ଏପିସିୟ 6
1 ୧ ଏ ମର୍ ପିଲାଟକିମନ୍, ତମେ ମାପ୍ରୁର୍ ସଙ୍ଗ୍ ମିସ୍ଲାର୍ପାଇ ଆୟା ବାବାର୍ କାତା ମାନିକରି ରୁଆ । ତମେ ଏନ୍ତାରି କର୍ବାର୍ ଆଚେଆକା ।
ହେ ବାଲକାଃ, ଯୂଯଂ ପ୍ରଭୁମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପିତ୍ରୋରାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଭୱତ ଯତସ୍ତତ୍ ନ୍ୟାଯ୍ୟଂ|
2 ୨ ଏନ୍ତାରି ଲେକା ଅଇଲାଆଚେ, ନିଜର୍ ଆୟା ବାବାକେ ସନ୍ମାନ୍ ଦିଆସ୍ । ଜେନ୍ତାରି କି ତମର୍ପାଇ ସବୁ ବିସଇ ମଙ୍ଗଲ୍ ରଇସି । ଆରି ତମେ ସାର୍ଦା ଅଇ ବେସି ଦିନ୍ ଜାକ ଏ ଜଗତେ ବଁଚିରଇସା ।
ତ୍ୱଂ ନିଜପିତରଂ ମାତରଞ୍ଚ ସମ୍ମନ୍ୟସ୍ୱେତି ଯୋ ୱିଧିଃ ସ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯୁକ୍ତଃ ପ୍ରଥମୋ ୱିଧିଃ
ଫଲତସ୍ତସ୍ମାତ୍ ତୱ କଲ୍ୟାଣଂ ଦେଶେ ଚ ଦୀର୍ଘକାଲମ୍ ଆଯୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତୀତି|
4 ୪ ଏ ବାବାମନ୍, ପିଲାମନ୍କେ ରିସା କରାଆ ନାଇ । ତାର୍ ବାଦୁଲେ ସେମନ୍କେ ମାପ୍ରୁର୍ ବାକିଅ ଇସାବେ ସିକାଇକରି ବଡାଆ ।
ଅପରଂ ହେ ପିତରଃ, ଯୂଯଂ ସ୍ୱବାଲକାନ୍ ମା ରୋଷଯତ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୋ ର୍ୱିନୀତ୍ୟାଦେଶାଭ୍ୟାଂ ତାନ୍ ୱିନଯତ|
5 ୫ ଏ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡାମନ୍, ଏ ଜଗତେ ରଇବା ସାଉକାର୍ମନର୍ କାତା ମାନିକରି ରୁଆ । ସେମନ୍କେ ସନ୍ମାନ୍ ଦେଇ, ପୁରାପୁରୁନ୍ ମନ୍ ସଙ୍ଗ୍ ନାମିକରି ରୁଆ । ଜେନ୍ତାରି କି ତମେ କିରିସ୍ଟକେ ନାମିକରି ରଇସା ।
ହେ ଦାସାଃ, ଯୂଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସଭଯାଃ କମ୍ପାନ୍ୱିତାଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ସରଲାନ୍ତଃକରଣୈରୈହିକପ୍ରଭୂନାମ୍ ଆଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଭୱତ|
6 ୬ ଅବ୍କା ସେମନର୍ ମୁଆଟେ ବଲ୍ ବଲାଇ ଅଇବାକେ ନାଇ, କି ସେମନ୍ ଦେକ୍ଲାବେଲେସେ ନାଇ । ମାତର୍ କିରିସ୍ଟର୍ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ପାରା, ପର୍ମେସର୍ ମନ୍କଲାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍ ମନ୍ ଦିଆନ୍ ଦେଇ କରା ।
ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚରୀଯପରିଚର୍ୟ୍ୟଯା ମାନୁଷେଭ୍ୟୋ ରୋଚିତୁଂ ମା ଯତଧ୍ୱଂ କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଦାସା ଇୱ ନିୱିଷ୍ଟମନୋଭିରୀଶ୍ଚରସ୍ୟେଚ୍ଛାଂ ସାଧଯତ|
7 ୭ ତମ୍କେ ଦାଇତ୍ ଦେଇରଇବା ସବୁ କାମ୍ ସାର୍ଦା ସଙ୍ଗ୍ କରା । ଜେନ୍ତାରିକି ତମେ ଅବ୍କା ଲକ୍ମନର୍ ପାଇ କାମ୍ ନ କରି ମାପ୍ରୁର୍ ସେବା କଲା ପାରା କରା ।
