< ପେରିତ୍‌ 23 >

1 ପାଉଲ୍‌ ବଡ୍‌ସବାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସିଦା ଦେକି କଇଲା, “ଏ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ବାଇମନ୍‌! ଆଜିକେ ଜାକ ମୁଇ ପରମେସରର୍‌ ମୁଆଟେ କେନ୍ତାର୍‌ ଜିବନ୍‌ ବିତାଇ ଆଚି, ସେ ବିସଇଟାନେ ମନ୍‌ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ନିର୍‌ମଲ୍‌ ଆଚେ ।”
ପା଼ୱୁଲ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା କୁଗାମାନି ଲ଼କୁଣି ଆଟେ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଇସ୍ରାୟେଲ ତାୟିୟାଁତେରି ନା଼ନୁ ନୀଞ୍ଜୁପାତେକା ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ନେହିଁ ଅଣ୍‌ପୁ ତଲେ ନୀଡାମାଇଁ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ ହିୟାଁ ହା଼ରେକା ଅଡିତାୟି ।”
2 ଏ କାତା ସୁନିକରି ଅନନିଅ ନାଉଁର୍‌ ବଡ୍‌ ପୁଜାରି ପାଉଲର୍‌ ଲଗେ ଟିଆଅଇରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ, ତାର୍‌ ଗାଲେ ଚାପଡ୍‌ ମାରା ବଲି ତିଆର୍‌ଲା ।
ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା କାଜା ପୂଜେରା ହାନାନ ପା଼ୱୁଲ ଦାରିତା ନିଚାମାନି ଲ଼କୁଇଁ ତାନି ଗୂତିତା ୱେ଼ଦୁ ଇଞ୍ଜିଁ ହୁକୁମି ହୀତେସି ।
3 ପାଉଲ୍‌ ତାକେ କଇଲା, “ଏ ଚୁନ୍‌ ମାରିଅଇଲା ଦବ୍‌ଲା ଉଆଁରି କତି, ପର୍‌ମେସର୍‌ ତକେ ଡଣ୍ଡ୍ ଦେଇସି ଆକା । ନିୟମ୍‌ ଇସାବେ ମର୍‌ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବାକେ, ତୁଇ ତେଇ ବସିଆଚୁସ୍‌ । ଏଲେ ମିସା, ନିୟମ୍‌ ବାଙ୍ଗିକରି ମକେ ମାର୍‌ବାକେ ତିଆର୍‌ଲୁସ୍‌ନି!”
ପା଼ୱୁଲ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ହୁନୁ ଊସ୍‌ପିତି ଦବ୍‌ଲା କାତି ମାହାପୂରୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେ଼ତାନେସି, ନୀନୁ ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ଲେହେଁ ନାଙ୍ଗେ ନୀହାଁୟି କିହାଲି କୁଗାମାଚି ଜିକେଏ, ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ୱେ଼ଚାଲି ହୁକୁମି ହୀହାନା ନୀନୁଏ ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ଊରିମାଞ୍ଜି!”
4 ଲଗେ ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ କଇଲାଇ, “ପର୍‌ମେସର୍‌ ବାଚିରଇବା ବଡ୍‌ ପୁଜାରିକେ ତୁଇ ନିନ୍ଦା କଲୁସ୍‌ନି!”
