< ଏବ୍‌ରି 12 >

1 ଏବେ ଆମେ ସବୁ ଆରାଜିତାଟାନେ ପାଲାଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ପାରା ଆଚୁ । ଆମର୍‌ ଚାରିବେଟ୍‌ତି ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ଦଲର୍‌ ସାକିମନ୍‌ ଦେକ୍‌ଲାଇନି । ତେବର୍‌ପାଇ ଜନ୍‌ଟାମନ୍‌ ଆମ୍‌କେ ବାଦା ଦେଲାନି, ଆରି ଜନ୍‌ ପାପ୍‌ମନ୍‌ ଆମ୍‌କେ ପଚ୍‌କେ ଜିକ୍‌ଲାନି, ସେଟା ସବୁ ବେଟି ପିଙ୍ଗିଦେବାର୍‌ । ଜନ୍‌ ଆରାଜିତା ଅଇ ପାଲାଇବାଟା ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମର୍‌ ମୁଆଟେ ସଙ୍ଗଇଆଚେ, ତେଇ ଆମେ ମୁର୍‌ଚିକରି ପାଲାଇ ସାରାଇଦେଉଁ ।
अतो हेतोरेतावत्साक्षिमेघै र्वेष्टिताः सन्तो वयमपि सर्व्वभारम् आशुबाधकं पापञ्च निक्षिप्यास्माकं गमनाय निरूपिते मार्गे धैर्य्येण धावाम।
2 ଆମର୍‌ ଆଁକି ଜିସୁର୍‌ଟାନେ ସଙ୍ଗଉ । ତାକେ ଆମେ ଆରାମେ ଅନି ସାରାସାରି ଜାକ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିଆଚୁ । ଜନ୍‌ ସାର୍‌ଦା ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ସଙ୍ଗଇରଇଲା, ସେ ସାର୍‌ଦାର୍‌ଲାଗି ରଇବା ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ମୁର୍‌ଚି କରି ରଇଲା । ଆରି ତେଇ ମର୍‌ବା ଲାଜର୍‌ ବିସଇ ମନେ ଦାରେନାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆଜି ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ବସ୍‌ଲାଆଚେ, ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ସେ ମିସା ବସ୍‌ଲାଆଚେ ।
यश्चास्माकं विश्वासस्याग्रेसरः सिद्धिकर्त्ता चास्ति तं यीशुं वीक्षामहै यतः स स्वसम्मुखस्थितानन्दस्य प्राप्त्यर्थम् अपमानं तुच्छीकृत्य क्रुशस्य यातनां सोढवान् ईश्वरीयसिंहासनस्य दक्षिणपार्श्वे समुपविष्टवांश्च।
3 ବାବିଦେକା, ସେ କେତେକ୍‌ ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାଇଆଚେ । ସେ ପାପିମନର୍‌ ଟାନେଅନି କେତେକ୍‌ ଉଡା ସୁନିଆଚେ । ଜେନ୍ତାର୍‌କି ଆସା ନ କରି ଚାଡି ଦିଆସ୍‌ ନାଇ ।
यः पापिभिः स्वविरुद्धम् एतादृशं वैपरीत्यं सोढवान् तम् आलोचयत तेन यूयं स्वमनःसु श्रान्ताः क्लान्ताश्च न भविष्यथ।
4 କାଇକେବଇଲେ ପାପର୍‌ ବିରୁଦେ ଆଇବା ଜୁଇଦେ ବନି ଜର୍‌ବା ଏତ୍‌କି ତମେ କରାସ୍‌ ନାଇତା ।
यूयं पापेन सह युध्यन्तोऽद्यापि शोणितव्ययपर्य्यन्तं प्रतिरोधं नाकुरुत।
5 ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଅଇଲାଟା ତମେ ପାସ୍‌ରିଗାଲାସ୍‌ କି? ସେ ତାର୍‌ ପିଲାଜିଲାମନ୍‌କେ ମନ୍‌ ସାର୍‌ଦା କରାଇ ଏନ୍ତାରି କଇରଇଲା । ସେ କଇଲା, ମର୍‌ ପଅ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ସାସନ୍‌ କର୍‌ବାଟା ଏଲା କର୍‌ବାର୍‌ ନାଇ । ସେ ତମ୍‌କେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେବାବେଲେ ଆସା ଚାଡ୍‌ବାର୍‌ ନାଇ ।
तथा च पुत्रान् प्रतीव युष्मान् प्रति य उपदेश उक्तस्तं किं विस्मृतवन्तः? "परेशेन कृतां शास्तिं हे मत्पुत्र न तुच्छय। तेन संभर्त्सितश्चापि नैव क्लाम्य कदाचन।
6 କାଇକେବଇଲେ ମାପ୍‌ରୁ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌କେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ସି, ସେତ୍‌କି ଲକ୍‌କେ ସେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ସି । ଆରି ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌କେ ତାର୍‌ ପିଲାଜିଲା ବଲି ଏଜିଆଚେ ସେ ସବୁ ଲକ୍‌କେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେଇସି ।
परेशः प्रीयते यस्मिन् तस्मै शास्तिं ददाति यत्। यन्तु पुत्रं स गृह्लाति तमेव प्रहरत्यपि।"
7 ତେବର୍‌ପାଇ ତମର୍‌ ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ସବୁ ତମର୍‌ ବାବାର୍‌ତେଇଅନି ମିଲିରଇବା ଡଣ୍ଡ୍‌ ପାରା ବଲି ବାବ୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ ତାର୍‌ ପିଲା ଜିଲା ବଲି ଏଜ୍‌ଲାନି । ଏଟା ତମର୍‌ ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ପାଇବାତେଇଅନି ଜାନାପଡ୍‌ସି । କାଇକେବଇଲେ, ତାର୍‌ ପିଲାକେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ନ ଦେଲା ବାବା କେ ଆଚେ?
