Salme 77

1 (Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Yeduutuuniif. Faarfannaa Asaaf. Ani gargaarsaaf gara Waaqaatti nan iyyadhe; ani akka Waaqni na dhagaʼuuf nan iyyadhe.

2 jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Yeroo rakkina kootiitti Gooftaa nan barbaaddadhe; halkanis utuu hin dadhabin harka koo nan diriirfadhe; lubbuun koos jajjabaachuu didde.

3 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. (Sela)

Yaa Waaqi, ani yommuun si yaadadhu nan aada; ani irra deddeebiʼee nan yaade; hafuurri koos ni laafe.

4 Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

Ati akka iji koo hin dunuunfanne goote; ani akka malee lubbamee dubbachuu iyyuu dadhabe.

5 Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

Ani waaʼee bara durii, waaʼee waggoota durii duriis nan yaade;

6 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

ani halkaniin faarfannaa koo nan yaadadhe. Ani irra deddeebiʼee na yaade; hafuurri koos akkana jedhee qorate:

7 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

“Gooftaan bara baraan nama gataa? Inni deebiʼee garaa hin laafuu?

8 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Araarri isaa bara baraan badee? Waadaan isaa bara baraan guutamuu dhabee?

9 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

Waaqni arjoomuu irraanfateeraa? Inni aariidhaan gara laafina isaa dhiiseeraa?”

10 Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

Anis, “Harki mirgaa kan Waaqa Waan Hundaa Olii jijjiirameera jedhee yaaduun koo, dadhabbii koo ti” nan jedhe.

11 Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

Ani hojii Waaqayyoo nan yaadadha; dhugumaan dinqii kee kan durii nan yaadadhaa.

12 Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

Ani waan ati hojjette hunda irra deddeebiʼee nan yaada; waaʼee hojii keetii illee nan dubbadha.

13 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

Yaa Waaqi, karaan kee qulqulluu dha. Waaqni guddaan akka Waaqa keenyaa eessa jira?

14 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Ati Waaqa hojii dinqii hojjettuu dha; saboota gidduuttis humna kee ni argisiifta.

15 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

Irree kee cimaadhaan saba kee, sanyii Yaaqoobii fi sanyii Yoosef furteerta.

16 Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Yaa Waaqi, bishaanonni si argan; bishaanonni si arganii sodaatan; tuujubawwan ni hollatan.

17 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

Duumessi bishaan gad dhangalaase; samiiwwan ni qaqawweessaʼan; xiyyi kees qixa hundaan balaqqise.

18 din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Bakakkaan kee bubbee hamaa keessaa dhagaʼame; balaqqeesi kee addunyaa ibse; laftis hollattee sochoote.

19 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

Daandiin kee galaana keessa, karaan kee immoo bishaanota gurguddaa keessa baʼa; garuu faanni kee hin argamne.

20 Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

Ati harka Museetii fi harka Arooniin, saba kee akka bushaayeetti geggeessite.