< ପେରିତ୍‌ 22 >

1 “ମର୍‌ ସଙ୍ଗାରି ଜିଉଦି ବାଇ ଆରି ବାବାମନ୍‌, ମର୍‌ ନିଜର୍‌ବାଟେଅନି ମୁଇ ଜାଇଟା କଇଲିନି ସେଟା ସୁନା!”
“ବୟାଁ ବାରି ଡକ୍ରାରେଇଂ ପେ ସାର୍‍ମୁଆଃ ଡାଗ୍ରା ନିଜେ ପାକାବାନ୍‍ ନେଙ୍ଗ୍‍ ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ଣ୍ଡିଂ ଅଃତେନ୍‍ ଦ୍ରିଗ୍‍ପା!”
2 ସେମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ସେ ଇବ୍‌ରୁ ବାସାଇ କାତା କଇବାଟା ସୁନି, ଲକ୍‍ ମାନ୍ଦା ଚୁପ୍‍ଚାପ୍‌ ଅଇଲାଇ ଆରି ପାଉଲ୍‌ କଇବାକେ ଦାର୍‌ଲା,
ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଏତେ ମେଁ ଏବ୍ରୀ ବ୍ନାସାରେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‍ନେ ଅଁଚେ ମେଇଂ ବାରି ବୁଙ୍ଗ୍‍ ଆର୍‍ଗେ ଆରି ପାଉଲ୍‍ ବାଲିର୍‍ନେ ମୁଲେଃକେ ।
3 “ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ଜିଉଦି ଲକ୍‌, ସିଲିସିଆର୍‌ ତାର୍‌ସିସେ ମର୍‌ ଜନମ୍‌, ମାତର୍‌ ମୁଇ ଜିରୁସାଲାମେ କାଇପିଇ ବଡ୍‌ ଅଇରଇଲି ଆରି ଗମଲିଏଲର୍‌ ସିସ୍‌ ରଇଲି । ଆମର୍‌ ଆନିଦାଦିମନର୍‌ ରିତିନିତି, ମୁଇ ଟିକ୍‌ ଇସାବେ ସିକିରଇଲି ଆରି ତମର୍‌ ପାରା ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ମାନିକରି ଜିଇତେରଇଲି ।
“ନେଙ୍ଗ୍‍ ମୁଇଂ ଜିଉଦି ରେମୁଆଁ ସିଲିଷୀଆନେ ତାର୍ଷିସ୍‌ଡାଗ୍ରା ନେଙ୍ଗ୍‍ନେ ଜନମ୍‍ ମାତର୍‍ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଯିରୁସାଲାମ୍‍ନ୍ନିଆ ଲାଲନ୍‍ ପାଲନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‍ନ୍ଲେଗେ ବାରି ଗମଲିଏଲ୍‍ନେ ମୁଇଂ ଗଡ଼େଅ ଲେଃଗେ । ନେନେ ନ୍ତା ଞ୍ଜାଇଂନେ ନିୟମ୍‌ ନେଙ୍ଗ୍‍ ସତ୍‍ ବାବ୍‍ରେ ସିକ୍ୟା ବାନ୍ଲେକେ ବାରି ପେ ରକମ୍‍ ଇସ୍‍ପର୍‍ଡାଗ୍‍ରା ଜାବର୍‌ ସାର୍‌ଦାରେ ନ୍ଲେଗେ ।
4 ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାଟେ ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମାର୍‌ଦାର୍‌ କରି ସେମନ୍‌କେ ମରାଇଦେଇତେ ରଇଲି । ମାଇଜିଟକି ମୁନୁସ୍‌ପିଲା ସବୁକେ ବାନ୍ଦିକରି ବନ୍ଦି ଗରେ ପୁରାଇ ଦେଇତେ ରଇଲି ।
