Salme 91

1 Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,

آنکه به خدای متعال پناه می‌برد، زیر سایهٔ قادر مطلق در امان خواهد بود.

2 siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.

او به خداوند می‌گوید: «تو پناهگاه و خدای من هستی. من بر تو توکل دارم.»

3 Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;

خداوند، تو را از هر دام خطرناک و بیماری کشنده خواهد رهانید.

4 han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.

او تو را در زیر بالهای خود خواهد گرفت و از تو مراقبت خواهد کرد. وعده‌های امین او برای تو چون سلاح و سپر می‌باشد.

5 Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen

از بلاهای شب نخواهی ترسید و از حملات ناگهانی در روز بیم نخواهی داشت.

6 ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.

وبایی که در تاریکی می‌خزد تو را نخواهد ترساند و طاعونی که در روشنایی کشتار می‌کند تو را نخواهد هراساند.

7 Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;

اگر هزار نفر در کنار تو بیفتند و ده هزار نفر در اطراف تو جان بسپارند، به تو آسیبی نخواهد رسید.

8 du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;

تنها با چشمان خود، خواهی نگریست و مجازات گناهکاران را خواهی دید.

9 (thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.

هیچ بدی دامنگیر تو نخواهد شد و بلایی بر خانهٔ تو سایه نخواهد افکند، زیرا تو به خداوند پناه برده‌ای و زیر سایهٔ خدای قادر متعال به سر می‌بری.

10 Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;

11 thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;

زیرا به فرشتگان خود فرمان خواهد داد تا به هر راهی که بروی، تو را حفظ کنند.

12 de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;

آنها تو را بر دستهای خود بلند خواهند کرد تا حتی پایت هم به سنگی نخورَد.

13 du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.

شیر درنده و مار سمی را زیر پا له خواهی کرد و آسیبی به تو نخواهد رسید!

14 "Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;

خداوند می‌فرماید: «آنانی را که مرا دوست دارند، نجات خواهم داد و کسانی را که مرا می‌شناسند، حفظ خواهم کرد.

15 kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:

وقتی دعا کنند، دعایشان را مستجاب خواهم ساخت و چون در زحمت بیفتند، به کمک ایشان خواهم شتافت؛ آنها را خواهم رهانید و سرافراز خواهم ساخت.

16 med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"

به آنها عمر دراز خواهم بخشید و نجاتشان خواهم داد.»