< Salme 94 >
1 HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 de siger: "HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!"
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Jager de end den ret, færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.