< ଏପିସିୟ 4 >

1 ଏ ସବୁର୍‌ଲାଗି ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ସେବାକାରିଆ ମୁଇ ବନ୍ଦିଗରେ ଆଚି । ମାପ୍‌ରୁ ତମ୍‌କେ କେନ୍ତାରି ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ଡାକ୍‌ଲାଆଚେ, ସେନ୍ତାରିସେ କରାବଲି ମୁଇ ତମ୍‌କେ ବାବୁଜିଆ କଲିନି ।
ପ୍ରବୁତି ସେ଼ବାତାକି ନା଼ନୁ କାୟିଦିତା ମାଇଁ, ମିଙ୍ଗେ ବାତିମା଼ଲିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ନିକିଁ ନୀଡାବାତ୍‌କାଲି ତାକି ମାହାପୂରୁ ମିଙ୍ଗେ ହା଼ଟାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏଲେତି ମାଣ୍‌କି ତଲେ ମାଞ୍ଜୁ ।
2 ତମେ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ମିସାବିଡା ଅଇଲାବେଲେ, ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଦରମ୍‌ ଅଇ ସୁଆଲେ ରୁଆ । ତମେ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଆଲାଦ୍‌ କଲାର୍‌ପାଇ ସାଆସ୍‌ ଅଇ, ମୁର୍‌ଚିକରି ରୁଆ ।
ଇଚିହିଁ ବାରେଲେହେଁତି ଊଣା ଗାଟାତେରି, ସୁଦୁ ସୁୱାଲା, ହା଼ରେକା ଅ଼ର୍‌ହିନାତେରି ଅ଼ଡ଼େ ଜୀୱୁନ଼ହାଁନା ରଅତେରି ରଅଣାଇଁ ଅ଼ର୍‌ହିନାତେରି ଆ଼ଦୁ;
3 ଜନ୍‌ଟା କି ଗଟେକ୍‌ ମନ୍‍ ଅଇକରି ର‍ଇବାକେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଆମ୍‌କେ ବାନ୍ଦିଆଚେ, ସେନ୍ତାରି ସାନ୍ତି ଅଇକରି ରୁଆ ।
ମୀରୁ ବାରେଜା଼ଣା ତେରି ହିତ୍‌ଡ଼ିତି ଡ଼଼ରିତଲେ ଦସ୍‌ପି ଆ଼ହାନା ସୁଦୁଜୀୱୁ ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁଟି ରଣ୍ତିଏ ଲେହେଁ ଆ଼ହାଲିତାକି ଜାତ୍‌ନୁ ଆ଼ଦୁ ।
4 ଆମେ ସବୁ ବିସ୍‌ବାସି ବାଇବ‍ଇନିମନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ପାରା ଆରି ସବୁଲକ୍‌ ସମାନ୍‌ ଆତ୍‌ମା ମିଲାଇଆଚୁ । ସେନ୍ତାରିସେ ସମାନ୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ ମିଲାଇବାକେ ସେ ଆମ୍‌କେ ଡାକ୍‌ଲାଆଚେ ।
ଆଙ୍ଗା ରଣ୍ତିଏ, ସୁଦୁଜୀୱୁ ଜିକେଏ ରଣ୍ତିଏ, ଏ଼ନିକିଁ ମୀରୁ ମୀ ହା଼ଟାମାନି ରଣ୍ତିଏ ବା଼ର୍ସୁ ତଲେ ହା଼ଟ୍‌କି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି;
5 ଆମ୍‌କେ ଗଟେକ୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ଆଚେ, ସମାନ୍‌ ସିକିଆଇ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲୁନି ଆରି ସମାନ୍‌ ଡୁବନ୍‌ ନେଲୁ ଆଚୁ।
ପ୍ରବୁ ରଅସିଏ, ନାମୁ ରଣ୍ତିଏ ଅ଼ଡ଼େ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଜିକେଏ ରଣ୍ତିଏ,
6 ଗଟେକ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଆମେ ଉପାସନା କଲୁନି । ଜେ କି ସବୁର୍‌ ବାବା ଅଇଆଚେ । ସେ ଆମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ର‍ଇକରି ଆରି ଆମ୍‌କେ ଦେଇକରି ସବୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ସାସନ୍‌ କଲାନି ।
