Salme 36

1 (Til sangmesteren. Af HERRENs tjener David.) Synden taler til den Gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;

Ang kalapasan sa dautan nagaingon sulod sa akong kasingkasing: Walay kahadlok sa Dios sa atubangan sa iyang mga mata.

2 thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.

Kay nagaulog-ulog siya sa iyang kaugalingon nga mga mata, Nga ang iyang kadautan dili hikaplagan ug dili pagadumtan.

3 Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;

Ang mga pulong sa iyang baba mao ang kasal-anan ug limbong: Mihunong siya sa pagkamasinabuton ug sa pagbuhat ug maayo.

4 på sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.

Sa iyang higdaanan nagalalang siya ug kadautan; Nagapahamutang siya sa usa ka dalan nga dili maayo; Ug sa dautan wala siya magadumot.

5 HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed når til Skyerne,

Oh Jehova, ang imong mahigugmaong-kalolot anaa sa mga langit; Ang imong pagkamatinumanon nagaabut ngadto sa mga langit.

6 din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,

Ang imong pagkamatarung sama sa mga bukid sa Dios; Ang imong mga paghukom usa ka dakung kahiladman: Oh Jehova, sa tawo ug sa mananap ikaw nagabantay.

7 hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;

Pagkabilihon sa imong mahigugmaong-kalolot, Oh Dios! Tungod niana ang mga anak sa mga tawo mingdangup sa ilalum sa landong sa imong mga pako.

8 de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;

(Sila) pagabusgon sa madagayaon gayud sa tambok sa imong balay; Ug ikaw magpainum kanila sa sapa sa imong mga kalipay.

9 thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!

Kay kanimo anaa ang tuburan sa kinabuhi: Sa imong kahayag makakita kami ug kahayag.

10 Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.

Padayonon mo ang imong mahigugmaong-kalolot niadtong mga nakaila kanimo, Ug ang imong pagkamatarung niadtong mga matul-id sa kasingkasing.

11 Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Hånd ej jage mig bort.

Ayaw itugot nga moabut batok kanako ang tiil sa palabilabi, Ug ang kamot sa dautan dili unta mohingilin kanako.

12 Se, Udådsmændene falder, slås ned, så de ikke kan rejse sig.

Didto ang mga mamumuhat sa kadautan nangapukan: Gipanukmod (sila) ug dili (sila) arang makatindog.