< Salme 73 >

1 (En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
Zabbuli ya Asafu. Ddala Katonda mulungi eri Isirayiri n’eri abo abalina omutima omulongoofu.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
Naye nze amagulu gange gaali kumpi okutagala era n’ebigere byange okuseerera.
3 thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;
Kubanga nakwatirwa ab’amalala obuggya; bwe nalaba ababi nga bagaggawala nnyo.
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
Kubanga tebalina kibaluma; emibiri gyabwe miramu era minyirivu.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Tebeeraliikirira kabi konna ng’abalala. So tebalina kibabonyaabonya.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Amalala kyegavudde gabafuukira ng’omukuufu ogw’omu bulago, n’obukambwe ne bubafuukira ekyambalo.
7 Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Bagezze n’amaaso gaabwe ne gazimbagatana; balina bingi okusinga bye beetaaga.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Baduula era emboozi zaabwe zijjudde eby’okujooga. Batiisatiisa abalala n’okubeeragirako.
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.
Emimwa gyabwe gyolekedde eggulu; n’ennimi zaabwe zoogera eby’okwewaanawaana buli wantu.
10 Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.
Abantu ba Katonda kyebava babakyukira ne banywa amazzi mangi.
11 De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"
Era ne beebuuza nti, “Katonda bino abimanyi atya? Ali Waggulu Ennyo abitegeera?”
12 Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Aboonoonyi bwe bafaanana bwe batyo; bulijjo babeera mu ddembe, nga beeyongera kugaggawala.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Ddala omutima gwange ngukuumidde bwereere obutayonoona, n’engalo zange ne nzinaaba obutaba na musango.
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!
Naye mbonaabona obudde okuziba, era buli nkya mbonerezebwa.
15 Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."
Singa ŋŋamba nti njogere bwe nti, nandibadde mukuusa eri omulembe guno ogw’abaana bo.
16 Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
Bwe nafumiitiriza ntegeere ensonga eyo; nakisanga nga kizibu nnyo,
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
okutuusa lwe nalaga mu watukuvu wa Katonda, ne ntegeera enkomerero y’ababi.
18 Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Ddala obatadde mu bifo ebiseerera; obasudde n’obafaafaaganya.
19 Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!
Nga bazikirizibwa mangu nga kutemya kikowe! Entiisa n’ebamalirawo ddala!
20 De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.
Bali ng’omuntu azuukuse n’ategeera nti yaloose buloosi; era naawe bw’otyo, Ayi Mukama, bw’oligolokoka olinyooma embeera yaabwe omutali nsa.
21 Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
Omutima gwange bwe gwanyiikaala, n’omwoyo gwange ne gujjula obubalagaze,
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
n’aggwaamu okutegeera ne nfuuka ataliiko kye mmanyi, ne mba ng’ensolo obusolo mu maaso go.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Newaakubadde ebyo biri bwe bityo naye ndi naawe bulijjo; gw’onkwata ku mukono gwange ogwa ddyo.
24 du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.
Mu kuteesa kwo onkulembera, era olintuusa mu kitiibwa.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!
Ani gwe nnina mu ggulu, wabula ggwe? Era tewali na kimu ku nsi kye neetaaga bwe mba naawe.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Omubiri gwange n’omutima gwange biyinza okulemwa; naye Katonda ge maanyi g’omutima gwange, era ye wange ennaku zonna.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.
Kale laba, abo bonna abatakussaako mwoyo balizikirira; kubanga bonna abatakwesiga obamalirawo ddala.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Naye nze kye nsinga okwetaaga kwe kubeera okumpi ne Katonda wange. Ayi Mukama Katonda, nkufudde ekiddukiro kyange; ndyoke ntegeezenga abantu bonna ebikolwa byo eby’ekyewuunyo.

< Salme 73 >