Aabenbaringen 14
1 Og jeg så, og se, Lammet stod på Zions Bjerg, og med det hundrede og fire og fyrretyve Tusinde, som havde dets Navn og dets Faders Navn skrevet på deres Pander.
ತತಃ ಪರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಮೇಷಶಾವಕೋ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಸಿಯೋನಪರ್ವ್ವತಸ್ಯೋಪರ್ಯ್ಯತಿಷ್ಠತ್, ಅಪರಂ ಯೇಷಾಂ ಭಾಲೇಷು ತಸ್ಯ ನಾಮ ತತ್ಪಿತುಶ್ಚ ನಾಮ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ತಾದೃಶಾಶ್ಚತುಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಹಸ್ರಾಧಿಕಾ ಲಕ್ಷಲೋಕಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಸನ್|
2 Og jeg hørte en Lyd fra Himmelen som en Lyd af mange Vande og som en Lyd af stærk Torden, og den Lyd, jeg hørte, var som at Harpespillere, der spillede på deres Harper.
ಅನನ್ತರಂ ಬಹುತೋಯಾನಾಂ ರವ ಇವ ಗುರುತರಸ್ತನಿತಸ್ಯ ಚ ರವ ಇವ ಏಕೋ ರವಃ ಸ್ವರ್ಗಾತ್ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ| ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ ಸ ರವೋ ವೀಣಾವಾದಕಾನಾಂ ವೀಣಾವಾದನಸ್ಯ ಸದೃಶಃ|
3 Og de sang en ny Sang for Tronen og for de fire levende Væsener og de Ældste; og ingen kunde lære den Sang, uden de hundrede og fire og fyrretyve Tusinde, som ere løskøbte fra Jorden.
ಸಿಂಹಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಾಣಿಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚಾನ್ತಿಕೇ ಽಪಿ ತೇ ನವೀನಮೇಕಂ ಗೀತಮ್ ಅಗಾಯನ್ ಕಿನ್ತು ಧರಣೀತಃ ಪರಿಕ್ರೀತಾನ್ ತಾನ್ ಚತುಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಯಹಸ್ರಾಧಿಕಲಕ್ಷಲೋಕಾನ್ ವಿನಾ ನಾಪರೇಣ ಕೇನಾಪಿ ತದ್ ಗೀತಂ ಶಿಕ್ಷಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ|
4 Dette er dem, som ikke have besmittet sig med Kvinder, thi de ere jomfruelige; dette er dem, som følge Lammet, hvor det går. Disse ere løskøbte fra Menneskene, en Førstegrøde før Gud og Lammet,
ಇಮೇ ಯೋಷಿತಾಂ ಸಙ್ಗೇನ ನ ಕಲಙ್ಕಿತಾ ಯತಸ್ತೇ ಽಮೈಥುನಾ ಮೇಷಶಾವಕೋ ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ಸ್ಥಾನಂ ಗಚ್ಛೇತ್ ತತ್ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ತಮ್ ಅನುಗಚ್ಛನ್ತಿ ಯತಸ್ತೇ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯತಃ ಪ್ರಥಮಫಲಾನೀವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಕೃತೇ ಪರಿಕ್ರೀತಾಃ|
5 og i deres Mund er der ikke fundet Løgn; thi de ere ulastelige.
ತೇಷಾಂ ವದನೇಷು ಚಾನೃತಂ ಕಿಮಪಿ ನ ವಿದ್ಯತೇ ಯತಸ್ತೇ ನಿರ್ದ್ದೋಷಾ ಈಶ್ವರಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|
6 Og jeg så en anden Engel flyve midt oppe under Himmelen, som havde et evigt Evangelium at forkynde for dem, der bo på Jorden, og for alle Folkeslag og Stammer og Tungemål og Folk, (aiōnios g166)
ಅನನ್ತರಮ್ ಆಕಾಶಮಧ್ಯೇನೋಡ್ಡೀಯಮಾನೋ ಽಪರ ಏಕೋ ದೂತೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸೋ ಽನನ್ತಕಾಲೀಯಂ ಸುಸಂವಾದಂ ಧಾರಯತಿ ಸ ಚ ಸುಸಂವಾದಃ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವವಂಶೀಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವಭಾಷಾವಾದಿನಃ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಾಂಶ್ಚ ಪೃಥಿವೀನಿವಾಸಿನಃ ಪ್ರತಿ ತೇನ ಘೋಷಿತವ್ಯಃ| (aiōnios g166)
7 og han sagde med høj Røst: Frygter Gud og giver ham Ære, thi hans Doms Time er kommen, og tilbeder ham, som har gjort Himmelen og Jorden og Havet og Vandenes Kilder.
