Salme 72
1 (Af Salomo.) Gud, giv Kongen din ret, Kongesønnen din retfærd,
Pri Salomono. Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
2 så han dømmer dit Folk med Retfærdighed og dine arme med Ret!
Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
3 Da bærer Bjerge og Høje Fred for Folket i Retfærd.
La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
4 De arme blandt Folket skaffer han Ret, han bringer de fattige Frelse, og han slår Voldsmanden ned.
Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
5 Han skal leve, så længe Solen lyser og Månen skinner, fra Slægt til Slægt.
Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
6 Han kommer som Regn på slagne Enge, som Regnskyl, der væder Jorden;
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
7 i hans dage blomstrer Retfærd, og dyb Fred råder, til Månen forgår.
En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
8 Fra Hav til Hav skal han herske, fra Floden til Jordens Ender;
Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
9 hans Avindsmænd bøjer knæ for ham, og hans Fjender slikker Støvet;
Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
10 Konger fra Tarsis og fjerne Strande frembærer Gaver, Sabas og Sebas Konger kommer med Skat;
La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
11 alle Konger skal bøje sig for ham, alle Folkene være hans Tjenere.
Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
12 Thi han skal redde den fattige, der skriger om Hjælp, den arme, der savner en Hjælper,
Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
13 ynkes over ringe og fattig og frelse fattiges Sjæle;
Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
14 han skal fri deres Sjæle fra Uret og vold, deres Blod er dyrt i hans Øjne.
De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
15 Måtte han leve og Guld fra Saba gives ham! De skal bede for ham bestandig, velsigne ham Dagen igennem.
Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
16 Korn skal der være i Overflod i Landet, på Bjergenes Top; som Libanon skal dets Afgrøde bølge og Folk spire frem af Byen som Jordens Urter.
Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
17 Velsignet være hans Navn evindelig, hans Navn skal leve, mens Solen skinner. Ved ham skal man velsigne sig, alle Folk skal prise ham lykkelig!
Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
18 Lovet være Gud HERREN, Israels Gud som ene gør Undergerninger,
Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
19 og lovet være hans herlige Navn evindelig; al Jorden skal fyldes af hans Herlighed. Amen, Amen!
Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
20 Her ender Davids, Isajs Søns, Bønner.
Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.
