Salme 59
1 (Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam, da Saul sendte folk, som skulle vogte huset for at dræbe ham.) Fri mig fra mine Fjender, min Gud, bjærg mig fra dem, der rejser sig mod mig;
Luwasa ako gikan sa akong mga kaaway, akong Dios; ipahimutang ako sa ibabaw gikan niadtong makigbatok kanako.
2 fri mig fra Udådsmænd, frels mig fra blodstænkte Mænd!
Tipigi ako gikan niadtong mobuhat ug daotan, ug luwasa ako gikan sa mga tawo nga uhaw sa dugo.
3 Thi se, de lurer efter min Sjæl, stærke Mænd stimler sammen imod mig, uden at jeg har Skyld eller Brøde.
Kay tan-awa, naghulat (sila) alang sa pagkuha sa akong kinabuhi. Ang gamhanan nga magbubuhat ug daotan nagtigom batok kanako, apan dili tungod sa akong kalapasan o sa akong sala, Yahweh.
4 Uden at jeg har forbrudt mig, HERRE, stormer de frem og stiller sig op. Vågn op og kom mig i Møde, se til!
Nangandam (sila) alang sa paggukod kanako bisan wala akoy sala; Pagmata ug tabangi ako ug tan-awa.
5 Du er jo HERREN, Hærskarers Gud, Israels Gud. Vågn op og hjemsøg alle Folkene, skån ej een af de troløse Niddinger! (Sela)
Ikaw, Yahweh ang Dios sa mga kasundalohang anghel, ang Dios sa Israel, tindog ug siloti ang tanang mga nasod; ayaw kaloy-i ang tanang mga daotan nga malapason. (Selah)
6 Ved Aften kommer de tilbage, hyler som Hunde og stryger gennem Byen!
Mibalik (sila) sa kagabhion, nag-uwang (sila) sama sa mga iro ug naglibotlibot sa siyudad.
7 Se, deres Mund løber over, på deres Læber er Sværd, thi: "Hvem skulde høre det?"
Tan-awa, nagginhawa (sila) agi sa ilang mga baba; ang mga espada anaa sa ilang mga ngabil, kay miingon (sila) “kinsa ang makadungog kanato?”
8 Men du, o HERRE, du ler ad dem, du spotter alle Folk,
Apan ikaw, Yahweh, kataw-i (sila) gihimo mo ang tanang nasod nga kataw-anan.
9 dig vil jeg lovsynge, du, min Styrke, thi Gud er mit Værn;
Dios akong kusog, hatagan ko ikaw ug pagtagad; ikaw ang akong taas nga tore.
10 med Nåde kommer min Gud mig i Møde, Gud lader mig se mine Fjender med Fryd!
Ang Dios magatagbo kanako sa iyang matinud-anon nga kasabotan; ipakita sa Dios kanako ang tinguha sa akong mga kaaway.
11 Slå dem ikke ihjel, at ikke mit Folk skal glemme, gør dem hjemløse med din Vælde og styrt dem,
Ayaw (sila) patya, o ang akong mga tawo makalimot. Kataga (sila) pinaagi sa imong gahom ug laglaga (sila) Ginoo nga among taming.
12 giv dem hen, o Herre, i Mundens Synd, i Læbernes Ord, og lad dem hildes i deres Hovmod for de Eder og Løgne, de siger;
Kay ang sala sa ilang mga baba ug ang mga pulong sa ilang mga ngabil, tugoti (sila) nga madakpan sa ilang mga garbo, ug alang sa mga tunglo ug sa mga bakak nga ilang gipahayag.
13 udryd dem i Vrede, gør Ende på dem, så man kan kende til Jordens Ender, at Gud er Hersker i Jakob! (Sela)
Lamoya (sila) sa kasuko, lamoya (sila) aron nga mahanaw na (sila) tugoti (sila) nga masayod nga ang Dios nagdumala kang Jacob ug hangtod sa kinatumyan sa yuta. (Selah)
14 Ved Aften kommer de tilbage, hyler som Hunde og stryger gennem Byen,
Mibalik (sila) sa kagabhion, nga nag-uwang sama sa iro ug naglibotlibot sa siyudad.
15 vanker rundt efter Føde og knurrer, når de ikke mættes.
Nanagsuroy (sila) sa pagpangita ug mga pagkaon ug nagngulob (sila) sama sa iro kung dili (sila) matagbaw.
16 Men jeg, jeg vil synge om din Styrke, juble hver Morgen over din Nåde; thi du blev mig et Værn, en Tilflugt på Nødens Dag.
Apan moawit ako mahitungod sa imong kusog, ug sa kabuntagon moawit ako sa imong gugma nga dili matarog! Kay ikaw man ang akong taas nga tore ug dalangpanan sa adlaw sa akong kasubo.
17 Dig vil jeg lovsynge, du, min Styrke, thi Gud er mit Værn, min nådige Gud.
Nganha kanimo ang akong kusog, moawit ako og mga pagdayeg; kay ang Dios man ang akong taas nga tore, ang Dios sa matinud-anon nga kasabotan.