ଏଚେଟିଏ ଦାରିତା ନିଚାମାଚି ଲ଼କୁ ପା଼ୱୁଲଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ନୀନୁ ମାହାପୂରୁତି କାଜା ପୂଜେରାଇଁ ଲାଜା କିହିମାଞ୍ଜି ।”
5 ପାଉଲ୍‌ କଇଲା, “ଏ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ବାଇମନ୍‌, ସେ ବଡ୍‌ ପୁଜାରି ବଲି ମୁଇ ନାଜାନିରଇଲି । ସାସ୍‌ତରେ ଲେକାଆଚେ, ତମେ ନିଜର୍‌ ଜାତିର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆକେ କରାପ୍‌ କାତା କଇବାର୍‌ନାଇ ।”
ପା଼ୱୁଲ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଇସ୍ରାୟେଲ ତାୟିୟାଁତେରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନା଼ନୁ କାଜା ପୂଜେରା ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ; ଇଚିହିଁ ଦାର୍ମୁପତିତା ରା଼ସ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ, ‘ମୀରୁ ମୀ ସା଼ଲୱି କିନାରାଇଁ ବା଼କା ଇଟାଆଦୁ ।’”
6 ବଡ୍‌ ସବାର୍‌ ମେମର୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେତେଟା ପାରୁସି ଆରି କେତେଟା ସାଦୁକିମନ୍‌ ରଇଲାଟା ଦେକି ପାଉଲ୍‌ ବଡ୍‌ ସବାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେକାଇ ଆଉଲି ଅଇକରି କଇଲା, “ଏ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ବାଇମନ୍‌, ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ପାରୁସି ଲକ୍‌, ମର୍‌ ଆୟା ବାବା ମିସା ପାରୁସି । ମଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରିତରେକ୍‌ ଉଟ୍‌ବାଟା ମର୍‌ ଆସା ଆଚେ ବଲି, ଇତି ମର୍‌ ବିଚାର୍‌ନା ଅଇଲାନି ।”
ସାମା ପା଼ୱୁଲ ର଼ ବା଼ଗା ସାଦୁକିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ବା଼ଗା ପାରୁସିୟାଁ ମାନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା, କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଇସ୍ରାୟେଲ ତାୟିୟାଁତେରି ନା଼ନୁ ର଼ ପାରୁସିତେଏଁ ଇଞ୍ଜାଁ ପାରୁସି ମୀର୍‌ଏଣାତେଏଁ; ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ତାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ଆ଼ସା କିହିମାନାକି ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ନୀହାଁୟି କିହିମାଞ୍ଜାଦେରି ।”
7 ପାଉଲ୍‌ ଏ କାତା କଇଲା ଦାପ୍‌ରେ, ପାରୁସି ଆରି ସାଦୁକିମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଲାଗାଜଡା ଅଇଗାଲାଇ ଆରି ସେମନ୍‌ ବେଗ୍‌ଲି ଗାଲାଇ ।
ଏ଼ୱାସି ଈ କାତା ଏଲେଇଣ୍‌ମ୍ବନିଏ ପାରୁସି ଅ଼ଡ଼େ ସାଦୁକି ଲ଼କୁ ବିତ୍ରା ଗଡ଼୍‌ହା ହ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ କାଜା ବେ଼ରଣି ମାଣ୍ତାତାରି ଗଚି ଗଚି ଆ଼ହାଁ ରୀ ବା଼ଗା ଆ଼ତେରି ।
