Aabenbaringen 19
1 Derefter hørte jeg ligesom en høj Røst af en stor Skare i Himmelen, som sagde: Halleluja! Frelsen og Herligheden og Kraften tilhører vor Gud.
ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲁⲓ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲗⲗⲏⲗⲟⲩⲓⲁ ⲡⲟⲩϫⲁⲓ ⲙⲛ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲧϭⲟⲙ ⲙⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ
2 Thi sande og retfærdige ere hans Domme, at han har dømt den store Skøge, som fordærvede Jorden med sin Utugt, og krævet sine Tjeneres Blod af hendes Hånd.
ⲃ̅ϫⲉ ϩⲉⲛⲙⲉ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲉ ⲛⲉⲕϩⲁⲡ ϫⲉ ⲁⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲛⲧⲡⲟⲣⲛⲏ ⲧⲁⲓ ⲛⲧⲁⲥⲧⲁⲕⲉ ⲡⲕⲁϩ ϩⲛ ⲧⲉⲥⲡⲟⲣⲛⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓ ⲙⲡⲉⲕⲃⲁ ⲙⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲛⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲥϭⲓϫ
3 Og de sagde anden Gang: Halleluja! og Røgen fra hende opstiger i Evighedernes Evigheder. (aiōn g165)
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲙⲡⲙⲉϩⲥⲡⲥⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁⲗⲗⲏⲗⲟⲩⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲥⲕⲁⲡⲛⲟⲥ ⲛⲏⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ (aiōn g165)
4 Og de fire og tyve Ældste og de fire levende Væsener faldt ned eg tilbade Gud, som sad på Tronen, og de sagde: Amen! Halleluja!
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲡϫⲟⲩⲧⲁϥⲧⲉ ⲙⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲙⲏⲛ ⲁⲗⲗⲏⲗⲟⲩⲓⲁ
5 Og en Røst udgik fra Tronen og sagde: Lover vor Gud, alle hans Tjenere, I, som frygte ham, de små og de store!
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲁϩⲉⲛⲥⲙⲏ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲛⲕⲟⲩⲓ ⲙⲛ ⲛⲛⲟϭ
6 Og jeg hørte som en Røst af en stor Skare og som en Lyd af mange Vande og, som en Lyd af stærke Tordener, der sagde: Halleluja! thi Herren, Gud, den almægtige, har tiltrådt Kongedømmet.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲙⲡⲉϩⲣⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲙⲟⲩⲓ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲉⲥⲙⲏ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲗⲗⲏⲗⲟⲩⲓⲁ ϫⲉ ⲁϥⲣⲣⲟ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ ⲛϭⲓ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ
7 Lader os glæde og fryde os og give ham Æren; thi Lammets Bryllup er kommet, og hans Brud har gjort sig rede.
ⲍ̅ⲙⲁⲣⲛⲣⲁϣⲉ ⲛⲧⲉⲛⲧⲉⲗⲏⲗ ⲛⲧⲉⲛϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲡⲅⲁⲙⲟⲥ ⲙⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲁⲩⲱ ⲧⲉϥϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲁⲥⲥⲟⲃⲧⲉ ⲙⲙⲟⲥ
8 Og det blev givet hende at iføre sig skinnende, rent Linklæde; thi Linklædet er de helliges Retfærdshandlinger.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁⲥ ⲉⲧⲣⲉⲥϭⲟⲟⲗⲉⲥ ⲛⲟⲩϣⲛⲥ ⲉϥⲟⲩⲟⲃϣ ⲉⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲡϣⲛⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲱⲙⲁ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
9 Og han siger til mig: Skriv: Salige ere de, som ere budne til Lammets Bryllups Nadver! Og han siger til mig: Disse ere de sande Guds Ord.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲥϩⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲁϩⲙⲟⲩ ⲉⲡⲇⲓⲡⲛⲟⲛ ⲛⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲙⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ϩⲉⲛⲙⲉ ⲛⲉ ⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲁ ⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲉ
10 Og jeg faldt ned for hans Fødder for at tilbede ham, og han siger til mig: Gør det ikke! Jeg er din Medtjener eg dine Brødres, som have Jesu Vidnesbyrd; tilbed Gud! thi Jesu Vidnesbyrd er Profetiens Ånd.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲡⲁϩⲧ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉⲧⲣⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲙⲡⲱⲣ ϭⲱϣⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲡⲉⲕϣⲃⲏⲣ ϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲛ ⲛⲉⲕⲕⲉⲥⲛⲏⲩ ⲛⲁⲓ ⲉⲛⲉⲟⲩⲛⲧⲁⲩ ⲧⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲓⲥ ⲡⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲧⲉ ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲓⲁ
