< ଜଅନ୍‌ 9 >

1 ଦିନେକ୍‌ ଜିସୁ ଜିବାବେଲେ ଗଟେକ୍‌ ଜନ୍‌ମେଅନି କାଣା ରଇଲା ଲକ୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲା ।
Вә у йолда кетиветип, туғма қариғу бир адәмни көрди.
2 ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏ ଗୁରୁ କେ ପାପ୍‌ କଲାଇଜେ ଏ ଲକ୍‌ କାଣାଅଇ ଜନମ୍‌ ଅଇଲା? ସେ ନିଜେ କି ତାର୍‌ ବାବା ମାଆର୍‌ ପାପର୍‌ ଲାଗି?”
Мухлислири униңдин: — Устаз, ким гуна қилип униң қариғу туғулғиниға сәвәп болған? У өзиму я ата-анисиму? — дәп сорашти.
3 ଜିସୁ କ‍ଇଲା, “ତାର୍‌ କି ତାର୍‌ ବାବା ମାଆର୍‌ କାଇ ପାପ୍‌ଦସ୍‌ ନାଇ । ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବପୁ ତାର୍‌ଟାନେ ଜାନାପଡ୍‌ସି ବଲି, ସେ କାଣା ଅଇ ଜନମ୍‌ ଅଇଲା ଆଚେ ।
Әйса мундақ җавап бәрди: — Өзи яки ата-анисиниң гуна садир қилғанлиғидин әмәс, бәлки Худаниң Өз әмәллири униңда аян қилинсун дәп шундақ болған.
4 ବେଲ୍‌ ରଇତେସେ ମକେ ପାଟାଇରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ କାମ୍‌ ଆମେ କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ । ଏନ୍ତି ଆନ୍ଦାର୍‌ ଆଇଲାନି ସେ ବେଲାଇ କେ ମିସା କାଇ କାମ୍‌ କରି ନାପାରତ୍‌ ।
Күнниң йоруғида, мени Әвәткүчиниң әмәллирини ада қилишим керәк. Кәч кирсә, шу чағда һеч ким иш қилалмайду.
5 ମୁଇ ଜେତେ ଦିନ୍‌ ଜାକ ଏ ଦୁନିଆଇ ରଇବି ସେତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ଜାକ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଉଜଲ୍‌ ।”
Мән дунияда турған вақтимда, дунияниң нури өзүмдурмән.
6 ଜିସୁ ଏ କାତା କଇଲା ପଚେ, ମାଟିତେଇ ତୁକି ସେ ତୁକ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ କାଦ ଚକଟ୍‌ଲା । ଆରି ସେ କାଦ ନେଇକରି କାଣାର୍‌ ଦୁଇଟା ଆଁକିତେଇ ଲିପିଦେଲା ।
Бу сөзләрни қилғандин кейин, у йәргә түкүрүп, түкүрүктин лай қилип, лайни һелиқи адәмниң көзлиригә сүрүп қойди
7 ଆରି ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜା ଆରି ସିଲଅ ନାଉଁର୍‌ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ମୁ ଦଇ ଆଉ ।” ସିଲଅର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି ପାଟାଇଲାଟା । ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ମୁ ଦଇଲାଜେ, ଦେକିପାର୍‌ଲା ଆରି ଆଇଲା ।
вә униңға: «Силоам көлчиги»гә берип жуювәткин» деди («Силоам» [ибранийчә сөз болуп], «әвәтилгән» дегән мәнини билдүриду). Шуниң билән һелиқи адәм берип жуювиди, көзи көридиған болуп қайтип кәлди.
8 କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ ଲକ୍‌କେ ଆଗ୍‌ତୁ ବିକ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ବାଟା ଦେକି ରଇଲାଇ । ସେଟାର୍‌ ପାଇ ଏ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରି କାଣାର୍‌ ଗର୍‌ ଲଗର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ଦେକି କଇଲାଇ, “ଜନ୍‌ ଲକ୍‌କି ସବୁବେଲା ବସିକରି ବିକ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ତେ ରଇଲା ସେ କାଇ ଏ ଲକ୍‌ ନଏଁ କି?”
Хошнилири вә у илгири тиләмчилик қилғинида уни көргәнләр: — Бу олтирип тиләмчилик қилидиған һелиқи адәм әмәсму? — дейишип кәтти.