8 କାଇକେବଇଲେ ସାଦୁକିମନର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଇସାବେ ମଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନ ଉଟତ୍‌ । ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ କି ଆତ୍‌ମା ମିସା ନାଇ ବଲି, ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବାଇ, ମାତର୍‌ ପାରୁସିମନ୍‌ ଏ ତିନ୍‌ଟା ଜାକ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲାଇ ।
ଇଚିହିଁ ସାଦୁକିୟାଁ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାୟି ହିଲେଏ, ଦୂତୁୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଜୀୱୁୟାଁ ହିଲାଉ ଇନେରି, ସାମା ପାରୁସିୟାଁ ଏ଼ ବାରେତି ନାମିନେରି ।
9 ସେମନର୍‌ କିରଜାଟି ଅଇବାଟା ଅଦିକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଅଇଆଇଲା । ପାରୁସି ଦଲର୍‌ କେତେଟା ଦରମ୍‌ ଗୁରୁ ଉଟିକରି ଡାଟ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ କଇଲାଇ, “ଆମେ ଏ ଲକର୍‌ ଟାନେଅନି କାଇ ଦସ୍‌ ମିସା ମିଲାଉ ନାଇ । କେଜାନେ ଆକେ ଗଟେକ୍‌ ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ କି ଆତ୍‌ମା କାତା କଇରଇସି ।”
ଏମ୍ବାଟିଏ କାଜା ଗଡ଼୍‌ହା ଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ମେ଼ରାପୁନାରି ନିଙ୍ଗାନା ଏଲେଇଚେରି; “ମା଼ମ୍ବୁ ଈୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଏ଼ନି ଦ଼ହ ବେଟାଆ଼ଆତମି, ସାତେଏ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ର଼ ଜୀୱୁ ଆ଼ଆତିଁ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁ କାତା ୱେସାମାନେ ।”
10 ୧୦ ତାକର୍‌ ଦଦାପେଲା ଅଦିକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଅଇଗାଲାକେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ ଗନ୍ଦାଗନ୍ଦା କରି ଚିରି ପାକାଇବାଇ ବଲି ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ଡର୍‌ଲା । ତେବେ ସେ ଗଣ୍ଡ୍‍ଗଲ୍‌ ଅଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ପାଉଲ୍‌କେ ରକିଆ କରି ଗଡ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଦାରି ଜିବାକେ ସନିଅମନ୍‌କେ ତିଆର୍‌ଲା ।
୧୦ଇଲେଆ଼ହିଁ କାଜା ଗଡ଼୍‌ହା ଆ଼ହାଲିଏ, ପା଼ୱୁଲଇଁ ଏ଼ୱାରି କାଣ୍ତାମୁକା କିନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ଆଜିତାକି ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାସି ପା଼ୱୁଲଇଁ ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ଗେଲ୍‌ପାନା ବାଲ୍‌ମିଟି କ଼ଟା ଇଲୁ ବିତ୍ରା ଅ଼ହାଲି କ଼ସ୍‌କାଣି ହୁକୁମି ହୀତେସି ।
11 ୧୧ ସେ ରାତି ମାପ୍‌ରୁ ପାଉଲର୍‌ ଲଗେ ଟିଆଅଇ କଇଲା, “ଡର୍‌ ନାଇ! ମର୍‌ ପାଇ ଇତି ଜିରୁସାଲାମେ ତୁଇ ସାକି ଦେଇ ଆଚୁସ୍‌ । ରମ୍‌ ଦେସେ ମିସା ତୁଇ ସେନ୍‌ତାରି କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ ।”
୧୧ଏ଼ ନେ଼ଚୁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ପ୍ରବୁ ପା଼ୱୁଲଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଜାଆନି, ସା଼ସା ଆହ୍‌ମୁ ଇଚିହିଁ ନୀନୁ ଜିରୁସାଲମତା ଏ଼ନିକିଁ ନା଼ ସା଼କି ହୀତି, ର଼ମ୍‌ ଗା଼ଡ଼ାତା ଜିକେଏ ଏଲେକିହିଁ ନା଼ ସା଼କି ହୀନାୟି ମାନେ ।”
