇନେର୍ ଇନାୱାଡ଼ାଲିଂ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ୱାତାର୍ଣ୍ଣା, ଆବା ୱାକ୍ତ ମାନି କେବଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ୱା ମାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହପ୍ତାନ୍ ।
19 ୧୯ ଜିରୁସାଲମର୍ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍, କେତେଟା ଦରମ୍ ଗୁରୁମନ୍କେ ଆରି ଲେବି ଦଲର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଉ ଜଅନର୍ ଲଗେ “ତମେ କେ?” ବଲି ପାଚାର୍ବାକେ ପାଟାଇଲାଇ ।
ଏନେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍, ଇଦାଂ ଜହନ୍ତିଂ ୱେନ୍ବିନି କାଜିଂ ଜିହୁଦିର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଲେବିୟରିଂ ତା ଲାଗାଂ ପକ୍ତାତାର୍, “ହେପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ଇ ସାକି ହିତାନ୍ ।”
ହେୱାନ୍ ମାନି କିୱାଦାଂ, ହାର୍ କିଜ଼ି ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଆନ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଆକାୟ୍ ।”
21 ୨୧ ତେଇ ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ସେନ୍ତି ବଇଲେ ତମେ କେ ତେବେ? ବବିସତ୍ବକ୍ତା ଏଲିୟ କି?” ଜଅନ୍ କଇଲା, “ନଇ, ମୁଇ ଏଲିଅ ନଇ ।” ଆରି ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ତୁଇ ସେ ବବିସତ୍ବକ୍ତା କି?” ଜଅନ୍ କଇଲା, “ମୁଇ ସେ ନଇ ।”
ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ବାଟିଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ଇନାକା ଏଲିୟ?” ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଆକାୟ୍ । “ଏନ୍ ଇନାକା ହେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍? ହେୱାନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଆକାୟ୍ ।”
22 ୨୨ ତାର୍ ପଚେ ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ସେନ୍ତାର୍ଆଲେ ତମେ କେ? ଆମ୍କେ ପାଟାଇଲା ଲକ୍ମନ୍କେ ଆମେ ଜାଇ, କାଇଟା ବଲି କଇବୁ, ସେଟାର୍ପାଇ ତମର୍ ନିଜର୍ ବିସଇ ଅଲପ୍ କଇଦିଆ ।”
ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତିତି ମାନାୟାରିଂ ଇନେସ୍ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ନାପ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ “ଏନ୍ ଇନେର୍? ଜାର୍ତି ବିସ୍ରେ ଇନାକା ଇନାୟା?”
23 ୨୩ ଜିସାୟ ବବିସତ୍ବକ୍ତା ଜେନ୍ତି କଇରଇଲା, ଜଅନ୍ ସେମନ୍କେ ସେନ୍ତି କଇଲା । “ମୁଇ ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଆକ୍ମାରି ବୁଲ୍ବା ଗଟେକ୍ ସବଦ୍ ମାପ୍ରୁ ଜିବାକେ ଗଟେକ୍ ସଲକ୍ ବାଟ୍ ତିଆର୍ କରା!”
ଜିସାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଇନେସ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ଜହନ୍ ଇଚାନ୍ । ଆନ୍ ହେ ଲାକେ ବାଲିବାଟାତ ଗାଜାକାଟ୍ କିଜ଼ି ମାନି ରୱାନ୍ତି କାଟ୍ । ମାପ୍ରୁତି ହାଜ଼ି ହାଣ୍କୁ କିୟାଟ୍ ।
ଆରେ, ପାରୁସିର୍ ପକ୍ଚି ମାଚି କାବୁର୍ ହିନାକାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍ ।
25 ୨୫ “ତମେ ଜଦି କିରିସ୍ଟ ନୁଆସ୍, ଏଲିୟ ନୁଆସ୍, ଆରି ବବିସତ୍ବକ୍ତା ନୁଆସ୍, କାଇକେ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଲାସ୍ନି?”
ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଏନ୍ ଜଦି କ୍ରିସ୍ଟ କି ଏଲିୟ ହେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାୟ୍ ଆକାୟ୍, ହେଦାଂ ଆତିସ୍ ଇନେକିଦେଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାୟ୍ୟା?”
