Salme 55
1 (Til sangmesteren. Med strengespil. En maskil af David.) Lyt, o Gud, til min Bøn, skjul dig ej for min tryglen,
Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, tarliⱪ sazlar bilǝn oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan «Masⱪil»: — I Huda, duayimni angliƣaysǝn; Tilikimdin ɵzüngni ⱪaqurmiƣaysǝn,
2 lå mig Øre og svar mig, jeg vånder mig i Klage,
Manga ⱪulaⱪ selip, jawab bǝrgǝysǝn; Mǝn dad-pǝryad iqidǝ kezip, Aⱨ-zar qekip yürimǝn;
3 jeg stønner ved Fjendernes Råb og de gudløses Skrig; thi Ulykke vælter de over mig, forfølger mig grumt;
Sǝwǝbi düxmǝnning tǝⱨditliri, rǝzillǝrning zulumliri; Ular beximƣa awariqiliklǝrni tɵkidu; Ular ƣǝzǝplinip manga adawǝt saⱪlaydu.
4 Hjertet er angst i mit Bryst, Dødens Rædsler er faldet over mig.
Iqimdǝ yürikim tolƣinip kǝtti; Ɵlüm wǝⱨxǝtliri wujudumni ⱪaplidi.
5 Frygt og Angst falder på mig, Gru er over mig.
Ⱪorⱪunq wǝ titrǝk beximƣa qüxti, Dǝⱨxǝt meni qɵmküwaldi.
6 Jeg siger: Ak, havde jeg Vinger som Duen, da fløj jeg i Ly,
Mǝn: — «Kǝptǝrdǝk ⱪanitim bolsiqu kaxki, Uqup berip aramgaⱨ tapar idim» — dedim.
7 ja, langt bort vilde jeg fly og blive i Ørkenen. (Sela)
— «Yiraⱪ jaylarƣa ⱪeqip, Qɵl-bayawanlarda makanlixar idim; (Selaⱨ)
8 Da søgte jeg skyndsomt Tilflugt for rivende Storm og Uvejr.
Boran-qapⱪunlardin, Ⱪara ⱪuyundin ⱪeqip, panaⱨgaⱨƣa aldirar idim!».
9 Herre, forvir og split deres Tungemål! Thi Vold og Ufred ser jeg i Byen;
Ularni yutuwǝtkǝysǝn, i Rǝb; Tillirini bɵlüwǝtkǝysǝn; Qünki xǝⱨǝr iqidǝ zorawanliⱪ ⱨǝm jedǝlhorluⱪni kɵrdüm.
10 de går Rundgang Dag og Nat på dens Mure;
Ular keqǝ-kündüz sepillǝr üstidǝ ƣadiyip yürmǝktǝ; Xǝⱨǝr iqini ⱪabaⱨǝt wǝ xumluⱪ ⱪaplidi.
11 Ulykke, Kvide og Vanheld råder derinde, Voldsfærd og Svig viger aldrig bort fra dens Torve.
Ⱨaram arzu-ⱨǝwǝslǝr uning iqidǝ turidu, Sahtiliⱪ wǝ ⱨiylǝ-mikirlik, koqilardin kǝtmǝydu.
12 Det var ikke en Fjende, som hånede mig - det kunde bæres; min uven ydmygede mig ej - ham kunde jeg undgå;
Əgǝr düxmǝn meni mǝshirǝ ⱪilƣan bolsa, uningƣa sǝwr ⱪilattim; Biraⱪ meni kǝmsitip, ɵzini mahtiƣan adǝm manga ɵqmǝnlǝrdin ǝmǝs idi; Əgǝr xundaⱪ bolƣan bolsa, uningdin ɵzümni ⱪaqurattim;
13 men du, en Mand af min Stand, en Ven og fortrolig,
Lekin buni ⱪilƣan sǝn ikǝnlikingni — Mening buradirim, sirdixim, ǝziz dostum bolup qiⱪixingni oylimaptimǝn!
14 og det skønt vi delte Samværets Sødme, vandrede endrægtelig i Guds Hus.
Halayiⱪⱪa ⱪetilip, Hudaning ɵyigǝ ikkimiz billǝ mangƣaniduⱪ, Ɵzara xerin paranglarda bolƣaniduⱪ;
15 Over dem komme Død, lad dem levende synke i Dødsriget! Thi der er Ondskab i deres Bolig, i deres Indre! (Sheol h7585)
Muxundaⱪ [satⱪunlarni] ɵlüm tuyuⱪsiz qɵqitiwǝtsun! Ular tǝⱨtisaraƣa tirik qüxkǝy! Qünki ularning makanlirida, ularning arisida rǝzillik turmaⱪta. (Sheol h7585)
16 Jeg, jeg råber til Gud, og HERREN vil frelse mig.
Lekin mǝn bolsam, Hudaƣa nida ⱪilimǝn; Pǝrwǝrdigar meni ⱪutⱪuzidu.
17 Jeg klager og stønner ved Kvæld, ved Gry og ved Middag; min Røst vil han høre
Ətigini, ahximi wǝ qüxtǝ, Dǝrdimni tɵküp pǝryad kɵtürimǝn; U jǝzmǝn sadayimƣa ⱪulaⱪ salidu.
18 og udfri min Sjæl i Fred, så de ikke kan komme mig nær; thi mange er de imod mig.
U manga ⱪarxi ⱪilinƣan jǝngdin meni aman ⱪilidu; Gǝrqǝ kɵp adǝmlǝr meni ⱪorxawƣa alƣan bolsimu.
19 Gud, som troner fra Fortids Dage, vil høre og ydmyge dem. (Sela) Thi der er ingen Forandring hos dem, og de frygter ikke for Gud.
Tǝngri — ǝzǝldin tǝhttǝ olturup kǝlgüqi! [U nalǝmni] anglap ularni bir tǝrǝp ⱪilidu; (Selaⱨ) Qünki ularda ⱨeq ɵzgirixlǝr bolmidi; Ular Hudadin ⱨeq ⱪorⱪmaydu.
20 På Venner lagde han Hånd og brød sin Pagt.
[Ⱨeliⱪi buradirim] ɵzi bilǝn dost bolƣanlarƣa muxt kɵtürdi; Ɵz ǝⱨdisini buzup taxlidi.
21 Glattere end Smør er hans Mund, men Hjertet vil Krig, blødere end Olie hans Ord, skønt dragne Sværd.
Aƣzi seriⱪ maydinmu yumxaⱪ, Biraⱪ kɵngli jǝngdur uning; Uning sɵzliri yaƣdinmu siliⱪ, Əmǝliyǝttǝ suƣurup alƣan ⱪiliqlardur.
22 Kast din Byrde på HERREN, så sørger han for dig, den retfærdige lader han ikke i Evighed rokkes.
Yüküngni Pǝrwǝrdigarƣa taxlap ⱪoy, U seni yɵlǝydu; U ⱨǝⱪⱪaniylarni ⱨǝrgiz tǝwrǝtmǝydu.
23 Og du, o Gud, nedstyrt dem i Gravens Dyb! Ej skal blodstænkte, svigefulde Mænd nå Hælvten af deres Dage. Men jeg, jeg stoler på dig!
Biraⱪ, sǝn Huda axu rǝzillǝrni ⱨalakǝt ⱨangiƣa qüxürisǝn; Ⱪanhorlar wǝ ⱨiyligǝrlǝr ɵmrining yeriminimu kɵrmǝydu; Biraⱪ mǝn bolsam, sanga tayinimǝn.