यदि यूयं शास्तिं सहध्वं तर्हीश्वरः पुत्रैरिव युष्माभिः सार्द्धं व्यवहरति यतः पिता यस्मै शास्तिं न ददाति तादृशः पुत्रः कः?
8 ତେବର୍‌ପାଇ ତାର୍‌ ସବୁ ପିଲାଜିଲାପାରା ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜଦି ତମ୍‌କେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ନ ଦେଏ, ତାର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି ସତଇସେ ତମେ ତାର୍‌ ପିଲାଜିଲା ନୁଆସ୍‌, ମାତର୍‌ ଉପ୍‌କା ପିଲାଜିଲା ।
सर्व्वे यस्याः शास्तेरंशिनो भवन्ति सा यदि युष्माकं न भवति तर्हि यूयम् आत्मजा न किन्तु जारजा आध्वे।
9 ଆମ୍‌କେ ଜନମ୍‌ ଦେଲା ବାବାମନ୍‌ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେଇରଇଲାଇ ଆରି ସେଟାର୍‌ପାଇ ଆମେ ସେମନ୍‌କେ ମାନିଅ କର୍‌ତେରଇଲୁ । ସେନ୍ତାର୍‌ଆଲେ ସର୍‌ଗେ ରଇବା ଆମର୍‌ ବାବାକେ ଆମେ କେତେକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ନିଜ୍‌କେ ସର୍‌ପିଅଇ ବଁଚ୍‌ବୁ?
अपरम् अस्माकं शारीरिकजन्मदातारोऽस्माकं शास्तिकारिणोऽभवन् ते चास्माभिः सम्मानितास्तस्माद् य आत्मनां जनयिता वयं किं ततोऽधिकं तस्य वशीभूय न जीविष्यामः?
10 ୧୦ ଆମର୍‌ ବାବାମନ୍‌ ସେମନ୍‌ ଟକ୍‌ ବଲି ବାବ୍‌ବା ଇସାବେ, ଚନେକର୍‌ପାଇ ରଇବା ଏ ଜିବନେ ଆମ୍‌କେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେଇରଇଲାଇ । ମାତର୍‌ ଜେଡେବେଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେଇସି, ଆମର୍‌ ନିକପାଇ ଦେଇସି । ଜେନ୍ତାରିକି ଆମେମିସା ତାର୍‌ପାରା ସୁକଲ୍‌ ଅଇବୁ ।
ते त्वल्पदिनानि यावत् स्वमनोऽमतानुसारेण शास्तिं कृतवन्तः किन्त्वेषोऽस्माकं हिताय तस्य पवित्रताया अंशित्वाय चास्मान् शास्ति।
11 ୧୧ ଜେଡେବେଲେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ପାଇବୁ, ଆମେ ସାର୍‌ଦା ନ ଅଉଁ, ମାତର୍‌ ଦୁକ୍‌ ଅଇବୁ । ସେଟା ସତ୍‌, ମାତର୍‌ ସେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ପାଇଲାତେଇଅନି କାଇକାଇଟା ସିକ୍‌ଲା ପଚେ, ସେଟା ନିକ ବଲି ବାବ୍‌ବୁ । କାଇକେବଇଲେ ସେଟା ଆମ୍‌କେ ସାନ୍ତିସଙ୍ଗ୍‍ ରଇବା ମନ୍‌ ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ସାଇଜ କର୍‌ସି ।
शास्तिश्च वर्त्तमानसमये केनापि नानन्दजनिका किन्तु शोकजनिकैव मन्यते तथापि ये तया विनीयन्ते तेभ्यः सा पश्चात् शान्तियुक्तं धर्म्मफलं ददाति।
12 ୧୨ ତେବର୍‌ପାଇ ଅଦୁଆ ଅଇରଇବା ଆତ୍‌ ଉଟାଆ ଆରି ଲୁଡ୍‌ଗୁଡି ଜାଇତେରଇବା ମାଣ୍ଡିମନ୍‌ ଡାଁଟ୍‌କରା ।
अतएव यूयं शिथिलान् हस्तान् दुर्ब्बलानि जानूनि च सबलानि कुरुध्वं।
