Salme 81

1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Faarfannaa Asaaf Kan Gitiitiidhaan Faarfatamu. Waaqa jabina nuu taʼeef gammachuudhaan faarfadhaa; Waaqa Yaaqoobiitiif gammachuudhaan ililchaa!

2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Faarfachuu jalqabaa; dibbees rukutaa; baganaa fi kiraara sagalee gaarii qabu rukutaa.

3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Yeroo Baatiin dhalattu, yommuu jiʼi goobanutti, guyyaa ayyaana keenyaa malakata afuufaa;

4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

kun seera Israaʼeliif kenname, ajaja Waaqa Yaaqoob.

5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

Inni yeroo biyya Gibxi dhaʼuuf baʼetti, waan kana Yoosefiif seera godhee dhaabe. Anis afaan duraan hin beekin tokko dhagaʼe.

6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

Innis akkana jedhe; “Ani gatiittii isaanii irraa baʼaa buuseera; harki isaanis guuboo baachuu jalaa baʼe.

7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Ati dhiphina kee keessatti na waammatte; anis sin oolche; anis lafa bakakkaan itti dhokatu keessaa deebii siifin kenne; bishaan Mariibaa birattis sin qore.

8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

“Yaa saba koo dhagaʼi; ani siin akeekkachiisa; yaa Israaʼel ati utuu na dhaggeeffate!

9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Waaqni ormaa tokko iyyuu isin gidduu hin jiraatin; ana malee waaqa biraa hin waaqeffatin.

10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Ani Waaqayyo Waaqa kee, kan Gibxii baasee isin fidee dha. Afaan kee balʼisii banadhu; ani nan guutaa.

11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

“Sabni koo garuu na hin dhaggeeffanne; Israaʼel anaaf hin bulle.

12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Kanaafuu ani akka isaan karaa fedhii isaanii deemaniif dabarsee mata jabina isaaniitti isaan kenne.

13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

“Utuu sabni koo na dhaggeeffatee, utuu Israaʼel karaa koo irra deemee jiraatee,

14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

ani silaa akkam dafee diinota isaanii jilbeenfachiisee harka koos amajaajota isaaniitti nan kaasa ture!

15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

Warri Waaqayyoon jibban fuula isaa duratti ni gugguufu; adabbiin isaaniis bara baraan itti fufa.

16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Ani garuu qamadii qulqulluu isin soora; damma kattaa keessaa baafames isinan quubsa.”