Salme 81
1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
