ଜଅନ୍ 9
୧ଜୀସୁ ହାଜିମାଚାଟି ର଼ ଜାର୍ନାଟିଏ କା଼ଣାଇଁ ବେଟାଆ଼ତେସି ।
2 ୨ ଆରି ତାର୍ ସିସ୍ମନ୍ ତାକେ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ଏ ଗୁରୁ କେ ପାପ୍ କଲାଇଜେ ଏ ଲକ୍ କାଣାଅଇ ଜନମ୍ ଅଇଲା? ସେ ନିଜେ କି ତାର୍ ବାବା ମାଆର୍ ପାପର୍ ଲାଗି?”
୨ତାନି ସୀସୁୟାଁ ୱେଚେରି, “ଗୂରୁ, ଆମ୍ବାଆସି ପା଼ପୁ କିହାଲିଏ ଈୱାସି କା଼ଣା ଆ଼ହାନା ଜାର୍ନା ଆ଼ତେସି, ତା଼ନୁ କି ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ପା଼ପୁ କିତାକି?”
3 ୩ ଜିସୁ କଇଲା, “ତାର୍ କି ତାର୍ ବାବା ମାଆର୍ କାଇ ପାପ୍ଦସ୍ ନାଇ । ପର୍ମେସରର୍ ବପୁ ତାର୍ଟାନେ ଜାନାପଡ୍ସି ବଲି, ସେ କାଣା ଅଇ ଜନମ୍ ଅଇଲା ଆଚେ ।
୩ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈୱାସି କି ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ପା଼ପୁ କିତାକି ଆ଼ଏ, ସାମା ମାହାପୂରୁତି କାମା ଏ଼ନିକିଁ ଈୱାଣି ତା଼ଣାଟି ତ଼ସ୍ପିଆ଼ନେ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଈଦି ଆ଼ହାମାନେ ।
4 ୪ ବେଲ୍ ରଇତେସେ ମକେ ପାଟାଇରଇବା ପର୍ମେସରର୍ କାମ୍ ଆମେ କର୍ବାର୍ ଆଚେ । ଏନ୍ତି ଆନ୍ଦାର୍ ଆଇଲାନି ସେ ବେଲାଇ କେ ମିସା କାଇ କାମ୍ କରି ନାପାରତ୍ ।
୪ଦିନା ମାଞ୍ଜା ମାଞ୍ଜାନା, ନାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନାଣି କାମା କିନାୟିମାନେ; ଏମିନି ବେ଼ଲାତା ଆମ୍ବାଆସି କାମା କିହାଲି ଆ଼ଡଅସି, ଇଲେତି ଲା଼ଆଁ ୱା଼ହିମାନେ ।
୫ନା଼ନୁ ଏଚେ଼ପାତେକା ଦାର୍ତିତା ମାଇଁ, ଏଚେ଼ପାତେକା ନା଼ନୁ ଦାର୍ତିତି ଉଜେଡ଼ିତେଏଁ ।”
6 ୬ ଜିସୁ ଏ କାତା କଇଲା ପଚେ, ମାଟିତେଇ ତୁକି ସେ ତୁକ୍ ସଙ୍ଗ୍ କାଦ ଚକଟ୍ଲା । ଆରି ସେ କାଦ ନେଇକରି କାଣାର୍ ଦୁଇଟା ଆଁକିତେଇ ଲିପିଦେଲା ।
୬ଈ କାତା ଏଲେଇଞ୍ଜାନା, ଜୀସୁ ଇର୍ଆତା ହୂପାନା ହୂପ୍କା ତଲେ କା଼ଦ କିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ରୀ କାଣ୍କାଣାଁ ରୁବିତେସି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି,
7 ୭ ଆରି ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜା ଆରି ସିଲଅ ନାଉଁର୍ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ମୁ ଦଇ ଆଉ ।” ସିଲଅର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ପାଟାଇଲାଟା । ତାର୍ ପଚେ ସେ ଲକ୍ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ମୁ ଦଇଲାଜେ, ଦେକିପାର୍ଲା ଆରି ଆଇଲା ।
