Salme 65

1 (Til sangmesteren. En salme af David. En sang.) Lovsang tilkommer dig på Zion, o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;

Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Wata waƙa. Yabo ya dace da kai, ya Allah, a Sihiyona; a gare ka za mu cika alkawuranmu

2 alt Kød kommer til dig, når Brøden tynger.

Ya kai wanda yake jin addu’a a gare ka dukan mutane za su zo.

3 Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.

Sa’ad da zunubai suka sha ƙarfinmu, ka gafarta laifofinmu.

4 Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgårde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.

Masu albarka ne waɗanda ka zaɓa ka kawo kusa don su zauna a filayenka! Mun cika da abubuwa masu kyau na gidanka, na haikalinka mai tsarki.

5 Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,

Ka amsa mana da ayyuka masu banmamaki na adalci, Ya Allah Mai Cetonmu, begen dukan iyakar duniya da kuma na tekuna masu nesa,

6 du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjorde med Kraft,

wanda ya yi duwatsu ta wurin ikonka, bayan ka kintsa kanka da ƙarfi,

7 du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,

wanda ya kwantar da rurin tekuna, rurin raƙumansu, da kuma tumbatsar al’ummai.

8 så Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.

Waɗanda suke zama can da nesa sukan ji tsoron manyan ayyukanka; inda safe ke haskaka yamma kuma ta shuɗe kakan sa a yi waƙoƙin farin ciki.

9 Du så til Landet, vanded det, gjorde det såre rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,

Kana kula da ƙasa kana kuma yi mata banruwa; kana azurta ta a yalwace. Rafuffukan Allah sun cika da ruwa don su ba mutane hatsi, don haka ne ka ƙaddara.

10 du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.

Ka kwarara ta da ruwa ka kuma baje kunyoyinta; ka sa ta yi laushi da yayyafi ka kuma albarkaci tsire-tsirenta.

11 Med din Herlighed kroner du Året, dine Vognspor flyder af Fedme;

Saboda alherinka, ya Allah, an sami kaka mai albarka, amalankenka kuwa sun cika har suna zuba.

12 de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene;

Makiyayan hamada sun cika har suna zuba; tuddai sun rufu da murna.

13 Engene klædes med Får, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!

Wurin dausayin kiwo sun rufu da garkuna kwari kuma sun cika da hatsi; suna sowa don farin ciki.