9 କେତେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ଉଁ ଏତାଉ ସେ ଲକ୍‌ସେ ।” ମାତର୍‌ ଆରି ଅଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ କଇଲାଇ, “ନାଇ ଏ ସେ ଲକ୍‌ ନଏଁ ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ପାରା ଡିସ୍‌ଲାନି ।” ମାତର୍‌ କାଣା କଇଲା, “ମୁଇସେ ଆଗ୍‌ତୁ କାଣା ଅଇରଇଲି ।”
Бәзиләр: «Һәә, шу екән» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ. у әмәс, лекин униңға охшайдикән» дейишти. Бирақ у өзи: — Мән дәл шу киши болимән! — деди.
10 ୧୦ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ତୁଇ କେନ୍ତି ଦେକିପାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି?”
— Ундақта көзлириң қандақ ечилди? — дәп сорашти улар.
11 ୧୧ କାଣା ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଜିସୁ ବଲି କଇଲାଇନି, ସେ କାଦ କରି ମର୍‌ ଆଁକିତେଇ ଲିପିଦେଲା । ତାର୍‌ପଚେ ସେ ମକେ ‘ସିଲଅ ନାଉଁର୍‌ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ଦ’ ବଲି କଇଲା । ପଚେ ମୁଇ ଜାଇକରି ବନ୍ଦେ ମୁ ଦଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ଦେକି ପାର୍‌ଲି ।”
У җававән мундақ деди: — Әйса исимлиқ бир киши [түкүрүгидин] лай қилип көзлиримгә сүрүп қоювиди, маңа: «Силоам көлчигигә берип жуювәткин» дегән еди. Мән берип жуювидим, көрәләйдиған болдум.
12 ୧୨ ଆରି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ କଇଲାଇ, “ସେ କନ୍ତି ଆଚେ?” ସେ “ମୁଇ ନାଜାନି” ବଲି କଇଲା ।
— У һазир қәйәрдә? — дәп сорашти улар. — Билмәймән, — деди у.
13 ୧୩ ତାର୍‌ ପଚେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆଗେଅନି କାଣା ଅଇରଇଲା ଲକ୍‌କେ ପାରୁସିମନର୍‌ ଲଗେ ଡାକିନେଲାଇ ।
Халайиқ илгири қариғу болған бу адәмни Пәрисийләрниң алдиға елип беришти
14 ୧୪ ଜିସୁ ଜନ୍‌ ଦିନେ କାଦ ଲିପିକରି ତାର୍‌ ଆଁକି ନିକ କରିରଇଲା, ସେ ଦିନ୍‌ ବିସ୍‌ରାମ୍‌ବାର୍‌ ରଇଲା ।
(әслидә Әйса лай қилип бу адәмниң көзлирини ачқан күн дәл шабат күни еди).
15 ୧୫ ପାରୁସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ଆରିତରେକ୍‌ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ତୁଇ କେନ୍ତାର୍‌ ଦେକିପାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି?” ତେଇ ସେ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଜିସୁ ମର୍‌ ଆଁକିଟାନେ କାଦ ଲାଗାଇଦେଲା । ପଚେ ମୁଇ ମୁ ଦଇ ଆଇଲି ଆରି ଏବେ ଦେକି ପାର୍‌ଲିନି ।”
Шуниң билән Пәрисийләр қайтидин бу адәмдин қандақ көрәләйдиған болғинини соривиди, у уларға: — У көзлиримгә лай [сүрүп] қойди, мән жуювидим вә мана, көрәләйдиған болдум! — деди.
16 ୧୬ କେତେଟା ପାରୁସିମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ଏ ଲକ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ତେଇଅନି ଆସେ ନାଇ । ସେଟାର୍‌ ପାଇଁ ସେ ବିସ୍‌ରାମ୍‌ ଦିନର୍‌ ନିୟମ୍‌ ମାନେନାଇ ।” ଆରି ଅଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ଗଟେକ୍‌ ପାପି ଲକ୍‌ କେବେ ମିସା ଏନ୍ତି କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ କରିନାପାରେ ।” ଏନ୍ତି ଜିଉଦି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଦୁଇ ବାଗ୍‌ ଅଇଗାଲାଇ ।
Шуниң билән Пәрисийләрдин бәзилири: — У адәм Худаниң йенидин кәлгән әмәс, чүнки у шабат күнини тутмайду, — дейишти. Йәнә бәзилири: — У гунакар адәм болса, қандақларчә бундақ мөҗизилик аламәтләрни яриталайтти? — дейишти. Буниң билән уларниң арисида бөлүнүш пәйда болди.