ନେଙ୍ଗ୍‍ ଆକେନ୍‍ ଗାଲି ତୁର୍‍ ଅଲେଙ୍ଗ୍‍ ମ୍ୟାଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅତ୍ୟାଚାର୍‍ ଡିଂଚେ ଆମେଇଂକେ ଜିବନ୍‍ରେ ବାଗୁଏ ବିମ୍ୱଗେ । ସେଲାମ୍ବୁଏଃ ଆରି ଙ୍ଗିରେ ସାପାରେକେ ବନ୍ଦି ଆଡିଂଚେ କ‍ଏଦ୍‍ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଆଗା ନେବଗେ ।
5 ମର୍‌ ଏ କାତା ପୁରା ସତ୍‌ । ବଡ୍‌ ପୁଜାରି ଆରି ବଡ୍‌ ସବାର୍‌ ସବୁ ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ ସାକି ଆଚତ୍‌ । ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବନ୍ଦି କରି ସିକ୍‌ଲି ସଙ୍ଗ୍‍ ବାନ୍ଦି ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଦାରିଆଇବାକେ, ମୁଇ ବଡ୍‍ ପୁଜାରିର୍‌ ଟାନେଅନି ଆଦେସ୍‌ ପତର୍‌ ପାଇ, ଦାମାସ୍‌କସେ ରଇବା ଜିଉଦି ବାଇମନର୍‌ ଲଗେ ଗାଲି ।”
ନେଙ୍ଗ୍‍ନେ ଆକେନ୍‍ ସାମୁଆଁ ଜେ ସତ୍‍ ମ୍ନା ପୁଜାରି ବାରି ମ୍ନା କୁକପାର୍‍ନେ ସାପାରେ ଆକେନ୍‍ ସାକି ଲେଃଆର୍କେ । ଏନ୍‌‍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବନ୍ଦି ଆଡିଂଚେ ବାରି ସିକିଲି ଏତେ ଗାଗ୍‍ଚେ ଡଣ୍ଡ୍‍ ବିନ୍‍ସା ଯିରୁସାଲାମ୍‌ନ୍ନିଆ ସାଚେ ଡୁଙ୍ଗ୍‍ପାଂନେସା ନେଙ୍ଗ୍‍ ମ୍ନା ପୁଜାରିବାନ୍‍ ପରିଚୟ୍‌ ଉଲିଆ ଡୁଂୱେଚେ ଦାମାସ୍କସ୍‌ଡାଗ୍ରା ଲେକ୍ନେ ଜିଉଦି ବୟାଁଇଂଡାଗ୍ରା ଉଁୱେକେ ।”
6 “ମୁଇ ଜେଡେବେଲା ବାରଇ ଜିରୁସାଲମେ ଜିବାବେଲେ ଦାମାସ୍‌କସ୍‌ ଲଗାଲଗି ଅଇଲି, ପାକାପାକି ମୁଣ୍ଡ୍‌ବେଲାଇ, ଆକାସେଅନି ଗଟେକ୍‌ ଉଜଲ୍‌ ମର୍‌ ଚାରିବେଡ୍‌ତି ଉଜଲ୍‌ ଅଇଗାଲା ।”
“ନେଙ୍ଗ୍‍ ଯାତ୍ରା ଡିଂଚେ ଉଡ଼ିବେଲା ଦାମାସ୍କସ୍‌ଡାଗ୍ରା ଡିଂଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ ପ୍ରାୟ୍ ସ୍ମି ବେଲା କିତଂଇନିବାନ୍‍ ମୁଇଂ ତାର୍‍କିଗ୍‍ସ ଉଲୁସ୍ତେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ପିତୁର୍‍ପାକା ତାର୍‍କିଗ୍‍ ଡିଂକେ ।
7 ମୁଇ ବୁଏଁ ଉମ୍‌ତାଡିଅଇ ଅଦ୍‌ରିଗାଲି ଆରି ମର୍‌ପାଇ ଏ କାତା ସୁନ୍‌ଲି, ସାଉଲ୍‌, ସାଉଲ୍‌! ମକେ ତୁଇ କାଇକେ କସ୍‌ଟ ଦେଲୁସ୍‌ନି?
ନେଙ୍ଗ୍‍ ତୁବଡାଗ୍ରା ମୁଗ୍‍ଚିଚେ ଲଃ ଙ୍ଗୁଏଃଏ ଆରି ନେଙ୍ଗ୍‍ ନ୍‌ସା ଏନ୍‍ ଇଲ୍‍ଏଁ ଙକେ, ‘ଶାଉଲ୍‍ ଶାଉଲ୍‍! ନା ମେଁସା ଆନେଙ୍ଗ୍‍ ଗୁର୍‌ନା ଡିଂନାଡିଂକେ?’