26 ୨୬ ଜଅନ୍ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ମୁଇ ଲକ୍ମନ୍କେ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେଲିନି, ଜନ୍ ଲକ୍କେ କି ତମେ ନାଜାନାସ୍, ମାତର୍ ସେ ତମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଚେ ।
ଜହନ୍ ହେୱେରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାଙ୍ଗା; ଇମ୍ଣାକାନିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁନୁଦେର୍, ହେୱାନ୍ ମି ବିତ୍ରେ ମାନାନ୍;
27 ୨୭ ସେ ମର୍ ପଚେ ଆଇଲାନି । ଆରି ତାର୍ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ଅଇ ତାର୍ ପାଣ୍ଡଇର୍ ପିତା ବେଟ୍ବାର୍ ମିସା ମର୍ ଅଦିକାର୍ ନାଇ ।”
ହେୱାନ୍ ନା ପାଚେ ୱାନାନା, ତାଙ୍ଗ୍ ପାନାନି ପାଣ୍ଡାଇଙ୍ଗ୍ ଡରି ରିକ୍ତେଂ ଆନ୍ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍ ।”
28 ୨୮ ଏ ଗଟ୍ନା ଜର୍ଦନ୍ ଗାଡର୍ ସେପାଟେ ବେତ୍ନି ନାଉଁର୍ ଜାଗାଇ, ଜଅନ୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଲା ବେଲା ଅଇରଇଲା ।
ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଆଣ୍ଟିପାଡ଼୍କା ଇମ୍ଣି ବେତ୍ନିୟାତ ଜହନ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ଇ ୱିଜ଼ୁ ଗିଟା ଆତାତ୍ ।
29 ୨୯ ତାର୍ ଆର୍କର୍ ଦିନେ ଜିସୁ ତାର୍ ଲଗେ ଆଇବାଟା ଦେକିକରି ଜଅନ୍ କଇଲା, “ଏଦେ ଦେକା! ପର୍ମେସରର୍ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଜେ କି, ଏ ଦୁନିଆର୍ ସବୁ ଲକ୍ମନର୍ ପାପର୍ ଡଣ୍ଡ୍ ବଇକରି ନେଇସି ।
ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ ଲାଗେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଏହେଁ ହୁଡ଼ା, ଇସ୍ୱର୍ତି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା, ଜେ ପୁର୍ତିନି ପାପ୍ ପିଣ୍ଜି ଅନାନ୍ ।
30 ୩୦ ଏ ଲକର୍ ବିସଇ ମୁଇ ଆଗ୍ତୁ ଏନ୍ତି କଇରଇଲି, ମୁଇ ଆଇଲା ପଚେ ଜନ୍ ଲକ୍ ଆଇଲାନି ସେ ମର୍ତେଇଅନି ବେସି ବଡ୍ଲକ୍ ଆରି ମୁଇ ଜନମ୍ ଅଇଲା ବେସି ଆଗ୍ତୁଅନି ଆଚେ ।
ନା ପାଚେ ଇନେନ୍ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନା ଗାଜାକାନ୍ ଆତାନ୍ନା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ନା ଜଲମ୍ ଆଗେ ମାଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ଆନ୍ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଇ ମାନାୟ୍ ।
31 ୩୧ ମୁଇ ନିଜେ ମିସା ସେ କେ ଅଇରଇସି ବଲି ନାଜାନିରଇଲି । ମାତର୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାର୍ ବିସଇ ଜାନତ୍ ବଲି ମୁଇ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେବାକେ ଆସିଆଚି ।”
ଆନ୍ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ମାନାୟାର୍ ଲାଗେ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆନାନ୍, ଇ କାଜିଂ ଆନ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ୱାତାଙ୍ଗ୍ନା ।”
32 ୩୨ ତାର୍ ପଚେ ଜଅନ୍ ଆରି ଏ ସାକି ଦେଇ କଇଲା, “ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ପରୁଆପାରା ଅଇକରି ସର୍ଗେଅନି ଉତ୍ରି ଆସି ତାର୍ ଉପ୍ରେ ବସ୍ବାଟା ମୁଇ ଦେକିଆଚି ।
