Aabenbaringen 21
1 Og jeg så en ny Himmel og en ny Jord; thi den forrige Himmel og den forrige Jord var veget bort, og Havet var ikke mere.
อนนฺตรํ นวีนมฺ อากาศมณฺฑลํ นวีนา ปฺฤถิวี จ มยา ทฺฤษฺเฏ ยต: ปฺรถมมฺ อากาศมณฺฑลํ ปฺรถมา ปฺฤถิวี จ โลปํ คเต สมุโทฺร 'ปิ ตต: ปรํ น วิทฺยเตฯ
2 Og jeg så den hellige Stad, det nye Jerusalem, stige ned fra Himmelen fra Gud, beredt som en Brud, der er smykket før sin Brudgom.
อปรํ สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺตี ปวิตฺรา นครี, อรฺถโต นวีนา ยิรูศาลมปุรี มยา ทฺฤษฺฏา, สา วราย วิภูษิตา กเนฺยว สุสชฺชิตาสีตฺฯ
3 Og jeg hørte en høj Røst fra Himmelen, som sagde: Se, Guds Telt er hos Menneskene, og han skal bo hos dem, og de skulle være hans Folk, og Gud selv skal være hos dem og være deres Gud.
อนนฺตรํ สฺวรฺคาทฺ เอษ มหารโว มยา ศฺรุต: ปศฺยายํ มานไว: สารฺทฺธมฺ อีศฺวรสฺยาวาส: , ส ไต: สารฺทฺธํ วตฺสฺยติ เต จ ตสฺย ปฺรชา ภวิษฺยนฺติ, อีศฺวรศฺจ สฺวยํ เตษามฺ อีศฺวโร ภูตฺวา ไต: สารฺทฺธํ สฺถาสฺยติฯ
4 Og han skal aftørre hver Tåre af deres Øjne, og Døden skal ikke være mere, ej heller Sorg, ej heller Skrig, ej heller Pine skal være mere; thi det forrige er veget bort.
เตษำ เนเตฺรภฺยศฺจาศฺรูณิ สรฺวฺวาณีศฺวเรณ ปฺรมารฺกฺษฺยนฺเต มฺฤตฺยุรปิ ปุน รฺน ภวิษฺยติ โศกวิลาปเกฺลศา อปิ ปุน รฺน ภวิษฺยนฺติ, ยต: ปฺรถมานิ สรฺวฺวาณิ วฺยตีตินิฯ
5 Og han, som sad på Tronen, sagde: Se, jeg gør alle Ting nye. Og han siger til mig: Skriv; thi disse Ord ere troværdige og sande.
อปรํ สึหาสโนปวิษฺโฏ ชโน'วทตฺ ปศฺยาหํ สรฺวฺวาณิ นูตนีกโรมิฯ ปุนรวทตฺ ลิข ยต อิมานิ วากฺยานิ สตฺยานิ วิศฺวาสฺยานิ จ สนฺติฯ
6 Og han sagde til mig: De ere skete. Jeg er Alfa og Omega, Begyndelsen og Enden. Jeg vil give den tørstige af Livets Vands Kilde uforskyldt.
ปน รฺมามฺ อวทตฺ สมาปฺตํ, อหํ ก: กฺษศฺจ, อหมฺ อาทิรนฺตศฺจ ย: ปิปาสติ ตสฺมา อหํ ชีวนทายิปฺรสฺรวณสฺย โตยํ วินามูลฺยํ ทาสฺยามิฯ
7 Den, som sejrer, skal arve dette, og jeg vil være hans God, og han skal være min Søn.
โย ชยติ ส สรฺเวฺวษามฺ อธิการี ภวิษฺยติ, อหญฺจ ตเสฺยศฺวโร ภวิษฺยามิ ส จ มม ปุโตฺร ภวิษฺยติฯ
9 Og en af de syv Engle, som havde de syv Skåle, der vare fulde af de syv sidste Plager, kom og talte med mig og sagde: Kom, jeg vil vise dig Bruden, Lammets Hustru.