8 ମୁଇ ପାଚାର୍‌ଲି, “ମାପ୍‌ରୁ, ତମେ କେ? ସେ ମକେ କଇଲା, ‘ତମେ ଜାକେ କସ୍‌ଟ ଦେଲାସ୍‌ନି’ ମୁଇ ସେ ନାଜରିତର୍‌ ଜିସୁ ।”
ନେଙ୍ଗ୍‍ ସାଲିଆଙ୍କୁକ୍‍କେ ‘ମାପ୍‌ରୁ ନାଁ ଜାଣ୍ଡେଃ?’ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍‍କେ ବାଲିର୍‍କେ ନାଁ ଆଜାକେ ଗୁର୍‌ନା ଡିଂନାଡିଂକେ, ନେଙ୍ଗ୍‍ ଆତେନ୍‌‍ ନାଜରିତନେ ଜିସୁ ।
9 ମର୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ରଇଲା ଲକ୍‌ ସେ ଉଜଲ୍‌ ଦେକ୍‌ଲାଇ, ମାତର୍‌ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ କାତା ଅଇବା ଲକର୍‌ ସର୍‌ ସୁନି ନାପାର୍‌ଲାଇ ।
ନେଙ୍ଗ୍‍ ଏତେ ଲେଃଡିଂକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆତେନ୍‌‍ ତାର୍‍କିଗ୍‍ସ କେଆର୍‍କେ, ମାତର୍‍ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଏତେ ବ୍ନାଇର୍‍ ବାଲିର୍‍ ଡିଂକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ଇଲ୍‍ଏଁ ଦ୍ରିଗ୍‍ ଆୟାଆର୍‌କେ ଣ୍ଡୁ ।
10 ୧୦ ମୁଇ ପାଚାର୍‌ଲି, “ମାପ୍‌ରୁ, ମୁଇ କାଇଟା କର୍‌ବି?” ମାପ୍‌ରୁ ମକେ କଇଲା, “ଉଟ୍‌, ଆରି ଦାମାସ୍‌କସେ ଜାଆ, ପରମେସର୍‌ ତର୍‌ ପାଇ ଜନ୍‌ କାମ୍‌ ଟିକ୍‌ କଲା ଆଚେ, ସେଟା ତମ୍‌କେ ତେଇ ଜାନାଇ ଦିଆଅଇସି ।”
ନେଙ୍ଗ୍‍ ମ୍ପଚାରେକେ ‘ମାପ୍‌ରୁ ନେଙ୍ଗ୍‍ ମେଁ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ?’ ମାପ୍‌ରୁ ଆନେଙ୍ଗ୍‍ ବାଲିର୍‍ଲେ ‘ତଃଡ଼ିଆ ଦାମାସ୍କସ୍‌ ୱେଲା ଇସ୍‍ପର୍‍ ନା ଆତ୍‍ଲା ଆଣ୍ଡିନେ କାମ୍ ବିଃ ବକେ ଆତ୍‍ଅରିଆ ଆନାକେ ଆତେନ୍‌‍ ଆଃଅଁ ବିଏ ।’
11 ୧୧ ସେ ଉଜଲ୍‌ ଏତେକ୍‌ ଉଜଲ୍‌ ରଇଲା ଜେ, ସେ ଉଜଲର୍‌ ବପୁ ସଙ୍ଗ୍‍, ମୁଇ କାଣା ଅଇଜାଇରଇଲି । ସେଟାର୍‌ପାଇ ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍, ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌, ମର୍‌ ଆତେ ଦାରି, ମକେ ଦାମାସ୍‌କସେ ଡାକିନେଲାଇ ।
ଗୌରବ୍‌ମୟ ତାର୍‍କିଗ୍‍ନେ ତାତିରେ ନେଙ୍ଗ୍‍ କାନା ଡିଂ ୱେନ୍ଲେଗେ । ଆତେନ୍‌‍ସା ନେଙ୍ଗ୍‍ନେ ସଙ୍ଗ୍‌ସାତିଇଂ ନେଙ୍ଗ୍‍ ନ୍ତି ସାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍‍କେ ଦାମାସ୍କସ୍‌ଡାଗ୍ରା ଡୁଂୱେଆର୍କେ ।”
12 ୧୨ ଦାମାସ୍‌କାସେ ଅନନିଅ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ ରଇଲା । ସେ ଆମର୍‌ ରିତିନିତି ନାମି କରି ରଇଲା, ତେଇ ରଇବା ଜିଉଦିମନ୍‌ ସବୁ ତାକେ ବେସି ନାମ୍‌ତେ ରଇଲାଇ ।
“ଆତେନ୍‌‍ ସହର୍‍ନ୍ନିଆ ହନନୀୟ ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଂ ଦାର୍ମିକ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃଗେ । ମେଁ ନେନେ ନିୟମ୍‌ ପାଲନ୍‍ ଡିଂଡିଂଗେ ଆରି ଆତ୍‍ଅରିଆ ବାସା ଡିଂଆର୍‍କ୍ନେ ଜିଉଦିଇଂ ସାପାରେ ଆମେକେ ଜାବର୍‌ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ବିଡିଂଆର୍‍ଗେ ।
13 ୧୩ ସେ ମର୍‌ଲଗେ ଆସି ଟିଆଅଇ କଇଲା, “ବାଇ ସାଉଲ୍‌, ତୁଇ ଆଁକି ଆରି ତରେକ୍‌ ଦେକ୍‌ ।” ଟିକ୍‌ ସେ ଦାପ୍‌ରେ, ମୁଇ ଆରି ତରେକ୍‌ ଦେକ୍‌ବା ବପୁ ପାଇଲି ।
ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‍ଚେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁଚେ ବାଲିର୍‍କେ ‘ବୟାଁ ଶାଉଲ୍‍ ନାନେ କେନେ ବପୁ ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍‍ଲେ । ଟିକ୍‍ ଆତେନ୍‌‍ ଦାପ୍ରେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ବାର୍‌ମୁଇଂତର୍‍ କେୟାନେ ବପୁ ବାଚେ ଆମେକେ ଙ୍କେକେ ।’”
14 ୧୪ ସେ କଇଲା, “ଆମର୍‌ ଆନିଦାଦିର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ସେ ମନ୍‌କର୍‌ବାଟା ଜାନ୍‌ବାକେ, ତାର୍‌ ଦରମର୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାକେ ଦେକ୍‌ବାକେ ଆରି ତାର୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ବାକେ, ତକେ ବାଚ୍‌ଲା ଆଚେ ।
ମେଁ ବାଲିର୍‍କେ “ନେନେ ନ୍ତା ଞ୍ଜାଇଂନେ ମାପ୍‌ରୁ ଆନାକେ ମେଇଂ ଇକ୍‌ଚା ମ୍ୟାଃନ୍‍ସା ମେଇଂ ଦାର୍‌ମିକ୍‌ ସେବକଇଂକେ କେନ୍‍ସା ବାରି ମେଇଂ ସାମୁଆଁ ଅଁନ୍‍ସା ମନନିତ୍‍ ଡିଂବଆର୍‌କେ ।
