Salme 71
1 HERRE, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.
Diha kanimo, Yahweh, magdangop ako; ayaw gayod itugot nga mabutang ako sa kaulawan.
2 Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøjede dit Øre til mig;
Luwasa ako ug himoa akong luwas sa imong pagkamatarong; ikiling ang imong igdulungog nganhi kanako ug luwasa ako.
3 red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!
Mahimo kang bato nga akong kadangpan diin kanunay kong adtoan; gihatag mo ang pagmando sa pagluwas kanako, kay ikaw ang akong bato ug akong salipdanan.
4 Min Gud, fri mig ud af gudløses Hånd, af Niddings og Voldsmands Kløer;
Luwasa ako, akong Dios, gikan sa kamot sa mga daotan, gikan sa kamot sa mga dili matarong ug mapintas.
5 thi du er mit Håb, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;
Tungod kay ikaw ang akong paglaom, Yahweh nga Ginoo. Nagsalig ako kanimo sukad pa sa akong pagkabata.
6 fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.
Pinaagi kanimo giamoma ako gikan sa tagoangkan; ikaw mao siya nga nagkuha kanako gikan sa tagoangkan sa akong inahan; ang akong pagdayeg kanunay lang nga mahitungod kanimo.
7 For mange står jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;
Ako ang panag-ingnan sa daghang katawhan; ikaw ang akong lig-ong dalangpanan.
8 min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.
Ang akong baba mapuno sa pagdayeg kanimo, sa tanang mga adlaw uban sa imong kadungganan.
9 Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;
Ayaw ako isalikway sa takna sa akong katigulangon; ayaw ako biyai sa dihang wala na akoy kusog.
10 thi mine Fjender taler om mig, de der lurer på min Sjæl, holder Råd:
Tungod kay ang akong mga kaaway naghisgot mahitungod kanako; kadtong nagalantaw sa akong kinabuhi nagkahiusa sa paglaraw.
11 "Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!"
Miingon (sila) “Gipasagdan na siya sa Dios; gukdon ug patyon nato siya, kay wala nay moluwas kaniya.”
12 Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;
Dios, ayaw pagpahilayo gikan kanako; akong Dios, pagdali ug tabangi ako.
13 lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der står mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!
Mabutang unta (sila) sa kaulawan ug magun-ob, kadtong nagbatok sa akong kinabuhi; matabonan unta (sila) sa mga pagtamay ug kaulawan, kadtong nagtinguha sa pagpasakit kanako.
14 Men jeg, jeg vil altid håbe, blive ved at istemme din Pris;
Apan kanunay akong molaom kanimo ug modayeg kanimo sa makadaghan.
15 min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpå.
Ang akong baba mosulti mahitungod sa imong pagkamatarong ug sa imong kaluwasan sa tanang adlaw, bisan dili ko kini masabtan.
16 Jeg vil minde om den Herre HERRENs Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.
Moabot ako uban sa makagagahom nga mga buhat ni Yahweh nga Ginoo; isulti ko ang imong pagkamatarong, kanimo lang.
17 Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu;
O Dios, gitudloan mo ako sukad pa sa akong pagkabatan-on; bisan karon akong gimantala ang imong mga kahibulongang gibuhat.
18 indtil Alderdommens Tid og de grånende Hår svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.
Sa pagkatinuod, bisan sa dihang ako matigulang ug ubanon na, Dios, ayaw ako pasagdi, samtang akong ginamantala ang imong kusog ngadto sa mosunod nga mga kaliwatan, ang imong gahom ngadto sa tanan nga moabot.
19 Din Vælde og din Retfærdighed når til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?
Ang imong pagkamatarong man usab, Dios, hataas kaayo; ikaw nga nagbuhat sa dagkong mga butang, O Dios, kinsa man ang sama kanimo?
20 Du, som lod os skue mange fold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;
Ikaw nga nagpakita kanamo sa daghang makalilisang nga mga kalisdanan maoy modasig kanamo pag-usab ug mobangon kanamo pag-usab gikan sa kinahiladman sa yuta.
21 du vil øge min Storhed og atter trøste mig.
Hinaot nga imong dugangan ang akong kadungganan; balik pag-usab ug hupaya ako.
22 Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege på Citer for dig, du Israels Hellige;
Magpasalamat usab ako kanimo dinuyogan sa alpa alang sa imong pagkamasaligan, akong Dios; magaawit ako kanimo sa mga pagdayeg dinuyogan sa alpa, Balaan sa Israel.
23 juble skal mine Læber - ja, jeg vil lovsynge dig og min Sjæl, som du udløste;
Ang akong mga ngabil magasinggit sa kalipay sa dihang mag-awit ako ug mga pagdayeg alang kanimo—bisan ang akong kalag, nga imong giluwas.
24 også min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel får de, som vil mig ilde.
Ang akong dila magalitok usab mahitungod sa imong pagkamatarong sa tanang adlaw; tungod kay napaulawan ug nagkaguliyang (sila) kadtong nagtinguha sa pagpasakit kanako.