12 ୧୨ ଆରକର୍‌ ଦିନର୍‌ ସାକାଲେ କେତେଟା ଜିଉଦିମନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ଟାନେ ରୁଣ୍ଡି ଜଜ୍‌ନା କଲାଇ । ପାଉଲ୍‌କେ ନ ମରାଇବା ଜାକ ସେମନ୍‌ ଅରନ୍‌ପାନି ନ ଚିଉ ବଲି ସପତ୍‌ କଲାଇ ।
୧୨ଅ଼ର ଦିନା ଲା଼ଇ, ଜୀହୁଦିୟାଁ ଜାଟୁ ଆ଼ହାନା ପା଼ୱୁଲଇଁ ପା଼ୟାଆ ପାତେକା ଏ଼ନି ରା଼ନ୍ଦା କି ଏ଼ୟୁ ଡୀଗାଆପ ଇଞ୍ଜିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ପାର୍‌ମାଣା କିହାମାଚେରି ।
13 ୧୩ ଚାଲିସ୍‌ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‌ ଲକ୍‌ ଏ ଜଜ୍‌ନା କଲାଇ ।
୧୩ଏଲେଇଞ୍ଜି ଅଣ୍‌ପି ମାଚାରି ରୀ କ଼ଡ଼ି ଜା଼ଣାଟିଏ ଆଗାଡ଼ା ମାଚେରି ।
14 ୧୪ ସେମନ୍‌ ଜାଇକରି ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌କେ ଆରି ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ କେ କଇଲାଇ, “ପାଉଲ୍‌କେ ନ ମରାଇବା ଜାକ ଅରନ୍‌ପାନି ନ ଚିଉ ବଲି ଆମେ ସପତ୍‌ କରିଆଚୁ ।
୧୪ଏ଼ୱାରି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରାଚିନାଙ୍ଗା ତା଼ଣା ୱା଼ହାଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ପା଼ୱୁଲଇଁ ପା଼ୟାଲି ଆ଼ଡାଆ ପାତେକା ଏ଼ନାଆଁ ତିନଅମି କି ଡୀଗଅମି ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ମାଙ୍ଗେତାକି ପାର୍‌ମାଣା କିହାମାନମି ।
15 ୧୫ ତମେ ଆରି ବଡ୍‌ସବାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ରମିୟ ନେତା ପାଉଲ୍‌କେ ଇତି ଆରିତରେକ୍‌ ଆନା ବଲି କବର୍‌ ପାଟାଆ । ତାର୍‌ ବିସଇର୍‌ ଟିକିନିକି ଜାନ୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ ବଲି ମିଚ୍‌ କଇକରି ଆନାଆ । ସେ ବଡ୍‌ ସବାଇ ଆଇବା ବେଲେ ତାକେ ବାଟେ ଜାଗି ମାରି ମରାଇଦେବୁ ।”
୧୫ଏ଼ଦାଆଁତାକି କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତି କାଜାରି ହାଜାନା, ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାଣାଇଁ ନା଼ଡ଼ି କିହିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ପା଼ୱୁଲ ଏ଼ନାଆଁ କିହାମାନାଣି ନେହିଁକିଁ ୱେନମି ଇଞ୍ଜିହିଁ ମୀ ତା଼ଣା ହା଼ଟିକିଦୁ, ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ମୀ ତା଼ଣା ଏଗାୱା଼ଆ ନ଼କେଏ ପା଼ୟାଲି ଜାଗ୍ରାତା ଆ଼ହା ଡ଼ୟିନମି ।”
16 ୧୬ ପାଉଲର୍‌ ବାନ୍‌ଜା ଏମନର୍‌ କୁଟ୍‌ କାତା ସୁନିକରି ଗଡ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଗାଲା ଆରି ସବୁ କାତା ପାଉଲ୍‌କେ କଇଦେଲା ।
୧୬ସାମା ପା଼ୱୁଲ ତାମି ବାଣ୍‌ଞ୍ଜା କ଼ସ୍‌କା ଜ଼ଲ୍‌କି ଆ଼ହିମାଚି କାତା ଡ଼ୁଗାନା ୱେଚେସି; ଇଞ୍ଜାଁ କ଼ଟା ଇଲୁ ବିତ୍ରା ୱା଼ହାନା ପା଼ୱୁଲଇଁ ଈ ବାରେ କାତା ୱେସ୍ତେସି ।
