Romerne 6
1 Hvad skulle vi da sige? skulde vi blive ved i Synden, for at Nåden kunde blive desto større?
ਪ੍ਰਭੂਤਰੂਪੇਣ ਯਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪਾਪੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਵਯੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
2 Det være langt fra! Vi, som jo ere døde fra Synden, hvorledes skulle vi endnu leve i den?
ਪਾਪੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਵਯੰ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਮ੍ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ?
3 Eller vide I ikke, at vi, så mange som bleve døbte til Kristus Jesus, bleve døbte til hans Død?
ਵਯੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਾਮ ਤਾਵਨ੍ਤ ਏਵ ਤਸ੍ਯ ਮਰਣੇ ਮੱਜਿਤਾ ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
4 Vi bleve altså begravne med ham ved Dåben til Døden, for at, ligesom Kristus blev oprejst fra de døde ved Faderens Herlighed, således også vi skulle vandre i et nyt Levned.
ਤਤੋ ਯਥਾ ਪਿਤੁਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਪਿਤਸ੍ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਯਤ੍ ਨੂਤਨਜੀਵਿਨ ਇਵਾਚਰਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੱਜਨੇਨ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰੂਪੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸੰਸ੍ਥਾਪਿਤਾਃ|
5 Thi ere vi blevne sammenvoksede med ham ved hans Døds Afbillede, skulle vi dog også være det ved hans Opstandelses,
ਅਪਰੰ ਵਯੰ ਯਦਿ ਤੇਨ ਸੰਯੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ ਇਵ ਮਰਣਭਾਗਿਨੋ ਜਾਤਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਇਵੋੱਥਾਨਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
6 idet vi erkende dette, at vort gamle Menneske blev korsfæstet med ham, for at Syndens Legeme skulde blive til intet, for at vi ikke mere skulde tjene Synden.
ਵਯੰ ਯਤ੍ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਾਸਾਃ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਰੂਪਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਵਿਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੁਰਾਤਨਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਹਨ੍ਯਤੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
7 Thi den, som er død, er retfærdiggjort fra Synden.
ਯੋ ਹਤਃ ਸ ਪਾਪਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤ ਏਵ|
8 Men dersom vi ere døde med Kristus, da tro vi, at vi også skulle leve med ham,
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹਨ੍ਯਾਮਹਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਨਰਪਿ ਤੇਨ ਸਹਿਤਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
9 efterdi vi vide, at Kristus, efter at være oprejst fra de døde, ikke mere dør; Døden hersker ikke mere over ham.
ਯਤਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਮ੍ਰਿਯਤ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ| ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕੋਪ੍ਯਧਿਕਾਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਨਾਸ੍ਤਿ|
10 Thi det, han døde, døde han een Gang fra Synden; men det, han lever, lever han for Gud.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਯਦ੍ ਅਮ੍ਰਿਯਤ ਤੇਨੈਕਦਾ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯਾਮ੍ਰਿਯਤ, ਯੱਚ ਜੀਵਤਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਤਿ;
11 Således skulle også I anse eder selv for døde fra Synden, men levende for Gud i Kristus Jesus.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜੀਵਨ੍ਤੋ ਜਾਨੀਤ|
12 Så lad da ikke Synden herske i eders dødelige Legeme, så I lyde dets Begæringer;
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਰ੍ਤ੍ਯਦੇਹੇਸ਼਼ੁ ਪਾਪਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯੰ ਨ ਕਰੋਤੁ|
13 fremstiller ej heller eders Lemmer for Synden som Uretfærdigheds Våben; men fremstiller eder selv for Gud som sådanne, der fra døde ere blevne levende, og eders Lemmer som Retfærdigheds Våben for Gud.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਅਙ੍ਗਮ੍ ਅਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯਾਸ੍ਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਾਪਸੇਵਾਯਾਂ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯਤ ਸ੍ਵਾਨ੍ਯਙ੍ਗਾਨਿ ਚ ਧਰ੍ੰਮਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਵਰੂਪਾਣੀਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
14 Thi Synd skal ikke herske over eder I ere jo ikke under Lov, men under Nåde.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਪਾਪਸ੍ਯਾਧਿਪਤ੍ਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਤ|
15 Hvad da? skulde vi Synde, fordi vi ikke ere under Lov, men under Nåde? Det være langt fra!
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਯੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨਾਯੱਤਾ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਚਾਯੱਤਾ ਅਭਵਾਮ, ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਪਾਪੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|
16 Vide I ikke, at når I fremstille eder for en som Tjenere til Lydighed, så ere I hans Tjenere, hvem I lyde, enten Syndens til Død, eller Lydighedens til Retfærdighed?
ਯਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤਿਜਨਕੰ ਪਾਪੰ ਪੁਣ੍ਯਜਨਕੰ ਨਿਦੇਸ਼ਾਚਰਣਞ੍ਚੈਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਨਿਵ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਯਥ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਭਵਥ, ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
17 Men Gud ske Tak, fordi I have været Syndens Tjenere, men bleve af Hjertet lydige imod den Læreform, til hvilken I bleve overgivne.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤੇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰੂਪਾਯਾਂ ਮੂਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਾ ਅਭਵਤ ਤਸ੍ਯਾ ਆਕ੍ਰੁʼਤਿੰ ਮਨੋਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ ਭਵਤੁ|
18 Og frigjorde fra Synden bleve I Retfærdighedens Tjenere.
ਇੱਥੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸੇਵਾਤੋ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਜਾਤਾਃ|
19 Jeg taler på menneskelig Vis på Grund af eders Køds Skrøbelighed. Ligesom I nemlig fremstillede eders Lemmer som Tjenere for Urenheden og Lovløsheden til Lovløshed, således fremstiller nu eders Lemmer som Tjenere for Retfærdigheden, til Helliggørelse!
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਾਨਵਵਦ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਦ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ; ਪੁਨਃ ਪੁਨਰਧਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪਾਪਾਮੇਧ੍ਯਯੋ ਰ੍ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾਧੁਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ੍ਵੇ ਨਿਜਾਙ੍ਗਾਨਿ ਸਮਰ੍ਪਯਤ|
20 Thi da I vare Syndens Tjenere, vare I frie over for Retfærdigheden.
ਯਦਾ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ ਆਸ੍ਤ ਤਦਾ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਨਾਯੱਤਾ ਆਸ੍ਤ|
21 Hvad for Frugt havde I da dengang? Ting, ved hvilke I nu skamme eder; Enden derpå er jo Død.
ਤਰ੍ਹਿ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਲੱਜਾਜਨਕਾਨਿ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ ਲਾਭ ਆਸੀਤ੍? ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਫਲੰ ਮਰਣਮੇਵ|
22 Men nu, da I ere blevne frigjorde fra Synden og ere blevne Guds Tjenere, have I eders Frugt til Helliggørelse og som Enden derpå et evigt Liv; (aiōnios g166)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਯੂਯੰ ਪਾਪਸੇਵਾਤੋ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾ(ਅ)ਭਵਤ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਵਿਤ੍ਰਤ੍ਵਰੂਪੰ ਲਭ੍ਯਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਰੂਪਞ੍ਚ ਫਲਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ| (aiōnios g166)