ବାରେ ମାଣ୍‌ସିୟାଁତି ରଣ୍ତିଏ ମାହାପୂରୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାଞ୍ଜି; ଏ଼ୱାସି ବାରେତି ମୁହେଁ, ବାରେତି ବିତ୍ରା ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେତି ହିୟାଁତା ମାନେସି ।
7 ମାତର୍‌ କିରିସ୍‌ଟ ଆମେ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ଲକ୍‌କେ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ଦାନ୍‌ ଦେଲାଆଚେ । ସେଟା କାକେ କେନ୍ତାରି ବାଟା କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ, ସେ ସେ ଟିକ୍‌ କଲାଆଚେ ।
ସାମା କ୍ରୀସ୍ତତି ଦା଼ନା ଏଚେକା ବେଟାଆ଼ନାୟି ମାନେ ଏଚେକା ମାଙ୍ଗେ ବାରେଜା଼ଣା ତାକି ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମାମେହ୍‌ନାୟି ହୀପ୍‌କି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜାନେ ।
8 ତେବର୍‌ ପାଇ ସାସ୍‌ତରେ ଲେକାଅଇଲା ଆଚେ, “ସେ ତାର୍‌ ସତ୍‌ରୁମନ୍‌କେ ଆରାଇକରି ଜେଡେବେଲେ ଉଁଚ୍‌ ର‍ଇବା ଜାଗାଇ ଗାଲା, ତାର୍‌ ଆରାଇ ର‍ଇବା ସତ୍‌ରୁମନ୍‌କେ ବାନ୍ଦିକରି ନେଲା ଆରି ତାର୍‌ ଦାନ୍‌ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଦେଲା ।
ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରିତା ରା଼ସ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ, “ଏ଼ୱାସି ଲାକ ହାଜାନା, ହା଼ରେକା ଦସ୍‌ପି ଆ଼ହାମାନାରାଇଁ ତାନିତଲେ ଅ଼ତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ମାଣ୍‌ସିୟାଁକି ଏଟ୍‌କା ଏଟ୍‌କାତି ବ଼ର ହୀତେସି ।”
9 “ସେ ଗଟେକ୍‌ ଉଁଚ୍‌ ଜାଗାଇ ଗାଲା ।” ଏନ୍ତାରି ଲେକ୍‌ବା ଅରତ୍‌ କାଇଟା? ଏଟାର୍‌ ଆରତ୍‌ ଅଇଲାନି, କିରିସ୍‌ଟ ଉତ୍‌ରି କରି ଏ ଜଗତେ ଆସି ସାରି ଆଚେ ।
“ଏ଼ୱାସି ଲାକ ହାଚେସି” ଇଚିସାରେ ଏ଼ନାୟି? ଏଲେଇଚିସାରେ ମୂଲୁଏ ଏ଼ୱାସି ଦାର୍‌ତିତି ଡ଼଼ଇ ପାତେକା ରେ଼ଚା ୱା଼ହାମାଚେସି ।
10 ୧୦ ଜେ କି ଏ ଜଗତେ ଉତ୍‌ରି ଆଇଲା, ସେ ସମାନ୍‌ ଲକ୍‌ସେ, ସର୍‌ଗେ ଅନି ଉପ୍‌ରେ ର‍ଇବା ଜାଗାଇ ଚଗି ଗଲା । ଜେନ୍ତାରି କି ସେ ଗୁଲାଇ ଜଗତ୍‌କେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କର୍‌ସି ।
୧୦ଆମ୍ବାଆସି ଡ଼଼ଇପୂରୁ ୱା଼ହାମାଚେସି, ବାରେ ଦାର୍‌ତିଇଁ ତା଼ନୁ ମାଞ୍ଜାନା ବାରେ ପୂରା କିହାଲିତାକି ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ଡେ ଲାକପୂରୁ ହାଚେସି,
11 ୧୧ ସେ ଆକା କେତେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପେରିତ୍‌ ଅଇବାକେ, କେତେଲକ୍‌କେ ବବିସତ୍‌ କାତା କ‍ଇବାକେ, କେତେଲକ୍‌କେ ସୁବ୍‌କବର୍‌ ଜାନାଇବାଟା ଅଇବାକେ, କେତେଲକ୍‌କେ ମଣ୍ଡଲି ଚାଲାଇବାକେ ଆରି କେତେଲକ୍‌କେ ସିକାଇବାକେ ବପୁ ଦେଇ ବାଚ୍‌ଲାଆଚେ ।
