< Salme 63 >
1 (En salme af David, da han var i Judas ørken.) Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
Davudun məzmuru. Yəhuda çölündə olanda. Ey Allah, mənim Allahım Sənsən, Sənin üçün yaman qəribsəmişəm. Quraq, cansıxıcı, susuz bir diyarda Sənsiz könlüm susuzdur. Bütün varlığımla həsrətini çəkirəm.
2 (således var det, jeg så dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
Müqəddəs yerdə Səni seyr edirdim, Qüdrətini, əzəmətini görürdüm.
3 thi din Nåde er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
Mənim dilim Səni tərənnüm edir, Məhəbbətin bu həyatdan gözəldir.
4 Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
Bütün ömrüm boyu Sənə alqış edəcəyəm, Əllərimi qaldırıb adınla Səni səsləyəcəyəm.
5 Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
Sanki yağlı yeməklə canım tox olacaq, Dilim Səni mədh edəcək, ağzım həmd oxuyacaq.
6 når jeg kommer dig i Hu på mit Leje, i Nattevagterne tænker på dig;
Yatanda belə, Səni xatırlayıram, Gecə növbələrində Səni düşünürəm.
7 thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
Sən mənə kömək oldun, Qanadlarının kölgəsində Sənə mədh oxuyacağam.
8 Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
Könlüm Sənə bağlanır, Sağ əlin məni möhkəm tutur.
9 Forgæves står de mig efter livet, i Jordens Dyb skal de synke,
Amma canımın qəsdinə duranlar Yerin dibinə batacaqlar,
10 gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte.
Qılıncın ağzına tuş gələcəklər, Çaqqallara yem olacaqlar.
11 Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.
Amma padşah Allaha görə sevinəcək, Adına and içən hər kəs həmd söyləyəcək, Yalançıların isə ağzı yumulacaq.