୭ହାଲାମୁ “ସିଲହ ବାନ୍ଦାତା ମୂମ୍ବୁ ନର୍ହା ୱା଼ମୁ ।” ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ହାଜାନା ନର୍ହା କଡାନା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ହିମାଚାଟି ମେସାଲି ଆ଼ଡିତେସି ।
8 ୮ କେତେକ୍ ଲକ୍ମନ୍ ଏ ଲକ୍କେ ଆଗ୍ତୁ ବିକ୍ ମାଙ୍ଗ୍ବାଟା ଦେକି ରଇଲାଇ । ସେଟାର୍ ପାଇ ଏ ଲକ୍ମନ୍ ଆରି କାଣାର୍ ଗର୍ ଲଗର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ ଦେକି କଇଲାଇ, “ଜନ୍ ଲକ୍କି ସବୁବେଲା ବସିକରି ବିକ୍ ମାଙ୍ଗ୍ତେ ରଇଲା ସେ କାଇ ଏ ଲକ୍ ନଏଁ କି?”
୮ତାନି ପା଼ଡ଼ିତାରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏମିନିଗାଟାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନ଼କେଏ ରୀସ୍ପି ମାଚାଣି ମେସାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ଈୱାସି ଏ଼ନାଆଁ କୁଗାନା ରୀସ୍ପି ମାଚେସି ଏ଼ୱାସି ଆ଼ଏକି?”
9 ୯ କେତେ ଲକ୍ମନ୍ କଇଲାଇ, “ଉଁ ଏତାଉ ସେ ଲକ୍ସେ ।” ମାତର୍ ଆରି ଅଦେକ୍ ଲକ୍ କଇଲାଇ, “ନାଇ ଏ ସେ ଲକ୍ ନଏଁ ମାତର୍ ତାର୍ ପାରା ଡିସ୍ଲାନି ।” ମାତର୍ କାଣା କଇଲା, “ମୁଇସେ ଆଗ୍ତୁ କାଣା ଅଇରଇଲି ।”
୯ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଈୱାସିଏ ଏ଼ୱାସି;” ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଆ଼ଏ, ଏ଼ୱାଣିଲେହେଁ ତାସି ।” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାତେଏଁ ।”
୧୦ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, “ଆତିହିଁ, ନୀନୁ ନୀଏଁ ଏ଼ନିକିଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାଞ୍ଜି?”
11 ୧୧ କାଣା ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ଲକ୍ମନ୍ ଜନ୍ ଲକ୍କେ ଜିସୁ ବଲି କଇଲାଇନି, ସେ କାଦ କରି ମର୍ ଆଁକିତେଇ ଲିପିଦେଲା । ତାର୍ପଚେ ସେ ମକେ ‘ସିଲଅ ନାଉଁର୍ ବନ୍ଦେ ଜାଇକରି ଦ’ ବଲି କଇଲା । ପଚେ ମୁଇ ଜାଇକରି ବନ୍ଦେ ମୁ ଦଇଲା ଦାପ୍ରେ ଦେକି ପାର୍ଲି ।”
