Salme 56
1 (Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;
Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.
2 mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!
Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.
3 Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,
Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.
4 og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?
Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!
5 De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.
Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.
6 De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.
Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.
7 Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!
Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.
8 Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.
Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!
9 Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.
Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!
10 Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.
Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.
11 Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?
Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!
12 Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.
Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!
13 Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.
Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.
