Salme 59
1 (Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam, da Saul sendte folk, som skulle vogte huset for at dræbe ham.) Fri mig fra mine Fjender, min Gud, bjærg mig fra dem, der rejser sig mod mig;
Luwasa ako gikan sa akong mga kaaway, Oh Dios ko: Ibutang mo ako sa itaas gikan kanila nga ming-alsa batok kanako.
2 fri mig fra Udådsmænd, frels mig fra blodstænkte Mænd!
Luwasa ako gikan sa mga mamumuhat sa kasal-anan, Ug luwasa ako gikan sa mga tawo nga giuhaw sa dugo.
3 Thi se, de lurer efter min Sjæl, stærke Mænd stimler sammen imod mig, uden at jeg har Skyld eller Brøde.
Kay, ania karon, (sila) nanagbanhig alang sa akong kalag; Ang mga kusgan nanagtigum sa ilang kaugalingon batok kanako: Dili tungod sa akong kalapasan, dili tungod sa akong sala, Oh Jehova.
4 Uden at jeg har forbrudt mig, HERRE, stormer de frem og stiller sig op. Vågn op og kom mig i Møde, se til!
Nanagdalagan ug nanag-andam (sila) sa dili ko sala: Pagmata ka sa pagtabang kanako, ug tan-awa.
5 Du er jo HERREN, Hærskarers Gud, Israels Gud. Vågn op og hjemsøg alle Folkene, skån ej een af de troløse Niddinger! (Sela)
Bisan ikaw, Oh Jehova, Dios sa mga panon, ang Dios sa Israel, Bumangon ka sa pagdu-aw sa tanang mga nasud: Ayaw pagkalooy sa mga dautang mga malapason. (Selah)
6 Ved Aften kommer de tilbage, hyler som Hunde og stryger gennem Byen!
Mopauli (sila) sa kagabhion, (sila) manag-uwang sama sa usa ka iro, Ug magasuroy-suroy sa ciudad.
7 Se, deres Mund løber over, på deres Læber er Sværd, thi: "Hvem skulde høre det?"
Ania karon, magabugwak (sila) ug panamastamas sa ilang baba; Mga espada anaa sa ilang mga ngabil: Kay kinsa; nagaingon (sila) ang magapatalinghug?
8 Men du, o HERRE, du ler ad dem, du spotter alle Folk,
Apan ikaw, Oh Jehova, magakatawa kanila; Himoon nimong kataw-anan ang tanang mga nasud.
9 dig vil jeg lovsynge, du, min Styrke, thi Gud er mit Værn;
Tungod sa iyang kusog mamati ako kanimo; Kay ang Dios mao ang akong torre nga hataas.
10 med Nåde kommer min Gud mig i Møde, Gud lader mig se mine Fjender med Fryd!
Ang akong Dios uban sa iyang mahigugmaong-kalolot mosugat kanako: Ang Dios magapakita kanako sa akong tinguha sa ibabaw sa akong mga kaaway.
11 Slå dem ikke ihjel, at ikke mit Folk skal glemme, gør dem hjemløse med din Vælde og styrt dem,
Dili mo (sila) pagpatyon, tingali unya malimot ang akong katawohan: Papatlaaga (sila) pinaagi sa imong gahum, ug ipaubos mo (sila) Oh Ginoo nga among taming.
12 giv dem hen, o Herre, i Mundens Synd, i Læbernes Ord, og lad dem hildes i deres Hovmod for de Eder og Løgne, de siger;
Tungod sa sala sa ilang baba, ug sa pulong sa ilang mga ngabil, Ipadakup (sila) bisan sa ilang pagpalabilabi, Ug tungod sa panunglo ug kabakakan nga ilang ginapamulong.
13 udryd dem i Vrede, gør Ende på dem, så man kan kende til Jordens Ender, at Gud er Hersker i Jakob! (Sela)
Ut-uta (sila) diha sa kapungot, ut-uta (sila) aron mangawala na (sila) Ug pailha (sila) nga ang Dios nagamando kang Jacob, Ngadto sa mga kinatumyan sa yuta. (Selah)
14 Ved Aften kommer de tilbage, hyler som Hunde og stryger gennem Byen,
Ug sa kagabhion papaulia (sila) ug pauwanga (sila) sama sa usa ka iro, Ug magasuroy-suroy sa ciudad.
15 vanker rundt efter Føde og knurrer, når de ikke mættes.
Managsuroy (sila) ngadto-nganhi sa pagpangita ug makaon, Ug managpabilin (sila) sa tibook nga gabii kong (sila) dili mangatagbaw.
16 Men jeg, jeg vil synge om din Styrke, juble hver Morgen over din Nåde; thi du blev mig et Værn, en Tilflugt på Nødens Dag.
Apan magaawit ako mahatungod sa imong kusog; Oo, magaawit ako sa makusog gayud mahatungod sa imong mahigugmaong-kalolot sa kabuntagon: Kay ikaw mao ang akong hataas nga torre, Ug usa ka dalangpanan sa adlaw sa akong kaguol.
17 Dig vil jeg lovsynge, du, min Styrke, thi Gud er mit Værn, min nådige Gud.
Alang kanimo, Oh akong kusog, magaawit ako ug mga pagdayeg: Kay ang Dios maoy akong hataas nga torre, ang Dios sa akong kalooy.