11 Og jeg så Himmelen åben, og se en hvid Hest, og han, som sad på den, kaldes trofast og sanddru, og han dømmer og kæmper med Retfærdighed.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲧⲡⲉ ⲉⲥⲟⲩⲏⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ⲟⲩϩⲧⲟ ⲛⲟⲩⲟⲃϣ ⲉⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲉⲧⲧⲁⲗⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲓϣⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ
12 Men hans Øjne vare Ildslue, og på hans Hoved var der mange Kroner; han havde et Navn skrevet, hvilket ingen kender, uden han selv;
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲇⲉ ⲉⲩⲟ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩϣⲁϩ ⲛⲕⲱϩⲧ ⲉⲩⲛ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛϭⲣⲏⲡⲉ ϩⲓϫⲛ ⲧⲉϥⲁⲡⲏ ⲉⲩⲛⲧⲁϥ ⲟⲩⲣⲁⲛ ⲉϥⲥⲏϩ ⲉⲙⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲓⲙⲏⲧⲉ ⲛⲧⲟϥ
13 og han var iført en Kappe, dyppet i Blod, og hans Navn kaldes: Guds Ord.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉϥϭⲟⲟⲗⲉ ⲛⲟⲩϩⲟⲓⲧⲉ ⲉϥϫⲏϭ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲛⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ϫⲉ ⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
14 Og Hærene i Himmelen fulgte ham på hvide Heste, iførte hvidt, rent Linklæde.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲡⲉ ⲛⲉⲩⲟⲩⲏϩ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲉ ⲉⲩⲧⲁⲗⲏⲩ ⲉϩⲉⲛϩⲧⲟ ⲛⲟⲩⲟⲃϣ ⲉⲩϭⲟⲟⲗⲉ ⲛϩⲉⲛϣⲛⲥ ⲉⲩⲟⲩⲟⲃϣ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲧⲃⲃⲏⲩ
15 Og af hans Mund udgik der et skarpt Sværd, for at han dermed skulde slå Folkeslagene; og han skal vogte dem med en Jernstav, og han skal træde Guds, den almægtiges, Vredes Harmes Vinperse.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩⲥⲏϥⲉ ⲉⲥⲧⲏⲙ ⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲣⲱϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲥ ⲉϥⲉⲡⲁⲧⲁⲥⲥⲉ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲧⲛⲁⲙⲟⲟⲛⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲛ ⲟⲩϭⲉⲣⲱⲃ ⲙⲡⲉⲛⲓⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲧⲛⲁϩⲱⲙ ⲛⲧⲉϩⲣⲱⲧ ⲙⲡⲏⲣⲡ ⲛⲧⲟⲣⲅⲏ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲡⲁⲛⲧⲱⲕⲣⲁⲧⲱⲣ
16 Og på Kappen, på sin Lænd har han et Navn skrevet: Kongers Konge og Herrers Herre.
ⲓ̅ⲋ̅ⲉⲩⲛ ⲟⲩⲣⲁⲛ ⲉϥⲥⲏϩ ⲉϫⲙ ⲡⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲙⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲣⲣⲟ ⲛⲛⲉⲣⲣⲱⲟⲩ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲛϫⲓⲥⲟⲟⲩⲉ
17 Og jeg så en Engel stående i Solen, og han råbte med høj Røst og sagde til alle Fugle, som flyve midt oppe under Himmelen: Kommer og samler eder til Guds store Nadver
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ⲉϫⲙ ⲡⲣⲏ ⲉϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲉⲛϩⲁⲗⲁⲁⲧⲉ ⲉⲧϩⲏⲗ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ϫⲉ ⲁⲙⲏⲓⲧⲛ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲇⲓⲡⲛⲟⲛ ⲛⲟϭ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
18 for at æde Kød af Konger og Kød af Krigsøverster og Kød af vældige og Kød af Heste og af dem, som sidde på dem, og Kød af alle, både frie og Trælle, små og store.
ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲙ ⲛⲛⲥⲁⲣⲝ ⲛⲛⲉⲣⲣⲱⲟⲩ ⲙⲛ ⲛⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ⲛϫⲱⲱⲣⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϩⲧⲱⲱⲣ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲁⲗⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲛϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲛ ⲛⲣⲙϩⲉ ⲙⲛ ⲛⲕⲟⲩⲓ ⲙⲛ ⲛⲛⲟϭ
19 Og jeg så Dyret og Jordens Kongen og deres Hære samlede for at føre Krig imod ham, som sad på Hesten, og imod hans Hær.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲉⲣⲱⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ ⲉⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲉⲓⲣⲉ ⲛⲟⲩⲡⲟⲗⲉⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲧⲁⲗⲏⲩ ⲉⲡⲉϩⲧⲟ ⲛⲟⲩⲟⲃϣ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ
21 Og de andre bleve ihjelslåede med hans Sværd, som sad på Hesten, det, der udgik af hans Mund, og alle Fuglene bleve mættede at deres Kød.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲉⲥⲉⲡⲏ ⲁⲩⲙⲟⲩ ϩⲛ ⲧⲥⲏϥⲉ ⲙⲡⲉⲧⲧⲁⲗⲉ ⲉⲡⲉϥϩⲧⲟ ⲧⲁⲓ ⲛⲧⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉϥⲧⲁⲡⲣⲟ ⲁⲩⲱ ⲛϩⲁⲗⲁⲁⲧⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲥⲁⲣⲝ
