Salme 81

1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Kantaanyo iti napigsa ti Dios a pigsatayo; idir-iyo ti ragsakyo a maipaay iti Dios ni Jacob.

2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Agkantakayo ken tukarenyo ti pandereta, ti makaay-ayo ti unina a lira a mabuyogan iti arpa.

3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Puyotanyo ti tangguyob iti aldaw iti baro a bulan, iti aldaw ti kabus, inton mangrugi ti piestatayo.

4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

Ta daytoy ket linteg para iti Israel, maysa a bilin nga inted ti Dios ni Jacob.

5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

Impaulogna daytoy a kas pagalagadan kenni Jose idi binusorna ti daga ti Egipto, a nakangngegak iti pagsasao a saanko nga ammo.

6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

“Inikkatko ti dadagsen iti abagana; nawaya-wayaan dagiti imana manipud iti panangig-iggemna iti basket.

7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Iti panagtutuokyo, immawagkayo, ket tinulongankayo; sinungbatankayo manipud iti nasipnget nga ulep ti gurruod. Sinuotkayo kadagiti danum idiay Meriba. (Selah)

8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

Dumngegkayo dakayo a tattaok, ta ballaagankayo, O Israel, no laeng koma ta dumngegkayo kaniak!

9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Masapul nga awan ti ganganaet a dios kadakayo; masapul a saanyo a dayawen ti aniaman a ganganaet a dios.

10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Siak ni Yahweh a Diosyo, a nangiruar kadakayo manipud iti daga ti Egipto. Ingangam ta ngiwatmo, ket punnoek dayta.

11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

Ngem saan a dimngeg dagiti tattaok kadagiti sasaok; saannak nga impangag ti Israel.

12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Isu nga inyawatko ida iti kinasukirda tapno maaramidda ti ipagarupda nga umno.

13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

No koma ta dumngeg kaniak dagiti tattaok; no koma ta magna dagiti tattaok kadagiti dalanko.

14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

Ket dagus a parmekek dagiti kabusorda ken ibaw-ingko ti imak maibusor kadagiti mangidaddadanes kadakuada.

15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

Agtigerger koma iti butengda dagiti manggurgura kenni Yahweh iti sangoananna! Maibabainda koma iti agnanayon.

16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Taraonakto ti Israel iti kasasayaatan a trigo; pennekenkayonto iti diro a naggapu kadagiti dadakkel a bato.”