ಸ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣೇದಂ ಗದತಿ ಯೂಯಮೀಶ್ವರಾದ್ ಬಿಭೀತ ತಸ್ಯ ಸ್ತವಂ ಕುರುತ ಚ ಯತಸ್ತದೀಯವಿಚಾರಸ್ಯ ದಣ್ಡ ಉಪಾತಿಷ್ಠತ್ ತಸ್ಮಾದ್ ಆಕಾಶಮಣ್ಡಲಸ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಸಮುದ್ರಸ್ಯ ತೋಯಪ್ರಸ್ರವಣಾನಾಞ್ಚ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರಣಮ್ಯತಾಂ|
8 Og endnu en anden Engel fulgte, som sagde: Falden, falden er Babylon, den store, som har givet alle Folkeslagene at drikke af sin Utugts Harmes Vin.
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ದ್ವಿತೀಯ ಏಕೋ ದೂತ ಉಪಸ್ಥಾಯಾವದತ್ ಪತಿತಾ ಪತಿತಾ ಸಾ ಮಹಾಬಾಬಿಲ್ ಯಾ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನ್ ಸ್ವಕೀಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರರೂಪಂ ಕ್ರೋಧಮದಮ್ ಅಪಾಯಯತ್|
9 Og en tredje Engel fulgte dem og sagde med høj Røst: Dersom nogen tilbeder Dyret og dets Billede og tager Mærke på sin Pande eller på sin Hånd,
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ತೃತೀಯೋ ದೂತ ಉಪಸ್ಥಾಯೋಚ್ಚೈರವದತ್, ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ ತಂ ಶಶುಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮಾಞ್ಚ ಪ್ರಣಮತಿ ಸ್ವಭಾಲೇ ಸ್ವಕರೇ ವಾ ಕಲಙ್ಕಂ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಚ
10 så skal han drikke af Guds Harmes Vin, som er iskænket ublandet i hans Vredes Bæger; og han skal pines med Ild og Svovl for de hellige Engles og for Lammets Åsyn.
ಸೋ ಽಪೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಪಾತ್ರೇ ಸ್ಥಿತಮ್ ಅಮಿಶ್ರಿತಂ ಮದತ್ ಅರ್ಥತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಮದಂ ಪಾಸ್ಯತಿ ಪವಿತ್ರದೂತಾನಾಂ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಹ್ನಿಗನ್ಧಕಯೋ ರ್ಯಾತನಾಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ ಚ|
11 Og deres Pines Røg opstiger i Evighedernes Evigheder; og de have ikke Hvile Dag og Nat, de, som tilbede Dyret og dets Billede, og enhver, som tager dets Navns Mærke. (aiōn g165)
ತೇಷಾಂ ಯಾತನಾಯಾ ಧೂಮೋ ಽನನ್ತಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಉದ್ಗಮಿಷ್ಯತಿ ಯೇ ಚ ಪಶುಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮಾಞ್ಚ ಪೂಜಯನ್ತಿ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನೋ ಽಙ್ಕಂ ವಾ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತೇ ದಿವಾನಿಶಂ ಕಞ್ಚನ ವಿರಾಮಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ| (aiōn g165)
12 Her gælder det de helliges Udholdenhed, de, som bevare Guds Bud og Troen på Jesus.
ಯೇ ಮಾನವಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾ ಯೀಶೌ ವಿಶ್ವಾಸಞ್ಚ ಪಾಲಯನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸಹಿಷ್ಣುತಯಾತ್ರ ಪ್ರಕಾಶಿತವ್ಯಂ|
13 Og jeg hørte en Røst fra Himmelen, som sagde: Skriv: Salige ere de døde, som dø i Herren herefter. Ja, siger Ånden, de skulle hvile fra deres Møje, thi deres Gerninger følge med dem.
ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಾತ್ ಮಯಾ ಸಹ ಸಮ್ಭಾಷಮಾಣ ಏಕೋ ರವೋ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ ತೇನೋಕ್ತಂ ತ್ವಂ ಲಿಖ, ಇದಾನೀಮಾರಭ್ಯ ಯೇ ಪ್ರಭೌ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ತೇ ಮೃತಾ ಧನ್ಯಾ ಇತಿ; ಆತ್ಮಾ ಭಾಷತೇ ಸತ್ಯಂ ಸ್ವಶ್ರಮೇಭ್ಯಸ್ತೈ ರ್ವಿರಾಮಃ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಃ ತೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚ ತಾನ್ ಅನುಗಚ್ಛನ್ತಿ|
14 Og jeg, så, og se en hvid Sky, og på Skyen sad der en lig en Menneskesøn med en Guldkrone på sit Hoved og en skarp Segl i sin Hånd.
ತದನನ್ತರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಶ್ವೇತವರ್ಣ ಏಕೋ ಮೇಘೋ ದೃಷ್ಟಸ್ತನ್ಮೇಘಾರೂಢೋ ಜನೋ ಮಾನವಪುತ್ರಾಕೃತಿರಸ್ತಿ ತಸ್ಯ ಶಿರಸಿ ಸುವರ್ಣಕಿರೀಟಂ ಕರೇ ಚ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ತಿಷ್ಠತಿ|
15 Og en anden Engel gik ud fra Templet og råbte med høj Røst til ham, som sad på Skyen: Udsend din Segl og høst; thi Timen til at høste er kommen, fordi Jordens Høst er moden.
ತತಃ ಪರಮ್ ಅನ್ಯ ಏಕೋ ದೂತೋ ಮನ್ದಿರಾತ್ ನಿರ್ಗತ್ಯೋಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣ ತಂ ಮೇಘಾರೂಢಂ ಸಮ್ಭಾಷ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಯಾ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಂ ಕ್ರಿಯತಾಂ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಸ್ಯ ಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೋ ಯತೋ ಮೇದಿನ್ಯಾಃ ಶಸ್ಯಾನಿ ಪರಿಪಕ್ಕಾನಿ|
16 Og han, som sad på Skyen, lod sin Segl gå over Jorden, og Jorden blev høstet.
ತತಸ್ತೇನ ಮೇಘಾರೂಢೇನ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಂ ಕೃತಂ|
17 Og en anden Engel gik ud fra Templet i Himmelen; også han havde en skarp Segl.
ಅನನ್ತರಮ್ ಅಪರ ಏಕೋ ದೂತಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಮನ್ದಿರಾತ್ ನಿರ್ಗತಃ ಸೋ ಽಪಿ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ಧಾರಯತಿ|
18 Og fra Alteret gik en anden Engel ud, som havde Magt over Ilden; og han råbte med høj Røst til den, som havde den skarpe Segl, og sagde: Udsend din skarpe Segl og afskær Druerne af Jordens Vintræ; thi dets Druer ere modne.
ಅಪರಮ್ ಅನ್ಯ ಏಕೋ ದೂತೋ ವೇದಿತೋ ನಿರ್ಗತಃ ಸ ವಹ್ನೇರಧಿಪತಿಃ ಸ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣ ತಂ ತೀಕ್ಷ್ಣದಾತ್ರಧಾರಿಣಂ ಸಮ್ಭಾಷ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಯಾ ಸ್ವಂ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಮೇದಿನ್ಯಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಗುಚ್ಛಚ್ಛೇದನಂ ಕ್ರಿಯತಾಂ ಯತಸ್ತತ್ಫಲಾನಿ ಪರಿಣತಾನಿ|
19 Og Engelen lod sin Segl gå hen over Jorden og afskar Frugten på Jordens Vintræ og kastede den i Guds Harmes store Persekar.
ತತಃ ಸ ದೂತಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಸ್ವದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲಚ್ಛೇದನಮ್ ಅಕರೋತ್ ತತ್ಫಲಾನಿ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಮಹಾಕುಣ್ಡಸ್ಯ ಮಧ್ಯಂ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
20 Og Persekarret blev trådt uden for Staden, og der kom Blod ud af Persekarret op til Hestenes Bidsler, så langt som eet Tusinde og seks Hundrede Stadier.
ತತ್ಕುಣ್ಡಸ್ಥಫಲಾನಿ ಚ ಬಹಿ ರ್ಮರ್ದ್ದಿತಾನಿ ತತಃ ಕುಣ್ಡಮಧ್ಯಾತ್ ನಿರ್ಗತಂ ರಕ್ತಂ ಕ್ರೋಶಶತಪರ್ಯ್ಯನ್ತಮ್ ಅಶ್ವಾನಾಂ ಖಲೀನಾನ್ ಯಾವದ್ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