อนนฺตรํ เศษสปฺตทณฺไฑ: ปริปูรฺณา: สปฺต กํสา เยษำ สปฺตทูตานำ กเรษฺวาสนฺ เตษาเมก อาคตฺย มำ สมฺภาษฺยาวทตฺ, อาคจฺฉาหํ ตำ กนฺยามฺ อรฺถโต เมษศาวกสฺย ภาวิภารฺยฺยำ ตฺวำ ทรฺศยามิฯ
10 Og han førte mig i Ånden hen på et stort og højt Bjerg og viste mig den hellige Stad, Jerusalem, stigende ned fra Himmelen, fra Gud
ตต: ส อาตฺมาวิษฺฏํ มามฺ อตฺยุจฺจํ มหาปรฺวฺวตเมํก นีเตฺวศฺวรสฺย สนฺนิธิต: สฺวรฺคาทฺ อวโรหนฺตีํ ยิรูศาลมาขฺยำ ปวิตฺรำ นครีํ ทรฺศิตวานฺฯ
11 med Guds Herlighed. Dens Glans var som den kostbareste Sten, som krystalklar Jaspissten.
สา อีศฺวรียปฺรตาปวิศิษฺฏา ตสฺยาเสฺตโช มหารฺฆรตฺนวทฺ อรฺถต: สูรฺยฺยกานฺตมณิเตชสฺตุลฺยํฯ
12 Den havde en stor og høj Mur; den havde tolv Porte og over Portene tolv Engle og påskrevne Navne, hvilke ere Israels Børns tolv Stammers;
ตสฺยา: ปฺราจีรํ พฺฤหทฺ อุจฺจญฺจ ตตฺร ทฺวาทศ โคปุราณิ สนฺติ ตทฺโคปุโรปริ ทฺวาทศ สฺวรฺคทูตา วิทฺยนฺเต ตตฺร จ ทฺวาทศ นามานฺยรฺถต อิสฺราเยลียานำ ทฺวาทศวํศานำ นามานิ ลิขิตานิฯ
13 mod Øst tre Porte og mod Nord tre Porte og mod Syd tre Porte og mod Vest tre Porte.
ปูรฺวฺวทิศิ ตฺรีณิ โคปุราณิ อุตฺตรทิศิ ตฺรีณิ โคปุราณิ ทกฺษิณทิษิ ตฺรีณิ โคปุราณิ ปศฺจีมทิศิ จ ตฺรีณิ โคปุราณิ สนฺติฯ
14 Og Stadens Mur havde tolv Grundsten, og på dem Lammets tolv Apostles tolv Navne.
นครฺยฺยา: ปฺราจีรสฺย ทฺวาทศ มูลานิ สนฺติ ตตฺร เมษาศาวากสฺย ทฺวาทศเปฺรริตานำ ทฺวาทศ นามานิ ลิขิตานิฯ
15 Og han, som talte med mig, havde en Målestok, et Guldrør, for at han skulde måle Staden og dens Porte og dens Mur.
อนรํ นครฺยฺยาสฺตทียโคปุราณำ ตตฺปฺราจีรสฺย จ มาปนารฺถํ มยา สมฺภาษมาณสฺย ทูตสฺย กเร สฺวรฺณมย เอก: ปริมาณทณฺฑ อาสีตฺฯ
16 Og Staden ligger i Firkant, og dens Længde er lige så stor som Bredden. Og han målte Staden med Røret: tolv Tusinde Stadier; dens Længde, Bredde og Højde ere lige.
นครฺยฺยา อากฺฤติศฺจตุรสฺรา ตสฺยา ไทรฺฆฺยปฺรเสฺถ สเมฯ ตต: ปรํ ส เตค ปริมาณทณฺเฑน ตำ นครีํ ปริมิตวานฺ ตสฺยา: ปริมาณํ ทฺวาทศสหสฺรนลฺวา: ฯ ตสฺยา ไทรฺฆฺยํ ปฺรสฺถมฺ อุจฺจตฺวญฺจ สมานานิฯ
17 Og han målte dens Mur, hundrede og fire og fyrretyve Alen, efter Menneskemål, hvilket er Englemål.
อปรํ ส ตสฺยา: ปฺราจีรํ ปริมิตวานฺ ตสฺย มานวาสฺยารฺถโต ทูตสฺย ปริมาณานุสารตสฺตตฺ จตุศฺจตฺวารึศทธิกาศตหสฺตปริมิตํ ฯ
