Salme 9
1 (Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
2 glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
3 fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.
Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
4 Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.
Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
5 Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
6 Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
7 Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
8 skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
9 HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
10 og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
11 Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
12 Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:
Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
13 "HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
14 at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"
Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
15 Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
16 HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon (Sela)
Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! (Sela)
Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.
Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
19 Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;
Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
20 HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)
Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi. (Sela)