ମାନୱାନ୍ ଅନୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପ୍ରଭୁମେୱୋଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସଦ୍ଭାୱେନ ଦାସ୍ୟକର୍ମ୍ମ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
8 ୮ କାଇକେବଇଲେ ତମେ ନିକ କାମ୍ କଲେ, ମାପ୍ରୁ ତମ୍କେ ପୁରୁସ୍କାର୍ ଦେଇସି । ତମେ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ଅଇରୁଆ କି ମୁକଲ୍ଲା ଲକ୍ ଅଇରୁଆ ।
ଦାସମୁକ୍ତଯୋ ର୍ୟେନ ଯତ୍ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କ୍ରିଯତେ ତେନ ତସ୍ୟ ଫଲଂ ପ୍ରଭୁତୋ ଲପ୍ସ୍ୟତ ଇତି ଜାନୀତ ଚ|
9 ୯ ଏ ସାଉକାର୍ମନ୍, ସେନ୍ତାରିସେ ତମର୍ ଦାଙ୍ଗ୍ଡାମନ୍କେ ନିକସଙ୍ଗ୍ ଦେକାରକା କରା । ସେମନ୍କେ ଦାକାପୁକା ଦିଆସ୍ ନାଇ । ତମର୍ ମନେ ରଅ, ତାକର୍ ଆରି ତମର୍ ସାଉକାର୍ ସର୍ଗେ ଆଚେ । ଆରି ସେ ସାନ୍ ବଡ୍ ନ ବାବି ଦେକାରକା କର୍ସି ।
ଅପରଂ ହେ ପ୍ରଭୱଃ, ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଭର୍ତ୍ସନଂ ୱିହାଯ ତାନ୍ ପ୍ରତି ନ୍ୟାଯ୍ୟାଚରଣଂ କ୍ରିଯତାଂ ଯଶ୍ଚ କସ୍ୟାପି ପକ୍ଷପାତଂ ନ କରୋତି ଯୁଷ୍ମାକମପି ତାଦୃଶ ଏକଃ ପ୍ରଭୁଃ ସ୍ୱର୍ଗେ ୱିଦ୍ୟତ ଇତି ଜ୍ଞାଯତାଂ|
ଅଧିକନ୍ତୁ ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ପ୍ରଭୁନା ତସ୍ୟ ୱିକ୍ରମଯୁକ୍ତଶକ୍ତ୍ୟା ଚ ବଲୱନ୍ତୋ ଭୱତ|
11 ୧୧ ପର୍ମେସର୍ ତମ୍କେ ଦେଇରଇବା ଜୁଇଦର୍ ସବୁ ରକାମ୍ ଆତ୍ ଆତିଆର୍ ସାଜାଡିକରି ରୁଆ । ଜେନ୍ତାରିକି ତମ୍କେ ସଇତାନ୍ ନାଡାଇବା ବେଲେ ତାକେ ବିରଦ୍ କରିପାରାସ୍ ।
ଯୂଯଂ ଯତ୍ ଶଯତାନଶ୍ଛଲାନି ନିୱାରଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ ତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସୁସଜ୍ଜାଂ ପରିଧଦ୍ଧ୍ୱଂ|
12 ୧୨ କାଇକେବଇଲେ ଆମେ ଜଗତର୍ ଲକ୍ମନର୍ ବିରୁଦେ ଜୁଇଦ୍ କରୁନାଇ । ମାତର୍ କାରାପ୍ ଆତ୍ମାମନ୍କେ, ଆନ୍ଦାରେ ରଇବା ଜଗତର୍ ସାସନ୍କାରିଆମନ୍କେ, ଆରି ସର୍ଗେ କାରାପ୍ ବପୁ ପାଇରଇବା ଆତ୍ମାମନର୍ ବିରୁଦେ ଜୁଇଦ୍ କଲୁନି । (aiōn g165)
ଯତଃ କେୱଲଂ ରକ୍ତମାଂସାଭ୍ୟାମ୍ ଇତି ନହି କିନ୍ତୁ କର୍ତୃତ୍ୱପରାକ୍ରମଯୁକ୍ତୈସ୍ତିମିରରାଜ୍ୟସ୍ୟେହଲୋକସ୍ୟାଧିପତିଭିଃ ସ୍ୱର୍ଗୋଦ୍ଭୱୈ ର୍ଦୁଷ୍ଟାତ୍ମଭିରେୱ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ୟୁଦ୍ଧଂ କ୍ରିଯତେ| (aiōn g165)
13 ୧୩ ତେବର୍ପାଇ ପର୍ମେସର୍ ଦେଇରଇବା ସବୁରକାମ୍ ଜୁଜ୍ବା ଆତ୍ ଆତିଆର୍ ଗଟେକ୍ ସନିଅ ପିନ୍ଦ୍ଲାପାରା ପନ୍ଦିକରି ସାଜାଡା । ସେନ୍ତାର୍ ରଇଲେ ସଇତାନ୍ ଆରି ତାର୍ କାରାପ୍ ଆତ୍ମାମନ୍ ତମ୍କେ ଜୁଜ୍ଲାବେଲେ ସେମନ୍କେ ତମେ ବିରଦ୍ କରି ପାରାସ୍ । ଜୁଇଦର୍ପାଇ ସବୁ ରକାମ୍ଟା ସାଜାଡି ରଇଲେ ତମେ ପଚେ ନ ଗୁଚିକରି ଟିଆଅଇ ପାର୍ସା ।
