< Salme 37 >

1 (Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!
Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
2 Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.
Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
3 Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,
Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4 da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.
Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
5 Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind
Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
6 og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.
I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
7 Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.
Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
8 Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.
Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
9 Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.
Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
10 En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.
Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
11 Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.
Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
12 Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;
Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
13 men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.
Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
14 De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;
Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15 men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.
Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16 Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;
Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17 thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;
Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
18 HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;
Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
19 de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.
Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
20 Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.
Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
21 Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;
Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
22 de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.
Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23 Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;
Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
24 om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.
Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
25 Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;
Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
26 han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.
Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
27 Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;
Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28 thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;
Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29 de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.
Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
30 Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;
Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
31 sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.
Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
32 Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,
Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
33 men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.
Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34 Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.
Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
35 Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder
Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
36 men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.
Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37 Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;
Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
38 men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.
Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
39 De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;
Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
40 HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.
Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.

< Salme 37 >