Salme 38

1 (En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.