Salme 80
1 (Til Sangmesteren. El-sjosjannim-edut. Af Asaf. En Salme.) Lyt til, du Israels Hyrde, der leder Josef som en Hjord, træd frem i Glans, du, som troner på Keruber,
Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
2 for Efraims, Benjamins og Manasses Øjne; opbyd atter din Vælde og kom til vor Frelse!
Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
3 Hærskarers Gud, bring os atter på Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi må frelses!
Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
4 HERRE, Hærskarers Gud, hvor længe vredes du trods din Tjeners Bøn?
Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
5 Du har givet os Tårebrød at spise, Tårer at drikke i bredfuldt Mål.
Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
6 Du har gjort os til Stridsemne for vore Naboer, vore Fjender håner os.
Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
7 Hærskarers Gud, bring os atter på Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi må frelses!
Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
8 Du rykked en Vinstok op i Ægypten, drev Folkeslag bort og plantede den;
Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
9 du rydded og skaffed den Plads, den slog Rod og fyldte Landet;
Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
10 Bjergene skjultes af dens Skygge. Guds Cedre af dens Ranker;
Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
11 den bredte sine Skud til Havet og sine kviste til Floden.
Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
12 Hvorfor har du nedbrudt dens Hegn, så alle vejfarende plukker deraf?
Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
13 Skovens Vildsvin gnaver deri, Dyrene på Marken æder den op!
Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
14 Hærskarers Gud, vend tilbage, sku ned fra Himlen og se! Drag Omsorg for denne Vinstok,
Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
15 for Skuddet, din højre planted!
og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
16 Lad dem, der sved den og huggede den sønder, gå til for dit Åsyns Trussel!
Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
17 Lad din Hånd være over din højres Mand, det Menneskebarn, du opfostrede dig!
Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
18 Da viger vi ikke fra dig, hold os i Live, så påkalder vi dit Navn!
so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
19 HERRE, Hærskarers Gud, bring os atter på Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi må frelses!
Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
