Salme 66
1 (Til sangmesteren. En salme. En sang.) Bryd ud i Jubel for Gud, al Jorden,
Alang sa pangulong musikero. Usa ka awit, ang salmo. Paghimo ug malipayong kasaba ngadto sa Dios, tibuok kalibotan;
2 lovsyng hans Navns Ære, syng ham en herlig Lovsang,
Awita ang himaya sa iyang ngalan; himoa nga mahimayaon ang iyang pagdayeg.
3 sig til Gud: "Hvor forfærdelige er dine Gerninger! For din vældige Styrkes Skyld logrer Fjenderne for dig,
Isulti sa Dios, “Pagkamakalilisang sa imong mga buhat! Tungod sa kadako sa imong gahom moyukbo kanimo ang imong mga kaaway.
4 al Jorden tilbeder dig, de lovsynger dig, lovsynger dit Navn." (Sela)
Ang tibuok kalibotan magsimba kanimo ug mag-awit kanimo; magaawit (sila) sa imong ngalan.” (Selah)
5 Kom hid og se, hvad Gud har gjort i sit Virke en Rædsel for Menneskenes Børn.
Ngari ug tan-awa ang mga gibuhat sa Dios; kahadlokan siya ug ang iyang mga gibuhat ngadto sa mga anak sa katawhan.
6 Han forvandlede Hav til Land, de vandrede til Fods over Strømmen; lad os fryde os højlig i ham.
Gipamala niya ang dagat; milatas (sila) sa suba; didto nagmalipayon kita diha kaniya.
7 Han hersker med Vælde for evigt, på Folkene vogter hans Øjne, ej kan genstridige gøre sig store. (Sela)
Pinaagi sa iyang kusog nagdumala siya hangtod sa kahangtoran; nagtaw-an siya sa kanasoran; ayaw itugot nga magpataas ang mga masupilon sa ilang kaugalingon. (Selah)
8 I Folkeslag, lov vor Gud, lad lyde hans Lovsangs Toner,
Dayega ang Dios, kamong katawhan, ipalanog ang pagdayeg alang kaniya.
9 han, som har holdt vor Sjæl i Live og ej lod vor Fod glide ud!
Giampingan kita niya taliwala sa mga buhi, ug wala niya gitugot nga madalin-as ang atong mga tiil.
10 Thi du ransaged os, o Gud, rensede os, som man renser Sølv;
Kay ikaw, O Dios, nagsulay kanamo; gisulayan nimo kami sama sa plata nga giulay.
11 i Fængsel bragte du os, lagde Tynge på vore Lænder,
Gihatod nimo kami sa pukot; gibutang nimo sa among likod ang labihang palas-anon.
12 lod Mennesker skride hen over vort Hoved, vi kom gennem Ild og Vand; men du førte os ud og bragte os Lindring!
Gipayatakan nimo sa mga tawo ang among mga ulo; miagi kami sa kalayo ug sa tubig, apan gidala mo kami sa usa ka hawan nga dapit.
13 Med Brændofre vil jeg gå ind i dit Hus og indfri dig mine Løfter,
Moadto ako sa imong puluy-anan nga dala ang mga halad nga sinunog; akong tumanon ang akong panumpa
14 dem, mine Læber fremførte, min Mund udtalte i Nøden.
nga gisaad sa akong mga ngabil ug ang gisulti sa akong baba sa dihang anaa ako sa kagul-anan.
15 Jeg bringer dig Ofre af Fedekvæg sammen med Vædres Offerduft, jeg ofrer Okser tillige med Bukke. (Sela)
Maghalad ako kanimo ug sinunog nga tambok nga mga mananap nga adunay humot sa laking karnero; maghalad ako ug mga torong baka ug mga kanding. (Selah)
16 Kom og hør og lad mig fortælle jer alle, som frygter Gud, hvad han har gjort for min Sjæl!
Ngari ug paminaw, kamong tanan nga may kahadlok sa Dios, ug imantala ko ang gibuhat niya alang sa akong kalag.
17 Jeg råbte til ham med min Mund og priste ham med min Tunge.
Mituaw ako kaniya pinaagi sa akong baba, ug gidayeg siya sa akong dila.
18 Havde jeg tænkt på ondt i mit Hjerte, da havde Herren ej hørt;
Kung aduna akoy makita nga sala sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili maminaw kanako.
19 visselig, Gud har hørt, han lytted til min bedende Røst.
Apan ang Dios naminaw gayod; gitagad niya ang tingog sa akong pag-ampo.
20 Lovet være Gud, som ikke har afvist min Bøn eller taget sin Miskundhed fra mig!
Dalayegon ang Dios, nga wala niya pasagdi ang akong pag-ampo o ang iyang pagkamatinud-anon sa kasabotan nganhi kanako.