15 ୧୫ ତୁଇ କାଇଟା ଦେକିଆଚୁସ୍‌ ଆରି ସୁନି ଆଚୁସ୍‌, ସେଟା ସବୁ ଲକର୍‌ ଲଗେ ଦେକାଇବାକେ ଆରି ସୁନାଇବାକେ ତାକର୍‌ ସାକି ଅଇସୁ ।
ଡାଗ୍ଲା ପେ ମେଃନେ କେପେଲେକେ ଆରି ଅଁପେଲେକେ ଆତେନ୍‌‍ ସାପାରେ ଡାଗ୍ରା ବାଲିର୍‍ ନ୍‌ସା ପେ ମେଃନେ ସାକି ପେଡିଂଏ ।
16 ୧୬ ଆରି କାଇକେ ଅଲ୍‌ସମ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି? ଉଟ୍‌, ଡୁବନ୍‌ ନେ, ଆରି ତାକେ ପାର୍‌ତନା କରି ତର୍‌ ସବୁ ପାପେଅନି ପରିଚଲ୍‌ ଅ ।”
ବାରି ମେସା ନିଅଲ୍‌ ଆଡିଂପେଡିଂ? ପାଙ୍ଗ୍‌ଲାପା ଣ୍ତିଆନ୍ନିଆ ଡୁବନ୍‌ ଡୁଂଡଲାପା ବାରି ମେଁନେ ମ୍ନିରେ ପାର୍‌ତନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲା ପାପ୍‍ ସାପା ଗଃଡ଼ିଆ ଜଗ୍‍ତ୍ଲାଗ୍‍ ।”
17 ୧୭ “ମୁଇ ଜିରୁସାଲମେ ବାଉଡି ଜାଇ, ତେଇର୍‌ ମନ୍ଦିରେ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବାବେଲେ, ମକେ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଦର୍‌ସନ୍‌ ମିଲ୍‌ଲା ।
“ନେଙ୍ଗ୍‍ ଯିରୁସାଲାମ୍‌ ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍‍ଚେ ଆତ୍‍ଅରିଆନେ ମନ୍ଦିର୍‍ନେ ପାର୍‌ତନା ଡିଂଣ୍ଡିଂନେ ବେଲା
18 ୧୮ ମାପ୍‌ରୁ ମକେ ନିଜେ ଦେକାଇଅଇ କଇଲା, ଦାପ୍‌ରେ ଜିରୁସାଲମ୍‌ ଚାଡି ଉଟି ଜା, କାଇକେ ବଇଲେ ଇତିର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମର୍‌ ବିସଇ, ତୁଇ ସାକିଦେବାଟା ନ ନାମତ୍‌ ।”
ମାପ୍‍ରୁନେ ଦର୍‍ସନ୍‍ ଙ୍କେକେ । ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍‍ ବାଲିର୍‍କେ ‘ଜିଆ ଯିରୁସାଲାମ୍‌ ଆନ୍ତାର୍‍ଚେ ଲାଗ୍‍ଡଲା ଡାଗ୍ଲା ଆକ୍‍ଅରିଆନେ ରେମୁଆଁଇଂ ନେଙ୍ଗ୍‍ ବିସୟ୍‍ରେ ନାନେ ସାକି ଗ୍ର‍ଅନ୍‌‍ ଆଡିଂଆର୍‍ ଣ୍ଡୁ ।’
19 ୧୯ ମୁଇ କଇଲି “ମାପ୍‌ରୁ, ମୁଇ ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ମନ୍‌କେ ଜାଇ, ତମ୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ, କେନ୍ତାରି ବନ୍ଦି କରି ରଇଲି ଆରି ମାଡ୍‌ ମାରି ରଇଲି, ଏଟା ସେମନ୍‌ ନିକ ସଙ୍ଗ୍‍ ଜାନତ୍‌ ।