୧୧ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଜୀସୁ ଇନେରି, ଏ଼ୱାସି ଇର୍ଆତି କା଼ଦ କିହାନା ନା଼ କାଣ୍କାଣାଁ ରୁବାତେସି ଅ଼ଡ଼େ ସିଲହତା ହାଜାହାଁ ମୂମ୍ବୁ ନର୍ହା କଡାମୁ ଏଲେଇଞ୍ଜାତେସି; ଏଚେଟିଏ ନା଼ନୁ ହାଜାନା ମୂମ୍ବୁ ନର୍ହାଲିଏ ମେସାଲି ଆ଼ଡିତେଏଁ ।”
୧୨“ଏ଼ୱାସି ଆମ୍ବିୟା?” ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ, ପୁଞ୍ଜାହିଲଅଁ ।”
୧୩ଆମ୍ବାଆସି ନ଼କେଏ କା଼ଣା ମାଚେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପାରୁସିୟାଁ ତା଼ଣା ତାତେରି ।
୧୪ଜୀସୁ ଏମିନି ଦିନା କା଼ଦ କିହାନା ତାନି କାଣ୍କା ନେହିଁ କିହାମାଚେସି, ଏ଼ ଦିନା ଜ଼ମିନି ଦିନା ମାଚେ ।
15 ୧୫ ପାରୁସି ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ ଆରିତରେକ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ତୁଇ କେନ୍ତାର୍ ଦେକିପାର୍ଲୁସ୍ନି?” ତେଇ ସେ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ଜିସୁ ମର୍ ଆଁକିଟାନେ କାଦ ଲାଗାଇଦେଲା । ପଚେ ମୁଇ ମୁ ଦଇ ଆଇଲି ଆରି ଏବେ ଦେକି ପାର୍ଲିନି ।”
୧୫ପାରୁସିୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାସି ମେସାଲି ଆ଼ଡିତେସି? ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ କାଣ୍କାଣାଁ ଏ଼ୱାସି ଇଚାଣି କା଼ଦ ରୁବାତେସି, ନା଼ନୁ ହାଜାନା ମୂମ୍ବୁ ନର୍ହାନା ୱା଼ତେଏଁ ଅ଼ଡ଼େ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାଇଁ ।”
16 ୧୬ କେତେଟା ପାରୁସିମନ୍ କଇଲାଇ, “ଏ ଲକ୍ ପର୍ମେସରର୍ ତେଇଅନି ଆସେ ନାଇ । ସେଟାର୍ ପାଇଁ ସେ ବିସ୍ରାମ୍ ଦିନର୍ ନିୟମ୍ ମାନେନାଇ ।” ଆରି ଅଦେକ୍ ଲକ୍ମନ୍ କଇଲାଇ, “ଗଟେକ୍ ପାପି ଲକ୍ କେବେ ମିସା ଏନ୍ତି କାବାଅଇଜିବା କାମ୍ କରିନାପାରେ ।” ଏନ୍ତି ଜିଉଦି ଲକ୍ମନ୍ ଦୁଇ ବାଗ୍ ଅଇଗାଲାଇ ।
୧୬ପାରୁସିୟାଁ ତାମି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାହିଲଅସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଜ଼ମିନି ଦିନାତି ମା଼ନୱି ଆ଼ହିହିଲଅସି ।” ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ପା଼ପୁ ଲ଼କୁ ଆ଼ହାନା ଇଲେତି କାବାଆ଼ନି କାମା ଏ଼ନିକିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡିନେସି?” ଇଲେଆ଼ହିଁ ଏ଼ୱାରି ତାମି ବିତ୍ରା ବା଼ଗା ଆ଼ତେ?
