Salme 38
1 (En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