17 ୧୭ ପାଉଲ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ରମିୟ ଅଦିକାରିକେ ଡାକାଇ କରି କଇଲା, “ଏ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାକେ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ଲଗେ ଦାରି ଜାଅତ୍‌ । ସେ ତାକେ କାଇଟାକି କଇବାର୍‌ ଆଚେ ।”
୧୭ଏଚେଟିଏ ପା଼ୱୁଲ ର଼ ରମିୟ କ଼ହ୍‌ଏଁଣାଇଁ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ଦାଂଗ୍‌ଣେଣାଇଁ ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାଣି ତା଼ଣା ଅ଼ମୁ, ଇଚିହିଁ ଈୱାସି ର଼ କାତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେହ୍‌ନାୟି ମାନେ ।”
18 ୧୮ ସନିଅ ତାକେ ମୁକିଆର୍‌ ଲଗେ ନେଇ କଇଲା, “ବନ୍ଦି ରଇବା ପାଉଲ୍‌ ମକେ ଡାକି ଏ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାକେ ତମର୍‌ ଲଗେ ଆନ୍‌ବାକେ କଇଲା । ତମ୍‌କେ ପନି ସେ କାଇଟା କଇବାର୍‌ ଆଚେ ।”
୧୮ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାଣି ତା଼ଣା ଅ଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି, “କାୟିଦିତା ମାନି ପା଼ୱୁଲ ନାଙ୍ଗେ ହା଼ଟାନା ନୀ ତା଼ଣା ଈ ଦାଂଗ୍‌ଣେଣାଇଁ ତାଚାଲି ବାତିମା଼ଲାତେସି, ନିଙ୍ଗେ ୱେସାଲି ଈୱାଣାକି ର଼ କାତା ମାନେ ।”
19 ୧୯ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ତାର୍‌ ଆତ୍‌ ଦାରିକରି ଗଟେକ୍‌ ପାଲିକେ ଡାକିନେଲା ଆରି ପାଚାର୍‌ଲା, “କାଇଟା କଇବାର୍‌ ଆଚେ କଅ!”
୧୯ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାସି ଏ଼ୱାଣି କେୟୁ ଆସାନା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ତା଼ଣା ଅ଼ହାନା ୱେଚେସି, “ନାଙ୍ଗେ ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସ୍ତାନାୟିମାନେ ୱେସ୍ତାମୁ ।”
20 ୨୦ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା କଇଲା, “ପାଉଲର୍‌ ଟିକିନିକି ବିସଇ ଜାନ୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ ବଲି ନାଡାଇକରି ତାକେ ଜିଉଦିମନ୍‌ ବଡ୍‌ ସବାଇ ନେବାକେ, ତମ୍‌କେ ଗୁଆରି କର୍‌ବାଇ ।
୨୦ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ପା଼ୱୁଲ ଏ଼ନାଆଁ କିହାମାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ନେହିଁକିଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱିଏ କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା ମା଼ ତା଼ଣା ତାମୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କାଜାରି ନା଼ଡ଼ିକିହାନା ନିଙ୍ଗେ ବାତିମା଼ଲାନେରି,
21 ୨୧ ମାତର୍‌ ତମେ ତାକର୍‌ କାତା ସୁନା ନାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଚାଲିସ୍‌ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‌ ଲକ୍‌ ଲୁଚିକରି ପାଉଲ୍‌କେ ମରାଇବାକେ ଜାଗିଆଚତ୍‌ । ‘ତାକେ ନ ମରାଇବା ଜାକ ଅରନ୍‌ପାନି ନ କାଉଁ’ ବଲି ସପତ୍‌ କଲାଇ ଆଚତ୍‌ । ଏବେ ସେମନ୍‌ ତମର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ଦେବାଟାକେ ଜାଗିକରି ଆଚତ୍‌ ।”