17 ୧୭ ସେଟାର୍ ପାଇ ସେମନ୍ ସେ ଲକ୍କେ ଆରି ତରେକ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ତକେ ଜିସୁ ନିମାନ୍ କଲାଜେ ଦେକି ପାର୍ଲୁସ୍ନି । ଏନ୍ତି ବଇଲେ ତୁଇ ତାକେ କେ ବଲି ବାବ୍ଲୁସ୍ନି?” ସେ ଲକ୍ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ସେ ଗଟେକ୍ ବବିସତ୍ବକ୍ତା ।”
୧୭ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ କା଼ଣାଇଁ ୱେଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ନୀ କାଣ୍କା ନେହିଁ କିୟାତେସି, ଏ଼ୱାଣି କାତା ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି?” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି “ଏ଼ୱାସି ର଼ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାସି ।”
18 ୧୮ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍ ସେ ନିମାନ୍ ଅଇଲା ଲକ୍ ଆଗ୍ତୁ କାଣା ରଇଲା ଜେ ଏବେ ସେ ଦେକିପାର୍ବା ବିସଇ ମୁଲ୍କେ ବିସ୍ବାସ୍ କରତ୍ନାଇ । ପାରୁସିମନ୍ ସେ ଲକର୍ ମାଆ ବାବାକେ ନ ଡାକ୍ବା ଜାକ ମୁଲ୍କେ ବିସ୍ବାସ୍ କରତ୍ନାଇ ।
୧୮ଏ଼ୱାସି ଜାର୍ନାଟିଏ କା଼ଣା ମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ନୀଏଁ, ଈ ହା଼ଡା ତାମି ଇୟା ଆ଼ବାତି ୱେନାଆ ପାତେକା, ଜୀହୁଦିୟାଁ ନାମାଆତେରି ।
19 ୧୯ ସେମନ୍ ତାର୍ ମାଆ ବାବାକେ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ଏଟା ତମର୍ ପିଲା କି? ସେ ଜନ୍ମେ ଅନି କାଣାଟା ବଲି ତମେ କଇଲାସ୍ନି, ଏନ୍ତି ବଇଲେ ସେ କେନ୍ତି ଦେକିପାର୍ଲାନି?”
୧୯ଏ଼ୱାରି ତାମି ଇୟା ଆ଼ବାତି ୱେଚେରି, “ମୀ ଆମିନି ମୀର୍ଏସି କା଼ଣା ଆ଼ହାନା ଜାର୍ନା ଆ଼ହାମାଚେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏଲେଇଣ୍ମ୍ବିତେରି ଈୱାସି ଏ଼ନାଆଁ ଏ଼ ମୀ ମୀର୍ଏସି? ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନୀଏଁ ଏ଼ନିକିଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି?”
୨୦ଏମ୍ବାଟିଏ ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ଏଲେଇଚୁ, “ହାଅ, ଏ଼ୱାସି ମା଼ ମୀର୍ଏସି, ଏ଼ୱାସି କା଼ଣା ଆ଼ହାନା ଜାର୍ନା ଆ଼ହାମାଚେସି ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି;
21 ୨୧ ମାତର୍ ଏବେ ସେ କେନ୍ତି ଦେକିପାର୍ଲାନି ଆରି କେ ତାକେ ନିମାନ୍ କଲା ସେଟା ଆମେ ନାଜାନୁ । ସେ ଏବେ ବଡ୍ ଅଇଲା ଆଚେ ତାକେ ପାଚାରା ସେ ନିଜେ କଇସି ।”
୨୧ସାମା ଏ଼ୱାସି ନୀଏଁ ଏ଼ନିକିଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସ୍ପି କିହାମାନେସି, ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ଦାଆଁ ଜିକେଏ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି; ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଞ୍ଜୁ, ଏ଼ୱାସି କାଜାସି ଆ଼ତେସିଏ, ଏ଼ୱାସି ତାନି କାତା ତା଼ନୁଏ ୱେସାଲି ଆ଼ଡିନେସି ।”
22 ୨୨ ତାର୍ ମାଆ ବାବା ଜିଉଦି ନେତାମନ୍କେ ଡରି ଏନ୍ତି ବଲି କଇଦେଲାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଜିସୁକେ ଜଦି ମସିଅ ବଲି କଇସି ବଇଲେ ତାକେ ପର୍ମେସର୍କେ ଉପାସନା କର୍ବା ଗର୍ ବିତ୍ରେ ଜିବାକେ ନ ଦେଅତ୍ ବଲି ଆଗ୍ତୁସେ କଇରଇଲାଇ ।
