Salme 89

1 (En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.

هۆنراوەیەکی ئێیتانی ئەزراحی. هەتاهەتایە گۆرانی بەسەر خۆشەویستی نەگۆڕی یەزداندا دەڵێم، نەوە دوای نەوە بە دەمم دڵسۆزیت ڕادەگەیەنم.

2 Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.

هەروەک گوتم، هەتاهەتایە خۆشەویستی نەگۆڕ بنیاد دەنرێت، لە ئاسمان دڵسۆزیت چەسپاوە.

3 Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:

فەرمووت: «پەیمانم لەگەڵ هەڵبژاردەی خۆم بەستووە، سوێندم بۆ داودی بەندەم خواردووە،

4 "Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" (Sela)

”هەتاهەتایە وەچەکەت دەچەسپێنم، نەوە دوای نەوە تەختت بنیاد دەنێم.“»

5 Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.

ئەی یەزدان، ئاسمان ستایشی کارە سەرسوڕهێنەرەکانت دەکات، هەروەها لەناو کۆڕی پیرۆزانیش دڵسۆزیت.

6 Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?

لەناو هەورەکان کێ هاوتای یەزدانە؟ لەنێو فریشتەکانی ئاسمان کامەیان لە یەزدان دەچێت؟

7 En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.

خودا لەنێو ئەنجومەنی پیرۆزان زۆر سامناکە، لە هەموو ئەوانەی دەوروبەری ترسناکترە.

8 HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.

ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، کێ وەک تۆ وایە؟ تۆ بەهێزیت، ئەی یەزدان، دڵسۆزیشت دەوری داویت.

9 Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.

دەسەڵاتت بەسەر هەڵچوونی دەریادا هەیە، کە شەپۆلەکانی بەرز دەبنەوە، هێمنیان دەکەیتەوە.

10 Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.

وەک بریندارێکی سەخت ڕاهەبت پان کردەوە، بە هێزی بازووت دوژمنەکانت پەرتەوازە کرد.

11 Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.

ئاسمان هی تۆیە، هەروەها زەویش، گەردوون و هەرچی تێیدایە تۆ داتمەزراندووە.

12 Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.

باکوور و باشوور تۆ بەدیت هێناون، تابۆر و حەرمۆن بۆ ناوی تۆ هەلهەلە لێدەدەن.

13 Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.

بازووت هەیە لەگەڵ توانا، دەستت بەهێزە، دەستی ڕاستت بەرزە.

14 Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.

ڕاستودروستی و دادپەروەری بناغەی تەختی تۆن، خۆشەویستی نەگۆڕ و ڕاستی لەبەردەمی تۆ دەڕۆن.

15 Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!

خۆزگە بەو گەلە دەخوازرێ کە دەزانن چۆن پڕ بە دەنگیان هاواری شادی بکەن، ئەی یەزدان، بە ڕووناکی ڕوخساری تۆ ڕێ دەکەن.

16 De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.

بەهۆی ناوی تۆوە بە درێژایی ڕۆژ شادمان دەبن، بە ڕاستودروستی تۆ بەرز دەبنەوە،

17 Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;

چونکە تۆ شکۆمەندی و هێزی ئەوانیت، ئێمە بە ڕەزامەندی تۆ بەهێز دەبین.

18 thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!

بێگومان قەڵغانمان هی یەزدانە، پاشامان هی خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلە.

19 Du taled engang i et Syn til dine fromme: "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;

جارێکیان لە بینینێکدا قسەت کرد، بە خۆشەویستانی خۆتت فەرموو: «هێزم بە پاڵەوانێک بەخشی، لەنێو گەل گەنجێکم بەرزکردەوە.

20 jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;

داودی بەندەی خۆمم دۆزییەوە، بە ڕۆنی پیرۆزم دەستنیشانم کرد.

21 thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.

ئەوەی دەستم پێوەی دەچەسپێت، هەروەها بازووم بەهێزی دەکات.

22 Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;

دوژمن بەسەریدا زاڵ نابێت، نابێتە ژێر دەستەی کوڕی زۆردار.

23 jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;

لەبەردەمی خۆی دوژمنانی تێکدەشکێنم، ناحەزانی تووشی بەڵا دەکەم.

24 med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;

دڵسۆزی و خۆشەویستی نەگۆڕی منی لەگەڵدایە، بە ناوی منەوە بەهێز دەبێت.

