Salme 44
1 (Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;
ああ神よむかしわれらの列祖の日になんぢがなしたまひし事迹をわれら耳にきけり 列祖われらに語れり
2 Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;
なんぢ手をもてもろもろの國人をおひしりぞけ われらの列祖をうゑ並もろもろの民をなやましてわれらの列祖をはびこらせたまひき
3 thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.
かれらはおのが劍によりて國をえしにあらず おのが臂によりて勝をえしにあらず 只なんぢの右の手なんぢの臂なんぢの面のひかりによれり 汝かれらを惠みたまひたればなり
4 Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.
神よなんぢはわが王なり ねがはくはヤコブのために救をほどこしたまへ
5 Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;
われらは汝によりて敵をたふし また我儕にさからひて起りたつものをなんぢの名によりて踐壓ふべし
6 thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;
そはわれわが弓によりたのまず わが劍もまた我をすくふことあたはざればなり
7 men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.
なんぢわれらを敵よりすくひ またわれらを惡むものを辱かしめたまへり
8 Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)
われらはひねもす神によりてほこり われらは永遠になんぢの名に感謝せん (セラ)
9 Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;
しかるに今はわれらをすてて恥をおはせたまへり われらの軍人とともに出ゆきたまはず
10 du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;
われらを敵のまへより退かしめたまへり われらを惡むものその任意にわれらを掠めうばへり
11 du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,
なんぢわれらを食にそなへらるる羊のごとくにあたへ斯てわれらをもろもろの國人のなかにちらし
12 dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.
得るところなくしてなんぢの民をうり その價によりてなんぢの富をましたまはざりき
13 Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,
汝われらを隣人にそしらしめ われらを環るものにあなどらしめ 嘲けらしめたまへり
14 du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.
又もろもろの國のなかにわれらを談柄となし もろもろの民のなかにわれらを頭ふらるる者となしたまへり
15 Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn
わが凌辱ひねもす我がまへにあり わがかほの恥われをおほへり
16 for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.
こは我をそしり我をののしるものの聲により我にあだし我にうらみを報るものの故によるなり
17 Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!
これらのこと皆われらに臨みきつれどわれらなほ汝をわすれず なんぢの契約をいつはりまもらざりき
18 Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.
われらの心しりぞかずわれらの歩履なんぢの道をはなれず
19 Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.
然どなんぢは野犬のすみかにてわれらをきずつけ死蔭をもてわれらをおほひ給へり
20 Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,
われらもしおのれの神の名をわすれ或はわれらの手を異神にのべしことあらんには
21 vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom
神はこれを糺したまはざらんや 神はこころの隠れたることをも知たまふ
22 nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!
われらは終日なんぢのために死にわたされ屠られんとする羊の如くせられたり
23 Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!
主よさめたまへ何なればねぶりたまふや起たまへ われらをとこしへに棄たまふなかれ
24 Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?
いかなれば聖顔をかくしてわれらがうくる苦難と虐待とをわすれたまふや
25 Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.
われらのたましひはかがみて塵にふし われらの腹は土につきたり
26 Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!
ねがはくは起てわれらをたすけたまへ なんぢの仁慈のゆゑをもてわれらを贖ひたまへ