17 ୧୭ ସେଟାର୍‌ ପାଇ ସେମନ୍‌ ସେ ଲକ୍‌କେ ଆରି ତରେକ୍‌ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ତକେ ଜିସୁ ନିମାନ୍‌ କଲାଜେ ଦେକି ପାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି । ଏନ୍ତି ବଇଲେ ତୁଇ ତାକେ କେ ବଲି ବାବ୍‌ଲୁସ୍‌ନି?” ସେ ଲକ୍‌ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ସେ ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ।”
Улар қариғу адәмдин йәнә: — У көзлириңни ечипту, әнди сән у тоғрилиқ немә дәйсән? — дәп сорашти. У: — У бир пәйғәмбәр екән, — деди.
18 ୧୮ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌ ସେ ନିମାନ୍‌ ଅଇଲା ଲକ୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ କାଣା ରଇଲା ଜେ ଏବେ ସେ ଦେକିପାର୍‌ବା ବିସଇ ମୁଲ୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରତ୍‌ନାଇ । ପାରୁସିମନ୍‌ ସେ ଲକର୍‌ ମାଆ ବାବାକେ ନ ଡାକ୍‌ବା ଜାକ ମୁଲ୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରତ୍‌ନାଇ ।
Йәһудийлар көрәләйдиған қилинған кишиниң ата-анисини тепип кәлмигичә, бурун униң қариғу екәнлигигә вә һазир көрәләйдиған қилинғанлиғиға ишәнмәйтти. Шуңа улар униң ата-анисини чақиртип,
19 ୧୯ ସେମନ୍‌ ତାର୍‌ ମାଆ ବାବାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏଟା ତମର୍‌ ପିଲା କି? ସେ ଜନ୍‌ମେ ଅନି କାଣାଟା ବଲି ତମେ କଇଲାସ୍‌ନି, ଏନ୍ତି ବଇଲେ ସେ କେନ୍ତି ଦେକିପାର୍‌ଲାନି?”
улардин: — Бу силәрниң оғлуңларму? Туғма қариғу, дәвататтиңлар? Әнди һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалди? — дәп сорашти.
20 ୨୦ ତାର୍‌ ମାଆ ବାବା କଇଲାଇ, “ଉଁ ଏଟା ଆମର୍‌ ପିଲା । ସେ ଜନ୍‌ମେଅନି କାଣା ରଇଲା ବଲି ଆମେ ଜାନି ଆଚୁ ।
Ата-аниси уларға: — Униң бизниң оғлимиз екәнлиги, шундақла туғулушидинла қариғу екәнлигини билимиз;
21 ୨୧ ମାତର୍‌ ଏବେ ସେ କେନ୍ତି ଦେକିପାର୍‌ଲାନି ଆରି କେ ତାକେ ନିମାନ୍‌ କଲା ସେଟା ଆମେ ନାଜାନୁ । ସେ ଏବେ ବଡ୍‌ ଅଇଲା ଆଚେ ତାକେ ପାଚାରା ସେ ନିଜେ କଇସି ।”
лекин һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалғанлиғини, көзлирини ким ачқанлиғини билмәймиз. У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар, у өзи дәп бәрсун, — дәп җавап бәрди.
22 ୨୨ ତାର୍‌ ମାଆ ବାବା ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌କେ ଡରି ଏନ୍ତି ବଲି କଇଦେଲାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଜିସୁକେ ଜଦି ମସିଅ ବଲି କଇସି ବଇଲେ ତାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଉପାସନା କର୍‌ବା ଗର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଜିବାକେ ନ ଦେଅତ୍‌ ବଲି ଆଗ୍‌ତୁସେ କଇରଇଲାଇ ।
Ата-анисиниң шундақ дейиши Йәһудийлардин қорққанлиғи үчүн еди; чүнки Йәһудийлар кимдәким Әйсани Мәсиһ дәп етирап қилса, у синагог җамаитидин қоғлап чиқирилсун дәп қарар қилған еди.
23 ୨୩ ସେଟାର୍‌ପାଇ ସେ ମାଆ ବାବା କଇଲାଇ, “ସେ ତ ବଡ୍‌ ଅଇଲା ଆଚେ, ତାକେ ପାଚାରା ।”
Шу сәвәптин униң ата-аниси: «У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар» дегән еди.
24 ୨୪ ସେମନ୍‌ ସେ ଲକ୍‌କେ ଆରି ତରେକ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଡାକି କରି ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ରାନ୍‌ ପାକାଇ କ । ଜିସୁ ଗଟେକ୍‌ ପାପି ଲକ୍‌ ବଲି ଆମେ ଜାନୁ ।”
Пәрисийләр әслидә қариғу болған адәмни йәнә чақирип униңға: — Худаға шан-шәрәп берип [қәсәм қил]! Биз бу адәмниң гунакар екәнлигини билимиз, — дейишти.
