Salme 37

1 (Af David.) Græm dig ikke over Ugerningsmænd, misund ikke dem, der gør Uret!

Dili ka magkaguol tungod sa mga mamumuhat sa dautan, Ni masina ikaw batok niadtong mga nagabuhat ug dilimatarung.

2 Thi hastigt svides de af som Græsset, visner som det friske Grønne.

Kay sa madali pagaputlon (sila) ingon sa balili, Ug mangalaya (sila) ingon sa lunhaw nga bunglayon.

3 Stol på HERREN og gør det gode, bo i Landet og læg Vind på Troskab,

Magsalig ka kang Jehova, ug magbuhat ka ug maayo; Magpuyo ka sa yuta, ug magkaon ka sa iyang pagkamatinumanon.

4 da skal du have din Fryd i HERREN, og han skal give dig, hvad dit Hjerte attrår.

Magkalipay ka usab kang Jehova, Ug siya magahatag kanimo sa mga tinguha sa imong kasingkasing.

5 Vælt din Vej på HERREN, stol på ham, så griber han ind

Itugyan mo kang Jehova ang imong dalan; Ug sumalig ka usab kaniya, ug siya magabuhat niana.

6 og fører din Retfærdighed frem som Lyset, din Ret som den klare Dag.

Ug siya magapahayag sa imong pagkamatarung ingon sa suga, Ug sa imong katul-id ingon sa udto sa adlaw.

7 Vær stille for HERREN og bi på ham, græm dig ej over den, der har Held, over den, der farer med Rænker.

Mopahulay ka kang Jehova ug maghulat ka kaniya: Dili ka magkaguol tungod kaniya nga nagamauswagon sa iyang dalan, Tungod sa tawo nga nagapahanabo sa dautan nga mga paglalang.

8 Tæm din Harme, lad Vreden fare, græm dig ikke, det volder kun Harm.

Biyaan mo ang kasuko, ug ayran mo ang kaligutgut: Dili ka makaguol, kay kana nagapaingon ngadto sa buhat nga dautan.

9 Thi Ugerningsmænd skal ryddes ud, men de, der bier på HERREN, skal arve Landet.

Kay ang mga mamumuhat sa dautan pagalaglagon; Apan ang mga nagahulat kang Jehova, (sila) magapanunod sa yuta.

10 En liden Stund, og den gudløse er ikke mere; ser du hen til hans Sted, så er han der ikke.

Kay sa dili madugay ang mga dautan mangawala: Oo, pagasusihon mo sa dakung kakugi ang iyang dapit, ug siya mawala diha.

11 Men de sagtmodige skal arve Landet, de fryder sig ved megen Fred.

Apan ang mga maaghup magapanunod sa yuta, Ug magakalipay sa ilang kaugalingon tungod sa kadagaya sa pakigdait.

12 Den gudløse vil den retfærdige ilde og skærer Tænder imod ham;

Nagalalang ang dautan batok sa matarung, Ug nagakagut ang iyang mga ngipon tungod kaniya.

13 men Herren, han ler ad ham, thi han ser hans Time komme.

Ang Ginoo magakatawa kaniya; Kay siya nagatan-aw nga umaabut ang iyang adlaw.

14 De gudløse drager Sværdet og spænder Buen for at fælde arm og fattig, for at nedslagte dem, der vandrer ret;

Ang mga dautan nanag-ibut sa pinuti ug nanagbingat sa ilang pana, Sa pagpukan sa kabus ug sa hangul, Sa pagpatay niadtong mga mutal-id diha sa dalan.

15 men Sværdet rammer dem selv i Hjertet, og Buerne brydes sønder og sammen.

Ang pinuti nila molagbas sa ilang kaugalingon nga kasingkasing, Ug ang ilang pana pagabali-on.

16 Det lidt, en retfærdig har, er bedre end mange gudløses Rigdom;

Maayo pa ang diyutay nga gibatoan sa matarung Kay sa kadagaya sa daghan nga mga makasasala.

17 thi de gudløses Arme skal brydes, men HERREN støtter de retfærdige;

Kay ang mga bukton sa mga dautan pagadugmokon; Apan si Jehova magasapnay sa mga matarung.

18 HERREN kender de uskyldiges Dage, deres Arvelod bliver evindelig;

Si Jehova nahibalo sa mga adlaw sa mga hingpit; Ug ang ilang panulondon magapadayon sa walay katapusan.

19 de beskæmmes ikke i onde Tider, de mættes i Hungerens Dage.

Dili (sila) maulawan sa panahon nga dautan; Ug sa mga adlaw sa gutom pagabusgon (sila)

20 Thi de gudløse går til Grunde, som Engenes Pragt er HERRENs Fjender, de svinder, de svinder som Røg.

Apan ang mga dautan mangawala, Ug ang mga kaaway ni Jehova maingon sa tambok sa mga nating carnero: Pagahutdon (sila) mangahanaw (sila) sama sa aso.

