Salme 81

1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Bisa ga gittit. Ta Asaf. Ku rera don farin ciki ga Allah ƙarfinmu; ku yi sowa ga Allah na Yaƙub!

2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Ku fara kaɗe-kaɗe, ku buga ganga, ku kaɗa garaya da molo masu daɗi.

3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Ku busa ƙahon rago a Sabon Wata, da kuma sa’ad da wata ya kai tsakiya, a ranar Bikinmu;

4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

wannan ƙa’ida ce domin Isra’ila, farilla ta Allah na Yaƙub.

5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

Ya kafa shi a matsayin ƙa’ida domin Yusuf sa’ad da ya fito daga Masar. Muka ji yaren da ba mu fahimta ba.

6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

Ya ce, “Na kau da nauyi daga kafaɗunku; an’yantar da hannuwansu daga kwando.

7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Cikin damuwarku kun yi kira na kuwa kuɓutar da ku, na amsa muku daga girgijen tsawa; na gwada ku a ruwan Meriba. (Sela)

8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

“Ku ji, ya mutanena, zan kuwa gargaɗe ku, in ba za ku saurare ni ba, ya Isra’ila!

9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Kada ku kasance da baƙon allah a cikinku; ba za ku rusuna ga baƙon allah ba.

10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Ni ne Ubangiji Allahnku wanda ya fitar da ku daga Masar. Ku buɗe bakinku zan kuwa cika shi.

11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

“Amma mutanena ba su saurare ni ba; Isra’ila bai miƙa kansa gare ni ba.

12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Saboda haka na ba da su ga zukatansu da suka taurare don su bi dabararsu.

13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

“A ce mutanena za su saurare ni, a ce Isra’ila zai bi hanyoyina,

14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

da nan da nan sai in rinjayi abokan gābansu in kuma juye hannuna a kan maƙiyansu!

15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

Waɗanda suke ƙin Ubangiji za su fāɗi a gabansa da rawar jiki, hukuncinsu kuma zai dawwama har abada.

16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Amma za a ciyar da ku da alkama mafi kyau; da zuma daga dutsen da zai ƙosar da ku.”