୨୧ସାମା ନୀନୁ ଏ଼ୱାରି କାତା ମା଼ନୱି ଆ଼ଆନି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାଲି ଆ଼ଡାଆ ପାତେକା ରା଼ନ୍ଦା ତିଚିହିଁ କି ଡୀଗିତିହିଁ ମାଙ୍ଗେ ବା଼କା ଆଟାପେ ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ନି କିହାନା ରୀ କ଼ଡ଼ିଟିଏ ଆଗାଡ଼ା ଲ଼କୁ ଡ଼ୁଗାହାଁ କା଼ଚାମାନେରି, ନୀଏଁ ଏ଼ୱାରି ନୀ ତା଼ଣାଟି ହେଲ ବେଟାଆ଼ହାଲି କା଼ଚିମାନେରି ।”
22 ୨୨ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ କଇଲା, “ତୁଇ ମକେ ଏ କାତା ଜାନାଇ ଆଚି ବଲି କାକେ କଅ ନାଇ ।” ଏନ୍‌ତାରି କଇକରି ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାକେ ପାଟାଇ ଦେଲା ।
୨୨ଏଚେଟିଏ ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାତି କାତା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ୱେହ୍‌ଆନି” ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାନା ଏ଼ ଦାଂଗ୍‌ଣେଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି ।
23 ୨୩ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ତାର୍‌ ତଲେ ରଇଲା ଦୁଇଟା ସନିଅକେ ଡାକାଇ କଇଲା, “ଆଜି ରାତି ନଅଟା ବିତ୍‌ରେ ସିସେରିଆ ଜିବାକେ ଦୁଇସ ସନିଅକେ ତିଆର୍‌, ଆରି ସତୁରିଟା ଗଡାଇ ଚଗୁମନ୍‌ ଆରି ଦୁଇ ସଅ ବର୍‌ଚି ଦାରୁମନ୍‌କେ ଟିକ୍‌ କର୍‌ ।
୨୩ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାସି ତାନି ଡ଼଼ଇ କାମା କିନି ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାରାଇଁ ରିଆରାଇଁ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀଞ୍ଜୁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ନ଼ ଗଂଟା ବେ଼ଲାତା କାୟିସରିୟାତା ହାଜାଲିତାକି ତୀନିକ଼ଡ଼ି ଦସ ଜା଼ଣା ଗ଼ଡ଼ାତା ହାନାରି ଅ଼ଡ଼େ ରୀ ୱାଞ୍ଜା ବା଼ଲାଁ ଗାଟାରି ତଲେ ରୀ ୱାଞ୍ଜା କ଼ସ୍‌କାଣି ତିୟାରା କିଦୁ ।
24 ୨୪ ପାଉଲ୍‌ ଜିବା ପାଇ କେତେଟା ଗଡା ଦିଆସ୍‌ ଆରି ନିକ ସଙ୍ଗେ ତାକେ ସାସନ୍‌କାରିଆ ପେଲିକ୍‍ସ୍ ଲଗେ ଦାରି ଜାଆ ।”
୨୪ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ପା଼ୱୁଲଇଁ ଗ଼ଡ଼ା ଲାକ କୁଗିକିହାନା ସା଼ଲୱି କିନି ପେଲିକସ୍‌ ତା଼ଣା ଜାଗ୍ରାତା ତଲେ ଅ଼ନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ବାରେ କିହାଲି ହୁକୁମି ହୀତେସି ।”
25 ୨୫ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ପେଲିକ୍‍ସ୍‍କେ ଏନ୍‌ତି ଗଟେକ୍‌ ଚିଟି ଲେକ୍‌ଲା,
୨୫ର଼ ମା଼ଣା କ଼ସ୍‌କା ମୁହେଁ କାଜାସି ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ର଼ ଆ଼କୁ ରା଼ଚିତେସି;
26 ୨୬ “ଏ ଚିଟି ମୁଇ କାଲାଡିଆକେ ଲିସିଆର୍‌ ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ଡାକ୍‌ପୁଟା ରଇବା ସନ୍‌ମାନର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ପେଲିକ୍‍ସ୍‍କେ ଲେକ୍‌ଲିନି, ଜୁଆର୍‌!