୧୧ଏ଼ୱାସି ଲ଼କୁତାକି ହା଼ରେକା ଦା଼ନା ହୀତେସି; ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ପାଣ୍ତ୍‌ୱି ଆ଼ତାରି ଆ଼ହାଲି, ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍‌ନାରି ଆ଼ହାଲି, ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍‌ନାରି ଆ଼ହାଲି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଚର ଜା଼ଣାଇଁ କୁଲମି ଜାତ୍‌ନୁ କିନାରି ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ପ୍‌ନାରି ଆ଼ହାଲି ଦା଼ନା ହୀହାମାନେସି,
12 ୧୨ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜେନ୍ତାରି କି ତାକେ ସେବା କରିପାରତ୍‌, ତାର୍‌ଲାଗି ଏ ସବୁ ଦାନ୍‌ ତାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେଲା । ଏନ୍ତାରି ଅଇ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ପାରା ଅଇବା ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌ ବପୁ ଅଇ ସିଦ୍‌ ଅ‍ଅତ୍‌ ।
୧୨ଏ଼ନିକିଁ ମାହାପୂରୁ ଲ଼କୁତି ସେ଼ବା କାମାତାକି ତୀରି ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡିନେ ଇଞ୍ଜାଁ କ୍ରୀସ୍ତତି ଆଙ୍ଗା ପାଡାଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡିନେ
13 ୧୩ ଏନ୍ତାରି ଅଇ ଆମେ ସବୁ ବିସ୍‌ବାସେ ବଡିକରି ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପ‍ଅକେ ଜାନିକରି, ସିଦ୍‌ ଅଇବୁ । ଆମେ ଜେନ୍ତାରିକି ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ପାରା ଅଇବୁ । ସେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସିଦ୍‌ ଆଚେ ।
୧୩ଏ଼ନିକିଁ ମା଼ର ବାରେଜା଼ଣା ନାମୁତା ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌ଏଣା କାତାତି ବୁଦିତା ରଣ୍ତିଏ ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡିନାୟି, ଇଚିହିଁ କ୍ରୀସ୍ତ ଲେହେଁ ଆ଼ହାନା ପାଡାଆ଼ତି ଲ଼କୁ ଲେହେଁ ଆ଼ନାୟି,
14 ୧୪ ତେବେ ଆମେ ସାନ୍‌ ପିଲାମନର୍‌ ପାରା ନ ଅଇ କରି, ଜଗତର୍‌ ମନସ୍‌ମନର୍‌ ସିକିଆଇ ଆରି ତାକର୍‌ ଦଦାପେଲା ଅଇବା ପାରା ବିଚାର୍‌ନା ଇସାବର୍‌ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ସିକିଆଇ, ଗାଡର୍‌ ଲ‍ଅଡି ଆରି ମାର୍‌ବା ପବନ୍‌ ଜେନ୍ତାରି ଡଙ୍ଗାକେ ଏନେତେନେ କର୍‌ସି, ସେନ୍ତାରି ତାକର୍‌ ସିକିଆ ସୁନିକରି ଏନେତେନେ ନ ଅଉଁ ।
୧୪ଗା଼ଲି ୱା଼ନାଟି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୟୁ ଉଣ୍ଡାତା ଦା଼ଙ୍ଗିମାନି କକାରି ପ଼ଦାୟାଁ ଲେହେଁ ମା଼ର ଇତାଲା ଆତାଲା ଆ଼ଆପ । ଏଟ୍‌କା ଲ଼କୁଣି ଜିରୁ ବା଼ଣି କିହିମାନି ନା଼ଡ଼ିକିନି ଅଣ୍‌ପୁତି ଜା଼ପ୍‌ନି ତା଼ଣା ମା଼ର ତର୍‌ଗାଆପ ।
15 ୧୫ ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ଆମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସତ୍‌ ବିସ‍ଇର୍‍ ଆଲାଦ୍‌ ଜାନାଉଁ । ସେନ୍ତାରି ମୁଣ୍ଡ୍‌ ଇସାବେ ରଇବା କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ପାରା ଆମେ ସବୁ ବିସ‍ଇତେଇ ସିଦ୍‌ ଅଇ, ତାର୍‌ ପାରା ଅଇବୁ ।