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ଯଯା ସଂକୁଲେ ଦିନେଽୱସ୍ଥାତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପରାଜିତ୍ୟ ଦୃଢାଃ ସ୍ଥାତୁଞ୍ଚ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ ତାମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସୁସଜ୍ଜାଂ ଗୃହ୍ଲୀତ|
14 ୧୪ ତେବେ ଜୁଇଦର୍ପାଇ ତମେ ଏନ୍ତାରି ଜାଗ୍ରତ୍ ଉଆ । ଜେନ୍ତାରି କି, ପର୍ମେସରର୍ ସତ୍ ଆଁଟାବେଡା, ଆଁଟାଇ ବାନ୍ଦିଅଇ, ତାର୍ ଦରମର୍ ସାଞ୍ଜୁ ଜଗାଡି ଅଇ,
ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ସତ୍ୟତ୍ୱେନ ଶୃଙ୍ଖଲେନ କଟିଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ପୁଣ୍ୟେନ ୱର୍ମ୍ମଣା ୱକ୍ଷ ଆଚ୍ଛାଦ୍ୟ
ଶାନ୍ତେଃ ସୁୱାର୍ତ୍ତଯା ଜାତମ୍ ଉତ୍ସାହଂ ପାଦୁକାଯୁଗଲଂ ପଦେ ସମର୍ପ୍ୟ ତିଷ୍ଠତ|
16 ୧୬ ଏ ସବୁର୍ ଉପ୍ରେ ବିସ୍ବାସର୍ ତେବାଇବା ଡାଲ୍ ଦାରିରୁଆ । ଏ ଡାଲ୍ସଙ୍ଗ୍ ସଇତାନ୍ ତମର୍ ମୁଆଟେ ବିନ୍ଦ୍ବା ଜଇର୍ କାଣ୍ଡ୍ ଅଟ୍କାଇ ପାର୍ସା ।
ଯେନ ଚ ଦୁଷ୍ଟାତ୍ମନୋଽଗ୍ନିବାଣାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ନିର୍ୱ୍ୱାପଯିତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ ତାଦୃଶଂ ସର୍ୱ୍ୱାଚ୍ଛାଦକଂ ଫଲକଂ ୱିଶ୍ୱାସଂ ଧାରଯତ|
17 ୧୭ ଆରି ମାପ୍ରୁ ଦେଇରଇବା ମୁକ୍ତି, ଗଟେକ୍ ଟପିପାରା ମୁଣ୍ଡ୍ ରକିଆ କର୍ବାକେ ପିନ୍ଦିରୁଆ । ସୁକଲ୍ଆତ୍ମା ଦେଇରଇବା କାଣ୍ଡା ଦାରିରୁଆ । ସେ କାଣ୍ଡା ଅଇଲାନି ପର୍ମେସରର୍ ବାକିଅ ।
ଶିରସ୍ତ୍ରଂ ପରିତ୍ରାଣମ୍ ଆତ୍ମନଃ ଖଙ୍ଗଞ୍ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଧାରଯତ|
18 ୧୮ ସୁକଲ୍ଆତ୍ମା ଚେତ୍ନା ଦେଲା ଇସାବେ ପାର୍ତନା କରା । ସବୁ ରକାମର୍ ପାର୍ତନା ଆରି ଗୁଆରିସଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତନା କରା । ଏଟାର୍ଲାଗି ଜାଗ୍ରତ୍ ଅଇରୁଆ । ପର୍ମେସରର୍ ଲକ୍ମନର୍ପାଇ ପାର୍ତନା କରିଲାଗିରୁଆ ।
ସର୍ୱ୍ୱସମଯେ ସର୍ୱ୍ୱଯାଚନେନ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରାର୍ଥନେନ ଚାତ୍ମନା ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ ତଦର୍ଥଂ ଦୃଢାକାଙ୍କ୍ଷଯା ଜାଗ୍ରତଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ କୃତେ ସଦା ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
19 ୧୯ ମର୍ପାଇ ମିସା ପାର୍ତନା କରା । ଜେନ୍ତିକି ମୁଇ କାତା ଅଇବାବେଲେ ପର୍ମେସର୍ ମକେ ଟିକ୍ ବାକିଅ ଦେଅ । ସେନ୍ତାର୍ କଲେ, ସୁବ୍ କବରର୍ ଲୁଚିରଇବା ବିସଇ ମୁଇ କାକେ ନ ଡରିକରି ଲକ୍ମନ୍କେ ଜାନାଇ ପାର୍ବି ।
ଅହଞ୍ଚ ଯସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ଶୃଙ୍ଖଲବଦ୍ଧଃ ପ୍ରଚାରକଦୂତୋଽସ୍ମି ତମ୍ ଉପଯୁକ୍ତେନୋତ୍ସାହେନ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ଯଥା ଶକ୍ନୁଯାଂ