25 ୨୫ ତାର୍‌ ପଚେ ସେମନ୍‌କେ ସେ କଇଲା, “ସେ ପାପି ଲକ୍‌କି ନଏଁ ସେଟା ମୁଇ ଜାନି ନାଇ । ମାତର୍‌ ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ବିସଇ ଜାନି ଆଚି ସେଟା ଅଇଲାନି, ମୁଇ ଆଗ୍‌ତୁ କାଣା ରଇଲି, ଏବେ ଦେକି ପାର୍‌ଲିନି ।”
У мундақ җавап бәрди: — У гунакарму, әмәсму, билмәймән. Бирақ мән шу бирла ишни билимәнки, қариғу едим, һазир көрәләйдиған болдум.
26 ୨୬ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌ ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ସେ ତକେ କାଇଟା କଲା? କେନ୍ତି ତର୍‌ ଆଁକି ପିଟାଇଦେଲା?”
Улар униңдин йәнә бир қетим: — У сени қандақ қилди? Көзлириңни қандақ ачти? — дәп сорашти.
27 ୨୭ ସେ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ଆଗ୍‌ତୁସେ କଇ ସାରାଇଆଚି, ମାତର୍‌ ତମେ ମାନ୍‌ବାକେ ମନ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ । ଏବେ ଆରି ତରେକ୍‌ କାଇକେ ପାଚାର୍‌ଲାସ୍‌ନି? ତମେ ମିସା କାଇ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ ଅଇବାକେ ମନ୍‌କଲାସ୍‌ନି କି?”
У җававән: — Силәргә аллиқачан ейттим, бирақ қулақ салмидиңлар. Силәр немә дәп қайтидин аңлашни халап қалдиңлар? Силәрму униң мухлислири болай дәватамсиләр?! — деди.
28 ୨୮ ସେମନ୍‌ ସାଇପ୍‌ ଦେଇ କଇଲାଇ, “ତୁଇ କାଇ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ ଅଇସୁ, ଆମେ ନଉଁ, ଆମେ ମସାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ।
Буниң билән, улар уни қаттиқ тиллап: — Сән һелиқиниң мухлиси! Биз болсақ Муса [пәйғәмбәрниң] мухлислиримиз.
29 ୨୯ ପର୍‌ମେସର୍‌ ମସାର୍‌ତେଇ କାତା ଅଇରଇଲାଟା ଆମେ ଜାନିଆଚୁ, ମାତର୍‌ ଏ ଲକ୍‌ କନ୍ତିଅନି ଆଇଲାଆଚେ, ସେଟା ନାଜାନୁ ।”
Худаниң Мусаға сөзлигәнлигини билимиз; лекин бу неминиң болса қәйәрдин кәлгәнлигиниму билмәймиз, — дейишти.
30 ୩୦ ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ଲକ୍‌ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଏଟା ଗଟେକ୍‌ ବେସି ବଡ୍‌ କାବାଅଇଜିବା ବିସଇ । ସେ ଲକ୍‌ ମର୍‌ ଆଁକି ନିମାନ୍‌ କଲାଆଚେ, ମାତର୍‌ ସେ କନ୍ତିଅନି ଆଇଲା ଆଚେ, ସେଟା ତମେ ନାଜାନୁ ବଲି କଇଲାସ୍‌ନି ।”
Һелиқи адәм уларға мундақ җавап қайтурди: — Әҗайип ишқу бу! Гәрчә силәр униң қәйәрдин кәлгәнлигини билмигиниңлар билән, у мениң көзлиримни ачти.
31 ୩୧ ପାପି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାର୍‌ତନା ପର୍‌ମେସର୍‌ ନ ସୁନେ ବଲି ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜାନିଆଚତ୍‌ । ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଜୁଆର୍‌ କରି ସେ ମନ୍‌କଲା ଇସାବେ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କଲାନି, ସେ ତାର୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ସି ।
Биз билимизки, Худа гунакарларниң тиләклирини аңлимайду; бирақ Өзигә ихласмән болуп ирадисигә әмәл қилғучиларниңкини аңлайду.
32 ୩୨ ଦୁନିଆ ଆରାମେଅନି, ଜନ୍‌ମେ ଅନି କାଣା ରଇଲା ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଆଁକି ଡିସାଇବାଟା ଏବେ ଜାକ ମିସା ନ ସୁନିରଇଲାଇ । (aiōn g165)
Дуния апиридә болғандин тартип, бирәрсиниң туғма қариғуниң көзини ачқанлиғини аңлап баққан әмәс. (aiōn g165)
33 ୩୩ ଏ ଲକ୍‌ ଜଦି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ଆସି ନ ରଇଲେ, କେବେ ମିସା ଏ କାମ୍‌ କରିନାପାର୍‌ତା ।
Әгәр бу адәм Худадин кәлмигән болса, һеч немә қилалмиған болатти.
