Salme 81
1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,
Pag-awit sa makusog ngadto sa Dios nga atong kusog: Sa Dios ni Jacob managsinggit kamo ug usa ka kagahub sa kalipay.
2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
Pagpatugbaw ug usa ka awit, ug dad-a nganhi ang gagmayng tambor, Ang mananoy nga alpa uban ang salterio.
3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!
Huypa ang trompeta sa bagong bulan, Sa bulan nga takdul, sa atong adlaw sa fiesta.
4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
Kay kini maoy usa ka kabalaoran alang sa Israel, Unsa ka tulomanon sa Dios ni Jacob.
5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
Iyang gitudlo kini kang Jose alang sa pagpamatuod, Sa diha nga migula siya gikan sa yuta sa Egipto, Diin hibatian ko ang usa ka sinultihan nga wala ko masabut.
6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
Gikuha ko ang iyang abaga gikan sa palas-anon: Ang iyang mga kamot gipagawas gikan sa alat.
7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
Sa kasamok ikaw misangpit, ug ako nagluwas kanimo; Gitubag ko ikaw sa dapit nga natago sa dalugdog; Nasulayan ko ikaw didto sa katubigan sa Meriba. (Selah)
8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
Patalinghug, Oh akong katawohan, ug ako magapamatuod kanimo: Oh Israel, kong ikaw magapatalinghug unta kanako!
9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
Dili ka magbaton ug lain nga dios diha kanimo; Ni magsimba ka sa bisan unsang dumuloong nga dios.
10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
Ako mao si Jehova nga imong Dios, Nga nagkuha kanimo gikan sa yuta sa Egipto: Ngangha pagdaku ang imong baba, ug pagapun-on ko kini.
11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
Apan ang akong katawohan wala magpatalinghug sa akong tingog; Ug ang Israel dili buot kanako.
12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.
Busa gipasagdan ko (sila) sa kagahi sa ilang kasingkasing, Aron (sila) managlakaw sa ilang kaugalingong mga tambag.
13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!
Oh, nga magpatalinghug lamang unta ang akong katawohan kanako, Aron ang Israel maglakaw unta sa akong mga dalan!
14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!
Sa madali akong pagalaglagon ang ilang mga kaaway, Ug mosumbalik ang akong kamot batok sa ilang mga kabatok.
15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;
Ang mga magdudumot kang Jehova managpasakup unta kaniya: Apan ang panahon nila magapadayon sa walay katapusan.
16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"
Siya magpakaon usab kanila sa labing matambok sa trigo; Ug sa dugos nga gikan sa bato pagatagbawon ko ikaw.
