Salme 67

1 (Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os (Sela)

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە،

2 for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.

تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان.

3 Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;

ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

4 Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, (Sela)

با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت.

5 Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!

ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

6 Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,

ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات.

7 Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!

خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن.