< Salme 95 >
1 Kom, lad os Juble, for HERREN, råbe af fryd for vor Frelses Klippe,
Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.
2 møde med Tak for hans Åsyn, juble i Sang til hans Pris!
Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.
3 Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;
PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
4 i hans Hånd er Jordens dybder, Bjergenes Tinder er hans;
W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.
5 Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.
Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.
6 Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!
Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.
7 Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:
On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;
8 "Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,
Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;
9 da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.
Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.
10 Jeg væmmedes fyrretyve År ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.
Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;
11 Så svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gå ind til min Hvile!
Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.