21 Den gudløse låner og bliver i Gælden, den retfærdige ynkes og giver;

Ang dautan nagapangutang, ug dili na mobayad; Apan ang matarung adunay kalooy ug nagahatag.

22 de, han velsigner, skal arve Landet, de, han forbander, udryddes.

Kay kutob sa mga gipanalanginan niya magapanunod sa yuta; Ug (sila) nga mga gitunglo niya pagalaglagon.

23 Af HERREN stadfæstes Mandens Skridt, når han har Behag i hans Vej;

Ang mga paglakaw sa tawo gitukod ni Jehova; Ug siya nagakalipay sa iyang dalan.

24 om end han snubler, falder han ikke, thi HERREN støtter hans Hånd.

Bisan siya mapukan, dili siya mohay-ad nga dayon; Kay si Jehova magasapnay kaniya sa iyang kamot.

25 Ung har jeg været, og nu er jeg gammel, men aldrig så jeg en retfærdig forladt eller hans Afkom tigge sit Brød;

Nabata ako kaniadto, ug karon ako tigulang na; Apan wala ako makakita sa matarung nga gibayaan, Ni magpakilimos ug tinapay ang iyang kaliwat.

26 han ynkes altid og låner ud, og hans Afkom er til Velsignelse.

Sa tibook nga adlaw aduna siyay kalooy ug nagapahulam; Ug ang iyang kaliwat gipanalanginan.

27 Vig fra ondt og øv godt, så bliver du boende evindelig;

Pahalayo ka sa dautan, ug buhuta ang maayo; Ug magpuyo ka sa walay katapusan.

28 thi HERREN elsker Ret og svigter ej sine fromme. De onde udslettes for evigt, de gudløses Afkom udryddes;

Kay si Jehova nahigugma sa justicia, Ug dili mobiya sa iyang mga balaan; Gibantayan (sila) sa walay katapusan: Apan ang kaliwat sa mga dautan pagalaglagon.

29 de retfærdige arver Landet og skal bo der til evig Tid.

Ang mga matarung magapanunod sa yuta, Ug magapuyo (sila) sa ibabaw niini sa walay katapusan.

30 Den retfærdiges Mund taler Visdom; hans Tunge siger, hvad ret er;

Ang baba sa matarung magasulti ug kaalam, Ug ang iyang dila magalitok ug justicia.

31 sin Guds Lov har han i Hjertet, ikke vakler hans Skridt.

Ang Kasugoan sa iyang Dios anaa sa iyang kasingkasing; Sa iyang mga lakang walay mahadalin-as.

32 Den gudløse lurer på den retfærdige og står ham efter Livet,

Ang dautan nagapaniid ug maayo sa matarung, Ug nagatinguha sa pagpatay kaniya.

33 men, HERREN giver ham ej i hans Hånd og lader ham ikke dømmes for Retten.

Si Jehova dili mobiya kaniya sa iyang kamot, Ni magasilot kaniya, kong magahukom na kaniya.

34 Bi på HERREN og bliv på hans Vej, så skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal skue de gudløses Undergang.

Paghulat kang Jehova, ug bantay sa iyang dalan, Ug siya magabayaw kanimo sa pagpanunod sa yuta: Sa diha nga pagalaglagon ang mga makasasala, ikaw makakita niana.

35 Jeg har set en gudløs trodse, bryste sig som en Libanons Ceder

Nakita ko ang dautan nga anaa sa dakung gahum, Ug nagalambo siya sa iyang kaugalingon sama sa usa ka kahoy nga lunhaw diha sa iyang natugkan nga yuta.

36 men se, da jeg gik der forbi, var han borte; da jeg søgte ham, fandtes han ikke.

Apan ang usa miagi, ug, ania karon, siya wala na: Oo, gipangita ko siya, apan siya wala hikaplagi.

37 Vogt på Uskyld, læg Vind på Oprigtighed, thi Fredens Mand har en Fremtid;

Timan-i ang tawong hingpit, ug tan-awa ang matarung; Kay adunay malipayong kaulahian sa tawo sa pakigdait.

38 men Overtræderne udryddes til Hobe, de gudløses Fremtid går tabt.

Apan alang sa mga malapason, (sila) pagalaglagon ngatanan sa tingub. Ang katapusan sa mga dautan pagalaglagon.

39 De retfærdiges Frelse kommer fra HERREN, deres Tilflugt i Nødens Stund;

Apan ang kaluwasan sa mga matarung anaa kang Jehova: Ug siya mao ang ilang malig-ong dalangpanan sa panahon sa kalisdanan.

40 HERREN hjælper og frier dem, fra de gudløse frier og frelser han dem; thi hos ham har de søgt deres Tilflugt.

Ug si Jehova nagatabang kanila, ug nagaluwas kanila: Siya nagabawi kanila gikan sa mga dautan, ug nagaluwas kanila, Kay (sila) mingdangup kaniya.