୧୫ସାମା ସାତାତି ଆସାନା ତା଼ର୍ୟୁଁ ଲେହେଁତି କ୍ରୀସ୍ତ ଏ଼ୱାଣି ତାକି ବାରେ ଜୀୱୁ ନ଼ୱୁତା ପାଡାଆ଼ନ ।
16 ୧୬ କାଇକେବ‍ଇଲେ କିରିସ୍‌ଟ ତାର୍‌ ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମିସାଇକରି ସଙ୍ଗ‍ଇ ଆଚେ । ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡର୍‌ ସନ୍ଦି ଜେନ୍ତିକି ସେ ଗାଗଡର୍‌ ସବୁ ବାଗ୍‌କେ ମିସାଇକରି ସଙ୍ଗ‍ଇସି, ସେନ୍ତାରିସେ ଗାଗଡର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବାଗ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ କାମ୍‌ କଲେ, ଗୁଲାଇ ଗାଗଡ୍‌ ବଡିକରି ବପୁ ଅଇସି ।
୧୬ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ବାରେ ଆଙ୍ଗା ବାରେ ହାନ୍ଦୁଲିକା ସା଼ୟେମି ତଲେ ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ଆଙ୍ଗାତି କାମା କିନି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ତଲେ ଦୂର୍‌ଞ୍ଜି ଆ଼ହାନା ଜୀୱୁ ନ଼ୱୁତା ତାମି ନେହେଁତାକି ଜାହାରାଇଁ ପାଡି କିହିମାନୁ ।
17 ୧୭ ତେବର୍‌ ପାଇ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ନାଉଁଦାରି ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଜାଗର୍‌ତା କରିଦେଲିନି । ତମେ ଆରି ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ନାଜାନ୍‌ଲା ଲକର୍‌ପାରା ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରା ନାଇ ।
୧୭ପ୍ରବୁ ଦ଼ରୁତଲେ, ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଜାଗ୍ରାତା କିହାଁ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନାମାଆତାରି ଏ଼ନିକିଁ ତାମି ମ଼ନତା ଉଜେଏତି ଅଣ୍‌ପୁ ତଲେ ନୀଡିନେରି ମୀରୁ ଏଲେକିଁ ନୀଡାଆଦୁ,
18 ୧୮ ସେମନ୍‌ ଚିନ୍ତାକର୍‌ବାଟା ଚୁଚାଇସେ । ସେମନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବିସ‍ଇ ବୁଜି ନାପାରତ୍‌ । ଆରି ସେ ଦେଇର‍ଇବା ଜିବନେ ଅନି ଦୁରିକେ ଆଚତ୍‌ । ସେମନ୍‌ ତାକର୍‌ ମନ୍‌ ଡାଟ୍‌ କଲାର୍‌ପାଇ ତାକେ ନାଜାନତ୍‌ ।
୧୮ଏ଼ୱାରି ତାମି ତା଼ଣା ମାନି ମୁର୍କୁ ତାକି ଜାହା ଜାହାରା ମ଼ନ ଆ଼ଟ୍‌ୱା ମାନାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ହୀହାମାନି ଜୀୱୁତି ବୁଦି ଆନ୍ଦେରି ଆ଼ହାମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଏଟ୍‌କା ଆ଼ହାମାନେରି;
19 ୧୯ ସେମନ୍‌ ପାପ୍‌ କାମ୍‌ କଲେ ମିସା, ବୁଲ୍‌ କଲି ବଲି ଲାଜ୍‌ କି ଦୁକ୍‌ ନ ଅ‍ଅତ୍‌ । ତେବର୍‌ପାଇ ସବୁରକାମର୍‌ ବେସିଆ କାମ୍‌ କର୍‌ବାଟାନେ ସର୍‌ପିଅଇ ଆଚତ୍‌ । ଏନ୍ତାରି କାମ୍‌ କରି କରି ଆରି କର୍‌ବାକେସେ ଲାଲ୍‌ସା ଅଇ ଆଚତ୍‌ ।
୧୯ଏ଼ୱାରି ଆ଼ଟ୍‌ୱା ଆ଼ହାନା ଦ଼ନ ଜୂପ୍‌କା ଆ଼ହାନା ବାରେ ଲାଗେଏତି କାମା କିହାଲି ଜାହାରାଇଁ ହେର୍‌ପା କଡାମାନେରି ।
20 ୨୦ ମାତର୍‌ ତମେ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଟାନେଅନି ସେନ୍ତାରି ସିକିଆ ସିକାସ୍‌ ନାଇ ।