ଆରେ, ଜହନ୍ ସାକି ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ଜିବୁନ୍ତିଂ ପାଣ୍ଡ୍କା ଲାକେ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ତା ଜପି ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ତାଙ୍ଗ୍ନ୍ନା, ଆରେ ହେଦାଂ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାତ୍, ଏନେଙ୍ଗ୍ ନା ୱାରିନି ମାଜ଼ି, ନି ତାକେ ନାତାଂ ବେସି ୱାରି ମାନାତ୍ ।”
33 ୩୩ ଏଲେମିସା ସେଡ୍କିବେଲା ଜାକ ଏ ଲକ୍ ସେ ଆକା ବଲି ମୁଇ ଜାନି ନ ରଇଲି । ମାତର୍ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେବାକେ ପାଟାଇରଇଲା ପର୍ମେସର୍ ମକେ କଇରଇଲା, ଜେଡେବେଲା ଗଟେକ୍ ଲକର୍ ଉପ୍ରେ ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ତୁଇ ଦେକ୍ସୁ, ସେସେ ଅଇଲାନି ତୁଇ କଜ୍ବା ଲକ୍ । ସେ ଲକ୍ ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମାଇ ଡୁବନ୍ ଦେଇସି ।
“ଆନ୍ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମତର୍ ଜେ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ପକ୍ତାନ୍, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ଚାନ୍, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ଜପି ଜିବୁନ୍ତିଂ ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ହେୱାନ୍ ହେ ମାନାୟ୍, ଜେ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାନ୍ ।
34 ୩୪ ଏନ୍ତି ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ତାର୍ ଉପ୍ରେ ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍ଲି ଆରି ସେ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲା ବଲି ମୁଇ ତମ୍କେ ସାକିଦେଲିନି” ବଲି ଜଅନ୍ କଇଲା ।
ଆରେ, ଆନ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ତାଙ୍ଗ୍ନ୍ନା, ଆରି ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ଇଞ୍ଜି ସାକି ହିନାନା ।”
35 ୩୫ ତାର୍ ଆର୍କର୍ ଦିନେମିସା ଜଅନ୍ ସେ ଜାଗାଇସେ ରଇଲା । ଆରି ତାର୍ ଦୁଇଟା ସିସ୍ମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଟିଆ ଅଇରଇଲା ।
ପାଚେନି ନାଜିଂ ଆରେ ରଗ ଜହନ୍ ଆରି ହେ ଚେଲାର୍ ବିତ୍ରେ ରିକାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ନିଲ୍ଚି ମାଚାର୍;
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ହେ ହାଜ଼ି ହିଜ଼ି ହାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇୱାନ୍ ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇସ୍ୱର୍ତି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ।”
ହେ ରିକାର୍ ଚେଲାର୍ ହେ ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁତି ପାଚେ ପାଚେ ହାଚାର୍ ।
38 ୩୮ ଜିସୁ ପାସ୍ଲିକରି ଦେକ୍ବା ବେଲେ ସେ ଦୁଇଟା ସିସ୍ମନ୍ ତାର୍ ପଚେ ପଚେ ଜିବାଟା ଦେକି ସେମନ୍କେ ପାଚାର୍ଲା ତମେ କାଇଟା କଜ୍ଲାସ୍ନି? ସେମନ୍ ଜିସୁକେ କଇଲାଇ, “ରାବି ତମେ କନ୍ ଜାଗାଇ ରଇଲାସ୍ନି?” ରାବିର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ସିକାଇ ଦେବା ଗୁରୁ ।
ଜିସୁ ପାଚ୍ବାଗାଂ ମାସ୍ଦି ହେୱେରିଂ ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଦାହ୍ନାଦେରା?” ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ରାବ୍ବି ଇନାକା ଅରତ୍ ଗୁରୁ, ଏନ୍ ଇମେତାକେ ମାନାୟା?”