18 Og dens Murværk var Jaspis, og Staden var af rent Guld, lig det rene Glar.
ตสฺย ปฺราจีรสฺย นิรฺมฺมิติ: สูรฺยฺยกานฺตมณิภิ รฺนครี จ นิรฺมฺมลกาจตุเลฺยน ศุทฺธสุวรฺเณน นิรฺมฺมิตาฯ
19 Stadmurens Grundsten vare prydede med alle Hånde Ædelsten: den første Grundsten var Jaspis, den anden Safir, den tredje Kalkedon, den fjerde Smaragd,
นครฺยฺยา: ปฺราจีรสฺย มูลานิ จ สรฺวฺววิธมหารฺฆมณิภิ รฺภูษิตานิฯ เตษำ ปฺรถมํ ภิตฺติมูลํ สูรฺยฺยกานฺตสฺย, ทฺวิตียํ นีลสฺย, ตฺฤตียํ ตามฺรมเณ: , จตุรฺถํ มรกตสฺย,
20 den femte Sardonyks, den sjette Sarder, den syvende Krysolit, den ottende Beryl, den niende Topas, den tiende Krysopras, den ellevte Hyacint, den tolvte Ametyst.
ปญฺจมํ ไวทูรฺยฺยสฺย, ษษฺฐํ โศณรตฺนสฺย, สปฺตมํ จนฺทฺรกานฺตสฺย, อษฺฏมํ โคเมทสฺย, นวมํ ปทฺมราคสฺย, ทศมํ ลศูนียสฺย, เอกาทศํ เษโรชสฺย, ทฺวาทศํ มรฺฏีษฺมเณศฺจาสฺติฯ
21 Og de tolv Porte vare tolv Perler, hver af Portene var af een Perle, og Stadens Gade var rent Guld som gennemsigtigt Glar.
ทฺวาทศโคปุราณิ ทฺวาทศมุกฺตาภิ รฺนิรฺมฺมิตานิ, เอไกกํ โคปุรมฺ เอไกกยา มุกฺตยา กฺฤตํ นครฺยฺยา มหามารฺคศฺจาจฺฉกาจวตฺ นิรฺมฺมลสุวรฺเณน นิรฺมฺมิตํฯ
22 Og jeg så intet Tempel i den; thi dens Tempel er Herren, Gud, den almægtige, og Lammet.
ตสฺยา อนฺตร เอกมปิ มนฺทิรํ มยา น ทฺฤษฺฏํ สต: สรฺวฺวศกฺติมานฺ ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร เมษศาวกศฺจ สฺวยํ ตสฺย มนฺทิรํฯ
23 Og Staden trænger ikke til Sol eller Måne til at skinne for den; thi Guds Herlighed oplyste den, og Lammet var dens Lys.
ตไสฺย นครฺไยฺย ทีปฺติทานารฺถํ สูรฺยฺยาจนฺทฺรมโส: ปฺรโยชนํ นาสฺติ ยต อีศฺวรสฺย ปฺรตาปสฺตำ ทีปยติ เมษศาวกศฺจ ตสฺยา โชฺยติรสฺติฯ
24 Og Folkeslagene skulle vandre i dens Lys, og Jordens Konger bringe deres Herlighed til den,
ปริตฺราณปฺราปฺตโลกนิวหาศฺจ ตสฺยา อาโลเก คมนาคมเน กุรฺวฺวนฺติ ปฺฤถิวฺยา ราชานศฺจ สฺวกียํ ปฺรตาปํ เคารวญฺจ ตนฺมธฺยมฺ อานยนฺติฯ
25 og dens Porte skulle ikke lukkes om Dagen; thi Nat skal ikke være der,
ตสฺยา ทฺวาราณิ ทิวา กทาปิ น โรตฺสฺยนฺเต นิศาปิ ตตฺร น ภวิษฺยติฯ
26 og de skulle bringe Folkeslagenes Herlighed og Ære til den.
สรฺวฺวชาตีนำ เคารวปฺรตาเปา ตนฺมธฺยมฺ อาเนเษฺยเตฯ
27 Og intet urent skal komme ind i den, ej heller nogen, som øver Vederstyggelighed og Løgn; kun de, som ere skrevne i Lammets Livets Bog.
ปรนฺตฺวปวิตฺรํ ฆฺฤณฺยกฺฤทฺ อนฺฤตกฺฤทฺ วา กิมปิ ตนฺมธฺยํ น ปฺรเวกฺษฺยติ เมษศาวกสฺย ชีวนปุสฺตเก เยษำ นามานิ ลิขิตานิ เกวลํ ต เอว ปฺรเวกฺษฺยนฺติฯ