୨୬“ଏ଼ ମା଼ନିଗାଟି ଦେ଼ସା ସା଼ଲୱି କିନି ପେଲିକସ୍‌ କ୍ଲାୱୁଦିୟା ଲୁସିୟାତି ଜହରା ।
27 ୨୭ ଆଗିଆ, ଜିଉଦିମନ୍‌ ଏ ଲକ୍‌କେ ଦାରି ତାକେ ମର୍‌ତେ ମାରିଦେବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କର୍‌ତେ ରଇଲାଇ । ସେ ଗଟେକ୍‌ ରମିୟ ଲକ୍‌ ବଲି ଜାନ୍‌ଲା ପଚେ, ମୁଇ ତାକେ ମର୍‌ ସନିଅମନ୍‌ ସଙ୍ଗେ ତାକେ ରକିଆ କଲି ।
୨୭ଜୀହୁଦିୟାଁ ଈ ଲ଼କୁଇଁ ଆସାନା ପା଼ୟାଲି ଅଣ୍‌ପିମାଚି ବେ଼ଲାତା, ଏ଼ୱାସି ର଼ ରମିୟ ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା, ନା଼ନୁ କ଼ସ୍‌କା ତଲେ ହାଜାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପିସ୍‌ପି କିତେଏଁ ।
28 ୨୮ ସେମନର୍‌ ବିରଦେ ସେ କାଇ ଦସ୍‌ କଲା ଆଚେ, ସେଟା ଜାନ୍‌ବାକେ ତାକେ ମୁଇ ସେମନର୍‌ ବଡ୍‌ସବାଇ ଦାରିଗାଲି ।
୨୮ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି କ଼ପାଟି ଏ଼ନି ଦ଼ହ କିହାମାନେସି ପୁଞ୍ଜାଲି ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାମି କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତା ଅ଼ହାମାଚେଏଁ ।
29 ୨୯ ମାତର୍‌ ସେ ମରନର୍‌ କି ବନ୍ଦି ଡଣ୍ଡ୍ ପାଇବା ପାରା କାଇମିସା ବୁଲ୍‌ କାମ୍‌ କରେ ନାଇ ବଲି ମୁଇ ଜାନିପାର୍‌ଲି । ତାର୍‌ ବିରଦେ ଅଇଲା ଦାବା ସବୁ, ତାକର୍‌ ନିଜର୍‌ ଦରମ୍‌ ବିସଇ ।
୨୯ସାମା ଏ଼ୱାସି ହା଼ନି ଡଣ୍ତ କି କାୟିଦି ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ନି ଲେହେଁତି ଏ଼ନି ଦ଼ହ କିହାହିଲଅସି ଇଞ୍ଜିଁ ନା଼ନୁ ପୁଚେଏଁ, ତାନି କ଼ପାଟି ୱାର୍‌ଇ ତାମି ମେ଼ରାତି କାତାତାକି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦ଼ହ ଦସାମାନେରି ।
30 ୩୦ ଆରି ତାର୍‌ ବିରଦେ ଗଟେକ୍‌ କୁଟ୍‌ ଜଜ୍‌ନା ଅଇଲାନି ବଲି କବର୍‌ ସୁନି, ବେଗି ବେଗି ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇ ଦେବାକେ ଟିକ୍‌ କଲି, ତାର୍‌ ବିରଦେ ରଇଲା ଦାବା, ତର୍‌ ମୁଆଟେ ଜାନାଇବାକେ ତାର୍‌ ଦାବାଦାରିମନ୍‌କେ ମୁଇ କଇଲିଆଚି ।”
୩୦ଏ଼ୱାରି ନା଼ଡ଼ିକିହାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାଲି ଅଣ୍‌ପିମାନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ନାଙ୍ଗେ କାବ୍ରୁ ହିୟାଲିଏ ନା଼ନୁ ଈୱାଣାଇଁ ୱେ଼ଡ଼ାକିଆନା ନୀ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତାତେଏଁ; ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦ଼ହ ଦସାମାନାରାଇଁ ଜିକେଏ ନୀ ନ଼କିତା ଏ଼ୱାଣି କ଼ପାଟି ସା଼କି ହୀହାଲି ୱେସା ପାଣ୍ତାତେଏଁ ।”