20 ୨୦ ଏବେ ମୁଇ ବନ୍ଦି ଅଇ ରଇଲେ ମିସା କିରିସ୍ଟର୍ ସୁବ୍କବର୍ ଜାନାଇବାପାଇ ଗଟେକ୍ ରାଜାର୍ ଦୁତ୍ ପାରା ଅଇଲିଆଚି । ସୁବ୍କବର୍ ଟିକ୍ ସଙ୍ଗ୍, ନ ଡରିକରି ଜାନାଇବାକେ ପର୍ମେସର୍ ମକେ ବପୁ ଦେଅ ବଲି ପାର୍ତନା କରା ।
ତଥା ନିର୍ଭଯେନ ସ୍ୱରେଣୋତ୍ସାହେନ ଚ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ନିଗୂଢୱାକ୍ୟପ୍ରଚାରାଯ ୱକ୍ତୃତା ଯତ୍ ମହ୍ୟଂ ଦୀଯତେ ତଦର୍ଥଂ ମମାପି କୃତେ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁରୁଧ୍ୱଂ|
21 ୨୧ ତକିକସ୍ ଜେ କି ଆମର୍ ଆଲାଦର୍ ବାଇ, । ସେ ମାପ୍ରୁକେ ବିସ୍ବାସ୍ ସଙ୍ଗ୍ ସେବା କଲାନି । ମୁଇ କେନ୍ତି ଆଚି ଆରି କାଇଟା କଲିନି, ସେ ସବୁ ବିସଇ ତମ୍କେ କଇଦେଇସି ।
ଅପରଂ ମମ ଯାୱସ୍ଥାସ୍ତି ଯଚ୍ଚ ମଯା କ୍ରିଯତେ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାଯତେ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଭୁନା ପ୍ରିଯଭ୍ରାତା ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟଃ ପରିଚାରକଶ୍ଚ ତୁଖିକୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତତ୍ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି|
22 ୨୨ ଆମ୍କେ ଗଟ୍ବା ବିସଇ ସବୁ ତମେ ଜାନିରୁଆ ବଲିକରି ମୁଇ ତାକେ ତମର୍ଟାନେ ପାଟାଇଲିନି । ଆରି ସେ ତମ୍କେ ସାର୍ଦା କରାଇସି ।
ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଅୱସ୍ଥାଂ ଜାନୀଥ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନାଂସି ଚ ଯତ୍ ସାନ୍ତ୍ୱନାଂ ଲଭନ୍ତେ ତଦର୍ଥମେୱାହଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧିଂ ତଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ|
23 ୨୩ ଆମର୍ ବାବା ପର୍ମେସର୍ ଆରି ମାପ୍ରୁ ଜିସୁକିରିସ୍ଟ ସବୁ ବିସ୍ବାସି ବାଇମନ୍କେ ସାନ୍ତି ଦେଅ । କିରିସ୍ଟକେ ବିସ୍ବାସ୍ କରି ତମର୍ ବିତ୍ରେ ଆଲାଦ୍ କରାକରି ଅଇବାକେ ସେମନ୍ ତମ୍କେ ସାଇଜ କରତ୍ ।
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଭ୍ରାତୃଭ୍ୟଃ ଶାନ୍ତିଂ ୱିଶ୍ୱାସସହିତଂ ପ୍ରେମ ଚ ଦେଯାତ୍|
24 ୨୪ ଆମର୍ ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ କିରିସ୍ଟକେ ଜେତ୍କି ଲକ୍ ଆଲାଦ୍ କଲାଇନି, ସେମନ୍କେ ପର୍ମେସର୍ ତାର୍ ଜିବନ୍ ଦୁକାଇଲାଟା ଆରି ନ ସାର୍ବା ଆଲାଦ୍ ଦେଅ ।
ଯେ କେଚିତ୍ ପ୍ରଭୌ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେଽକ୍ଷଯଂ ପ୍ରେମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରସାଦୋ ଭୂଯାତ୍| ତଥାସ୍ତୁ|