୨୦ସାମା ମୀରୁ କ୍ରୀସ୍ତଇଁ ଏଲେକିହିଁ ଜା଼ପାହିଲଅତେରି ।
21 ୨୧ ତମେ ଜେଡେବେଲେ ତାର୍‌ ବିସ‍ଇ ସୁନିକରି ସିକ୍‌ଲାସ୍‌, ସେଟା ତାର୍‌ ସତ୍‌ ସିକିଆଇଅନି ସିକ୍‌ଲାସ୍‌ ।
୨୧ମୀରୁ ତାନି କାତା ସାତାତଲେ ୱେଞ୍ଜାମାଞ୍ଜେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ମାନି ସାତାତି ତାନିତଲେ ମାଞ୍ଜାନା ଜା଼ପାମାଞ୍ଜେରି,
22 ୨୨ ଆଗ୍‌ତୁ ଜନ୍‌ ପୁର୍‌ନା ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରି ତମେ ଜିଉନା କାଉନା କର୍‌ତେ ରଇଲାସ୍‌, ସେଟା ଚାଡ୍‌ବାକେ ତମ୍‌କେ ସିକାଇ ର‍ଇଲାଇ । ତମର୍‌ ମନେ କାରାପ୍‌ ଚିନ୍ତା ଆଇବାଟା, ତମ୍‌କେ ନାଡାଇକରି ତମର୍‌ ଜିବନ୍‌ ନସାଇ ଦେଲାଇ ।
୨୨ଇଚିହିଁ, ମୀରୁ ମୀ ନ଼କେଏତି ମାଣ୍‌କିତା ନା଼ଡ଼ିକିନି ରା଼ହାଁତା ହା଼ରେ ହା଼ରେକା ଲାଗେଏ ଆ଼ହିମାଚେ ।
23 ୨୩ ତମେ ଚିନ୍ତା କର୍‌ବାଟା ପର୍‌ମେସର୍‌ ନୁଆକରି ବାଦ୍‌ଲାଇବାକେ ତାକେ ସର୍‌ପି ଦିଆସ୍‌ ବଲି ସିକାଇଲାଇ ଆଚତ୍‌ ।
୨୩ମୀ ମ଼ନତା ପୁଃନି ଗୂଣୁ ଆ଼ହାନା ।
24 ୨୪ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ ତାକର୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ପାରା ର‍ଇବା ନୁଆ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ଦେଲାଆଚେ । ତେବର୍‌ପାଇ ସେ ରକାମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରା । ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଦରମ୍‌ ଅଇକରି ସୁକଲ୍‌ ଅଇରୁଆ ।
୨୪ଏମିନି ପୁଃନି ଗୂଣୁ ମାହାପୂରୁତି ୱା଼ଣା ତଲେ ଦାର୍ମୁ ଅ଼ଡ଼େ ସାତାତି ସୁଦୁତା ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ପର୍‌ହାଲି ଜା଼ପାମାଞ୍ଜେରି ।
25 ୨୫ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ମିଚ୍‌ କ‍ଇବାଟା ଚାଡିଦିଆସ୍‌, ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସତ୍‌ କୁଆକୁଇ ଉଆ । କାଇକେବ‍ଇଲେ ଆମେ ସବୁଲକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡର୍‍ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ବାଗ୍‌ ଅଇଲୁଆଚୁ ।
୨୫ଈଦାଆଁତାକି ମିଚିତି ପିସାନା ମୀରୁ ବାରେଜା଼ଣା ତେରି ନାମିତି ତାୟିୟାଁ ତଲେ ସାତା କାତା ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ଦୁ, ଇଚିହିଁ ମା଼ର ରଣ୍ତିଏ ଆଙ୍ଗାତାୟି ।
26 ୨୬ ଜେଡେବେଲେ ରିସା ଆଇଲେ, ସେଡେବେଲେ ପାପ୍‌କରା ନାଇ । ବେଲ୍‌ ନ ବୁଡ୍‌ତେ ତମର୍‌ ରିସା ଚାଡି ଦିଆସ୍‌ ।
୨୬କାର୍‌ବି ଆ଼ଦୁ, ସାମା ପା଼ପୁ କିଆଦୁ; ୱେ଼ଡ଼ା ହାଲାଆ ନ଼କେଏ କାର୍‌ବି ପିହ୍‌ଦୁ;
27 ୨୭ ତମ୍‌କେ ପାପ୍‌ କରାଇବା ସଇତାନ୍‌କେ ଜାଗା ଦିଆସ୍‌ନାଇ ।
୨୭ଅ଼ଡ଼େ ସୟତାନକି ଟା଼ୟୁ ହୀଆଦୁ ।