ନେଙ୍ଗ୍‍ ଉତର୍‍ ମ୍ୱିକେ ‘ମାପ୍‌ରୁ’ ନେଙ୍ଗ୍‍ ପାର୍‌ତନା ଡୁଆଇଂନ୍ନିଆ ୱେଚେ ନାଡାଗ୍ରା ବିସ୍‍ବାସ୍‍ ଡିଂଆର୍‍ଡିଂକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡିରକମ୍‍ ବନ୍ଦି ଆଡିଂବଆର୍‍ଗେ ଆରି ବାଗୁଏବ ଆର୍‍ଗେ ଆକେନ୍‍ ମେଇଂ ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍‍ରେ ମ୍ୟାଃଲେଆର୍‍କେ ।
20 ୨୦ ଆରି ଜେଡେବେଲ୍‌ ତମର୍‌ ସାକି ଦେଇ ରଇବା ତିପାନ୍‌କେ ମରାଇଦେଲାଇ, ମୁଇ ନିଜେ ତେଇ ରଇଲି, ତାକେ ମାରି ମରାଇଦେବାକେ ରାଜିଅଇରଇଲି । ମାରୁମନର୍‌ ବେଟ୍‌ଲା ବସ୍‌ତର୍‌ ଜାଗି ରଇଲି ।”
ବାରି ଉଡ଼ିବେଲା ନାନେ ସାକି ସ୍ତିଫାନକେ ବାଗୁଏ ଆର୍‍କେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ନିଜେ ଆତ୍‍ଅରିଆ ନ୍ଲେଗେ; ଆମେକେ ଜିବନ୍‍ରେ ବାଗୁଏ ବିନ୍‍ସା ନେଙ୍ଗ୍‍ ଏତେ ଲେଃଡିଂକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆଃମ୍ୟାଃ ବିଃମ୍ୱଗେ ଆରି ମେଇଂ ବାଗୁଏରେଇଂକେ ନିଜେ ନିଜେନେ ସକାଇଂକେ ଉର୍‍ ନ୍ଲେଗେ ।
21 ୨୧ ମାପ୍‌ରୁ ମକେ କଇଲା, “ଜାଆ ମୁଇ ତକେ ବେସି ଦୁରିକେ ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇବି ।”
ମାପ୍‌ରୁ ଆନେଙ୍ଗ୍‍ ବାଲିର୍‍କେ ‘ୱେଲା’ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଆନାକେ ଗୁଲେ ସ୍ଲ ଅଣଜିଉଦିଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ମ୍ୱେଏ ।”
22 ୨୨ ପାଉଲ୍‌ ଏ କାତା କଇବାଜାକ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମନ୍‌ଦିଆନ୍‌ ଦେଇ ସୁନ୍‌ତେ ରଇଲାଇ, ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ପଚେ ସେମନ୍‌ ଆଉଲିଅଇକରି କଇଲାଇ, “ତାକେ ଜଗତେଅନି ବାର୍‌କରାଇ ଦିଆସ୍‌! ମରାଇ ଦିଆସ୍‌, ସେନ୍ତା ଲକ୍‌ ଜିଇବାକେ ଲଡା ନାଇ!”
ପାଉଲ୍‍ ଆକେନ୍‍ ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍‍ନେ ଜାକ ରେମୁଆଁଇଂ ମନ୍‍ ଦିଆନ୍‍ ଦ୍ରିଗ୍‍ଆର୍‍ଡିଂଗେ ମାତର୍‍ ତେନ୍‌ ଇଡ଼ିଂ ମେଇଂ ୱାସାର୍‍ଚେ ବାଲିର୍‍ ଆର୍‍କେ “ଆମେକେ ମଞ୍ଚ୍‌ପୁର୍‌ବାନ୍ ଆତାର୍‍ ବିଃପା! ଆମେକେ ବାଗୁଏଃ ବିଃପା! ମେଁ ବ୍ରୁଆନେ ଆରି ଦର୍‍କାର୍‍ ଣ୍ଡୁ!”