୨୨ଏ଼ୱାଣି ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କାଜାରାଇଁ ଆଜିମାଚାକି ଈ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତୁ, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଜୀସୁଇଁ କ୍ରୀସ୍ତ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ପେ଼ର୍ୱି ଆ଼ନେ ଇଞ୍ଜିଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ଏ଼ ନ଼କେଏ କାତା ଆ଼ହାମାଚେରି ।
୨୩ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ଏଲେଇଚୁ, “ଏ଼ୱାସି କାଜାସି ଆ଼ତେସିଏ, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଞ୍ଜୁ ।”
24 ୨୪ ସେମନ୍ ସେ ଲକ୍କେ ଆରି ତରେକ୍ ବିତ୍ରେ ଡାକି କରି ପାଚାର୍ଲାଇ, “ପର୍ମେସର୍କେ ରାନ୍ ପାକାଇ କ । ଜିସୁ ଗଟେକ୍ ପାପି ଲକ୍ ବଲି ଆମେ ଜାନୁ ।”
୨୪ପାରୁସିୟାଁ ଏ଼ ଜାର୍ନାଟିଏ କା଼ଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେରି, “ମାହାପୂରୁଇଁ ଗାୱୁରମି କିହାନା ଏଲେଇନାମୁ, ଆମ୍ବାଆସି ନିଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାସି ର଼ ପା଼ପୁ ଗାଟାସି ଈ କାତା ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି ।”
25 ୨୫ ତାର୍ ପଚେ ସେମନ୍କେ ସେ କଇଲା, “ସେ ପାପି ଲକ୍କି ନଏଁ ସେଟା ମୁଇ ଜାନି ନାଇ । ମାତର୍ ମୁଇ ଗଟେକ୍ ବିସଇ ଜାନି ଆଚି ସେଟା ଅଇଲାନି, ମୁଇ ଆଗ୍ତୁ କାଣା ରଇଲି, ଏବେ ଦେକି ପାର୍ଲିନି ।”
୨୫ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ୱାସି ପା଼ପୁ ଗାଟାସି କି ଆ଼ଏ, ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅଁ; ନା଼ନୁ ର଼ କାତା ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ; ନା଼ନୁ କା଼ଣା ମାଚେଏଁ, ନୀଏଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାଇଁ ।”
୨୬ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ନିଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁ କିୟାତେସି? ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାସି ନୀ କାଣ୍କା ଦେପି କିୟାତେସି?”
27 ୨୭ ସେ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ମୁଇ ଆଗ୍ତୁସେ କଇ ସାରାଇଆଚି, ମାତର୍ ତମେ ମାନ୍ବାକେ ମନ୍ କରାସ୍ ନାଇ । ଏବେ ଆରି ତରେକ୍ କାଇକେ ପାଚାର୍ଲାସ୍ନି? ତମେ ମିସା କାଇ ତାର୍ ସିସ୍ ଅଇବାକେ ମନ୍କଲାସ୍ନି କି?”
୨୭ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନ଼କେଏ ୱେସା ରା଼ହାମାଞ୍ଜାଇଁ, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ୱେନାଆତେରି; ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ନାଆଁତାକି ୱେଞ୍ଜାଲି ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି? ମୀରୁ ଜିକେଏ ଏ଼ନାଆଁ ତାନି ସୀସୁ ଆ଼ହାଲି ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି ।”