25 jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;

وا دەکەم دەستی بەسەر دەریاوە بێت، دەستی ڕاستی بەسەر ڕووبارەکان.

26 mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

هاوارم بۆ دەکات:”تۆ باوکمی، خودای منی، تاشەبەردی ڕزگاریی منیت.“

27 Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;

منیش دەیکەمە نۆبەرەی خۆم، بەرزترین لە پاشایانی زەوی.

28 jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;

هەتاهەتایە خۆشەویستی نەگۆڕی خۆمی بۆ دەپارێزم، پەیمانی من بۆ ئەو دەچەسپێت.

29 jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.

هەتاهەتایە وەچەکەی دەچەسپێنم، تەختیشی بەقەد ڕۆژگاری ئاسمان بێت.

30 Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,

«ئەگەر کوڕانی واز لە فێرکردنم بهێنن، ڕێگای یاساکانی من نەگرنەبەر،

31 hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,

ئەگەر سەرپێچی فەرزەکانم بکەن، ڕاسپاردەکانم بەجێنەگەیەنن،

32 da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;

لەسەر یاخیبوونەکانیان بە دار سزایان دەدەم، بە لێدان گوناهەکانیان،

33 men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;

بەڵام خۆشەویستی نەگۆڕی خۆمی لێ ناکەمەوە، درۆ ناکەم دەربارەی دڵسۆزییەکەم.

34 jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.

پەیمانی خۆم ناشکێنم و قسەی خۆم ناگۆڕم.

35 Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:

جارێک سوێندم بە پیرۆزی خۆم خوارد، درۆ لەگەڵ داود ناکەم.

36 Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,

هەتاهەتایە نەوەی داود دەمێنێت و تەختی وەک خۆر لەبەردەممە،

37 stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, (Sela)

هەمیشە وەک مانگ دەچەسپێت، ئەو شایەتەی لە ئاسمانیشە دڵسۆزە.»

38 Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;

بەڵام تۆ ڕەتت کردەوە و وازت لێی هێنا، لە دەستنیشانکراوەکەت تووڕەبوویت.

39 Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;

پەیمانەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت شکاند و تاجەکەی ئەوت لە خۆڵ وەردا و گڵاوت کرد.

40 du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;

هەموو شووراکانیت ڕووخاند، قەڵاکانیت کردە کاولگە.

41 alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.

هەموو ئەوانەی تێدەپەڕن تاڵانیان کردی، بوو بە ڕیسوایی لەنێو دراوسێکان.

42 Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;

دەستی ڕاستی دوژمنەکانیت بەرزکردەوە، هەموو ناحەزەکانیت دڵشاد کرد.

43 hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;

دەمی شمشێرەکەیت هەڵگێڕایەوە و لە جەنگدا سەرتنەخست.

44 du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,

شکۆمەندییەکەیت پووچەڵ کردەوە، تەختی ئەوت فڕێدایە سەر زەوی.

45 afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. (Sela)

ڕۆژگاری گەنجیت کورت کردەوە و بەرگی شەرمەزاریت کردە بەری.

46 Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?

ئەی یەزدان، هەتا کەی؟ ئایا بە تەواوی خۆت دەشاریتەوە؟ هەتا کەی تووڕەییت وەک ئاگر دادەگیرسێت؟

47 Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!

لەبیرت بێت تەمەنم چەند کورتە. ئادەمیزادت بۆ چ مەبەستێکی پووچ بەدیهێناوە؟

48 Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? (Sela) (Sheol h7585)

ئایا پیاو هەیە بژیێت و مردن نەبینێت؟ یان گیانی خۆی لە دەست جیهانی مردووان دەرباز بکات؟ (Sheol h7585)

49 Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?

ئەی پەروەردگار، کوا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی جارانت، کە بە دڵسۆزی خۆت سوێندت بۆ داود خوارد؟

50 Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,

پەروەردگار، شورەیی خزمەتکاری خۆت لەبیر بێت، چۆن هی هەموو گەلانم لە باوەشی خۆم گرتووە،

51 hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.

ئەو سووکایەتییەی دوژمنەکانت، ئەی یەزدان، ئەوەی بە ڕاستی بە نەوەکانی دەستنیشانکراوەکەت کرا.

52 Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!

هەر ستایش بۆ یەزدان، هەتاهەتایە. ئامین و ئامین.