13 ୧୩ ସଲକ୍‌ ବାଟେ ଇଣ୍ଡିଜା । ସେନ୍ତାର୍‌କଲେ ତମର୍‌ ନ ଆଇବା ପାଦ୍‌ ନିକଅଇ ଡାଁଟ୍‌ ଅଇସି ।
यथा च दुर्ब्बलस्य सन्धिस्थानं न भज्येत स्वस्थं तिष्ठेत् तथा स्वचरणार्थं सरलं मार्गं निर्म्मात।
14 ୧୪ ସବୁ ଲକର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସୁସାରେ ଆରି ସୁକଲ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କରା, ଆରିକେ ସୁକଲ୍‌ ନ ଅଇକରି ମାପ୍‌ରୁକେ ଦେକି ନାପାରତ୍‌ ।
अपरञ्च सर्व्वैः सार्थम् एेक्यभावं यच्च विना परमेश्वरस्य दर्शनं केनापि न लप्स्यते तत् पवित्रत्वं चेष्टध्वं।
15 ୧୫ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଆରିଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ କରାଆ । ଜେନ୍ତାରି କି ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇକରି ଦୟା ଦେକାଇଲାଟାନେଅନି କେ ପଚ୍‌କେ ନ ଜାଅତ୍‌ । କାଇକେବଇଲେ ସେନ୍ତାରି ଲକ୍‌ ପିତା ପଲ୍‌ ଦାର୍‌ବା ଗଟେକ୍‌ ଗଚ୍‌ ପାରା ରଇସି ଆରି ବେସି ଲକ୍‌କେ ତାର୍‌ ବିସ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଅଇରାନ୍‌ କର୍‌ସି ।
यथा कश्चिद् ईश्वरस्यानुग्रहात् न पतेत्, यथा च तिक्तताया मूलं प्ररुह्य बाधाजनकं न भवेत् तेन च बहवोऽपवित्रा न भवेयुः,
16 ୧୬ ଜାଗର୍‌ତା ରୁଆ, ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେ ମିସା ବେସିଆ କାମ୍‌ କରାନାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ନ କରି ରଇବା ଏସ୍‌ଅ ପାରା ନ ଉଆ । ସେ ଗଟେକ୍‌ କାଦିର୍‌ପାଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେ ପାଇସି ବଲି କାତା ଦେଇରଇବା ବଡ୍‌ ପିଲାର୍‌ ଅଦିକାର୍‌ ପାଲ୍‌ଟାଇଲା ।
यथा च कश्चित् लम्पटो वा एककृत्व आहारार्थं स्वीयज्येष्ठाधिकारविक्रेता य एषौस्तद्वद् अधर्म्माचारी न भवेत् तथा सावधाना भवत।
17 ୧୭ ଆମେ ଜାନିଆଚୁ ଜେ ସେ ସେନ୍ତାରି କଲାପଚେ, କରିରଇବା କାମର୍‌ ପାଇ ଦୁକ୍‌ କଲା । କାଇକେବଇଲେ ବାବାର୍‌ ବଡ୍‌ ପଅ ଇସାବେ ତାର୍‌ ବାବାର୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ ପାଇବାକେ ବେସି ମନ୍‍ କଲା । ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ କାନ୍ଦିକରି ବାବୁଜିଆ କଲାମିସା, ସେ ମିଲାଇ ନାପାର୍‌ଲା କି କରିରଇବା କାମ୍‌ ମିସା ବାଦ୍‌ଲେ ନାଇ ।
यतः स एषौः पश्चाद् आशीर्व्वादाधिकारी भवितुम् इच्छन्नपि नानुगृहीत इति यूयं जानीथ, स चाश्रुपातेन मत्यन्तरं प्रार्थयमानोऽपि तदुपायं न लेभे।