23 ୨୩ ସେମନ୍‌ ଆଉଲି ଅଇକରି ବସ୍‌ତର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉଡାଇତେରଇଲାଇ ଆରି ଦୁଲି ମିସା ଉପ୍‌ରେ ଉଡାଇତେ ରଇଲାଇ ।
ମେଇଂ ୱାସାର୍‍ ଡିଂଆର୍‍କେ ସକା ପାଟାଇ ଆଉଡ଼େ ଡିଂଆର୍‍ଗେ ବାରି ଆରାତ୍ରା ଦୁଲି ଜଗ୍‌ତ୍ଲାଗ୍‍ ଡିଂଆର୍‍ଗେ ।
24 ୨୪ ରମିୟ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଆ ପାଉଲ୍‌କେ ଗଡ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଦାରିଜିବାକେ ସନିଅମନ୍‌କେ ତିଆର୍‌ଲା ଆରି ଜିଉଦିମନ୍‌ କାଇକେ ତାର୍‌ ବିରୁଦେ ଆଉଲି ଅଇଲାଇନି, ସେଟା ଜାନ୍‌ବାକେ ପାଉଲ୍‌କେ କର୍‌ଡା ସଙ୍ଗ୍‍ ମାର୍‌ବାକେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଲା ।
ପାଉଲ୍‍କେ ସନ୍ୟ ଡୁଆ ବିତ୍‍ରେ ଡୁଂୱେନ୍‍ସା ରୋମୀୟ ସେନାପତି ସନ୍ୟଇଂକେ ଆଦେସ୍‍ ବିକେ ଆରି ଜିଉଦିଇଂ ମେଁସା ମେଁ ବିରଦ୍‍ରେ ଦେକ୍‍ରକମ୍‍ ୱାସାର୍‍ ଡିଂଆର୍‍ଗେ ଆତେନ୍‌‍ ମ୍ୟାଃନ୍‍ସା ଆମେକେ ଚାମ୍ୱୁକ୍‍ ଏତେ ବଗ୍‍ନ୍‍ସା ଆଦେସ୍‍ ବିଆର୍‍କେ ।
25 ୨୫ ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ତାକେ କର୍‌ଡା ମାର୍‌ବାକେ ବାନ୍ଦିରଇଲା ବେଲେ, ପାଉଲ୍‌ ତେଇ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଅଦିକାରିକେ କଇଲା, “କାଇ ଦସ୍‌ ନ ରଇକରି ଏବେ ଜାକ ବିଚାର୍‌ନା ନ ଅଇରଇବା ଗଟେକ୍‌ ରମିଅ ଲକ୍‌କେ କର୍‌ଡା ସଙ୍ଗ୍‍ ମାର୍‌ବାଟା, ଏଟା ତୁଇ ନିୟମ୍‌ ମାନ୍‌ଲୁସ୍‌ନି କି?”
ମାତର୍‍ ମେଇଂ ଆମେକେ ଗାଗ୍‍ନେ ବେଲା ପାଉଲ୍‍ ଆତ୍‍ଅରିଆ ଲେଃଣ୍ଡ୍ରେକେ ମୁଇଂ ଚାକିରିଆକେ ବାଲିର୍‍କେ “ମେଃଡିଗ୍‍ ଅପରାଦ୍‌ରେ ଏ ଜାକ ବିଚାର୍‍ ମାଡିଂଚେ ମୁଇଂ ରୋମୀୟ ଙ୍ଗିରେକେ ଚାମ୍ୱୁକ୍‌ ଏତେ ବଗ୍‍ନେ ମେଁନେ ଆଇନ୍‌ନେ ନିୟମ୍‍?”
26 ୨୬ ଏ କାତା ସୁନିକରି ସନିଅ ଗାଲା ଆରି ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅକେ କଇଲା, “ତୁଇ କାଇଟା କଲୁସ୍‌ନି? ଏ ଗଟେକ୍‌ ରମିଅ ଲକ୍‌!”
ଆକେନ୍‍ ଅଁଚେ ସ୍ଲେରେ ୱେଚେ ସନ୍ୟନେତା ବାଲିର୍‍କେ, “ନା ମେଃନେ ଡିଂ ନାଡିଂକେ? ଏନ୍‍ ରେମୁଆଁ ଜେ ମୁଇଂ ରୋମୀୟ ଙ୍ଗିରେ!”