39 ୩୯ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆସା ମୁଇ ରଇବା ଜାଗା ଦେକ୍ସା ।” ସେଟାର୍ ପାଇ ସେମନ୍ ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଜାଇ ସେ ରଇବା ଜାଗା ଦେକ୍ଲାଇ । ଆରି ସେ ଦିନେ ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇଲାଇ । ସେବେଲା ସଞ୍ଜୁଆ ଚାର୍ଟା ଅଇରଇଲା ।
ହେୱାନ୍ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍, “ୱାଡ, ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍ ।” ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ହେୱାନ୍ତି ବାହା ହୁଡ଼୍ତାର୍, ଆରେ ହେ ନାଜିଂ ତା ହୁଦାଂ ମାଚାର୍; ଇନେକିଦେଂକି ହେପାଦ୍ନା ମ୍ଡିକାହାରେସ୍ କମ୍ସେକମ୍ ଚାର୍ଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
ଇମ୍ଣି ରିକାର୍ ଜହନ୍ତି ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁତି ପାଚେ ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ସିମନ୍ ପିତର୍ ଟଣ୍ଡାହି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମାଚାନ୍ ।
41 ୪୧ ସେ ଦାପ୍ରେ ସେ ତାର୍ ବାଇ ସିମନ୍ ପିତର୍କେ କଜିକରି ବେଟ୍ ପାଇ କଇଲା, “ପର୍ମେସର୍ ବାଚି ପାଟାଇଲା ମସିଅକେ ଆମେ ବେଟ୍ପାଇଲୁ ।”
ହେୱାନ୍ ପର୍ତୁମ୍ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ ସିମନ୍ତିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆପେଂ ମସିୟାତି ହୁଡ଼୍ତାପ୍ନା, “ଇମ୍ଣାକା ଅରତ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ।”
42 ୪୨ ତାର୍ ପଚେ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ସିମନ୍ପିତର୍କେ ଜିସୁର୍ ଲଗେ ଡାକି ଆନ୍ଲା । ଜିସୁ ତାକେ ଦେକି କଇଲା, “ତମେ ସିମନ୍, ଜଅନର୍ ପିଲା ଏବେଅନି ତକେ କେପା ବଲି ଡାକ୍ବାଇ ।” କେପାର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ପିତର୍ ଆରି ପିତରର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ରାଙ୍ଗ୍ନି ପାକ୍ନା ।
ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଲାଗାୟ୍ ତାହିୱାତାନ୍ । ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଏନ୍ ଜହନ୍ ମେହି ସିମନ୍ ।” ଏନ୍ କୈପା ସବଦ୍ ଅରତ୍ ପିତର୍ ନଲେ କାଲ୍ ।
43 ୪୩ ତାର୍ ଆରକର୍ ଦିନେ ଜିସୁ ଗାଲିଲି ଦେସେ ଜିବାକେ ମନ୍ କଲା । ଆରି ସେ ଜିବା ବେଲେ ପିଲିପ୍କେ ବେଟ୍ପାଇ ତାକେ କଇଲା, “ମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଉ ।”
ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଜିସୁ ଗାଲିଲିତ ହସି ହାଜେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନ୍ କିତାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ପିଲିପ୍ୟଙ୍ଗ୍ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନା ପାଚେପାଚେ ୱା ।”
ପିଲିପ୍ ବେତ୍ସାଇଦାନି ଲକ୍ ମାଚାନ୍, ହେଦାଂ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଆରି ପିତର୍ତି ଗାଡ଼୍ ମାଚାତ୍ ।
45 ୪୫ ପିଲିପ୍ ନିତନିଏଲ୍କେ ବେଟ୍ ପାଇ କଇଲା, “ଜନ୍ ଲକର୍ ବିସଇ ମସାର୍ ନିୟମେ ଲେକିରଇଲା ଆରି ବବିସତ୍ବକ୍ତାମନ୍ ଲେକି ଆଚତ୍, ଆମେ ତାକେ ଦେକ୍ଲୁ ଆଚୁ । ସେ ଜସେପର୍ ପିଲା ନାଜରିତ୍ ଗଡର୍ ଜିସୁ ।”
ପିଲିପ୍ ନିତନିୟେଲ୍ତି ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇମ୍ଣାକାନ୍ ବିସ୍ରେ ମସା ବିଦିନି ପତିତ ଲେକିକିତାନ୍ନା, ଆରେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ ପା ଲେକିକିତାର୍ଣ୍ଣା, ଆସେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆତାସ୍ନା; ହେୱାନ୍ ଜସେପ୍ ମାଜ଼ି ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ ।”
46 ୪୬ ନିତନିଏଲ୍ ପିଲିପ୍କେ ପାଚାର୍ଲା, “ନାଜରିତ୍ ଗଡେଅନି କାଇଆଲେ ନିକ ବିସଇ ଆଇସି କି?” ପିଲିପ୍ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଆସିକରି ଦେକ୍!”
ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ନାଜରିତିୟତାଂ କି ଇନାକାପା ହାର୍ଦି ବିସ୍ରେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ଦାନାତ୍ କି?” ପିଲିପ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ୱାଜ଼ି ହୁଡ଼ାଟ୍ ।”
47 ୪୭ ଜିସୁ ନିତନିଏଲ୍କେ ତାର୍ ଲଗେ ଆଇବାଟା ଦେକି ତାର୍ ବିସଇ ନେଇ କଇଲା, “ଏଦେ ଦେକା! ଏ ଗଟେକ୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ସତ୍ ଲକ୍, ଏ ଲକର୍ତେଇ କାଇମିସା କୁଟ୍କପଟ୍ ନାଇ ।”
ଜିସୁ ନିତନିୟେଲ୍ତିଂ ଜାର୍ ଲାଗେ ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ହେ ବିସ୍ରେ ଇଚାନ୍, “ଇଦାଂ ହୁଡ଼ା ହାତ୍ପାନେ ଇ ରକାନ୍ ଇସ୍ରାଏଲିୟ ମାନାୟ୍, ଇୱାନ୍ ତାକେ ଟିଉଲି ହିଲୁତ୍ ।”
48 ୪୮ ନିତନିଏଲ୍ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍ଲା “ମକେ କେନ୍ତି ଜାନୁସ୍?” ଜିସୁ କଇଲା, “ପିଲିପ୍ ତମ୍କେ ଡାକ୍ବା ଆଗ୍ତୁ ମୁଇ ତକେ ଡୁମ୍ରି ଗଚ୍ ତଲେ ଦେକି ରଇଲି ।”
ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ଚିନ୍କିତ୍ତାୟ୍?” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ପିଲିପ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ତିନି ଆଗେ ଏନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ତଗା ମାର୍ ତାରେନ୍ ମାଚାୟ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ।”
ନିତନିୟେଲ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଏନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି, ଏନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ନି ରାଜା ।”
50 ୫୦ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ତକେ ଡୁମ୍ରି ଗଚ୍ ତଲେ ଟିଆଅଇଲାଟା ଦେକ୍ଲି ବଲି କଇଲାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲୁସ୍ନି କି? ଇତିଅନି ଆରି ଅଦିକ୍ ବଡ୍ ବଡ୍ କାବା ଅଇଜିବା ବିସଇମନ୍ ଦେକ୍ସୁ ।”
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତଗା ମାର୍ ତାରେନ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଚିଲେ କି ଏନ୍ ପାର୍ତି କିନାୟା? ଏନ୍ ଇବେତାଂ ଆରେ ଗାଜା ଗାଜା ବିସ୍ରେ ହୁଡ଼୍ନାୟ୍ ।”
51 ୫୧ ଜିସୁ ଆରି ତରେକ୍ କଇଲା, “ମୁଇ ତକେ ସତ୍କାତା କଇଲିନି, ସରଗ୍ ଉଗାଡି ଅଇଜାଇ ନର୍ପିଲା ମର୍ ଉପ୍ରେ, ପର୍ମେସରର୍ ଦୁତ୍ମନ୍ ଚଗି ଜିବାଟା ଆରି ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ତମେ ଦେକ୍ସା ।”
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାତ୍ପା ହାତ୍ପା ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଗେତ ଜେୟାନାତ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ତି ଦୁତ୍ର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ିତି ଜପି ଦୁମ୍ନାକା ଆରି ଜୁଦ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍ ।”
