Salme 50

1 (En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 "Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. (Sela)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.