27 ୨୭ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ପାଉଲର୍‌ ଲଗେ ଜାଇ ପାଚାର୍‌ଲା, “ସତଇସେ ତମେ କାଇ, ରମିଅ ଲକ୍‌ କି?” ପାଉଲ୍‌ ଉତର୍‌ ଦେଲା “ଉଁ ।”
ସନ୍ୟନେତା ପାଉଲ୍ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ସାଲିଆକୁକେ “ନା ମେଃନେ ମୁଇଂ ରୋମୀୟ ଙ୍ଗିରେ?” ପାଉଲ୍‍ ଉତର୍‍ ବିକେ, “ଅଃଅଁ ।”
28 ୨୮ ସେନାପତି କଇଲା, “ମୁଇ ରମିଅ ସର୍‌କାର୍‌କେ ଡାବୁ ଦେଇକରି ଗଟେକ୍‌ ରମିଅ ଲକ୍‌ ଅଇଲି ଆଚି ।” ପାଉଲ୍‌ କଇଲା “ମାତର୍‌ ମୁଇ ଜନମ୍‌ କଲାବେଲେଅନି ରମିଅ ଲକ୍‌ ।”
ସେନାପତି ବାଲିର୍‍କେ “ନେଙ୍ଗ୍‍ ମୁଇଂ ରୋମୀୟ ଙ୍ଗିରେ ଡିଂନେସା ଗୁଲେ ଡାବୁ ବିମ୍ୱଗେ ।” ପାଉଲ୍‍ ବାଲିର୍‍କେ “ମାତର୍‍ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଜନମ୍‍ବାନ୍‍ ରୋମୀୟ ।”
29 ୨୯ ଏଟା ସୁନିକରି ଜନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ ପାଚାର୍‌ବାର୍‌ ଜାଇରଇଲାଇ, ସେମନ୍‌ ପଚ୍‌କେ ଗୁଚ୍‌ଲାଇ । ପାଉଲ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ରମିୟ ଲକ୍‌ ବଲି ଜାନ୍‌ଲାକେ, ସେମନର୍‌ ନେତା ମିସା ଡର୍‌ଲା । କାଇକେବଇଲେ ପାଉଲ୍‌କେ ସିକ୍‌ଲି ସଙ୍ଗ୍‍ ବାନ୍ଦ୍‌ବାକେ ସେ ସେ ତିଆରିରଇଲା ।
ପାଉଲ୍‍ ମୁଇଂ ରୋମୀୟ ଙ୍ଗିରେ ଡାଗ୍‍ଚେ ମ୍ୟାଃକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ ଆମେକେ ପ୍ରଶ୍ନ ସାଲ୍ୟାଃକୁ ନ୍‍ସା ୱେଡିଂକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିଆ ଜିଆ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍‍ଚେ ଲାଗ୍‍ଡଆର୍‍କେ । ସନ୍ୟନେତା ଡିଗ୍‍ ଆମେକେ ଗାଗ୍‍ଚେ ବଗ୍‍ନେସା ଆଦେସ୍‍ ବିବଲା ମେଁ ଡିଗ୍‍ ବୁଟମେଗ୍ ୱେଗେ ।
30 ୩୦ ଜିଉଦିମନ୍‌ ପାଉଲ୍‌କେ କାଇବଲି ନିନ୍ଦା କର୍‌ତେରଇଲାଇ, ସେଟା ଜାନ୍‌ବାକେ ସନିଅମନର୍‌ ମୁକିଅ ମନ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲା । ତେବର୍‌ପାଇ ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନେ ସବୁ ପୁଜାରିମନ୍‌କେ ଆରି ବଡ୍‌ ସବାର୍‌ ମେମର୍‌ମନ୍‌କେ ରୁଣ୍ଡାଇବାକେ ତିଆର୍‌ଲା । ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ପାଉଲ୍‌କେ ବାନ୍ଦ୍‌ଲା ସିକ୍‌ଲି କୁସ୍‌ଲାଇ, ଦାରିକରି ଆନ୍‌ଲା ଆରି ବଡ୍‌ ସବାଇ ତାକର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆ କରାଇଲା ।
ଜିଉଦିଇଂ ପାଉଲ୍‌ନେ ବିରଦ୍‌ରେ ମେଃନେ ଦସ୍‌ ସାଆର୍‍ଡିଂଗେ । ଆତେନ୍‌‍ ସତ୍‌ବାବ୍‌ରେ ମ୍ୟା ନ୍‌ସା ସନ୍ୟ‍ଇଂନେ ନେତା ସାପାରେ ତେନ୍ ମାର୍‌ତଡ଼େ ପାଉଲ୍‍କେ ବନ୍ଦିବାନ୍‌ ରଃବିଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ବାରି ସାପା ମ୍ନା କୁକପାର୍‌ନ୍ନିଆ ମିସୁଚେ ପାଙ୍ଗ୍‌ ନ୍‌ସା ଆଦେସ୍‍ ବିକେ । ତେନ୍‍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌ ପାଉଲ୍‍କେ ଡୁଂୱେଚେ ମେଇଂନେ ସାମ୍‍ନେ ଆତୁଆଁ ଆର୍କେ ।

< ପେରିତ୍‌ 22 >