31 ୩୧ ସନିଅମନ୍‌ ସେ ଆଦେସ୍‌ ଇସାବେ ପାଉଲ୍‌କେ ସେ ରାତି ଆନ୍‌ତିପଟ୍‌ରିସେ କେଟାଇଦେଲାଇ ।
୩୧ଏମ୍ବାଟିଏ କ଼ସ୍‌କା ହୁକୁମି ବେଟାଆ଼ହାନା ପା଼ୱୁଲଇଁ ଅ଼ହାନା ଲା଼ଆଁୟାଁ ବେ଼ଲାତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆନ୍ତିପାତ୍ରିତା ତାତେରି ।
32 ୩୨ ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନେ ଇଣ୍ଡିଜିବା ସନିଅମନ୍‌ ଗଡେ ବାଉଡିଗାଲାଇ ଆରି ଗଡାଇ ଜାଉ ସନିଅମନ୍‌କେ ଜିବାକେ କଇଲାଇ ।
୩୨ଅ଼ର ଦିନା ଗ଼ଡ଼ାୟାଁ ଗାଟାରାଇଁ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ହାଜାଲି ପିସାନା, କ଼ସ୍‌କା କ଼ଟା ଇଲୁତା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ତେରି ।
33 ୩୩ ସନିଅମନ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ ଦାରି ସିସେରିଆଇ କେଟ୍‌ଲାଇ । ତେଇ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅର୍‌ ଚିଟି ସଙ୍ଗେ ପାଉଲ୍‌କେ ସାସନ୍‌କାରିଆର୍‌ ଆତେ ଜିମାଦେଇଦେଲାଇ ।
୩୩ଗ଼ଡ଼ାୟାଁ ଗାଟାରି କାୟିସରିୟାତା ୱା଼ହାନା, ସା଼ଲୱି କିନି ପେଲିକସ୍‌କି ଆ଼କୁ ହୀହାନା ପା଼ୱୁଲଇଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ହେର୍‌ପିତେରି ।
34 ୩୪ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଚିଟି ପଡି ପାଉଲ୍‌କେ କନ୍‌ ରାଇଜେଅନି ଆସିଆଚୁସ୍‌? ବଲି ପାଚାର୍‌ଲା । ପାଉଲ୍‌ ସିଲିସିଆଇଅନି, ବଲି ଜାନ୍‌ଲା ।
୩୪ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଆ଼କୁ ପ଼ଡ଼ୱି ଆ଼ତି ଡା଼ୟୁ ନୀନୁ ଏମିନି ରା଼ଜିତାତି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେଚେସି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି କିଲିକିୟାତି ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଚେସି,
35 ୩୫ ସେ କଇଲା, “ତମର୍‌ ଦାବାଦାରିମନ୍‌ ଆସି କେଟ୍‌ଲା ପଚେ, ମୁଇ ତର୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ବି ।” ତାର୍‌ ପଚେ ପାଉଲ୍‌କେ ଏରଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ନଅରେ ବନ୍ଦି କରି ସଙ୍ଗଇବାକେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଲା ।
୩୫ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନିଙ୍ଗେ ଦ଼ହ ଦସାମାଞ୍ଜାନାରି ଇମ୍ବାଆଁ ୱା଼ତିସାରେ ନା଼ନୁ ନୀ କାତା ୱେଞ୍ଜାଇଁ” ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ପା଼ୱୁଲଇଁ ହେରଦତି ଇଜ ଇଟାଲି ହୁକୁମି ହୀତେସି ।

< ପେରିତ୍‌ 23 >