18 ୧୮ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲାପାରା ତମେ ଆସାସ୍‌ ନାଇ । ସେମନ୍‌ ଜନ୍‌ଟା ଦେକ୍‌ଲାଇ, ସେଟା ଜାନିପାର୍‌ଲାଇ । ସିନୟ ପର୍‌ବତେ ରଇବା ଜଇ ଦେକ୍‌ଲାଇ । ବେସି ଆନ୍ଦାର୍‌ ଅଇଲାଟା ଆରି ଜବର୍‌ ପବନ୍‌ ଆଇଲାଟା ତେଇ ରଇକରି ଜାନିପାର୍‌ଲାଇ ।
अपरञ्च स्पृश्यः पर्व्वतः प्रज्वलितो वह्निः कृष्णावर्णो मेघो ऽन्धकारो झञ्भ्श तूरीवाद्यं वाक्यानां शब्दश्च नैतेषां सन्निधौ यूयम् आगताः।
19 ୧୯ ମଇରି ପୁକ୍‌ବାଟା ଆରି ସବଦ୍‌ ଅଇବାଟା ସୁନ୍‌ଲାଇ । ସେ ସବଦ୍‌ ସୁନ୍‌ଲାକେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରି ନ ସୁନୁ ବଲି ବାବୁଜିଆ କଲାଇ ।
तं शब्दं श्रुत्वा श्रोतारस्तादृशं सम्भाषणं यत् पुन र्न जायते तत् प्रार्थितवन्तः।
20 ୨୦ କାଇକେବଇଲେ ତେଇ ଦେଇରଇବା ଆଦେସ୍‌କେ ସେମନ୍‌ ବେସି ଡର୍‌ଲାଇ । “ଗଟେକ୍‌ ପସୁ ମିସା ସେ ପର୍‌ବତେ ପାଦ୍‌ ମାଣ୍ଡ୍‌ଲେ ତାକେ ପାକ୍‌ନା ସଙ୍ଗ୍‍ ମାରି ମରାଇବାର୍‌ ଆଚେ ।” ବଲି ଆଦେସ୍‌ ରଇଲା ।
यतः पशुरपि यदि धराधरं स्पृशति तर्हि स पाषाणाघातै र्हन्तव्य इत्यादेशं सोढुं ते नाशक्नुवन्।
21 ୨୧ ଜନ୍‌ଟା ଦେକିଅଇଲା ଆରି ସୁନି ଅଇଲା, ସେଟା ବେସି ଡର୍‌ ଲାଗ୍‌ବାଟା ରଇଲା । ଜେନ୍ତାରି କି ମସା ମିସା କଇଲା, “ସତଇସେ ମୁଇମିସା ତର୍‌ତରି କରି ଡର୍‌ଲିନି ।”
तच्च दर्शनम् एवं भयानकं यत् मूससोक्तं भीतस्त्रासयुक्तश्चास्मीति।
22 ୨୨ ମାତର୍‌ ଏବେ ଆମେ ସିଅନ୍‌ ପର୍‌ବତେ ଆସିଆଚୁ । ସେଟା ଅଇଲାନି ସର୍‌ଗେ ରଇବା ଜିରୁସାଲେମ୍‌ । ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ନଅରେ ଆଇଲୁ ଆଚୁ । ଜନ୍‌ଟାନେ କି ଅଜାର୍‌ ଅଜାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ଆଚତ୍‌ ।
किन्तु सीयोन्पर्व्वतो ऽमरेश्वरस्य नगरं स्वर्गस्थयिरूशालमम् अयुतानि दिव्यदूताः
23 ୨୩ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଣୁଆ ପିଲାମନ୍‌ ସାର୍‌ଦାସଙ୍ଗ୍‍ ରୁଣ୍ଡିରଇବା ଜାଗାଇ ଆମେ ଆଇଲୁଆଚୁ । ତାକର୍‌ ନାଉଁମନ୍‌ ସର୍‌ଗେ ଲେକାଅଇଲା ଆଚେ । ଆମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲୁ ଆଚୁ । ସେ ସବୁକେ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ସି । ସେ ସିଦ୍‌ କରିରଇବା ଦରମ୍‌ଲକର୍‌ ଆତ୍‌ମାମନର୍‌ଟାନେ ଆଇଲୁ ଆଚୁ ।
स्वर्गे लिखितानां प्रथमजातानाम् उत्सवः समितिश्च सर्व्वेषां विचाराधिपतिरीश्वरः सिद्धीकृतधार्म्मिकानाम् आत्मानो
24 ୨୪ ଆରି ନୁଆ ରାଜିନାମା ତିଆର୍‌ କରିରଇବା ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲୁଆଚୁ । ସେ ତାର୍‌ ବନି ଜରାଇରଇଲା । ସେଟା ଏବଲର୍‌ ବନିତେଇଅନି ନିକ ଆଚେ ।
