< Salme 49 >
1 (Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
2 både høj og lav, både rig og fattig!
Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
3 Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;
Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
4 jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.
Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
5 Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,
Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
6 de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?
Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
7 Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum
Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
8 - Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live
Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
9 og aldrig få Graven at se;
İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
10 nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,
Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
11 deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.
Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
12 Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.
İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
13 Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. (Sela)
Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
14 I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig. (Sheol )
Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol )
15 Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. (Sela) (Sheol )
Amma Allah ölülər diyarının əlindən canımı qurtaracaq, Məni oradan alacaq. (Sela) (Sheol )
16 Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;
Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
17 thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.
Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
18 Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"
Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
19 han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.
Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
20 Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.
İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.