< Salme 88 >

1 (En Sang. En Salme af Koras Sønner. Til Sangmesteren. Al-mahalat-leannot. En Maskil af Ezraitten Heman.) HERRE min Gud, jeg råber om dagen, om Natten når mit Skrig til dig;
Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
2 lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, til mit Klageråb låne du Øre!
Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
3 Thi min Sjæl er mæt af Lidelser, mit Liv er Dødsriget nær, (Sheol h7585)
Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol h7585)
4 jeg regnes blandt dem, der sank i Graven, er blevet som den, det er ude med,
Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
5 kastet hen imellem de døde, blandt faldne, der hviler i Graven, hvem du ej mindes mere, thi fra din Hånd er de revet.
Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
6 Du har lagt mig i den underste Grube, på det mørke, det dybe Sted;
Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
7 tungt hviler din Vrede på mig, alle dine Brændinger lod du gå over mig. (Sela)
Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
8 Du har fjernet mine Frænder fra mig, gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er fængslet, kan ikke gå ud,
Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
9 mit Øje er sløvt af Vånde. Hver Dag, HERRE, råber jeg til dig og rækker mine Hænder imod dig.
Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
10 Gør du Undere for de døde, står Skyggerne op og takker dig? (Sela)
Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
11 Tales der om din Nåde i Graven, i Afgrunden om din Trofasthed?
Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
12 Er dit Under kendt i Mørket, din Retfærd i Glemselens Land?
Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
13 Men jeg, o HERRE, jeg råber til dig, om Morgenen kommer min Bøn dig i Møde.
Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
14 Hvorfor forstøder du, HERRE, min Sjæl og skjuler dit Åsyn for mig?
Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
15 Elendig er jeg og Døden nær, dine Rædsler har omgivet mig fra min Ungdom;
Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
16 din Vredes Luer går over mig, dine Rædsler har lagt mig øde,
Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
17 som Vand er de om mig Dagen lang, til Hobe slutter de Kreds om mig;
Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
18 Ven og Frænde fjerned du fra mig, holdt mine Kendinge borte.
Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.

< Salme 88 >