नूतननियमस्य मध्यस्थो यीशुः, अपरं हाबिलो रक्तात् श्रेयः प्रचारकं प्रोक्षणस्य रक्तञ्चैतेषां सन्निधौ यूयम् आगताः।
25 ୨୫ ଜନ୍‌ଟା ତମ୍‌କେ ପର୍‌ମେସର୍‌ କଇଲାନି, ନ ସୁନ୍‌ଲା ଲକର୍‌ପାରା ଉଆ ନାଇ । କାଇକେବଇଲେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କାତା ନ ମାନ୍‌ଲାକେ ଆମର୍‌ ଆନିଦାଦିମନ୍‌ ସିନୟ ପର୍‌ବତେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ପାଇରଇଲାଇ । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ ଆମ୍‌କେ ସର୍‌ଗେଅନି କଇଲାନି, ସେ କାତା ଆମେ ନ ସୁନିକରି ଏଲାକଲେ, କେତେକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଡଣ୍ଡ୍‌ ପାଇବୁ?
सावधाना भवत तं वक्तारं नावजानीत यतो हेतोः पृथिवीस्थितः स वक्ता यैरवज्ञातस्तै र्यदि रक्षा नाप्रापि तर्हि स्वर्गीयवक्तुः पराङ्मुखीभूयास्माभिः कथं रक्षा प्राप्स्यते?
26 ୨୬ କାଇକେବଇଲେ, ସିନୟ ପର୍‌ବତେ ପର୍‌ମେସର୍‌ କାତା ଅଇଲାବେଲେ, ଦର୍‌ତନି ଚୁଲ୍‌ବୁଲିଗାଲା । ମାତର୍‌ ସେ ଏବେ କାତା ଦେଇ କଇଲା ଆଚେ, “ମୁଇ ଆରିତରେକ୍‌ ଦର୍‌ତନିକେ ଚୁଲ୍‌ବୁଲାଇବି । ଅବ୍‌କା ଦର୍‌ତନିସେ ନଏଁ, ଆକାସେ ରଇବା ସବୁଜାକକେ ମିସା କର୍‌ବି ।”
तदा तस्य रवात् पृथिवी कम्पिता किन्त्विदानीं तेनेदं प्रतिज्ञातं यथा, "अहं पुनरेककृत्वः पृथिवीं कम्पयिष्यामि केवलं तन्नहि गगनमपि कम्पयिष्यामि।"
27 ୨୭ ଜେଡେବେଲେ ସେ ଆରିତରେକ୍‌ ବଲି କଇରଇଲା, ତାର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି ତିଆର୍‌ କରିରଇବା ସବୁଜାକ ଚୁଲ୍‌ବୁଲାଇ କରି ସବୁଜାକ ଦାରିଜାଇସି । ଜେନ୍ତାରି କି ନ ଚୁଲ୍‌ବୁଲ୍‌ବାଟାସେ ରଇସି ।
स एककृत्वः शब्दो निश्चलविषयाणां स्थितये निर्म्मितानामिव चञ्चलवस्तूनां स्थानान्तरीकरणं प्रकाशयति।
28 ୨୮ ସେଟାର୍‌ପାଇ ଆମେ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦନିଅବାଦ୍‌ ଦେଉଁ । କାଇକେବଇଲେ ସେ ଆମ୍‌କେ ସାସନ୍‌ କଲାନି । ଆରି ତାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ ନ ଚୁଲ୍‌ବୁଲେ । ତାକେ ସାର୍‌ଦା କରାଇବାକେ ଡରିକରି ସନ୍‌ମାନ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଉପାସନା କରୁ ।
अतएव निश्चलराज्यप्राप्तैरस्माभिः सोऽनुग्रह आलम्बितव्यो येन वयं सादरं सभयञ्च तुष्टिजनकरूपेणेश्वरं सेवितुं शक्नुयाम।
29 ୨୯ କାଇକେବଇଲେ ଆମର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ସବୁକେ ପଡାଇକରି କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ କର୍‌ବା ଜଇପାରା ଆଚେ ।
यतोऽस्माकम् ईश्वरः संहारको वह्निः।

< ଏବ୍‌ରି 12 >