୨୮ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲା଼ଗାନା ଏଲେଇଚେରି, “ନୀନୁ ତାନି ସୀସୁତି, ସାମା ମା଼ମ୍ବୁ ମ଼ସାତି ସୀସୁୟାଁତମି ।
29 ୨୯ ପର୍ମେସର୍ ମସାର୍ତେଇ କାତା ଅଇରଇଲାଟା ଆମେ ଜାନିଆଚୁ, ମାତର୍ ଏ ଲକ୍ କନ୍ତିଅନି ଆଇଲାଆଚେ, ସେଟା ନାଜାନୁ ।”
୨୯ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି, ମାହାପୂରୁ ମ଼ସାଇଁ କାତା ଆ଼ହାମାଚେସି, ସାମା ଈ ମାଣ୍ସି ଆମ୍ବିଟି ୱା଼ହାମାନେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି ।”
30 ୩୦ ତାର୍ ପଚେ ସେ ଲକ୍ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍କେ କଇଲା, “ଏଟା ଗଟେକ୍ ବେସି ବଡ୍ କାବାଅଇଜିବା ବିସଇ । ସେ ଲକ୍ ମର୍ ଆଁକି ନିମାନ୍ କଲାଆଚେ, ମାତର୍ ସେ କନ୍ତିଅନି ଆଇଲା ଆଚେ, ସେଟା ତମେ ନାଜାନୁ ବଲି କଇଲାସ୍ନି ।”
୩୦ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈଦି ରଣ୍ତି କାବାଆ଼ନି କାତା ଏ଼ୱାସି ଏମ୍ବିଟି ୱା଼ହାମାନେସି, ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ କାଣ୍କା ଦେପି କିୟାତେସି ।
31 ୩୧ ପାପି ଲକ୍ମନର୍ ପାର୍ତନା ପର୍ମେସର୍ ନ ସୁନେ ବଲି ସବୁ ଲକ୍ମନ୍ ଜାନିଆଚତ୍ । ମାତର୍ ଜନ୍ ଲକ୍ ପର୍ମେସର୍କେ ଜୁଆର୍ କରି ସେ ମନ୍କଲା ଇସାବେ ଚଲାଚଲ୍ତି କଲାନି, ସେ ତାର୍ କାତା ସୁନ୍ସି ।
୩୧ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି, ମାହାପୂରୁ ପା଼ପୁଗାଟି ଲ଼କୁତି ହା଼ଡା ୱେନଅସି, ଆମିନି ଗାଟାରି ମାହାପୂରୁଇଁ ମା଼ନି କିନେରି ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ଅଣ୍ପୁ ତଲେ କାମା କିନେରି, ଏ଼ୱାରି ହା଼ଡାତି ଏ଼ୱାସି ୱେନେସି ।
32 ୩୨ ଦୁନିଆ ଆରାମେଅନି, ଜନ୍ମେ ଅନି କାଣା ରଇଲା ଗଟେକ୍ ଲକ୍କେ ଆଁକି ଡିସାଇବାଟା ଏବେ ଜାକ ମିସା ନ ସୁନିରଇଲାଇ । (aiōn g165)
୩୨ତଲି କା଼ଲାଟିଏ ଆମ୍ବାଆସି ଜାର୍ନା କା଼ଣାଇଁ ମେସ୍ପିକିତି କାତା ଏଚେଲା ୱେଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ହାହିଲାଆତେ । (aiōn g165)
୩୩ଈୱାସି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହା ହିଲାଆତିଁ, ଏ଼ନାଆଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଆତେସିମା ।”
34 ୩୪ ସେବେଲା ଜିଉଦି ନେତାମନ୍ କଇଲାଇ, “ତୁଇ ପାପେ ଜନମ୍ ଅଇକରି ପୁରାପୁରୁନ୍ ପାପେ ବୁଡି ଆଚୁସ୍ । ତେଇଅନି ତୁଇ ବାଅଡ୍ । ଆମ୍କେ ସିକାଇଲୁସ୍ନି?” ଏନ୍ତି କଇକରି ସେମନ୍ ତାକେ ଜିଉଦିମନର୍ ପାର୍ତନା ଗରେଅନି ବାର୍କରାଇଦେଲାଇ ।
୩୪ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ପା଼ପୁ ତଲେ ନୀନୁ ଜାର୍ନା ଆ଼ହାନା ପା଼ପୁ ତଲେ ପାଡାଆ଼ତି, ନୀନୁ ମାଙ୍ଗେ ଜା଼ପ୍ହି ମାଞ୍ଜାଦି?” ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁଟି ପେ଼ର୍ହାତୁସ୍ତେରି ।
35 ୩୫ ଜିସୁ ସେ ଲକ୍କେ ପାର୍ତନା ଗରେ ଅନି ବାର୍ କରାଇ ଦେଲାଟା ସୁନି ଆରିତରେକ୍ ତାକେ ଦେକାଇଅଇ, ପାଚାର୍ଲା, “ତୁଇ ପର୍ମେସର୍ ତେଇଅନି ଆଇଲା ନର୍ପିଲାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲୁସ୍ନି କି?”