34 ୩୪ ସେବେଲା ଜିଉଦି ନେତାମନ୍‌ କ‍ଇଲାଇ, “ତୁଇ ପାପେ ଜନମ୍‌ ଅଇକରି ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ପାପେ ବୁଡି ଆଚୁସ୍‌ । ତେଇଅନି ତୁଇ ବାଅଡ୍‌ । ଆମ୍‌କେ ସିକାଇଲୁସ୍‌ନି?” ଏନ୍ତି କଇକରି ସେମନ୍‌ ତାକେ ଜିଉଦିମନର୍‌ ପାର୍‌ତନା ଗରେଅନି ବାର୍‌କରାଇଦେଲାଇ ।
Улар уни: — Сән түптин гуна ичидә туғулған туруқлуқ, бизгә тәлим бәрмәкчимусән? — дейишип, уни [синагогтин] қоғлап чиқириветишти.
35 ୩୫ ଜିସୁ ସେ ଲକ୍‌କେ ପାର୍‌ତନା ଗରେ ଅନି ବାର୍‌ କରାଇ ଦେଲାଟା ସୁନି ଆରିତରେକ୍‌ ତାକେ ଦେକାଇଅଇ, ପାଚାର୍‌ଲା, “ତୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତେଇଅନି ଆଇଲା ନର୍‌ପିଲାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି କି?”
Әйса уларниң уни [синагогтин] қоғлап чиқарғанлиғини аңлап, уни издәп тепип: Сән, Худаниң Оғлиға етиқат қиламсән? — дәп сориди.
36 ୩୬ ସେ କାଣା ଲକ୍‌ କଇଲା, “ଏ ଆଗିଆଁ ସେ ଲକ୍‌ କେ? ମୁଇ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବି ।”
У җававән: — Тәхсир, у ким? Мән униңға етиқат қилай, — деди.
37 ୩୭ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ତାକେ ଦେକିଆଚୁସ୍‌, ଆରି ଏବେ ଜନ୍‌ ଲକର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ କାତା ଅଇଲୁସ୍‌ନି, ସେ ଆକା ସେ ଲକ୍‌।”
— Сән һәм уни көрдүң һәм мана, һазир сән билән сөзлишиватқан дәл шуниң өзи, — деди Әйса униңға.
38 ୩୮ ସେବେଲାଇ ସେ କଇଲା, “ମାପ୍‌ରୁ ମୁଇ ତକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲିନି ।” ଆରି ଜିସୁର୍‌ ମୁଆଟେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍‌ କଲା ।
Һелиқи адәм: — И Рәб, етиқат қилимән! — дәп, униңға сәҗдә қилди.
39 ୩୯ ଜିସୁ କଇଲା, “ମୁଇ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବାର୍‌ ଆସିଆଚି । ସେଟାର୍‌ ପାଇ କାଣା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଦେକିପାର୍‌ବାଇ, ଆରି ଦେକିପାର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ କାଣା ଅଇଜିବାଇ ।”
— Мән корларни көридиған болсун, көридиғанларни кор болсун дәп бу дунияға һөкүм чиқиришқа кәлдим, — деди Әйса.
40 ୪୦ ଜିସୁ ଏନ୍ତି କଇବା କାତା, ଲଗେ ରଇଲା କେତେଟା ପାରୁସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସୁନିକରି ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ଆମ୍‌କେ କାଇ କାଣା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବଲି ବାବ୍‌ଲୁସ୍‌ନି କି?”
Униң йенидики бәзи Пәрисийләр бу сөзләрни аңлап униңдин: — Бизму корму? — дәп сорашти.
41 ୪୧ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କ‍ଇଲା, “ତମେ କାଣା ଅଇରଇତାସ୍‌ ଆଲେ ଦସି ନ ଅଇତାସ୍‌ । ମାତର୍‌ ଦେକି ପାର୍‌ଲୁନି ବଲି କଇଲାସ୍‌ନିଜେ ଅଦିକ୍‌ ଦସି ।”
Әйса уларға: — Кор болған болсаңлар, гунайиңлар болмайтти; лекин силәр һазир «көрүватимиз» дегиниңлар үчүн силәргә гуна һесаплинивериду, — деди.

< ଜଅନ୍‌ 9 >