28 ୨୮ ଜେ ଚରାଇତେ ର‍ଇଲା, ସେ ଆରି ନ ଚର୍‌ ଅଅ । ମାତର୍‌ ନିଜେ ତାର୍‌ ଜିଉନା କାଉନାର୍‌ ପାଇ କାଇଆଲେ ନିକ କାମ୍‌ କର । ସେନ୍ତାର୍‌ଆଲେ ଅର୍‌କିତ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେବାକେ ତାର୍‌ଟାନେ କାଇଟା ମିସା ର‍ଇସି ।
୨୮ସ଼ରୁ ଅ଼ଡ଼େ ସ଼ରୁ କିଆପେସି, ଇଚିହିଁ ହିଲାଆ ଗାଟାରାକି ହୀହାଲିତାକି ଏ଼ନିକିହିଁ ତାନି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ଡ଼ୟିନେ, ଈଦାଆଁତାକି ତାନି କେୟୁତଲେ ନେହିଁ କାମା କିହାନା କସ୍ତ କିପେସି ।
29 ୨୯ ଜନ୍‌ କାତା ବିନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଲଡାକେ ନ ଆସେ, ସେନ୍ତାରି କାତା ତମର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ଅନି ନ ବାରଅ । ତାର୍‌ବାଦୁଲେ ସେମନ୍‌କେ ସାର୍‌ଦା କରାଇ ବପୁ ଆଇବା କାତା କୁଆ । ଜେନ୍ତାରିକି ସୁନ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକର୍‌ ଲଡାକେ ଆଇବା ବେଲାଇ ସେଟା ସୁନିକରି ସାର୍‌ଦା ଅଇବାଇ ।
୨୯ମୀ ଗୂତିଟି ଏ଼ନି ଲାଗେଏତି କାତା ହ଼ଆପେ, ମୀ ଲ଼ଡ଼ାମାନି ଲେହେଁ ନେହିଁ କାତା ହ଼ପେ ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ଦି ୱେନାରାକି ନେହାୟି ଆ଼ନେ ।
30 ୩୦ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ଦୁକ୍‌ ଦିଆସ୍‌ ନାଇ । ତାକେ ମୁକଲ୍‌ବା ଦିନ ଜାକ ଗଟେକ୍‌ ଚିନ୍‌ ଇସାବେ ସେ ତମ୍‌କେ ଦେଲାଆଚେ ।
୩୦ମାହାପୂରୁତି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ମିଙ୍ଗେ ଗେଲ୍‌ପିନି ଦିନାତାକି ବୁଟୁ ମୁଦ୍ରା କିୱି ଆ଼ହାମାଞ୍ଜେରି ଏ଼ଦାଣି ଦୁକୁ ହୀଆଦୁ ।
31 ୩୧ ସବୁ ରକାମର୍‌ କୁଟ୍‌ କାତା ଚିନ୍ତା କର୍‌ବାଟା, ରିସା ଅଇବାଟା, କିରଜାଟି କର୍‌ବାଟା, ନିନ୍ଦା କାତା କ‍ଇବାଟା, ଇଁସା ତଲା ଅଇବାଟା, ଏ ସବୁଜାକ ତମର୍‌ଟାନେ ଅନି ଦୁରିକେ ସଙ୍ଗୁଆ ।
୩୧ବାରେଲେହେଁତି କୁଟୁ ଅଣ୍‌ପୁ, କାର୍‌ବି, କ଼ପା, ଗଡ଼୍‌ହା ଅ଼ଡ଼େ ନିନ୍ଦା, ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେଲେହେଁତି ଅ଼ପାଆଗାଟାୟି ମୀ ତା଼ଣାଟି ହେକ ଆ଼ପେ ।
32 ୩୨ ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ତମର୍‌ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ମାନାମାନି ଅଇକରି ଆଲାଦ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଦରମ୍‌ ଅଇ ରୁଆ । ଜେନ୍ତିକି କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଲାଗି ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ କେମା କରିଦେଲା ଆଚେ । ତମେମନ୍‌ ମିସା ସେ ରକାମ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେମା କରାକରି ଉଆ ।
୩୨ଅ଼ଡ଼େ, ରଅତେରି ରଅଣାଇଁ କାର୍ମା ଅଣ୍‌ପାଦୁ, ହିତ୍‌ଡ଼ି ହିୟାଁ, ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ କ୍ରୀସ୍ତ ତା଼ଣା ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ନିକିହିଁ ଦ଼ହ ପିସ୍ତାନେସି, ଏଲେକିହିଁ ରଅତେରି ରଅଣି ଦ଼ହ ପିହ୍‌ଦୁ ।

< ଏପିସିୟ 4 >