୩୫ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପେ଼ର୍ହା ମାନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏଣି ତା଼ଣା ନାମିମାଞ୍ଜି?”
୩୬ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ପ୍ରବୁ, ୱେସ୍ତାମୁ ଏ଼ୱାସି ଆମ୍ବାଆସି, ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମିଇଁ ।”
37 ୩୭ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ତାକେ ଦେକିଆଚୁସ୍, ଆରି ଏବେ ଜନ୍ ଲକର୍ ସଙ୍ଗ୍ କାତା ଅଇଲୁସ୍ନି, ସେ ଆକା ସେ ଲକ୍।”
୩୭ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାମାଞ୍ଜି, ନୀ ତଲେ ଆମ୍ବାଆସି ନୀଏଁ କାତା ଆ଼ହିମାନେସି, ଏ଼ୱାସିଏ ।”
38 ୩୮ ସେବେଲାଇ ସେ କଇଲା, “ମାପ୍ରୁ ମୁଇ ତକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲିନି ।” ଆରି ଜିସୁର୍ ମୁଆଟେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍ କଲା ।
୩୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନାମିମାଇଁ, ପ୍ରବୁ!” ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ନ଼କିତା ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଜହରା କିତେସି ।
39 ୩୯ ଜିସୁ କଇଲା, “ମୁଇ ଏ ଦୁନିଆର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ବିଚାର୍ କର୍ବାର୍ ଆସିଆଚି । ସେଟାର୍ ପାଇ କାଣା ଲକ୍ମନ୍ ଦେକିପାର୍ବାଇ, ଆରି ଦେକିପାର୍ବା ଲକ୍ମନ୍ କାଣା ଅଇଜିବାଇ ।”
୩୯ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମେହ୍ଆଗାଟି ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ମେହ୍ନେରି ଇଞ୍ଜାଁ ମେହ୍ନି ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ କା଼ଣା ଆ଼ନେରି, ଈ ବିଚାରା କିହାଲି ନା଼ନୁ ଦାର୍ତିତା ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
40 ୪୦ ଜିସୁ ଏନ୍ତି କଇବା କାତା, ଲଗେ ରଇଲା କେତେଟା ପାରୁସି ଲକ୍ମନ୍ ସୁନିକରି ତାକେ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ଆମ୍କେ କାଇ କାଣା ଲକ୍ମନ୍ ବଲି ବାବ୍ଲୁସ୍ନି କି?”
୪୦ଏମ୍ବାଆଁ ମାଚି ଏଚରଜା଼ଣା ପାରୁସିୟାଁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ଜିକେଏ ଏ଼ନାଆଁ କା଼ଣାୟାଁତମି?”
41 ୪୧ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ତମେ କାଣା ଅଇରଇତାସ୍ ଆଲେ ଦସି ନ ଅଇତାସ୍ । ମାତର୍ ଦେକି ପାର୍ଲୁନି ବଲି କଇଲାସ୍ନିଜେ ଅଦିକ୍ ଦସି ।”
୪୧ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “କା଼ଣାୟାଁ ଆ଼ହାମାଚିହିଁ ମୀରୁ ଦ଼ହ ହିଲାଆଗାଟାତେରି ଆ଼ତେରିମା, ସାମା ମେସାଲି ଆ଼ଡିମାନମି ଇଞ୍ଜିମାନାକି ମୀରୁ ହା଼ରେକା ପା଼ପୁତା ମାଞ୍ଜେରି ।”
